Το σημερινό «προβληματικό» πολιτικό σύστημα, το οποίο λειτούργησε με τη δική μας ανοχή όλα τα προηγούμενα χρόνια, κλείνει έναν ολόκληρο κύκλο, που ξεκίνησε από τη μεταπολίτευση και διήρκησε μέχρι και σήμερα, με πολλά θετικά όμως και αρνητικά πρόσημα.
Τα δύο μεγάλα κυρίως κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα, αναλώθηκαν στην μικροπολιτική τακτική, την τακτική των προσώπων και της διόγκωσης του δημόσιου τομέα, κάτι που σήμερα το πληρώνουμε ακριβά όσο ποτέ.
Η λεγόμενη «τρόϊκα», δεν αντιλαμβάνεται ότι στις αλλαγές μιας κοινωνίας δεν μεσολαβούν… «διακόπτες», αλλά πολιτικές που θέλουν χρόνο και κυρίως ικανά και καθαρά πρόσωπα να τις συλλάβουν, οριοθετήσουν και υλοποιήσουν.
Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα της Νέας Δημοκρατίας, υπό τον Αντώνη Σαμαρά. Το ότι το κόμμα της αυριανής διακυβέρνησης της χώρας, μετέχει σήμερα στην συγκεκριμένου σκοπού κυβέρνηση Παπαδήμου, δεν σημαίνει ότι ανέχεται τα πάντα, ότι συμφωνεί σε όλα και κυρίως δίνει συγχωροχάρτι σε ότι έγινε στις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Είναι καλό να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, ιδιαίτερα όσοι έχουν ασκήσει εξουσία, σε όποιο βαθμό τους τίμησε και τους εμπιστεύτηκε ο λαός. Είναι ορθό να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να δούμε τι πρέπει να πράξουμε, προκειμένου να σωθεί η χώρα, ο τόπος μας. Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη πλέον από κείμενα και εκθέσεις ιδεών, από επερωτήσεις και ερωτήσεις Βουλευτών ρουτίνας, από κινήσεις εντυπωσιασμού, για να βγει από το αδιέξοδο. Η Ελλάδα και πολύ περισσότερο ο τόπος μας, δεν έχει χρόνο για χάσιμο, για περιόδους δοκιμών που έδωσαν εξετάσεις και απέτυχαν.
Η Ξάνθη, δεν αντέχει άλλες προσωπικές «συμμαχίες» εξουσίας, που απλά μοιράζουν οφίκια σε φίλους και αρεστούς. Η Ξάνθη θέλει μοντέλο ανάπτυξης, όχι «κομμένο και ραμμένο» στα συμφέροντα πολιτικών, αλλά ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα κινητοποιεί την ίδια την κοινωνία, θα ισορροπεί ανάμεσα στις οικονομικές και διαπολιτισμικές τάξεις της και πολύ περισσότερο θα είναι ανταποδοτικό άμεσα. Θα ήταν εύκολο στον καθένα μας, να γράφει βιβλία, συγγράμματα, ιδέες επί ιδεών για ένα μοντέλο ανάπτυξης της Ξάνθης, της Περιφέρειας, της χώρας. Ποιος είπε ότι, όλα όσα έχουν γραφεί μέχρι σήμερα, δεν έχουν και κάτι να προσφέρουν στον τόπο;
Συνεπώς το ερώτημα είναι ποιοι και πως τα υλοποιούν. Και η πρόκληση της εποχής είναι ο πολιτικός να «αγγίζει» τον πολίτη, μέσα από έναν έντιμο βίο, μέσα από μία παροχή αληθινής ελπίδας και στήριξης, για να τον ενεργοποιεί και να τον κάνει συμμέτοχο στην ανάπτυξη. Γιατί η ανάπτυξη δεν περνά μόνο μέσα από νόμους και εγκυκλίους. Εκεί ίσως, χάνεται και όλη η «μαγεία» της δράσης του ενεργού πολίτη. Η ανάπτυξη θέλει γερά θεμέλια κοινωνικής συνοχής, κοινωνικής συμφωνίας, μέσα σε μία ελεύθερη οικονομία, με όρια εθνικής αξιοπρέπειας και τοπικής αναζωογόνησης. Αυτό για να το πρεσβεύεις, πρέπει να το πιστεύεις, πρέπει να είναι «σημαία» στη συνείδησή σου, όχι μέσο εξυπηρέτησης των προσωπικών και οικονομικών σου στόχων.
Μια τέτοια ανάπτυξη, θα πετύχουμε μόνο αν καθίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, για να την σχεδιάσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, σε ΚΟΙΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥ, σε όποια κοινωνική ή πολιτική τάση ανήκουμε. Η Ανάπτυξη μόνο με έργα γίνεται, όχι με λόγια. Κάποιοι… έχασαν την ευκαιρία που τους είχε δοθεί, για να προσφέρουν…!
Οι σχεδιασμοί ερήμην του λαού για το λαό, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Εκτός και αν κάποιοι… θέλουν να συνεχίσουν να μας έχουν εγκλωβισμένους στον «κυκεώνα» και το «άγχος» της προσωπικής τους εκλογικής και πολιτικής τους ύπαρξης, χρησιμοποιώντας όλους εμάς, ως «προκάλυμμα» των επιδιώξεών τους.
Εμείς αποφασίζουμε αν θα τους ακολουθήσουμε η θα επιλέξουμε το δρόμο για την προκοπή τη δική μας και της πατρίδας μας.
*Της Γεωργίας Ανδρέου
Πολιτευτή της Ν.Δ.Ν.Ξάνθης
