Του Νίκου Κοσμίδη,
Μέλους της Συντονιστικής Ομάδας των Εθελοντών
Είναι δύσκολο ν’ αφήσεις ένα όνειρο που το ονειρευόσουν για καιρό. Ιδιαίτερα όταν καταφέρεις, τελικά, να συναντηθείς μαζί του στην πραγματικότητα.
Ένα τέτοιο πραγματικό όνειρο ήταν για όλους εμάς η 3η Συνάντηση Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων «Ξάνθη, Πόλις Ονείρων», η οποία σύναξε στην πόλη μας 21 Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία από την Ελλάδα, την Βουλγαρία, την Ρουμανία και την Τουρκία. Μια σύζευξη που πέτυχε να συνθέσει μέσα από τις πολύχρωμες ψηφίδες των μαθητών και όλων όσων συμμετείχαν σε αυτήν το μεγάλο ψηφιδωτό της πόλης όπου γεννήθηκε ο Μάνος Χατζιδάκις!
Καθώς γράφονται αυτές οι λέξεις μας περιβάλλει ακόμα αυτό το όνειρο. Έχουν περάσει λίγα μόλις εικοσιτετράωρα από τις ημέρες εκείνες που η πόλη μας έγινε ένα σώμα στο οποίο κυλούσαν, ως ζωοποιούσα δύναμη, οι υπέροχες μουσικές που τα παιδιά μάς χάρισαν απλόχερα μέσα από την καρδιά τους.
Για τέσσερις ημέρες οι γειτονιές, οι πλατείες, τα γραφικά στενά της Παλιάς Ξάνθης, οι εμπορικοί δρόμοι, οι χώροι του Πανεπιστημίου και οι αίθουσες εκδηλώσεων γέμισαν από την παρουσία των εκατοντάδων παιδιών. Ως εκκολαπτόμενοι πρεσβευτές του πολιτισμού και ως καλλιτέχνες, μας θύμισαν την χαμένη ποιότητα που προσφέρει στη ζωή του ανθρώπου η τέχνη και η δημιουργία. Κι αυτή την χαμένη ποιότητα θέλουμε να πιστεύουμε πως την ζήσαμε όλοι μαζί, ως μια κοινότητα ανθρώπων, που, ξεπερνώντας τους ηλικιακούς, γλωσσικούς, πολιτισμικούς και τους όποιους άλλους διαχωρισμούς, συναντήθηκε στο ίδιο όνειρο.
Ίσως πει κανείς πως οι παραπάνω λέξεις μαρτυρούν, απλά, την ένταση των συναισθημάτων. Και ίσως κάποιος άλλος να πει πως το όνειρο, όσο γλυκό και όμορφο και αν είναι, παραμένει ένα όνειρο και ως τέτοιο δεν κρατά για πάντα. Η αλήθεια είναι πως μας κατακλύζουν στιγμές και μνήμες, που αν και μόλις γεννήθηκαν, εντούτοις, έχουν αποκτήσει στην καρδιά μας ήδη μια αξία διαχρονική. Και έρχονται να προστεθούν στις στιγμές που ζήσαμε και κατά τις προηγούμενες διοργανώσεις, όπως και σε κείνες που βιώσαμε όσοι συμμετείχαμε όλους τους προηγούμενους μήνες στη σύνθεση αυτού του ονείρου.
Για μας, η περίοδος αυτή ήταν ένα ταξίδι σε καινούργιους τόπους. Και αυτούς τους τόπους για να τους φτάσουν οι άνθρωποι πρέπει να συναντήσουν ο ένας τον άλλον. Μέσα από αυτήν την συνάντηση συμπορεύονται, λοιπόν, προς μια γη που τολμούν και φαντάζονται από κοινού.
Στο ταξίδι αυτό είχαμε μαζί μας πολλούς παλιούς και ακόμα περισσότερους νέους φίλους. Συνοδοιπόροι που συνεισέφεραν ο καθένας με τον δικό του τρόπο στον κοινό οραματισμό: Να δούμε την πόλη μας να επεκτείνει τους ορίζοντές της προς νέες κατευθύνσεις, επιχειρώντας νέα πολιτιστικά τολμήματα, πέρα από τις λογικές του εύκολου και του καταναλωτικού. Τα χαρούμενα, φωτεινά και συγκινημένα πρόσωπα των πολιτών, των εθελοντών και ασφαλώς των επισκεπτών μας μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων, αποτελούν την καλύτερη διαβεβαίωση πως αυτό το εγχείρημα ακολούθησε την σωστή πορεία.
Για μια ακόμα φορά ζήσαμε την ανάπτυξη ισχυρών δεσμών με τα φιλοξενούμενα σχολεία. Δεσμοί που ισχυροποιήθηκαν μέσα από την άοκνη προσπάθεια δεκάδων εθελοντών να ανταποκριθούν στην κάθε ανάγκη που είχαν οι συμμετέχοντες επισκέπτες, ιδιαίτερα οι μαθητές, προσφέροντάς τους μια ανοιχτή αγκαλιά και καλλιεργώντας ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης και ευαισθησίας.
Είναι πεποίθησή μας, πως αυτή η πορεία θα γίνει ακόμα καλύτερη μέσα από το μοίρασμα της ψυχής που πολλοί και πολλές από εσάς ήδη μας καταθέτετε σε προσωπικό επίπεδο. Προσκαλούμε και παρακαλούμε, λοιπόν, όσους φίλους και φίλες ένιωσαν πως αυτές οι μέρες μας έδωσαν μια νέα συλλογική προοπτική, να καταθέσουν ελεύθερα τις δικές τους εντυπώσεις, απόψεις και κυρίως προτάσεις.
Δήμος Ξάνθης, Μουσικό Σχολείο Ξάνθης, κοινωνικοί, πνευματικοί και επαγγελματικοί φορείς, γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί και εθελοντές: Όλοι μαζί καταφέραμε να υπερβούμε την περιχαράκωση των καιρών, παλεύοντας πολλές φορές με τις ίδιες μας τις αδυναμίες. Και γνωρίζουμε πως είναι αρκετές. Ο πολιτισμός, όμως, γεννιέται ακριβώς μέσα από αυτή την δυναμική σύγκρουση των ανθρώπων με τους περιορισμούς και ιδιαίτερα μέσα από την σύγκρουση με τους αυτοπεριορισμούς τους. Τότε προάγεται η ανθρώπινη και η κοινωνική ανάπτυξη και τότε τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα.
Παρόλο που είναι ακόμα δύσκολο να βρεις τις λέξεις που να πείθουν καρδιές και συνειδήσεις, πως τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικά, εμείς αρχίσαμε ήδη να ονειρευόμαστε το επόμενο όνειρο. Δίνουμε, λοιπόν, ραντεβού μαζί του σ’ ένα χρόνο από σήμερα, μαζί με όλους εσάς που θέλετε να ονειρευτούμε μια Ξάνθη, πόλη των ονείρων!
