Συνεχίζονται τα κρούσματα ιογενούς γαστρεντερίτιδας με υψηλό πυρετό – Τους τελευταίους δύο μήνες καταγράφεται έξαρση και στο Νοσοκομείο Ξάνθης
Προειδοποιεί το ΚΕΕΛΠΝΟ για τον κίνδυνο αφυδάτωσης, αλλά και την αναποτελεσματικότητα των αντιβιοτικών
H γαστρεντερίτιδα «θερίζει» τους Έλληνες το τελευταίο διάστημα, όπως ασφαλώς και τους Ξανθιώτες. Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) κάνει λόγο για επιδημία της νόσου την χειμερινή περίοδο, ενώ οι υγειονομικές υπηρεσίες καταγράφουν αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης της ιογενούς γαστρεντερίτιδας την τρέχουσα περίοδο. Αναφέρεται μάλιστα πως υπάρχουν ενδείξεις για αύξηση της επίπτωσης των σποραδικών κρουσμάτων και επιδημιών από ιούς τις τελευταίες εβδομάδες στη χώρα μας. Στους φιλικούς και οικογενειακούς κύκλους των περισσοτέρων μας έχουμε πληροφορηθεί τους τελευταίους δύο μήνες για κρούσματα γαστρεντερίτιδας, κάτι που επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία του Νοσοκομείου Ξάνθης. Όπως δήλωσε στο «Ε» η προϊσταμένη της Παθολογικής Κλινικής του ΓΝΞ, παθολόγος Δέσποινα Παπαδοπούλου, τον τελευταίο καιρό έχουν αυξηθεί τα κρούσματα γαστρεντερίτιδας και σημειώνεται μία μικρή έξαρση, αναμενόμενη μεν για την εποχή, αλλά ελαφρώς αυξημένη. Τα κύρια συμπτώματα που εμφανίζουν οι ασθενείς είναι υψηλός πυρετός, διάρροιες και εμετοί.
Τι είναι η γαστρεντερίτιδα και τι προκαλεί
Η ιογενής γαστρεντερίτιδα είναι μια εντερική λοίμωξη που οφείλεται σε διάφορους ιούς. Οι συχνότεροι από αυτούς είναι οι νοροϊοί, οι ροταϊοί και οι αδενοϊοί (τύποι 40 και 41). Τα κύρια συμπτώματα της ιογενούς γαστρεντερίτιδας είναι οι διάρροιες (συνήθως υδαρείς), ο υψηλός πυρετός και οι εμετοί. Οι ασθενείς μπορεί, επίσης, να παρουσιάσουν ναυτία, πόνο και κράμπες στην κοιλιά, πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους, κόπωση, ρίγη και πυρετό. Στην πλειονότητα των ατόμων τα συμπτώματα είναι ήπια και υποχωρούν χωρίς να απαιτείται η επίσκεψη στο γιατρό. Όταν τα συμπτώματα επιμένουν μπορεί να χρειαστεί καλλιέργεια κοπράνων για να αποκλειστεί η γαστρεντερίτιδα από βακτήρια ή παράσιτα. Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν από μία έως δέκα ημέρες ανάλογα με τον ιό που προκάλεσε τη γαστρεντερίτιδα. Συνήθως όμως διαρκούν από 24 έως 48 ώρες. Τα ηλικιωμένα άτομα χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αναρρώσουν πλήρως. Για τους περισσότερους δεν θεωρείται σοβαρή ασθένεια. Αποτελεί ωστόσο νόσημα που χρειάζεται ιδιαίτερη παρακολούθηση για τα βρέφη, τα μικρά παιδιά, τους ηλικιωμένους, τους ανοσοκατεσταλμένους καθώς σε αυτές τις ομάδες εντείνεται ο κίνδυνος της αφυδάτωσης.
Ο κίνδυνος της αφυδάτωσης και η χρήση αντιβιοτικών
Ένας από τους σημαντικότερους κινδύνους της γαστρεντερίτιδας είναι η αφυδάτωση του ασθενούς. Σε περίπτωση αφυδάτωσης το άτομο μπορεί να έχει μειωμένη ούρηση, ξηροστομία και ζαλάδα. Ένα αφυδατωμένο παιδί μπορεί να κλαίει με λίγα ή και καθόλου δάκρυα και να έχει τάση για υπνηλία. Για την θεραπεία της δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο φάρμακο. Το πιο σημαντικό είναι να αποφευχθεί η απώλεια υγρών, η αφυδάτωση. Επισημαίνεται από τους ειδικούς ότι η κατανάλωση αντιβιοτικών δεν βοηθά στην αντιμετώπιση της ιογενούς γαστρεντερίτιδας, όπως άλλωστε σε καμία ιογενή νόσο. Σε ό,τι αφορά την κατανάλωση αντιδιαρροϊκών φαρμάκων, πρέπει να λαμβάνονται μόνο με ιατρική συνταγή. Όταν κάποιος νοσεί από ιογενή γαστρεντερίτιδα, θα πρέπει για όσο διαρκούν τα συμπτώματά του και για διάστημα 48 ωρών μετά την υποχώρησή τους: α) να μη συμμετέχει στην προετοιμασία του φαγητού ή στην παροχή φροντίδας υγείας σε άλλα άτομα και να περιορίσει την άμεση επαφή με τους οικείους του, β) να απέχει από τον παιδικό σταθμό ή το σχολείο (είτε είναι μαθητής, είτε εργάζεται εκεί), γ) να αποφεύγει την επίσκεψη σε χώρους όπως νοσοκομεία, γηροκομεία ή άλλα ιδρύματα, όπου φιλοξενούνται άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες, δ) να μην συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες.
Πώς μπορούμε να προφυλαχθούμε
Για να μειωθεί ή να αποτραπεί η πιθανότητα νόσησης από ιογενή γαστρεντερίτιδα θα πρέπει να τηρούνται οι βασικοί κανόνες υγιεινής, δηλαδή το συχνό και καλό πλύσιμο των χεριών, ο σχολαστικός καθαρισμός των επιφανειών που χρησιμοποιούνται κατά την προετοιμασία των τροφίμων καθώς και των οικιακών σκευών με σαπούνι και νερό πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την προετοιμασία του φαγητού, η αποφυγή χρήσης σκευών (ποτήρια, πιάτα, κ.ά.) και άλλων προσωπικών αντικειμένων από κοινού με άλλα άτομα, η κατανάλωση ασφαλών τροφίμων και νερού.
ΧΑΡΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΔΗΣ
