Ως «πυροτέχνημα» με το οποίο γίνεται προσπάθεια να αντισταθμιστεί μία πραγματική αδικία που συντελείται σε βάρος των αποφοίτων των Ελληνικών Πολυτεχνικών Σχολών από την σύγκρισή τους με άλλα ομοειδή Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χαρακτηρίζει ο αντιπρύτανης του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, κ. Αθανάσιος Καραμπίνης, την μονομερή και «αντάρτικη», όπως χαρακτηρίστηκε, απόφαση του πρύτανη του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου να αναβαθμίσει το πτυχίο που χορηγεί το Ε.Μ.Π. σε μάστερ, λόγω της πενταετούς διάρκειας των σπουδών που προβλέπονται σε αυτό.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό (τυπικό της ελληνικής πραγματικότητας, αλλά όχι πανεπιστημιακών δασκάλων…) το γεγονός ότι με αυτή του την απόφαση το Ε.Μ.Π. παρακάμπτει το υπουργείο Εθνικής Παιδείας, το οποίο βέβαια με την σειρά του συνεχίζει να υπόσχεται την σχετική νομοθετική ρύθμιση επί σειρά ετών, χωρίς να την πραγματοποιεί. Μάλιστα τον δρόμο που χαράσσει το Ε.Μ.Π. φαίνονται διατεθειμένες ν’ ακολουθήσουν και άλλες Πολυτεχνικές Σχολές της χώρας, όπως τουλάχιστον φάνηκε στην πρόσφατη σύνοδο των προέδρων και των κοσμητόρων τους, που έγινε στα Χανιά.
Σχολιάζοντας την προαναφερθείσα ανακοίνωση του πρύτανη του Ε.Μ.Π., κ. Κωνσταντίνου Μουτζούρη, ο κ. Καραμπίνης κρίνει ότι «πρόκειται απλά για μία σπασμωδική κίνηση προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης ενός υπαρκτού προβλήματος που χρονίζει. Σίγουρα αποδεικνύει την ανάγκη για έναν «αντίλογο» προς μία πραγματικότητα που θέλει τα παιδιά που φοιτούν στις Πολυτεχνικές Σχολές να μαθαίνουν περισσότερα από τους φοιτητές αντίστοιχων Σχολών του Εξωτερικού και ιδιαίτερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως αυτό είναι μία πραγματικότητα που θα πρέπει να την αποδείξουμε και όχι απλώς να την διακηρύσσουμε με τέτοιες αποφάσεις. Θα πρέπει πρώτα να πειστεί η ίδια η Ελληνική Πολιτεία για την αναβαθμισμένη θέση των Ελληνικών Πολυτεχνείων, λόγω ακριβώς της πενταετούς φοίτησής τους, κάτι που προφανέστατα δεν έχει γίνει ακόμη». Απαντώντας σε ερώτηση του «Ε» αναφορικά με τον τρόπο που θα μπορούσε να γίνει μία ρεαλιστική και πραγματική αξιολόγηση όχι μόνο των Πολυτεχνείων αλλά και όλων των Ελληνικών Πανεπιστημίων, ώστε αυτά να μπορούν να ανταποκριθούν στους περιορισμούς που θέτει η Συνθήκη της Μπολόνια, για την αμοιβαία αναγνώριση των Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων 47 χωρών της Ευρώπης (εντός και εκτός Ε.Ε.) που έχει συνυπογράψει και η Ελλάδα, ο κ. Καραμπίνης προτείνει: «η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση μας δίνει την δυνατότητα να κάνουμε πραγματικότητα αυτή την αναβάθμιση, όχι μέσα από μονομερείς αποφάσεις, αλλά εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι η τελευταία αναγνωρίζει ως «αξιολογητές» τους επαγγελματικούς φορείς του κάθε γνωστικού πεδίου (π.χ. Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας) να συνεργαστούμε μαζί τους, αναβαθμίζοντάς τους ταυτόχρονα ώστε να μπορέσουν τελικά τα πτυχία που δίνουμε να αντιπροσωπεύουν πραγματικά το επίπεδο ενός μάστερ. Αναφορικά με τις Πολυτεχνικές Σχολές θα πρέπει κανείς να λάβει σίγουρα υπόψη του και το γεγονός ότι μέσα από μία τέτοια διαδικασία μπορεί τελικά να φανούν όχι μόνο τα πλεονεκτήματα της 5ετούς φοίτησης των Ελλήνων φοιτητών αλλά και οι ελλείψεις και η αδυναμίες αυτής. Όμως προσωπικά πιστεύω ότι αυτό το γεγονός από μόνο του θα ασκήσει την απαιτούμενη πίεση ώστε να γίνει πραγματική αναβάθμιση στα σημεία που παρουσιάζονται αυτές οι ελλείψεις και οι αδυναμίες ώστε αυτές να διορθωθούν, όπου υπάρχουν».
Γιώργος Συληγαρδάκης
syligardakisg@yahoo.gr
