Προσκεκλημένοι του Δ. Λύσσης Κύπρου οι δημοτικοί σύμβουλοι του αδελφοποιημένου Δ. Αβδήρων κύριοι Θεοχάρους και Αμαξάς
Μιλά στο «Ε» ο πρώην δήμαρχος του Δ. Λύσσης Ανδρέας Τοφιάς. Τους ξενάγησαν στο δήμο τους στα κατεχόμενα
Εντυπωσιασμένοι και συγκινημένοι από τη φιλοξενία, την τιμή και την αγάπη με την οποία τους περιέβαλαν οι Κύπριοι αδελφοί τους, του τουρκοκρατούμενου δήμου Λύσσης, επέστρεψαν ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Αβδήρων κ. Παναγιώτης Θεοχάρους και ο δημοτικός σύμβουλος της αντιπολίτευσης κ. Δημήτρης Αμαξάς που ήταν επίσημοι προσκεκλημένοι από τον αδελφοποιημένο δήμο Αβδήρων για τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν κάθε χρόνο την ημέρα εορτασμού των Γενεθλίων της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου) που ήταν πολιούχος του δήμου Λύσσης. Οι εκδηλώσεις περιελάμβαναν στο τελετουργικό τους μέρος εκκλησιασμό και περιφορά της εικόνας της Παναγίας ενώ στο ψυχαγωγικό τους μέρος μουσική και χορό καθώς επίσης εκδηλώσεις μνήμης της πατρίδας που αποχωρίστηκαν με την εισβολή το 1974 και κουβαλούν πάντα στην καρδιά τους!
Δεν ξεχνούν…
Αυτό δηλώνει στο «Ε» ο πρώην δήμαρχος επί 23 χρόνια του δήμου Λύσσης κ. Ανδρέας Τοφιάς που ήταν αυτός που ξεκίνησε την αδελφοποίηση του δήμου Λύσσης με τον τότε δήμο Βιστονίδας και το Αυξέντιο που μετονομάστηκε προς τιμή του Κύπριου ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου υπαρχηγό του ΕΟΚΑ που σκοτώθηκε από τους Άγγλους το 1961. Όπως μας διηγείται ο κ. Τοφιάς που έχει συγγένεια με τον Γρηγόρη Αυξεντίου (πρώτος εξάδελφος της συζύγου και κουμπάρος του) ο Γρηγόρης Αυξεντίου ήρθε στην Ελλάδα το 1949 και είχε υπηρετήσει ως έφεδρος Αξιωματικός επί 3 χρόνια στον ελληνικό στρατό. Ήρθε και στην Σταυρούπολη όπου γνωρίστηκε με 2 άτομα από τα χωριό Κατράμιο, εκ των οποίων ο ένας ως κοινοτάρχης πρωτοστάτησε στην μετονομασία του χωριού από Κατράμιο σε Αυξέντιο το 1988. Η αδελφοποίηση με το δήμο Λύσσης απ’ όπου κατάγονταν ο Γρηγόρης Αυξεντίου έγινε το 1999 όταν ήταν δήμαρχος Βιστονίδας ο Βασίλης Τσολακίδης και δήμαρχος Λύσσης ο κ. Τοφιάς και έκτοτε διατηρούνται οι αδελφικοί δεσμοί των δυο δήμων: «Ο Δήμος μας είναι στα κατεχόμενα. Εμείς που καταγόμαστε απ’ εκεί ζούμε διασκορπισμένουι σε 85 χωριά…όμως τον κουβαλάμε μέσα στη ψυχή μας . Εκλέγουμε δήμαρχο και 6 δημοτικούς συμβούλους…δεν κάνουμε έργα …δεν βάζουμε φόρους… μόνο το κάνουμε για να κρατάμε ζωντανή την μνήμη από τα μέρη μας», λέει συγκινημένος ο κ. Τοφιάς. Να σημειώσουμε ότι ο δήμος Αβδήρων έχει αποφασίσει να ανακηρύξει τον κ. Τοφιά ως επίτιμο δημότη του δήμου σε ειδική τελετή.
Και διηγώντας τα να κλαις…
Τα μέρη τους – στο κατεχόμενο δήμο τους – απ τα οποία ξεριζώθηκαν βίαια το 1974 γνώρισαν και τους φιλοξενούμενούς τους κυρίους Θεοχάρους και Αμαξά. Μάλιστα η μοίρα έπαιξε μαζί τους ενώ τους ξεναγούσε ο δημοτικός σύμβουλος Ανδρέας Κυριακού στο σπίτι του και τους έδειχνε τον τοίχο που οι Τούρκοι έστησαν στον τοίχο τον πατέρα την μητέρα και τα 6 αδέλφια του για να τους σκοτώσουν πέρασε με ένα μηχανάκι ο γείτονάς τους ο Ιμπραχήμ που τους έσωσε…Όπως τους διηγήθηκε ο κ. Κυριακού που ήταν τότε 16 χρονών μόλις είδε ότι θα τους σκοτώσουν έγραψε ο Ιμπραχήμ σ’ ένα χαρτί από τσιγάρα ότι υπάρχει εντολή από τον Ερυθρό Σταυρό να μην τους σκοτώσουν και το έδωσε στο απόσπασμα. . Έτσι αναβλήθηκε η εκτέλεση και μεταφέρθηκε όλη η οικογένεια ως αιχμάλωτη στην Σμύρνη και μετά στην Άγκυρα. Μετέπειτα και πάλι με ενέργειες του Ιμπραχήμ και του Ερυθρού Σταυρού γύρισαν στην Κύπρο και ζουν εκεί! Μοιραίοι άνθρωποι μοιραίες στιγμές και η ανθρωπιά που νικά τον πόλεμο…
