Κι έτσι όπως ένα γύρο η ματιά των καιρών δε σκαλώνει πια στην εμορφιά, στ’ αληθινό και στο ξεχωριστό, έτσι όπως μια γκρίζα αχλή θαμπώνει τον ορίζοντα και μεγαλώνει και θεριεύει την αγωνία για μιας πινελιάς χρώμα, λίγο πράσινο, λίγο κόκκινο, λίγο κίτρινο, λευκό ή γαλάζιο απ την αρχοντιά αυτού του τόπου, έτσι ξεπρόβαλε κι ένα απόβραδο.
Ένα απόβραδο που ξεχύθηκε αλλιώτικο και θαρρετό και συμφιλιωτικό στις άχαρες ορθές γωνίες μιας άναρχης δόμησης της δεκαετίας του εβδομήντα.
Ήταν ένα απόβραδο που απλώθηκε στη γειτονιά, σε κάθε ζεστή της κόγχη, γλιστρώντας από κάθε σπιθαμή της μοσχοβολιστής αυλής κι από κάθε ρίζα της ανθοφόρας γης της. Εκείνης της αυλής που χρόνια και χρόνια μας συνήθισε, να σκορπά με τα δρώμενά της, τη δική της αλλιώτικη ευωδιά γύρα-τριγύρα στην ίδια γειτονιά. Κάλαντα, Τσικνοπέμπτες, Πασχαλιές, Κλείδωνας, Αη Γιάννης με τις φωτιές…
Ένα άρωμα σμίξιμο θαρρείς από δενδρολίβανο και μαντζουράνα με παράδοση και πατρίδα. Μια ευωδιά συμβόλαιο του γιασεμιού με τα ευχαριστημένα βράδια. Κείνη η ευωδιά που κεντρίζει αντάμα όλες τις αισθήσεις, για να φτάσει ίσα μ ένα φτερούγισμα καρδιάς μαζί και νου..!
Το φτερούγισμα που μας έλειψε και τρομάξαμε απ την ίδια μας τη σκιά, που θέριεψε άτσαλα κόντρα στην αρμονία του χρόνου. Το φτερούγισμα που μας ξέχασε και νιώσαμε αδειανοί.
Για τούτο το φτερούγισμα χρωστάμε-με ακάλυπτες έστω επιταγές-ένα μεγάλο ευχαριστώ στη μεγαλοσύνη και την ταπεινότητα της κυρίας Πηνελόπης και του κυρ Βασίλη και της…επικράτειάς τους γύρω από μια αυλή, αληθινό διαμαντάκι ανάμεσα σε θραύσματα πια θαρρείς από λατομείο.
Και το χρωστάμε, έτσι για να δικαιούμαστε, να σκύβουμε πάνω απ τα τριαντάφυλλα που δραπετεύουν απ την περίφραξη, δώρο αχρεωστήτως κι ευωδιάζουν ολάκερο το πεζοδρόμιο. Να δικαιούμαστε ένα σπάνιο κάδρο για τις αναμνήσεις μας και για να δικαιούμαστε να σιγοψιθυρίζουμε εκείνους τους μοναδικούς στίχους με την ανεπανάληπτη κρυστάλλινη φωνή:
«μοσχοβολούν οι γειτονιές βασιλικό κι ασβέστη…»
Mα πιο πολύ για να μπορούμε, να τρέφουμε μια ελπίδα, πως πίσω απ τη γκρίζα γύμνια των καιρών, υπάρχει ένα…φως και μια γειτονιά που αγαπήσαμε και μας αγάπησε..!!
