Φέτος γιορτάσαμε τα εξήντα χρόνια των ΘΛΕ – των Θρακικών Λαογραφικών Εορτών. Τι γιορτάσαμε δηλαδή… Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Το έχω απορία και παράπονο. Ό,τι και να πω – καλό ή κακό, οι άρχοντες της πόλης «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω»…
Θα αναφερθώ μόνο σε ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Στη Δημοτική Πινακοθήκη και στο διάστημα 6 Φεβρουαρίου έως 1 Μαρτίου 2025 οργανώθηκε μια πολύ σημαντική έκθεση με φωτογραφικό υλικό και κείμενα για τα εξήντα χρόνια πορείας των Γιορτών.
Δύο απορίες:
- Πραγματοποιήθηκαν εγκαίνια; Σε κανένα κείμενο των Μέσων Ενημέρωσης, έντυπο ή ηλεκτρονικό, δεν διάβασα τίποτε σχετικό. Άλλωστε, άλλη ήταν η επίσημη έναρξη των ΘΛΕ
- Με ποια απόφαση η Δημοτική Πινακοθήκη Ξάνθης έπαυσε να λέγεται «Χρήστος Παυλίδης», τουλάχιστον δεν αναφέρεται σε όλα τα έντυπα των ΘΛΕ.
Επισκέφτηκα την έκθεση, την θαύμασα, συγχαίρω τους δημιουργούς της. Κατά σύμπτωση ήταν ο φίλος Τάσος Τεφρωνίδης, φωτογραφικός ευεργέτης της Ξάνθης, μου έβγαλε κάποιες φωτογραφίες, στη γωνιά με το γραφείο του Στέφανου Ιωαννίδη, που τόσα του οφείλει η Ξάνθη, ο Πολιτισμός και, βέβαια, οι Θρακικές Λαογραφικές Γιορτές.
Μιλήσαμε με τον Στέφανο, του είπα ότι η Δημοτική Πινακοθήκη είναι κλειστή, τώρα έσβησε και το «Χρήστος Παυλίδης», άλλος ευεργέτης της Ξάνθης. Του ανέφερα, μάλιστα, τι διάβασα στην τελευταία σελίδα στο Λεύκωμα της Δημοτικής Πινακοθήκης Χρήστος Παυλίδης:
«Το Λεύκωμα αυτό περιλαμβάνει τα έργα των εικαστικών που διαθέτει η Δημοτική Πινακοθήκη ως περιουσία του Δήμου και των Δημοτών». Είναι γραμμένο και στα αγγλικά, όπως όλο το Λεύκωμα.
Κούνησε ο Στέφανος το κεφάλι του με θλίψη.
Τι πέφτει στις πλάτες μας – Εξήντα χρόνια ΘΛΕ.
Πότε θα μάθουμε ανάγνωση και γραφή…
