Το δημοψήφισμα στην κρίση των Ξανθιωτών

Μίνι – γκάλοπ του «Ε» καταγράφει τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και την θέση των συμπολιτών μας απέναντι στα γεγονότα των ημερών

Τα συναισθήματα που εναλλάσσονται: Θυμός και ανησυχία αλλά επικρατεί η σύνεση και η ωριμότητα

30 Ιουνίου: Τελευταία μέρα του Ιούνη και τελευταία μέρα του προγράμματος που η χώρα βρίσκεται υπό την «προστασία» της ευρωζώνης.

Ώρα 12 το μεσημέρι και η πλατεία της Ξάνθη είναι γεμάτη… Άλλοι στο πεζούλι του σιντριβανιού απολαβαίνουν τη δροσιά του πλάτανου άλλοι τον καφέ τους στις καφετέριες της πλατείας. Όλα μοιάζουν ήσυχα, καθημερινά και μόνο η ασυνήθιστη πολυκοσμία στα ΑΤΜ των τραπεζών γύρω από την πλατεία μαρτυρά τις αλλαγές που έχουν επέλθει στη ζωή μας αιφνιδιαστικά από το κλείσιμο των τραπεζών και το capital control που μας επεβλήθη προκειμένου να μην καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα από την εκροή καταθέσεων μόλις ανακοινώθηκε η απόφαση της κυβέρνησης για διενέργεια δημοψηφίσματος. Ένα θέμα που κυριαρχεί σ’ όλες τις συζητήσεις της παρέας, σ’ όλα τα πηγαδάκια. Το «Ε» μπήκε στην παρέα των Ξανθιωτών της πλατείας και των περαστικών και κατέγραψε τις σκέψεις τους, τον προβληματισμό τους , τις θέσεις τους για το δημοψήφισμα και τις κρίσιμες ώρες που περνά η πατρίδα μας. Κυρίαρχο συναίσθημα η ανησυχία που εκδηλώνεται άλλοτε με καυστικό χιούμορ και άλλοτε με θυμό. Όλοι τους όμως είναι ψύχραιμοι παρότι κάπου μέσα τους καραδοκεί ο φόβος της ευθύνης γι αυτό που θα κληθούν ν’ αποφασίσουν. Όλοι τους δείχνουν ενημερωμένοι για τις τρέχουσες εξελίξεις και ποιο είναι το διακύβευμα του δημοψηφίσματος, τι σηματοδοτεί το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ. Να σημειώσουμε ότι το δείγμα είναι τυχαίο αλλά αντιπροσωπευτικό από θέμα ηλικίας ενώ κάποιες κυρίες δεν ήθελαν να φωτογραφηθούν ωστόσο κατέθεσαν τις απόψεις τους. Πλησιάσαμε και μια παρέα νεαρών γυναικών από την μειονότητα όμως παρότι δήλωσαν ενήμερες για τα γεγονότα δεν θέλησαν να καταγραφεί η άποψή τους.  

Οι Ξανθιώτες μιλούν για το δημοψήφισμα

Μια παρέα τριών γυναικών μέσης ηλικίας γυναίκες που μόλις συναντήθηκαν και δέχτηκαν να μιλήσουν

Ελένη: «Αισθανόμαστε τελείως εγκλωβισμένοι και με το ΝΑΙ και με το ΌΧΙ. Πιστεύω ότι είναι και από την μια και από την άλλη πλευρά το ΧΑΟΣ. Δεν είμαι πολιτικός δεν είμαι εγώ αυτή που διαπραγματεύτηκα. Πιστεύω πως τα έχουν φτάσει σε πολύ δύσκολο σημείο τα πράγματα. Δεν ξέρω τι θα κάνω… Μπορεί να πάω να κολυμπήσω. Τόσο χάλια αισθάνομαι και για το ΝΑΙ και για το ΌΧΙ».

Όλγα: «Εγώ θα ψηφίσω ΟΧΙ. Γιατί πιστεύω ότι είναι η πιο σωστή λύση αυτή τη στιγμή. Μας κορόιδεψαν όλους αυτούς τους μήνες οι ευρωπαίοι. Από την μια μας έλεγαν ότι θα φτάσουμε σε συμφωνία κ αι ην άλλη μέρα έβγαζαν και κάτι άλλο … Δεν μπορεί να λένε ότι είναι καλές οι προτάσεις αυτές που καταθέσαμε που για μας πάλι δεν ήταν καλές και να μας φέρνουν και άλλα μέτρα. Εγώ λέω ότι πρέπει να πούμε ένα πολύ δυνατό ΟΧΙ και ίσως έτσι να αρχίσουν και άλλοι λαοί να καταλαβαίνουν τι γίνεται και να έχουμε μεγαλύτερη συμπαράσταση. Να τους ταρακουνήσουμε…»

Μια παρέα από 4 νεαρές κοπέλες πίνει καφε και συζητάει σε καφετερία της πλατείας

Μαρία, 30 ετών: «Θέλουμε να μάθουμε τι θα γίνει την επομένη μέρα. Μ αυτές τις προϋποθέσεις θα αποφασίσουμε το ΝΑΙ ή το ΌΧΙ. Δεν έχω αποφασίσει ακόμη γιατί θέλω να δω τι θα πούνε μέχρι την τελευταία στιγμή. Επίσης ελπίζω σήμερα που είναι 30 του μηνός να υπάρξει συμφωνία που λήγει σήμερα. Δεν ξέρω αν το ΟΧΙ ισοδυναμεί με έξοδο από την ευρωζώνη, Μπορεί να είναι και εκβιαστικό από την μεριά των ευρωπαίων και τελικά να υπάρχει συμφωνία και να φανεί σαν μέτρο πίεσης.

Μας ανησυχεί πολύ η κατάσταση …Ίσως με βαριά καρδιά να επιλέξω ΝΑΙ»

Μαρία: «Για μένα βαραίνει η ευρωπαϊκή προοπτική. Θέλω δηλαδή να ξεκαθαρίσουν ότι το ΟΧΙ δεν σημαίνει ότι θα βγούμε από την Ε.Ε. διότι και τα προγράμματα ΕΣΠΑ και πολλά άλλα πράγματα θα κοπούν και θα υπάρχει μεγαλύτερη ανεργία, αβεβαιότητα Δεν θέλουμε να απομονωθούμε. Με μια λογική όπου η χώρα μας βγαίνει από την Ευρώπη εγώ δεν μπορώ να συμβιβαστώ. Μ’ όλες αυτές τις καταστάσεις που ζούμε θα ψήφιζα ακόμη και ΝΑΙ με τον φόβο ότι το ΟΧΙ είναι έξω από την Ε.Ε.».

Χρυσή: «Είμαι πολύ προβληματισμένη δεν έχω αποφασίσει… δύσκολο πρωτόγνωρο…»

Δήμητρα: «Κι εγώ δεν έχω αποφασίσει ήθελα μια καλύτερη ενημέρωση και ειλικρίνεια απ’ όλες στις πλευρές ώστε να αποφασίσουμε με νηφαλιότητα για τη σωστότερη προοπτική για την πατρίδα μας…»

Δυο κυρίες συνταξιούχοι στην διπλανή παρέα

Κυρία Χρυσή, Συνταξιούχος: «Θα παρακαλούσα τους πολιτικούς ανεξαρτήτως κομμάτων με σύνεση και με εθνική ομοψυχία να σκύψουν πάνω από τα προβλήματα της χώρας και να βοηθήσουν τους έλληνες . Δεν ξέρουμε αν κινδυνεύουμε αν ψηφίσουμε ΟΧΙ να βγούμε από την Ευρώπη, εγώ πιστεύω ότι κινδυνεύουμε από τους ίδιους τους πολιτικούς μας. Θα ήθελα να έχουμε ομοψυχία, εθνική συνείδηση να φροντίσουν να σώσουν την Ελλάδα μας. Αυτό νομίζω ότι θέλει ο περισσότερος κόσμος. Εμείς παίρνουμε μια σύνταξη την οποία και δεν ξέρουμε αν θα έχουμε αργότερα, ζήσαμε τη ζωή μας οι νέοι όμως είναι απογοητευμένοι. Ζούμε δύσκολες καταστάσεις αλλά έπρεπε να το περιμείνουμε πάνω ο κόσμος είναι ψύχραιμος και αυτό είναι θετικό. Θεωρώ ότι υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης. Εγώ έχω καταλήξει τι θα ψηφίσω αλλά τηρώ αυτό που έλεγε ο πατέρας μου ότι η ψήφος είναι κρυφή γιατί αλλιώς δημιουργούνται παρεξηγήσεις και διχόνοιες ακόμη και στην ίδια την οικογένεια. Αυτές τις στιγμές χρειάζεται να είμαστε όλοι ενωμένοι και να βοηθούμε ο ένας τον άλλον».  

Στο σιντριβάνι της πλατείας οι πιο «θερμόαιμοι» συνταξιούχοι

Συνταξιούχοι της πλατείας: «Όχι θα ψηφίσω! ΟΧΙ δαγκωτό. Μας φάγαν την μισή την σύνταξη, μας φάγαν την ασφάλιση, είμαστε χωρίς γιατρούς, μας έβαλαν και τον ΕΝΦΙΑ και τώρα προσπαθεί ο Τσίπρας να βγάλει τη ζημιά! Πού θα τα βρει; Μας φοβερίζουν ότι αν πούμε ΟΧΙ θα βγούμε από το ευρώ αλλά και αν πούμε ΝΑΙ θα μας κόψουν και την υπόλοιπη μισή σύνταξη!

-ΟΧΙ θα ψηφίσω για να γίνει μια καλύτερη διαπραγμάτευση . Οι άλλοι φοβερίζουν αλλά τους μάθαμε στην μάπα τόσα χρόνια

-ΌΧΙ δαγκωτό θα ψηφίσω και δεν φοβάμαι τίποτε Ο Σαμαράς θα πρέπει να φοβάται όχι εμείς!

Δημήτρης Κ. – 34 ετών/Ιδ. Υπάλληλος: «Η λογική του δημοψηφίσματος με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, αλλά νομίζω ότι θα έπρεπε ήδη να έχει καθιερωθεί και σε άλλες περιπτώσεις, όχι τώρα που η κατάσταση στη χώρα και οι εξελίξεις είναι συνεχείς. Με τον τρόπο που τέθηκε και το χρονικό περιθώριο που δίνεται ξαφνιάστηκα, όπως οι περισσότεροι, ενώ δεν έχω καταλήξει 100% στο τι θα ψηφίσω καθώς θέλω πρώτα να ελέγξω όλες τις παραμέτρους στις δύο επιλογές που δίνονται. Όσο για το γενικότερο κλίμα θεωρώ ότι έχουμε μία άδικη και άνιση αντιμετώπιση από ορισμένους κύκλους στην Ευρώπη που μας βλέπουν ως «μπαταξήδες», κάτι βέβαια που δεν είμαστε σε καμία περίπτωση αφού ποτέ δεν είπαμε «δεν πληρώνω» στα χρέη που έχουμε αλλά ως λαός κάνουμε μεγάλες και επίπονες προσπάθειες για να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας και αυτό θα έπρεπε να έχει αναγνωριστεί με ελάφρυνση των μέτρων και όχι με νέα μνημόνια».