Δύο Ξανθιώτες μελισσοκόμοι μίλησαν στο «Ε» σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κλάδος
«Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τη μελισσοκομία όπως ακριβώς και την υπόλοιπη φύση: Αρνητικά» επισήμαναν και οι δύο
Η μελισσοκομία αποτελεί ένας από τους σημαντικότερους κλάδους της πρωτογενούς παραγωγής στην Ελλάδα. Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων , στο κλάδο της μελισσοκομίας απασχολούνται περί τους 23.000 μελισσοκόμους, οι οποίοι κατέχουν τις 1.380.000 κυψέλες. Περίπου 5.000 από αυτούς κατέχουν πάνω από 150 κυψέλες και θεωρούνται επαγγελματίες. Γενικά πάντως, είτε ως αποκλειστική είτε ως δεύτερη ενασχόληση, η μελισσοκομία είναι ένας κλάδος της αγροτικής οικονομίας που συμβάλλει σημαντικά στο εισόδημα των γεωργικών και μη οικογενειών. Η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δεύτερη, μετά τη Ισπανία, από άποψη κατοχής μελλισσοσμηνών και παράγει 14.000 τόνους μέλι ετησίως. Η εγχώρια παραγωγή καλύπτει περίπου το 90% της κατανάλωσης.
Παρόλαυτα αποτελεί και έναν κλάδο τρομερά ευαίσθητο στην κλιματική αλλαγή καθώς εξαρτάται αποκλειστικά από την ανθοφορία της κάθε εποχής ώστε να μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες του τοπικού πληθυσμού για αρχή. Δύο Ξανθιώτες κατ’ επάγγελμα μελισσοκόμοι μίλησαν στο «Ε» σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κλάδος και μας θύμισαν ότι ο κλάδος πρέπει να παλέψει να διασωθεί μόνος του αφού το Κράτος γίνεται αντιληπτό, στην περιοχή της Θράκης σε θέματα αγροτικής ανάπτυξης, δια της απουσίας του.
Η κλιματική αλλαγή έχει αρνητικό αντίκτυπο
Η κ. Γεύση Τουλουμίδου, μελισσοκόμος στην περιοχή των Κομνηνών εξηγεί στο «Ε» ότι «για εμάς που επιλέγουμε να μην ταΐζουμε τα μελίσσια μας είναι πολύ κακό. Η βασίλισσα μπερδεύεται από τον καιρό και γεννάει ενώ δεν πρέπει. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν μέλισσες που δεν έχουν να φάνε. Όταν ξεγελιέται και η ίδια η φύση από τις παράλογες θερμοκρασίες του χειμώνα, πώς είναι δυνατόν να μείνει ανεπηρέαστη η μελισσοκομία;». Ο μελισσοκόμος που δραστηριοποιείται στο χωριό των Τοξοτών, Τάσος Μαυρόπουλος, κινήθηκε στο ίδιο μοτίβο καθώς τόνισε ότι σε ένα επάγγελμα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη φύση και με τη λειτουργία της κάθε παραμικρή αλλαγή δημιουργεί νομοτελειακά μια αλυσίδα αντιδράσεων. «Το ρείκι δεν άνοιξε όπως θα έπρεπε και αυτό είναι πολύ σημαντικό» τόνισε ο ίδιος.
Διακίνηση φτηνών και αμφίβολης ποιότητας «μελιών» και παντελής έλλειψη ελέγχου
Αρχικά, και οι δύο μελισσοκόμοι επέστησαν την προσοχή του καταναλωτικού κοινού καθώς όποιο μελισσοκομικό προϊόν δεν προέρχεται από πιστοποιημένο παραγωγό τότε αυτόματα είναι αμφιβόλου ποιότητας και δεν έχει σχέση με το πραγματικό μέλι και τις ιδιότητες του. Η κ. Τουλουμίδου υπογράμμισε ότι «κατανοούμε βέβαια ότι η οικονομική κρίση έχει καταστήσει δύσκολο για έναν εργαζόμενο να δαπανήσει 8 με 12 ευρώ/κιλό για ένα μέλι αλλά θέλουμε να υπερτονίσουμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πάρει κάτι φτηνό από ένα σούπερ μάρκετ και αυτό να είναι μέλι». Το κόστος παραγωγής αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα για τον οποίο το μέλι παραμένει σε σταθερές τιμές αλλά παράλληλα είναι από τα λίγα προϊόντα τα οποία δεν έχει αυξηθεί η τιμή τους όπως μας εξηγεί ο κ. Μαυρόπουλος. «Όλοι οι αγρότες και κτηνοτρόφοι έχουν αναγκαστεί να αυξήσουν τις τιμές των προϊόντων τους αλλά για μας τους μελισσοκόμους είναι απαγορευτικό να αυξήσουμε την τιμή του κιλού αφού έτσι θα σπρώξουμε τον καταναλωτή στην αγκαλιά των εισαγόμενων φτηνών λύσεων», προσθέτει ο ίδιος. Η απουσία κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού και κατά συνέπεια προστίμων έχει διαμορφώσει έναν κλάδο «που μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει» όπως εύστοχα παρατήρησε ο κ. Μαυρόπουλος. Η κ. Τουλουμίδου σημειώνει ότι «όταν τα πρόστιμα στις μεγάλες επιχειρήσεις, που πωλούν σιρόπι με καραμελόχρωμα για μέλι, είναι χάδι τους δίνουν το δικαίωμα να αλλάξουν την ετικέτα και το ίδιο το προϊόν πάλι να το διοχετεύσουν στην αγορά». Η επιλογή τοπικών εγκεκριμένων παραγωγών και καταστημάτων αποτελεί μια πρώτη προστασία των καταναλωτών από τέτοιου είδους εξαπατήσεις. Από την πλευρά του Κράτους πρέπει να ενταθούν οι έλεγχοι και τα πρόστιμα να είναι ανάλογα της πράξης.
To Κράτος απών στις προσπάθειες των μελισσοκόμων
Στην ερώτηση «Αν αισθάνονται ότι το Κράτος στέκεται αρωγός στις προσπάθειες των μελισσοκόμων» η απάντηση ήταν και από τους δύο Ξανθιώτες μελισσοκόμους «προφανώς και όχι, σε καμία περίπτωση». Η κ. Τουλουμίδου υπογράμμισε ότι «η Πολιτεία δεν μας βλέπει σοβαρά αλλά η αλήθεια είναι ότι όλα ξεκινούν από εμάς. Δεν βλέπουν και οι μελισσοκόμοι τον εαυτό τους σοβαρά. Πρέπει να μαζευτούμε, να συσπειρωθούμε να διεκδικήσουμε αυτά που πρέπει. Το Κράτος δεν μας λαμβάνει υπόψη του γιατί δεν υπάρχει ένας σοβαρός φορέας να διεκδικήσει». Ο κ. Μαυρόπουλος υιοθέτησε πιο σκληρή στάση καθώς υποστήριξε ότι «είμαστε έρμαια των δικών μας προσπαθειών. Αν κάποιος δεν έχει κάποιο άλλο έξτρα εισόδημα, δυστυχώς είναι καταδικασμένος να αποτύχει. Ένα θα σας πω: αν δεν στηρίξουν την μελισσοκομία οι άνθρωποι οι οποίοι είναι στο Υπουργείο, η μελισσοκομία θα χαθεί». Ο πρωτογενής τομέας παλεύει να επιβιώσει εν γένει και ειδικότερα στη Ξάνθη καθώς είναι ένας νομός ο οποίος δεν διαθέτει Μελισσοκομικό Συνεταιρισμό και ο κάθε μελισσοκόμος βρίσκεται μόνος του να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του κλάδου.
Συμβουλές προς ένα νέο μελισσοκόμο
Ενώ ο κ. Μαυρόπουλος τονίζει ότι «σήμερα είναι αργά για να ασχοληθεί κάποιος με την μελισσοκομία», πιο αισιόδοξη παρουσιάζεται η κ. Τουλουμίδου αφού συμβουλεύει τους νέους ανθρώπους που θα ήθελαν να καταπιαστούν με την μελισσοκομία πρώτα από όλα να σκεφτούν γιατί θέλουν να το κάνουν. Όπως εξηγεί «αν θέλει κάποιος να το κάνει ερασιτεχνικά μόνο το χρόνο του θα χάσει. Μπορεί κάποιος να σπουδάσει μελισσοκομία, να μάθει το επάγγελμα δίπλα σε άριστους μελισσοκόμους από τους πολλούς που έχει η περιοχή της Ξάνθης». Προσθέτει ότι «η μελισσοκομία είναι τρεις επιστήμες σε μία, πρώτον η διαχείριση των μελισσιών ώστε να παράγουν καλής ποιότητας μέλι, δεύτερον διαχείριση του μελιού ώστε να διατηρήσει τα θρεπτικά συστατικά του και τρίτον το κομμάτι της πώλησης».
Παύλος Μαραγκός
pmaragkos@empros.gr
