Η αισιοδοξία του Μαξίμου για συμφωνία είναι σαν τις σχέσεις της εφηβείας μας. Εμείς είχαμε σχέση, αυτές δεν το ήξεραν…
Γυρίζουμε πίσω
Έχουν κάθε δίκιο να διαμαρτύρονται οι άνθρωποι του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ) για την πρόταση Καμμένου για την παλινόρθωση της ΜΟΜΑ!
Ο Καμμένος επενδύει το ενδιαφέρον του για τις απομακρυσμένες περιοχές και νησιά, αλλά όλοι καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για άλλη μια ευκαιρία να συσταθεί μια κρατική υπηρεσία, άρα να γίνουν προσλήψεις!
Είδαμε και πάθαμε να γλυτώσουμε από τις διάφορες ΜΟΜΑ ανά την Ελλάδα, τώρα γυρίζουμε πίσω για μια νεκρανάσταση!
-Τίποτε νέο δεν μπορούν να σκεφτούν αυτοί οι άνθρωποι; Τι νεκροφιλία είναι αυτή αλήθεια;
«Ε»
63 χρόνια παρουσία
Σε 4 μήνες, τον Σεπτέμβριο, θα έκλειναν 63 χρόνια λειτουργίας του ιστορικού εστιατορίου «Κληματαριά» που δέσποζε όλα αυτά τα χρόνια στο κέντρο της πόλης. Κυρίαρχος στο χώρο της εστίασης ο Νίκος Κουτσουρίδης, ο ιδρυτής. Συνέχισαν με την ίδια επιτυχία ο Μάριος και ο Βασίλης (Λάκης). Ο 3ος κύκλος ξεκίνησε με τους γιους των δύο παραπάνω που έφεραν και το όνομα του παππού τους Νίκου. Κράτησαν χρόνια, πάλεψαν, όμως οι καιροί που άλλαξαν τις συνήθειες του κόσμου, τους νίκησαν. Και το τέλος της «Κληματαριάς» ήρθε.
Ευχόμαστε στον ίδιο αυτόν ιστορικό και κεντρικό χώρο να δούμε κάτι άλλο ή ακόμη και παρεμφερές.
«Ε»
Ρωμαίικη διαπραγμάτευση
«Πιάνουμε» (δηλαδή καλοπιάνουμε) τη Μέρκελ για να μιλήσει στον Σόιμπλε. Βάζουμε τον Ομπάμα να μιλήσει στον Λιου για να πιάσει τη Λαγκάρντ. Και μετά απορούμε πώς δεν έγινε η δουλειά, αφού έχουμε «δικούς μας» τους Μεγάλους. Νομίζουμε πως πρόκειται για ρουσφέτι: διορισμό, μετάθεση ή δάνειο και πως με δύο κλεισίματα ματιού, μία καλή κουβέντα -άντε και ένα κέρασμα- θα κλείσει η δουλειά.
Δεν έχουμε καταλάβει τίποτα. Ούτε η Ευρώπη ούτε οι ΗΠΑ λειτουργούν σαν το ελληνικό Δημόσιο. Μάταια ο Τσίπρας κάνει χαρούλες και μοιράζει χαμόγελα στην Άνγκελα. Δεν υπάρχει περίπτωση να πιέσει τον Σόιμπλε. Ούτε μπορεί – αλλά ούτε θέλει. Μάταια ο Καμμένος χαρίζει νησιά στις ΗΠΑ. Την Λαγκάρντ τα ελληνικά νησιά την ενδιαφέρουν μόνο για διακοπές. Θεωρούμε δικό μας τον Γιουνκέρ (φιλέλλην, κ.λπ.) και μετά ξαφνιαζόμαστε όταν μας τα ψέλνει.
Αφελέστατοι επαρχιώτες είμαστε, που έρχονται στην πρωτεύουσα να τακτοποιήσουν τις δουλειές τους με γνωριμίες, κουμπαριές, και -αν χρειαστεί- κανένα λάδωμα. Ρωμαίικη διαπραγμάτευση σαν ανατολίτικο παζάρι, με μπλόφες, υπερβολές, νάζια και κουτοπόνηρους χειρισμούς. Κάποια στιγμή θα βρεθούμε στους πέντε δρόμους και δεν θα έχουμε καταλάβει τι μας συνέβη.
Ν.Δ.
Προεκλογικές υποσχέσεις και πραγματικότητα
Τέσσερις μήνες τώρα ζούμε μια εφιαλτική πραγματικότητα: ξυπνούμε με το ευρώ και κοιμόμαστε με την αγωνία του επόμενου εθνικού νομίσματος! Ακούμε για «κόκκινες γραμμές» και κάθε μέρα διαπιστώνουμε πως αυτές πέφτουν, σαν οδοφράγματα, κάτω από την ασφυκτική πίεση της ανάγκης, αλλά και της μη ύπαρξης σοβαρής και σωτήριας εναλλακτικής λύσης. Επιπλέον, ακούμε για τήρηση του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης» και βλέπουμε συνεχώς «προγράμματα Βρυξελλών».
Αν θέλαμε να συνοψίσουμε τι έγινε αυτές τις 120 μέρες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., εκτός από μια κάποια ελπίδα που πήγε να ανθίσει, με τις ηρωικές κι απέλπιδες προσπάθειες του οικονομικού επιτελείου να «παίξουν» στο γήπεδο μας οι εταίροι, όλα τα υπόλοιπα της καθημερινότητας «βαίνουν καλώς εναντίον μας»! έτσι,
-Οι δανειστές δεν υποχωρούν βήμα από τις αρχικές πιεστικές τους θέσεις (και γιατί να υποχωρήσουν αφού κρατούν και το μαχαίρι και το πεπόνι;) και μας απειλούν με «θανατηφόρο» τελεσίγραφο!
-Όχι «μια στο εκατομμύριο», αλλά χιλιάδες φορές και σε καθημερινή βάση, οι «θεσμοί» δεν δέχονται τις προτάσεις Βαρουφάκη θέτοντας κι αυτοί «κόκκινες γραμμές».
– Εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι το «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», ούτε κοστολογημένο μπορεί να είναι (αφού δεν υπάρχουν λεφτά) ούτε και εφαρμόζεται «ανεξάρτητα από τη διαπραγμάτευση», όπως διατυμπανιζόταν προεκλογικά.
– Στο πρώτο «μπαμ» του Βερολίνου, η περίφημη «συμμαχία του Νότου» (Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία, Ιταλία) λούφαξε, και μάλλον τώρα όλοι τους διάκεινται εχθρικά απέναντι μας.
– Πάει περίπατο και η διαθρυλούμενη «πανευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος», όπως λεγόταν προεκλογικά
– Ο Εν.Φ.Ι.Α. δεν καταργήθηκε. Απλά μετατίθεται για μετά το… καλοκαίρι!
– Πού είναι το «κούρεμα» του χρέους και «η αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανά¬πτυξης», όπως λεγόταν προεκλογικά;
– Αυτό που μισούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, τις Π.Ν.Π., ήδη το… αγάπησε, αφού μέχρι τώρα υπέγραψε δύο «πράξεις νομοθετικού περιεχομένου». Μα ο ίδιος δεν ισχυριζόταν προεκλογικά ότι οι Π.Ν.Π. αποτελούν κατάλυση της δημοκρατίας;
– Προστέθηκαν 100.000 νέοι άνεργοι μέσα στο τετράμηνο διακυβέρνησης της χώρας από την «αριστερά», ενώ βασική προεκλογική υπόσχεση ήταν η φροντίδα για την ανθρωπιστική κρίση.
– Ως επιστέγασμα όλων έρχεται εκείνη η προεκλογική αλαζονική φράση του κ. Τσίπρα η σχετική με τα νταούλια που θα χτυπούμε εμείς και θα χορεύουν οι αγορές! Ποιος χορεύει, εμείς ξέρουμε.
Αλλά, βλέπετε, όπως έλεγε και ο Mitterand (σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας) «οι (προεκλογικές) υποσχέσεις δεν δεσμεύουν παρά μόνον αυτόν που τις δίνει»!
Στ. Γ. Κ.
Τακτοποιήθηκε ο γιαλός και ο αιγιαλός στο δήμο Αβδήρων
Συγκεκριμένα έγιναν χθες οι δημοπρασίες για την εκμίσθωση 2 δημοτικών εκτάσεων στο Μυρωδάτο για εγκατάσταση καντίνας και μίσθωση αιγιαλού για την ανάπτυξη ξαπλώστρων στην οποία πλειοδότησε και την πήρε ο ίδιος επιχειρηματίας από την Γενισέα. Να σημειώσουμε ότι στο Μυρωδάτο δικαιούται εκ του νόμου και παίρνει μέρος του αιγιαλού και ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας, ενώ ο δήμος προτίθεται να βγάλει σε δημοπρασία και το δημοτικό ακίνητο που είναι στο Μυρωδάτο αφού πρώτα το μετατρέψει σε υγειονομικού ενδιαφέροντος ώστε να μπορεί να λειτουργεί και σαν ψησταριά. Τέλος έγιναν οι δημοπρασίες και για την παραλία μετά του Αη Γιάννη και το πήρε ο ένας από τους δύο συνεταίρους που λειτουργούσαν την καντίνα καθώς επίσης και στην Μάνδρα και στο Πόρτο Μόλος που το χτύπησαν και το πήραν οι ίδιοι που τα έχουν χρόνια. Έτσι ο δήμος αποκομίζει αρκετά έσοδα υποβοηθώντας και την επιχειρηματικότητα ενώ παράλληλα ζωντανεύει η περιοχή και κινείται το χρήμα. Γιατί καλά είναι να ρεμβάζουμε σε μια ψάθα πάνω στην άμμο αλλά καλύτερα είναι να έχεις και τον φραπέ και να’ σαι πάνω σε ξαπλώστρα και ας την πληρώνεις. Ο νεοέλληνας την θέλει τη βολή του και εξάλλου η φτώχεια θέλει καλοπέραση!
Μ.Ξ.
Παιδικός σταθμός ο παλιός αστυνομικός σταθμός στα Άβδηρα
Αίτημα για αγορά του ακινήτου που παλαιότερα στεγαζόταν ο αστυνομικός σταθμός Αβδήρων θα καταθέσει προς την Κτηματική ο δήμος Αβδήρων γιατί θέλει εκεί να λειτουργήσει έναν Παιδικό Σταθμό. Το κτήριο είναι κατάλληλο ενώ έχει πίσω αυλή και είναι απέναντι και από το Μουσείο ενώ ο δρόμος δεν είναι πολυσύχναστος όπως το ακίνητο δίπλα στο ΚΕΠ που υπήρχαν επίσης αρχικά σκέψεις για να γίνει παιδικός σταθμός και τελικά απορρίφθηκε επειδή είναι ακριβώς στην είσοδο του χωριού. Να θυμίσω ότι υπήρχε παιδικός σταθμός στα Άβδηρα από παλιά αλλά η προηγούμενη δημοτική αρχή θεώρησε ότι ήταν ασύμφορη η λειτουργία του επειδή δεν είχε πολλά παιδιά και παρά τις αντιδράσεις τον έκλεισε και μετέφερε τα παιδιά στην Γενισέα! Από τότε μέχρι σήμερα δεν νομίζω να υπάρχει …υπογεννητικότητα στα Άβδηρα ούτε βεβαίως πλούτισε ξαφνικά ό δήμος Αβδήρων αλλά προφανώς υπάρχει μια διαφορετική προσέγγιση από την παρούσα δημοτική αρχή που αποδεικνύεται πιο φιλική σε κοινωνικά θέματα και άλλη μια απόδειξη είναι και η μείωση του τιμολογίου στο νερό όπως και η κοινωνική πολιτική που εξήγγειλε πρόσφατα η ΔΕΥΑ Αβδήρων.
Μ.Ξ.
Το γιατί και το πώς των πραγμάτων
Από τις βασικές αρχές της επιτυχίας σιη ζωή είναι να μην προσκολλάται κανείς στο “γιατί” του συμβαίνει- ή του συνέβη- κάτι, αλλά στο “πώς” θα ξεκολλήσει από μια δυσάρεστη κατάσταση.
Ετσι, σωστά επισημαίνεται από πολλούς ότι το ζητούμενο σήμερα δεν είναι να αναμασούμε τα γιατί των μνημονίων (δεξιόστροφων ή αριστερόστροφων), αλλά γιατί δεν βρίσκουμε ένα τρόπο -όπως οι άλλες ομοιοπαθείς ευρωπαϊκές χώρες- να βγούμε από αυτά. Πιο απλά, γιατί ενώ πολλές χώρες της Ευρωζώνης που εντάχθηκαν σε προγράμματα στήριξης ξεπέρασαν την κρίση, εμείς, αντί να κάνουμε ένα γενναίο άλμα προς τα εμπρός, βυθιζόμαστε ολοένα και περισσότερο στην αβεβαιότητα και στον κίνδυνο ατυχήματος;
Η αλήθεια είναι ότι, από την αρχή της κρίσης, αρκετοί πολιτικοί, αλλά και «διαπλεκόμενοι» δημοσιογράφοι δεν δίστασαν να εμπορευτούν τον φόβο του απλού πολίτη, με το να μεγεθύνουν κάθε εξωπραγματική δοξασία για την κρίση και να προβάλλουν κάθε καταστροφική ιδέα Κανείς τους δεν επικέντρωσε τη στάση του στο πώς θα ξεφύγουμε από την κρίση. Κι αυτό διότι κανείς τους (πολιτικοί, κόμματα, Μ.Μ.Ε. κ.λπ.) δεν νοήθηκε να επιμείνει στη διόρθωση των στρεβλώσεων της «ελληνικής πολιτείας» που έφεραν και την κρίση: από το μεροληπτικό υπέρ των εθνοπατέρων Σύνταγμα μέχρι τον απλούστερο νόμο που όμως δεν εφαρμόζεται. Με την ανοχή και υποστήριξη των πολιτικών. Στις άλλες χώρες, λοιπόν, πρώτη έγνοια τους στάθηκε η διόρθωση των ημαρτημένων τους. Εδώ είναι σαν να μη συμβαίνει τίποτε, αφού τα πάντα, τα 6 χρόνια κρίσης, σαν πάντα, ξανά και ξανά εξακολουθούν να παραμένουν αμετακίνητα Κρίμα..
Σ.Κ.
Παιδεία ή διορισμοί;
Κάποιες αποφάσεις έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα. Κυρίως λόγω του θέματος που αφορούν. Έτσι και η πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Παιδείας να σταματήσει την χρηματοδότηση των επιστημονικών ενώσεων για να συμμετάσχουν οι Έλληνες μαθητές σε Διεθνείς ή Βαλκανικές Ολυμπιάδες, προκάλεσε δυσμενή σχόλια και αμηχανία. Ο γ.γ. του υπουργείου, Δημήτρης Χασάπης, ανακοίνωσε ότι “το υπουργείο αδυνατεί να καλύψει δαπάνες μετάβασης ή συμμετοχής σε Διεθνείς ή Βαλκανικές Ολυμπιάδες λόγω περικοπών συνεπεία της δημοσιονομικής συγκυρίας”. Θα πει κανείς, λογικό είναι να επιχειρείται εξοικονόμηση 50.000 ευρώ από ένα κράτος που εξέδωσε εγκύκλιο για να μαζέψει ακόμη και μικροποσά από δημόσιους οργανισμούς. Κατά διαβολική συγκυρία, όμως, την ίδια μέρα δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Παιδείας κ. Τάσου Κουράκη, για την επανασύσταση των καταργηθέντων κλάδων-ειδικοτήτων εκπαιδευτικών και οργανικών θέσεων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Η δαπάνη για τις προσλήψεις ανέρχεται στα 9 εκατ. ευρώ για φέτος και στα 14 εκατ. ευρώ για το επόμενο έτος. Γιατί να μαθαίνουν τα παιδιά κάτι ουσιαστικό και να πηγαίνουν σε Ολυμπιάδες Μαθηματικών, Πληροφορικής, Ρομποτικής; Το θέμα είναι να γίνονται διορισμοί στο Δημόσιο. Δίνουμε 500 εκατ. για αναβάθμιση αεροσκαφών 40 χρόνων και δεν μας έμειναν 50 χιλιάρικα για τις μαθητικές Ολυμπιάδες. Οπότε, το Ίδρυμα Ωνάση έκανε το ‘’κομμάτι’’ του και ανέλαβε τα έξοδα, ανακηρύσσοντας το ίδιο σε ήρωα της ημέρας.
Χ.Δ.
Αποχαιρετιστήριο πάρτι
Ο Γ. Σταματόπουλος, χαράκτης της Τράπεζας της Ελλάδος, ήταν ο ‘’νικητής’’ για την αναμνηστική έκδοση του κέρματος των δύο ευρώ. Καθώς τον Ιούνιο γιορτάζεται η επέτειος των 30 χρόνων της γνωστής σημαίας με τα αστέρια να συμβολίζουν τα κράτη-μέλη, που υιοθετήθηκε ως επίσημο έμβλημα της Ε.Ε, το σχέδιο του Έλληνα χαράκτη επιλέχθηκε για την επετειακή έκδοση και θα τυπωθούν περίπου 75 εκατ. κέρματα που θα κυκλοφορήσουν στις 19 χώρες της Ευρωζώνης μέσα στο έτος. Με τα νέα να μην είναι ιδιαίτερα αισιόδοξα από την Ευρώπη αναφορικά με τις διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης, η κίνηση φαντάζει ως αποχαιρετιστήριο πάρτι για την ελληνική παρουσία στο ευρώ. Ίσως ο κ. Σταματόπουλος να πρέπει να χαράξει και μια νέα έκδοση της δραχμής, καθώς είναι πολλοί, κυρίως από τον Σύριζα, που όχι απλά δεν φοβούνται την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, αλλά δείχνουν να αδημονούν και να την προβάλλουν ως πανάκεια στα οικονομικά προβλήματα της χώρας. Η Κομισιόν, λοιπόν, διαμηνύει πως χρειάζεται ακόμη δουλειά για να φτάσει η Ελλάδα σε σημείο συμφωνίας με τους Θεσμούς, το ΔΝΤ “πυροβολεί” δια της Κ. Λαγκάρντ, μιλώντας για ανοιχτό ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας και ο Β. Σόιμπλε “μουρμουρίζει” τον δικό του σκοπό: Όλα ή τίποτα. Οι πιέσεις ασφυκτικές και κυκλωτικές για την κυβέρνηση, που προσπαθεί να διασφαλίσει πολιτική στήριξη από Μέρκελ και Ολάντ. Οι επόμενες μέρες θα δείξουν.
Χ.Δ.
