Πάσχα ανήμερα ο ΔΕΔΔΗΕ τους έκοψε την …όρεξη
Αργά το απόγευμα έφαγαν το αρνί και το κατσίκι τους στην Σταυρούπολη και στα γύρω χωριά όσοι δεν εμπιστεύτηκαν την σούβλα και την ψησταριά και κατέφυγαν στη σιγουριά του φούρνου της κουζίνας! Κι αυτό γιατί είχε πολύωρη διακοπή ρεύματος και συγκεκριμένα από τις 7.45 έως τις 1.30 μ.μ. Τις επίμαχες δηλαδή ώρες για να σιγοψηθούν τα αρνιά και να είναι έτοιμα για το πασχαλινό τραπέζι. Όλο αυτό προκάλεσε εκνευρισμό και διαμαρτυρίες στους κατοίκους και επισκέπτες ιδιαίτερα όταν δεν ήξεραν και πότε θα έρθει το ρεύμα για να καταφύγουν σε άλλους τρόπους μην μείνουν νηστικοί.
Όπως πληροφορηθήκαμε από τα κεντρικά του ΔΕΔΔΗΕ η διακοπή οφείλεται σε τεχνικό πρόβλημα και συγκεκριμένα σε κομμένη ακροκεφαλή στα ακροκιβώτια του μετασχηματιστή.
Τελικά όσοι δεν άναψαν ψησταριές να κόψουν την όρεξή τους με κανένα παϊδάκι έφαγαν και ήπιαν εις υγείαν του ΔΕΔΔΗΕ το απόγευμα!
Μ.Ξ.
Και τώρα τρέξιμο
Γιορτές τέλος και φουλ πλέον οι μηχανές για τις εκλογές. Εξάλλου ο χρόνος και τα περιθώρια στενεύουν. Η 26η Μαΐου δεν είναι μακριά και οι ενδιαφερόμενοι υποψήφιοι μπαίνουν δυνατά στο «κυνήγι» του σταυρού.
Τα ψηφοδέλτια έκλεισαν τα περισσότερα και όλοι ενδιαφέρονται για επαφές με τους ψηφοφόρους που με την προτίμησή τους θα καθορίσουν και αυτούς που θ’ αναλάβουν τις τύχες της πόλης, των υπολοίπων δήμων και της περιφέρειάς μας.
Γ.Δ.
Ανοιξιάτικη βόλτα
Δεν υπάρχει καλύτερη εποχή του χρόνου για να περιδιαβαίνει κανείς τους δρόμους της Παλιάς Πόλης τώρα την Άνοιξη. Όλοι οι δρόμοι ευωδιάζουν από τα αρώματα των ολάνθιστων λουλουδιών.
Ειδικά δε νωρίς το πρωί, προτού ακόμη ο ήχος της κίνησης μπερδέψει τις αισθήσεις. Αρκούν κάποιες αρωματικές εισπνοές για να μας φτιάξουν τη διάθεση. Και μάλιστα χωρίς καν να προσπαθήσουμε, χωρίς καν να το συνειδητοποιήσουμε.
Η Παλιά Πόλη διατηρεί ακόμη την αίσθηση της γειτονιάς κι είναι το μόνο σημείο με τις μονοκατοικίες, με τις αυλές, με την ησυχία και τις ανθρώπινες σχέσεις σε άλλο επίπεδο. Αξίζει επομένως να κάνετε μια ανοιξιάτικη βόλτα στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης. Θα σας αποζημιώσει η διαδρομή, πιστέψτε το.
Γ.Δ.
Ένα άρθρο επίκαιρο
Στο φύλλο της Μεγάλης Παρασκευής η εφημερίδα μας δημοσίευσε ένα επίκαιρο άρθρο του γνωστού συμπολίτη μας, δικηγόρου Στέργιου Γιαλάογλου, με τον τίτλο «Μειονοτικό κόμμα: Μετέωρο βήμα στο παρελθόν».
Χωρίς ο Γιαλάογλου να έχει ανάγκη της δικής μας άποψης, σημειώνουμε πως το άρθρο αυτό θα πρέπει να διαβαστεί και να έχει απασχολήσει την ηγεσία της μειονότητας στην περιοχή μας.
Με σαφήνεια επιχειρηματολογεί ο Γιαλάογλου, επισημαίνοντας ότι η ανεξάρτητη κάθοδος μειονοτικού συνδυασμού στις Ευρωεκλογές (ΚΙΕΦ-DEB) δημιουργεί διαχωρισμό μεταξύ των Χριστιανών και Μουσουλμάνων, ένας διαχωρισμός άχρηστος διαχρονικά και βέβαια αδικαιολόγητος, όταν όλα σχεδόν τα μεγάλα κόμματα έχουν μειονοτικούς υποψηφίους στο Ευρωπαϊκό τους ψηφοδέλτιο.
Ένα άρθρο που αξίζει να διαβαστεί.
Γ.Δ.
Περιπατητική διαδρομή
Μια ευκαιρία μας δόθηκε πρόσφατα με αφορμή την αργία του Πάσχα. Με αγαπητό συμπολίτη, φίλο, που του αρέσει η πεζοπορία σε διάφορα σημεία γύρω από την πόλη, πήραμε την απόφαση για μια ωραία διαδρομή.
Μια διαδρομή παλιά, λιθόστρωτη, που ξεκινάει από την περιοχή του Σαμακώβ και καταλήγει στην Παναγία Καλαμού (Καλαμιώτισσα).
Πρόκειται για τη γνωστή στους παλιούς Ξανθιώτες, ηλικιωμένους πλέον, που ακολουθούσαν οι προσκυνητές της γιορτής της Παναγίας. Αυτό το μονοπάτι ήταν η διαδρομή για να φτάσει κανείς μπροστά στην είσοδο της Μονής, στο σημείο όπου σήμερα υπάρχει μια βρύση και το παγκάκι.
Η διαδρομή αυτή σήμερα είναι γραφική διότι γίνεται ανάμεσα στα δέντρα μάλιστα τώρα την Άνοιξη ακόμη περισσότερο με τα λουλούδια και τα κελαϊδίσματα των πουλιών, ενώ από κάτω ακούγεται η ροή του Κόσυνθου. Πρόκειται για μια διαδρομή μέτριας δυσκολίας, διάρκειας 30-35 λεπτών, η οποία έχει σηματοδοτηθεί και ως εκ τούτου ασφαλής.
Θυμίζουμε πως αντίστοιχη διαδρομή λιθόστρωτη επίσης, υπάρχει και για την Παναγία Αρχαγγελιώτισσα, μικρότερη σε μήκος.
Γ.Δ.
Ατμόσφαιρες του Πάσχα
Το Πάσχα είναι ατμόσφαιρες. Ατμόσφαιρες από μυρωδιές, από εκείνα τα λιβάδια με τα αγριολούλουδα. Τις αιμοσταγείς παπαρούνες, τις αγαπημένες μαργαρίτες, τις πασχαλιές.
Ατμόσφαιρες από μνήμες. Όπως τα καινούρια παπουτσάκια της Λαμπρής και η αδάμαστη προσμονή να τα φορέσουμε. Εκείνη η πάλη μ’ ένα «Μη!». Το να περιμένεις το Μεγάλο Σάββατο για να φορέσεις «Τα καλά σου!». Και να κοιτάς τα πόδια σου να τα περπατάνε.
Το Πάσχα είναι ατμόσφαιρες. Όπως εκείνη η πόρτα της εκκλησίας που έτριζε. Και πάντα απορούσες. Τόσο που καθάριζαν οι γυναίκες, τόσο που άστραφταν τον ναό, πώς και δεν την λάδωναν; Αλλά ήταν το σύνθημα κάθε άφιξης και τα κεφάλια για λίγο σηκώνονταν και κοίταζαν βιαστικά πλην σκαναριστά. Τι φοράει «η άφιξη»; Ποιανού είναι; Αυτό το «Ποιανού είσαι συ;»… Τι γλυκά αστείο!
Το Πάσχα είναι ατμόσφαιρες από δυο κόσμους που συναντιόντουσαν. Της πόλης και της επαρχίας. Οι μεν έρχονταν για να φύγουν. Γι’ αυτό και όφειλαν ν’ απαντούν σε διπλό ερώτημα «Πότε ήρθατ’; Πότε θα φύγετ;». Οι δε, όφειλαν να στέκονται φύλακες των αναμνήσεων. Να μην αλλάζει τίποτα. Να είναι όλα όπως τα θυμάσαι, όπως τα είχες αφήσει…
Ρ.Β.
Μνήμη Αλέκου Παναγούλη
«Όταν οι λαοί ξυπνούν, οι Τύραννοι πεθαίνουν». Λόγια του Αλέκου Παναγούλη, του μεγαλύτερου αντιστασιακού κατά της Απριλιανής χούντας των Συνταγματαρχών. Αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον δικτάτορα Γ.Παπαδόπουλο, απέτυχε, συνελήφθη, βασανίστηκε φριχτά, απέδρασε, συνελήφθη ξανά, διεθνής κατακραυγή, απέλαση στο εξωτερικό, βουλευτής, θάνατος από ύποπτο τροχαίο πρωτομαγιά του 1976 στην Αθήνα.
Η ζωή του ένα μυθιστόρημα, η δράση του μοναδική και αξεπέραστη, ένας σύγχρονος ήρωας της Ελλάδος που «έφυγε» τόσο ξαφνικά και πρόωρα.
Οι δημοκράτες Έλληνες τίμησαν το παλικάρι, την αντοχή του στα βασανιστήρια, στις δοκιμασίες που ξεπερνούσαν κάθε όριο.
Ο Παναγούλης κατά μία εκδοχή, κατείχε τα αρχεία της προδοσίας της Κύπρου κι αυτός ήταν ένας βασικός λόγος για να σωπάσει και να κλείσει η ιστορία με το θάνατό του από τροχαίο ατύχημα.
Γ.Δ.
Νίκη σοσιαλδημοκρατική
Ας ελπίσουμε ότι τα ελληνικά κόμματα, μικρά και μεγάλα, πως θα βγάλουν τα πραγματικά μηνύματα των εκλογών της Ισπανίας. Είναι αυτό το πράγμα απλό; Ναι, εάν με ειλικρίνεια γίνει η ανάλυση και τα συμπεράσματα βγουν χωρίς ιδεοληψίες και φανατισμό.
Κατ’ αρχάς να πούμε ότι το ποσοστότης συμμετοχής ήταν πολύ μεγάλο. Δεύτερον, κέρδισαν οι Σοσιαλιστές του Πέδρο Σάντσεθ, έχασε το Λαϊκό κόμμα, έχασαν οι Podemos και το ακροδεξιό κόμμα μπήκε στη βουλή με 24 έδρες για πρώτη φορά μετά το θάνατο του Φράνκο, με τις ψήφους κυρίως των Καταλανών αυτονομιστών.
Θα ρωτήσει κάποιος: Που οφείλεται η νίκη των Σοσιαλιστών; Μα ο Σάντσεθ μιλούσε για φεμινισμό, για μισθούς, για φορολογικές απαλλαγές στους επιχειρηματίες, υπόσχεση για αύξηση στις συντάξεις, ό,τι δηλαδή εκπροσωπεί και υλοποιεί ένα σοσιαλδημοκρατικό γνήσιο κόμμα.
Γ.Δ.
Ανάσταση βουβή και μίζερη
Μία μίζερη ατμόσφαιρα είχε φέτος η Ανάσταση στην κεντρική πλατεία της πόλης μας καθώς δεν υπήρχαν ούτε καμπανοκρουσίες ούτε πυροτεχνήματα, παρά μόνον η μπάντα του στρατού να δίνει κάποια μορφή χαρμόσυνη και επίσημη στην τελετή.
Άγνωστο για ποιο λόγο οι καμπάνες του καθεδρικού ναού δεν χτύπησαν χαρμόσυνα στις 12.00, ενώ σε συνδυασμό με τη δυσλειτουργία της μικροφωνικής εγκατάστασης, οι πιστοί που συγκεντρώθηκαν δεν αντιλήφθηκαν τη στιγμή που έγινε η Ανάσταση. Ακούστηκαν κάποιες καμπανοκρουσίες από άλλες εκκλησιές και έτσι έφτασε το αναστάσιμο μήνυμα και στην πλατεία της πόλης μας.
Κι ενώ οι Ξανθιώτες, σε αντίθεση με άλλες περιοχές, αποδείχθηκαν νομοταγείς και δεν έριξαν βαρελότα, στρακαστρούκες και μπαλωθιές, ωστόσο είναι ανεξήγητο γιατί ο δήμος δεν μπήκε στον κόπο να ρίξει πέντε δέκα πυροτεχνήματα όπως προβλέπει το έθιμο. Ενώ πριν λίγο καιρό, στις απόκριες είχε γίνει η νύχτα μέρα από τα πυροτεχνήματα.
Απορούσαν και σχολίαζαν οι Ξανθιώτες αποχωρώντας απογοητευμένοι «γιατί τέτοια απαξίωση και τόση μιζέρια από τη δημοτική αρχή; Σα να είχαμε πένθος στην πόλη κι όχι την πιο χαρμόσυνη γιορτή…»
Να καταργηθούν τα βάρβαρα έθιμα που κοστίζουν ανθρώπινες ζωές
Με αίμα βάφτηκε το φετινό Πάσχα και όχι από τροχαία που είναι και το πιο συνηθισμένο αλλά από …έθιμα. Θύμα του σαϊτοπολέμου και εν ώρα δουλειάς ο άτυχος 53χρονος εικονολήπτης, θύμα σφαίρας από κάποιον κάφρο γλεντζέ η 8χρονη που χαροπαλεύει. Μια σφαίρα που την βρήκε στο κεφαλάκι της ενώ έπαιζε στην αυλή του σπιτιού της! Και τα ερωτήματα είναι αμείλικτα: Ποιο έθιμο νομιμοποιείται να συνεχίζεται όταν χάνονται ανθρώπινες ζωές; Όλοι γνώριζαν στην Καλαμάτα πόσο επικίνδυνο είναι το έθιμο αυτό και ότι είναι θέμα χρόνου να συμβεί το κακό και όμως όλοι έκαναν τα στραβά μάτια γιατί βέβαια έφερνε επισκέπτες στην πόλη. Ο δήμαρχος μάλιστα μετά το κακό βγήκε και είπε ότι δεν μπορεί να καταργηθεί γιατί είναι στο DNA των Μεσσηνίων. Μετά το σάλο που προκάλεσε η ανάλγητη στάση του απέναντι στην απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής και αφού φοβήθηκε ότι θα του κοστίσει κάμποσους ψήφους, ανασκεύασε. Είναι επιτακτική ανάγκη να παρέμβει η πολιτεία και όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Δεν είναι δυνατόν εν καιρώ ειρήνης να χάνονται ζωές για χάρη ενός εθίμου που συνεχίζεται για να κερδίζουν κάποιοι …
Σ’ ότι αφορά το άτυχο κοριτσάκι εδώ πρόκειται καθαρά για εγκληματική ανευθυνότητα και απίστευτη καφρίλα. Δηλαδή για να δείξει κάποιος πόσο παλικαράς και γλεντζές είναι πρέπει να ρίχνει πιστολιές και όποιον πάρει ο χάρος και στην κυριολεξία μάλιστα!
Επιτέλους πρέπει να σταματήσουν αυτές οι ανοησίες και η ίδια η κοινωνία να αναλάβει την αυτοπροστασία της από αυτούς που τις προκαλούν!
Μ.Ξ.
