Κάθε πρωί, η μέρα μου ξεκινά από το καφενείο της κυρα – Λεμονιάς, στην οδό Δαγκλή. Συγκεντρώνονται εκεί από τις τέσσερις, οι διανοούμενοι του καφέ, δεινοί ρήτορες. Άνθρωποι του πνεύματος και του οινοπνεύματος. Ύστερα πηγαίνω στο εργαστήριο. Εκεί ξεκινώ πάντα χτυπώντας μια μαρέγκα. Τις μέρες των εορτών, δυο μαρέγκες. Πρώτα βγάζω μια selfie, με το καζάνι άδειο. Στη συνέχεια άλλη selfie με το καζάνι γεμάτο. Συνιστώ κάτι ανάλογο, στους συνεργάτες μου.
Selfie πρωτού ψηθούν τα παντεσπάνια, selfie αργότερα, όταν τα βγάλουμε από το φούρνο. Το λένε ακόμα οι γιατροί. Μια selfie πριν και μια μετά το φαγητό. Για σωστή θεραπεία. Σελφοαναθρεμένη, ταμπλετοφορεμένη γενιά, τι να κάνουμε. Πάνω που ετοιμαζόμουν για μια selfie με τον πολύ καλό μου φίλο Μιχάλη Καμπά ο οποίος μου μεταφέρει τα παραλειπόμενα του καφενείου, γιατί αποχωρώ λίγο μετά τον καφέ, τέσσερις σχηματισμοί με τρία ξωτικά ο καθένας, παραβιάζοντας κάθε κανόνα εναέριας κυκλοφορίας, το FIR του εργαστηρίου, ήρθαν και προσγειώθηκαν πάνω στο μίξερ, το φούρνο, τους πάγκους εργασίας.
Τα «σκασμένα» σκέφτηκα, ποιός ξέρει από που έρχονται. Πάντως καλά θα κάνω να μην τα «περιλάβω» να μη βρεθώ πρωί – πρωί μπροστά σε εκπλήξεις. Τα ξωτικά, πράσινα σαν την πρώτη μέρα της άνοιξης, με τσαρούχια στριφτά, ζεστά καπελάκια, πειθαρχημένα, είπαν τα κάλαντα, μας έδωσαν ευχές, είδαν το φλιτζάνι του καφέ, μας ρώτησαν για τον Σαρή – Γιάννη πρωτοξαδέρφι τους, μας έδειξαν σε τάμπλετ εικόνες από τον ΧΥΤΑ που διχάζει τους Δημάρχους Ξάνθης – Τοπείρου, εκφράστηκαν με τα καλύτερα λόγια για τον Φερτούν, Αντιδήμαρχο από το Δροσερό.
Θέλετε ένα ζεστό καυτερό τραχανά, κουραμπιέδες η μελομακάρονα; τα ρώτησα. Θέλουμε να γράψετε δυο λόγια για τα παιδιά τόσο εσύ μαστρο – Στέλιο, όσο και ο Μιχάλης. Για τα παιδιά που περιμένουν λίγη αγάπη, ζεστασιά από όλους τους μεγάλους, αυτές τις προεκλογικές μέρες, τις οποίες χωρίς ντροπή εσείς οι μεγάλοι αποκαλείτε ΑΓΙΕΣ. Που είδατε άγιους να κραδαίνουν προεκλογικά συνθήματα, αφίσες, ψηφοδέλτια, εξόντωση των αντιπάλων; Είναι αντίπαλοι οι άνθρωποι της διπλανής σας πόρτας; Θα ψάλετε ΑΓΙΑ ΝΥΧΤΑ μοιράζοντας ψηφοδέλτια; Θα υποδεχθείτε το νέο έτος στα προεκλογικά κέντρα; Τι έχετε να πείτε; «Εμωράνθη το άλας της Γης» κυρ – μπακλαβατζή μας;
Με τις λέξεις αυτές, τα ξωτικά έκαναν κάθετη απογείωση, εξαφανίστηκαν όπως ακριβώς μας ήρθαν. Άφησαν να πλανάται το ερώτημα: «Εμωράνθη το άλας της Γης;»
Στέλιος Αρσενίου
