Μόνο στοχευμένες αναστολές της Τελωνειακής Ένωσης, που θα πονούν την Τουρκία, όχι και άλλους εταίρους της ΕΕ, είναι η θέση που πρωτο-δημοσιεύσαμε από τις στήλες της εφημερίδας αυτής. Και πιστεύουμε στην ορθότητά της.
Δημιουργείται ένα αρνητικό κλίμα στην ΕΕ λόγω της τουρκικής προκλητικότητας, το οποίο σιγά – σιγά αρχίζει και γίνεται ορατό. Εκείνοι που δεν αντιδρούν είναι οι Γερμανοί, οι οποίοι είναι μέχρι τα μπούνια υπέρ της Τουρκίας. Στην ουσία αρχίζουν να σιγο-ξυπνούν οι Ευρωπαίοι (πλην Γερμανών) για την Τουρκική επιρροή.
Μετά τις πρόσφατες αναφορές τους οι Γάλλοι, για κατάργηση της τελωνειακής ένωσης με την Τουρκία, πιάνουν τώρα και τα τζαμιά στο σχεδιασμό τους από τον υπερδημοκρατικό – δήθεν – ύπνο τους! Και όπως όταν ξυπνάς κάνεις λάθη, έτσι ο πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν, εκτός του προβληματισμού του για τα τζαμιά, πετάει στον αέρα ένα σλόγκαν «κατάργηση της τελωνειακής ένωσης με την Τουρκία» που γνωρίζει ότι θα πονέσει πολύ την Τουρκία. Αν έχει έστω και μέτριους συμβούλους, θα του έλεγαν «όχι κατάργηση», «όχι αναστολή» που γυροφέρνει η ελληνική κυβέρνηση, όχι τίποτα από τα δυο αυτά, αλλά στοχευμένες δράσεις.
Από τις στήλες της εφημερίδας, δημοσιεύσαμε σειρά άρθρων για την Τελωνειακή Ένωση ΕΕ-Τουρκίας και Ελλάδα μετά τις 16/8/20, επιμένοντας στη σοβαρότητα του όπλου της χώρας στην τουρκική προκλητικότητα που είναι η αναθεώρηση ή επικαιροποίηση της τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας. Διότι η Τουρκία επωφελείται εξαιρετικά από την αδασμολόγητη εισαγωγή, μεταξύ άλλων, του συνόλου της αγροτικής της παραγωγής στην ΕΕ.
Στις 23/8/20 σημειώναμε τι λέει η σχετική απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΚ-Τουρκίας, διότι εκεί είναι κρυμμένοι οι αποθησαυρισμοί της Τουρκίας, που της επέτρεψαν την υπερ εξοπλιστική της τακτική, μεταξύ άλλων σε βάρος μας, να τους έχουμε σήμερα, να μας φοβίζουν και να αυθαιρετούν τόσο στο Αιγαίο και στις άλλες συνορεύουσες θάλασσες, αλλά και να παίρνουν αποφάσεις σε βάρος της οικουμένης ολόγυρα, αλλά και να προσθέτουν τις ασχήμιες που επιχειρούν με βάση τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς.
Στις 30/8/20, σημειώναμε ότι στο άτυπο συμβούλιο εξωτερικών που μόλις είχε τελειώσει, τέθηκαν οι βάσεις για μέτρα κατά της γείτονος τον επόμενο μήνα Σεπτέμβριο. Τα μέτρα όμως αυτά πρέπει να ξέρουμε σε τι είδους συνοδοιπόρο (γιατί εταίρος είναι μόνο στο ΝΑΤΟ) ετοιμάζονται να εφαρμοστούν. Σημειώναμε ότι ο στόχος μας είναι να δείξουμε ότι η εφαρμογή μέτρων κατά της Τουρκίας είναι μεν ένα σημαντικό εργαλείο άσκησης πίεσης, στην πραγματικότητα όμως, πρέπει να δούμε πως δημιουργήθηκε ένας «ενεργός κίνδυνος» τόσο στα νοτιοανατολικά σύνορα της ΕΕ, αλλά και ειδικά της χώρας μας, με όρους που θέτουν όλη τη συναινετική πορεία της χώρας μας εκτός πραγματικότητας και ως βασικό υπεύθυνο όλων των σημερινών δεινών μας, οφειλομένων στη γείτονα! Και είναι ίσως η ευκαιρία να τεθούν νέες βάσεις για να δούμε ποιες πρέπει να είναι οι διαπραγματευτικές θέσεις της χώρας μας στην υπό ανανέωση τελωνειακή πολιτική της ΕΕ. Το μόνο όπλο που έχουμε με ορατά αποτελέσματα, για να μη χυθεί νέο αίμα.
Αυτό έπρεπε να είναι η επιταγή της κυβέρνησης και πριν καν να εκστομίσει την οποιαδήποτε θέση της, θα έπρεπε να έχει κάνει το σχετικό λόμπυ της τουλάχιστον προς την πλευρά της φίλης Γαλλίας.
Στις 2/9/20 η δημοσιογράφος Κύρα Αδάμ αναφερόταν στο ελληνικό όπλο της Τελωνειακής Ένωσης απέναντι στην Τουρκία, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων ότι ο Τ. Ερντογάν δεν φοβάται τις έντονες διαμαρτυρίες και καταδικαστικές ανακοινώσεις της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στις παράνομες δηλώσεις και πράξεις του. Δεν φοβάται ούτε τις ισορροπημένες ανακοινώσεις της ΕΕ εναντίον του. Δεν φοβάται ούτε και τον ΟΗΕ, όσο καιρό η Ελλάδα δεν καταγγέλλει επισήμως την Τουρκία, ως έχει το δικαίωμα και τα μέσα. Φοβάται μόνον ένα πράγμα και το δηλώνει ευθέως στην καγκελάριο Μέρκελ, κατά τις καθημερινές- σχεδόν- τηλεφωνικές επικοινωνίες τους, προσθέτοντας και τις σχετικές απειλές εναντίον της ΕΕ: Αυτό δεν είναι άλλο από τις οικονομικές κυρώσεις που θα βάλλουν εναντίον του πακτωλού ευρωπαϊκών χρημάτων που απρόσκοπτα παίρνει κάθε έτος από το 1995 χάρη στην Τελωνειακή Ένωση ΕΕ- Τουρκίας.
Στις 6/9/20 σημείωνα εκ νέου τη διαχρονική ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων από την υπογραφή της τελωνειακής ενώσεως με την Τουρκία, που της επέτρεψε την ανεξέλεγκτη εισαγωγή αγαθών από τη γείτονα, σε βάρος της παραγωγής όχι μόνο των χωρών του νότου της ΕΕ, αλλά και των χωρών Μασρέκ, Μαγρέμπ που εκτείνονται από τη Μέση Ανατολή μέχρι τον Ατλαντικό.
Έτσι μεγάλωσε ο γείτονας. Και σε επίρρωση της δύναμής του, ακόμη και η δεξαμενή σκέψης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αφιερώνει σε ειδική έκδοση που δημοσιοποιήθηκε στις 4/9/2020, όπως σας την παρουσιάζουμε συνοπτικά, στην ομάδα των άρθρων μας
Στις 13/9/20 και ενόψει της ημερομηνίας σύγκλισης της ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ, διαπιστώναμε και το τονίζαμε ολοένα και περισσότερο για τις αναλύσεις που πληθαίνουν και αναφέρονται στην αναθεώρηση της τελωνειακής ένωσης που έχει επιτρέψει στη γείτονα να εισάγει τερατώδεις ποσότητες χωρίς δασμούς. Αυτό επετεύχθη ελέω Γερμανίας,
Και στις 20/10/20 η Κύρα Αδάμ τόνιζε τη διάθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να χρησιμοποιήσει το μοναδικό ισχυρό πολιτικό και διπλωματικό όπλο που διαθέτει απέναντι στην εχθρική και άκρως επιθετική πολιτική της Άγκυρας απέναντι στην ελληνική κυριαρχία κα τα κυριαρχικά δικαιώματα.
Αυτό δεν είναι άλλο από την Τελωνειακή Ένωση ΕΕ- Τουρκίας, η οποία έχει επιτρέψει στην Τουρκία, λόγω της σκανδαλώδους συμφωνίας εξαγωγής τουρκικών προϊόντων χωρίς δασμούς (και ποσοτικούς περιορισμούς στα γεωργικά προϊόντα στην ΕΕ) να αποθησαυρίσει μόνον το 2019 το ιλιγγιώδες ποσό των 70 δις ευρώ, ενώ το συνολικό «οικονομικό αλισβερίσι» ΕΕ-Τουρκίας ανέρχεται στο ομοίως ιλιγγιώδες ποσό των 140 δις ευρώ μόνον τό 2019.
Συμπερασματικά η θέση της κυβέρνησης στο θέμα είναι «αναστολή» της εφαρμογής της τελωνειακής ένωσης, του Μακρόν είναι κατάργηση και αυτή που είχαμε την τιμή να δημοσιεύσουμε από τις στήλες της εφημερίδας, σε ανύποπτο χρόνο, είναι η στοχευμένη κατάργηση, ή αναστολή. Διαφορετικά η κατάργηση ή αναστολή ισοδυναμεί με πλήγμα ισόποσο τόσο στην Τουρκία, όσο και σε αρκετές χώρες που διατηρούν εμπορικές σχέσεις ιδιαίτερα αναπτυγμένες με τη γείτονα!!!
Όταν όμως λες αναστολή εισαγωγών ελεύθερων δασμών για πρώτες ύλες σιδήρου και συναφών προϊόντων, βάζεις σε τεράστιο κίνδυνο όλο τον τομέα του σκραπ που ανέπτυξαν οι Τούρκοι την τελευταία εικοσαετία, με δεκάδες δις επενδύσεων. Ή ακόμη πιο φανερό χτύπημα μερική δασμολόγηση αγροτικών προϊόντων, για να δώσεις την ευκαιρία σε άλλες χώρες εκτός ΕΕ της λεκάνης της Μεσογείου να αναπτύξουν εμπορικές σχέσεις με ομοειδή προϊόντα, αποκόπτοντας από την Τουρκία το πλεονέκτημα τουρκοποίησης τεράστιων ποσοτήτων νοθευμένου ελαιολάδου, ή άλλων αγροτικών προϊόντων από γείτονες εκτός ΕΕ χώρες…
Χρειάζεται πολιτικός ρεαλισμός για να προτείνεις και να επιχειρηματολογείς πάνω στις προτάσεις σου…
[1] Turkey: Remodelling the eastern Mediterranean. Conflicting exploration of natural gas reservesΓιώργος Μαρκατάτος
