Ο υποψήφιος δήμαρχος Ξάνθης Σωτήρης Τσιακίρογλου ξεδιπλώνει στο «Ε» το όραμά του για την Ξάνθη και τη Σταυρούπολη
Ο συνδυασμός «Ενωτική Πρωτοβουλία», ως φορέας του νέου και άφθαρτου, επενδύει στη δημιουργία ενός δήμου ανθρώπινου
«Είμαστε όλοι πρωτάρηδες, άφθαρτοι, άμεπτοι, νέοι, με μεράκι να φτιάξουμε τον δήμο που ονειρευόμαστε, Σταυρουπολίτες και Ξανθιώτες, χωρίς ημετέρους, χωρίς παρωπίδες, χωρίς αποκλεισμούς», αναφέρει στη συνέντευξή του στο «Ε» ο υποψήφιος δήμαρχος με το συνδυασμό «Ενωτική Πρωτοβουλία» Σωτήρης Τσιακίρογλου, δίνοντας το στίγμα της πρόσκλησης που απευθύνει προς όλους τους δημότες του δήμου Ξάνθης να τον στηρίξουν στις μεθαυριανές εκλογές, υπογραμμίζοντας ότι η μη πρότερη εμπλοκή με τα δημοτικά τεκταινόμενα είναι η δύναμη του συνδυασμού του, που τον φέρνει πιο κοντά στον πολίτη και τα προβλήματά του. Ο Σωτήρης Τσιακίρογλου μιλά με αυτοπεποίθηση για το θάρρος που τον διακατέχει να ακούει και να δέχεται προτάσεις, να λειτουργεί με συνεργατική διάθεση και να ενισχύει το διάλογο, στάση που εφάρμοσε ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών Ξάνθης που δεσμεύεται να τηρήσει και ως δημοτική αρχή εφόσον λάβει τη λαϊκή εντολή. Ο ίδιος δίνει βαρύτητα σε έναν ανθρώπινο δήμο, που θα ασχοληθεί κατά προτεραιότητα με τις λύσεις που θα βελτιώσουν την καθημερινότητα των πολιτών, καταθέτει τις προτάσεις του για την ανάδειξη του παραδοσιακού οικισμού σε συνδυασμό με το φυσικό πλούτο της ορεινής περιοχής, ενώ αναφορικά με την κρισιμότητα των εκλογών της Κυριακής, αναδεικνύει σε ουσιαστικότερο διακύβευμα τη συμμετοχή του κόσμου στην εκλογική διαδικασία, ώστε να είναι μαζική και ισχυρή η επιλογή των πολιτών για ανατροπή, για την τιμωρία της αλαζονείας, του κομπασμού, της ασέβειας προς το πρόσωπο των δημοτών της Ξάνθης.
«Ε»: Τι δήμο χρειαζόμαστε κατά την δική σας άποψη;
«Σ.Τ.»: Ένα δήμο που θα νοιαστεί επιτέλους για τα προβλήματα του δημότη. Χρειαζόμαστε ένα δήμο που θα κάνει τα αυτονόητα, γιατί όπως απεδείχθη τίποτα δεν είναι αυτονόητο σ’ αυτόν το τόπο που λυμαίνονται για χρόνια άνθρωποι της αδιαφάνειας και της διαπλοκής.
Αν παραλληλίζαμε πριν λίγο καιρό το δήμο μας με ασθενή, θα λέγαμε ότι νοσεί βαριά και βρίσκεται με μηχανική υποστήριξη νοσηλευόμενος στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Σήμερα, κοιτώντας την ευθεία γραμμή του καρδιογραφήματος, διαπιστώνουμε ότι ο ασθενής έφυγε αβοήθητος πάνω στο κρεβάτι της απραξίας και της αδιαφορίας. Ένα κρεβάτι που έστρωσαν με τα χέρια τους οι συμπολιτευόμενοι και οι αντιπολιτευόμενοι της σημερινής κατάντιας.
Εμείς σαν αυτονόητα εννοούμε τα μικρά ή μεγάλα, απλούστερα ή πιο πολύπλοκα προβλήματα που συνθέτουν την καθημερινότητα του δημότη. Κι αυτά είναι η καθαριότητα στις πόλεις και τους οικισμούς του δήμου, η ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων, με πρώτη διαλογή από το σπίτι και σχετική ενημέρωση των πολιτών. Είναι το κυκλοφοριακό, που φορτίζει με επιπλέον άγχος τους Ξανθιώτες στις καθημερινές τους μετακινήσεις, απ’ αυτό που ήδη έχουν στο κυνήγι του μεροκάματου και της επιβίωσης, είναι η απρόσκοπτη πρόσβαση των ανθρώπων με ιδιαιτερότητες, σ’ όλα τα δημοτικά και δημόσια κτίρια, είναι οι δρόμοι χωρίς λακκούβες, είναι τα πεζοδρόμια, οι ποδηλατοδρόμοι, το πράσινο, που για μας έχει γίνει πια γκρίζο όπως οι πολιτικές τους και φυσικά τα εγκαταλελειμμένα ζώα στους εγκαταλελειμμένους δρόμους, μιας εγκαταλελειμμένης πόλης.
«Ε»: Σε ποια σημεία υστερεί σημαντικά ο δήμος της Ξάνθης με βάση τις επιλογές της απερχόμενης δημοτικής αρχής. Εσείς πού θα δώσετε βαρύτητα αν εκλεγείτε;
«Σ.Τ.»: Υστερεί σε όλα αυτά που προαναφέραμε και σε άλλα τόσα. Αφού δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα όλα αυτά τα χρόνια, πλην του τερατουργήματος της ενοποίησης των πλατειών, με τον τρόπο και τον σχεδιασμό που το έκαναν. Αντί να προσφέρει όμως, όπως θεωρητικά μας έκαναν να πιστεύουμε, σαν αιχμιακό έργο της απελθούσας αρχής, ήρθε να προσθέσει επιπλέον προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα. Αυτό όμως που πραγματικά εξοργίζει είναι η παντελής αδιαφορία τους για τους προβληματισμούς του δημότη. Ποτέ τους δεν διαβουλεύτηκαν με την κοινωνία και ποτέ δεν την έλαβαν υπ’ όψιν τους στις αποφάσεις που ελάμβαναν γι’ αυτήν χωρίς αυτήν. Ποτέ τους δεν έγιναν κοινωνοί του καημού της, ποτέ δεν αφουγκράστηκαν την κραυγή αγωνίας των κατοίκων της Σταυρούπολης, της Ξάνθης, ή των κατοίκων των υπόλοιπων χωριών και οικισμών του δήμου. Κι εδώ είναι που δίνουμε εμείς βαρύτητα. Πρώτα θα βρισκόμαστε εκεί που μας ζητούν, θα βλέπουμε το πρόβλημα, θα ακούμε τις προτάσεις και μετά θα αποφασίζουμε. Δεν θα λαμβάνεται καμία απόφαση, εάν προηγουμένως δεν υπάρχει διάλογος και ευήκοον ους, στους προβληματισμούς. Δεν θα αδιαφορούμε, ούτε για την άποψη του δημότη, του απλού καθημερινού ανθρώπου, ούτε για την άποψη των φορέων είτε είναι συνδικαλιστικοί είτε είναι κοινωνικοί, ή πολιτιστικοί. Θα συνδιαλεγόμαστε με όλους κι αυτό αποτελεί δέσμευση, τόσο προσωπική, όσο και ολόκληρου του συνδυασμού.
«Ε»: Ποιον θεωρείτε πιο επικίνδυνο αντίπαλό σας;
«Σ.Τ.»: Κανένα από τα φυσικά πρόσωπα ή τους συνδυασμούς που κατεβαίνουν υποψήφιοι σ’ αυτές τις εκλογές. Ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος για μας, είναι η αποχή από την εκλογική διαδικασία, που στην ουσία ρίχνει νερό στο μύλο της παραμονής του πολιτικού κατεστημένου στα δημοτικά πράγματα. Παρακινούμε λοιπόν όλο τον κόσμο, παρά την απαξίωση ή την απέχθεια που μπορεί να νιώθει για το πολιτικό σύστημα, να πάει την Κυριακή στις κάλπες. Να πάει να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα, σκεπτόμενος πως μόνο έτσι, μπορεί να τιμωρήσει τους δυνάστες του. Πώς; Ανατρέποντας τους μεν από τις βελούδινες καρέκλες της εξουσίας, που στρογγυλοκάθονται άπραγοι όλα αυτά τα χρόνια και απομακρύνοντας τους άλλους από την αναρρίχηση σ’ αυτές. Το έχω πει και το επαναλαμβάνω. Ο κόσμος πρέπει να ψηφίσει την Κυριακή, για να τιμωρήσει την αλαζονεία, τον κομπασμό και την ασέβεια προς το πρόσωπό του.
«Ε»: Γιατί νομίζετε ότι πρέπει να σας ψηφίσουν οι ξανθιώτες; Τι διαφορετικό πρεσβεύετε;
«Σ.Τ.»: Από την αρχή έχω πει ότι αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα, γιατί όπως και οι υπόλοιποι αγανακτισμένοι συνδημότες, δεν αντέχω άλλο να ζω στην ωραιότερη πόλη του κόσμου και να την βλέπω να αργοσβήνει μέρα με την μέρα. Δεν μπορώ να βλέπω να με πνίγουν τα σκουπίδια, δεν μπορώ να βλέπω το κυκλοφοριακό κομφούζιο στην πόλη, αγανακτώ όταν βλέπω παιδιά να πηγαίνουν στο νοσοκομείο για αντιλυσσικό, από δάγκωμα αδέσποτου, χωρίς φυσικά να φταίει το ζώο, δεν μπορώ να πληρώνω το ακριβότερο νερό στην Ελλάδα, δεν μπορώ να βλέπω υπερκοστολογημένα έργα βιτρίνας, όταν η κοινωνία ψάχνει για φαί στα σκουπίδια. Στην τελική δεν μπορώ να βλέπω αυτούς που όρισα στην θέση του θεματοφύλακα των αρχών και των αξιών μου να με κοιτούν μ’ αυτό το σαρδόνιο χαμόγελο της ειρωνείας και του παλιμπαιδισμού.
Πρεσβεύουμε σαν συνδυασμός ότι η δημοτική αρχή αν μη τι άλλο, πρέπει να σέβεται τον πολίτη, να ακούει τις προτάσεις του, να ενσκήπτει στα προβλήματά του και να δρομολογεί με την συναίνεσή του τις λύσεις που θα τα εξαλείψουν.
Είμαι βέβαιος ότι η κοινωνία θα μας δώσει την λαϊκή εντολή, γιατί ούτε είμαστε σαν τους άλλους, ούτε μοιάζουμε με αυτούς της σημερινής συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, που νέμονται την εξουσία. Δεν διψάμε ούτε για οφίκια ούτε για καρέκλες. Δεν έχουμε κάνει ποτέ έκπτωση στο ήθος μας και ότι λέμε το εννοούμε. Είμαστε όλοι πρωτάρηδες, άφθαρτοι, άμεπτοι, νέοι, με μεράκι να φτιάξουμε τον δήμο που ονειρευόμαστε, Σταυρουπολίτες και Ξανθιώτες, χωρίς ημετέρους, χωρίς παρωπίδες, χωρίς αποκλεισμούς.
«Ε»: Έχετε δηλώσει ότι ο κύκλος σας έκλεισε στο «τιμόνι» της Ομοσπονδίας. Πώς αποτιμάτε το έργο σας; Θεωρείτε ότι από εκεί αντλείται το κοινωνικό σας έρεισμα;
«Σ.Τ.»: Πράγματι θεωρώ ότι ο κύκλος μου έκλεισε σ’ αυτό το μετερίζι των συνδικαλιστικών αγώνων. Η Ομοσπονδία υπήρξε για μένα το μεγαλύτερο σχολειό. Έμαθα μέσα από το συνδικαλίζεσθαι και την θέση του προέδρου, να χειρίζομαι δύσκολες καταστάσεις που απαιτούν ικανότητα, ετοιμότητα, αντίληψη, ιδιότητες εχέγγυα για το βήμα που επιχειρώ σήμερα.
Στην διάρκεια της θητείας μου είδα τα σωματεία να αυξάνονται και κατ’ επέκταση να αυξάνεται και ο αριθμός των συνδικαλισμένων μελών. Δεν είμαι όμως εγώ αυτός, που θα αποτιμήσει το έργο μου. Αποτιμήθηκε και εξακολουθεί να αποτιμάται από τους συναδέλφους μου, με τους οποίους μάθαμε να συζητάμε και να συναποφασίζουμε. Αποτιμάται από τον κριτή όλων μας, που στην επίγεια ζωή μας είναι η κοινωνία. Η κοινωνία γνωρίζει το ποιόν και το ήθος του Σωτήρη Τσιακίρογλου και ναι, θα είναι αυτή που θα συμβάλλει με το λιθαράκι της, την ψήφο της στην προκειμένη περίπτωση, για την επιχειρούμενη ανατροπή.
«Ε»: Η ανεργία μαστίζει το δήμο μας. Θα προωθήσετε δράσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Πώς μπορεί να δήμος να παρέμβει σε αυτό τον τομέα; Τι προτάσεις έχετε;
«Σ.Τ.»: Στην ομιλία μου δεν αναφέρθηκα στο θέμα ανεργία, γιατί δεν έχω μάθει να υπόσχομαι πράγματα που δεν μπορώ να κάνω. Και η αλήθεια είναι ότι ένας δήμος δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα αυτό. Αν υπάρχει κάποιος που το ισχυρίζεται είναι ένας ακόμη λαϊκιστής. Στην ομιλία μου στο Δροσερό όμως, πράγματι μίλησα για την ανεργία και ήμουν το ίδιο ειλικρινής όπως και τώρα εδώ. Είπα ότι έχουμε σχέδιο δράσης άμβλυνσης της ανεργίας, παρά το θεσμικό έλλειμμα, που στην ουσία δεν επιτρέπει σε κανένα δήμο να ασκήσει ουσιαστική εργατική πολιτική. Πώς; Με την πρόθεσή μας να δημιουργήσουμε ένα μόνιμο γραφείο του δήμου στις Βρυξέλλες, πράγμα που είχε εμπνευστεί και υλοποιήσει ο αείμνηστος Φίλιππος Αμοιρίδης, αλλά το ‘κλεισαν οι καθ’ όλα ανεπαρκείς επίγονοι. Με έρευνα, γνώση και αξιοποίηση των δεκάδων ευρωπαϊκών προγραμμάτων για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ανάπτυξη του επιχειρείν, που σήμερα υπάρχουν αλλά δεν τα ξέρει κανείς και δεν αφορούν μόνο στην επιμόρφωση ή στην παροχή τεχνολογίας και τεχνογνωσίας αλλά εξοικονομούνται κονδύλια και πόροι όπως και θέσεις εργασίας που ναι μεν δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά το κάνουν λιγότερο οξύ. Με την σωστή επίσης συνεργασία δήμου και ιδιωτών αλλά και την δημιουργία διαδραστικών δομών μεταξύ επιχειρήσεων, εργαζομένων και δήμου.
«Ε»: Επιλέξατε να απαρτίσετε το συνδυασμό σας με κοινωνικές υποψηφιότητες, χωρίς προηγούμενη πολιτική παρουσία. Θεωρείτε ότι αυτό είναι το δυνατό σας σημείο;
«Σ.Τ.»: Εν μέρει αναφέρθηκα προηγουμένως, ότι είμαστε όλοι πρωτάρηδες, άφθαρτοι, άμεμπτοι, νέοι, αλλά με μεράκι να φτιάξουμε τον τόπο μας όπως τον οραματιζόμαστε. Ναι κι αυτό, αποτελεί μια ουσιαστική παράμετρο της εκλογικής μας επιτυχίας την Κυριακή. Τα βαρίδια, οι επαγγελματίες δημοτικοί σύμβουλοι και οι καρεκλολιγούρηδες δεν έχουν θέση και δεν μπορεί να έχουν θέση στο συνδυασμό μας. Αν είχαν πέστε μου; Σε τι θα διαφέραμε από τους υπόλοιπους που σήμερα μεμφόμαστε και θεωρούμε ότι αντιπροσωπεύουν το τετριμμένο, το ξεπερασμένο, το φθαρμένο, το παλιό. Δεν είμαστε ούτε Μπένηδες, ούτε Πούλιοι, ούτε Δημαρχόπουλοι.
«Ε»: Με ποιες πολιτικές μπορείτε να καταστήσετε την Ξάνθη τουριστικό προορισμό; Τι είδους εναλλακτικές μορφές τουρισμού μπορούν να αναπτυχθούν στην ορεινή περιοχή της Σταυρούπολης;
«Σ.Τ.»: Είναι ένα κεφάλαιο που θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες, ιδιαίτερα για αυτά που δεν έγιναν και θα μπορούσαν να γίνουν. Εν τάχει όμως, θα σας πω ότι θα εκμεταλλευτούμε την κορωνίδα του τουριστικού μας προϊόντος, που δεν είναι άλλο από τον παραδοσιακό μας οικισμό. Κι έχει να κάνει με τις προτάσεις όπως αυτές κατατέθηκαν στην επιστολή απάντηση προς το σύλλογο των κατοίκων για την παλιά πόλη. Έτσι όχι μόνο η παλιά Ξάνθη αλλά και ολόκληρη η πόλη θα μπορεί να γίνει ένας πραγματικά ελκυστικός τουριστικός προορισμός. Αν ταυτόχρονα ξαναχαράξουμε και αναδείξουμε, τα μοναδικά μονοπάτια της οροσειράς της Ροδόπης, που διέρχονται από τα γεωγραφικά όρια του δήμου, αναπτύσσοντας τον περιπατητικό, ορειβατικό τουρισμό, σε συνάρτηση με την ενίσχυση των ιδιωτών που έχουν επενδύσει στον οικοτουρισμό και τον αγροτουρισμό και σήμερα βλέπουν τις επιχειρήσεις τους να ρημάζουν και να φυλλοροούν. Αν εκμεταλλευτούμε τουριστικά και με απόλυτο σεβασμό προς το περιβάλλον, τα υδάτινα οικοσυστήματα του Νέστου και το απαράμιλλο φυσικό κάλλος του δάσους της ορεινής περιοχής. Αν προστατέψουμε την χλωρίδα και την πανίδα, για να μπορεί ο επισκέπτης να τις παρατηρεί και αν ενταχθούν όλα, Ξάνθη και Σταυρούπολη, σε ένα δίκτυο που θα περιλαμβάνει και τις δύο πόλεις σαν ένα ενιαίο σύνολο στα πακέτα των τουριστικών πρακτορείων, τότε έχουμε τις προϋποθέσεις για την δημιουργία ενός τουριστικού προϊόντος, εφάμιλλου, άλλων διάσημων τουριστικών προορισμών. Και τα αν, να είστε βέβαιοι, ότι από την δεύτερη κιόλα Κυριακή που θα αναλάβουμε το τιμόνι του δήμου, θα ξεκινήσουμε για να τα κάνουμε πράξη. Γιατί το χρειάζεται ο τόπος, γιατί το απαιτεί η κοινωνία, γιατί έτσι θα αποφασίσει ο λαός την Κυριακή.-
