Διστακτικότητα επιδεικνύει η κυβέρνηση στην πώληση. Φοβάται αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας
Θετικοί οι εργαζόμενοι στη SEBA. Η κοινωνία της Ξάνθης θέλει τη ΣΕΚΑΠ ζωντανή…
Προβληματισμός και μια υποβόσκουσα ανησυχία κυριαρχεί στους κόλπους της ΣΕΚΑΠ αλλά και της τοπικής κοινωνίας που ενισχύονται κυρίως από την παρελκυστικότητα που έχει παρατηρηθεί από τον ειδικό εκκαθαριστή κ. Μαράντο ν’ ανακοινώσει τ’ αποτέλεσμα της τελικής φάσης του διαγωνισμού για την πώληση των μετοχών της ΑΤΕ στη ΣΕΚΑΠ που θ’ αναδείξει και τον αγοραστή. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να οργιάζουν οι φήμες ότι υπάρχει «δίλημματικό κώλυμα» στο υπουργείο Οικονομικών και Εξωτερικών ως προς την εξαγορά της εμβληματικής Ξανθιώτικης καπνοβιομηχανίας από έναν τουρκικό όμιλο (SEBA) λόγω της παρουσίας της μειονότητας και φοβούμενοι μήπως υπάρξει αρνητικός αντίχτυπος από την πλειονότητα και μήπως αυτή (εξαγορά) σταθεί αφορμή για την έξαρση λαϊκισμού και ακραίων εθνικιστικών αντιδράσεων στην περιοχή.
Στενεύουν τα περιθώρια για τη ΣΕΚΑΠ
Αξιοσημείωτο είναι ότι αυτός ο σκεπτικισμός υπήρχε εντονότερος και στην προηγούμενη ηγεσία της ΑΤΕ και του υπ. Οικονομικών και μάλιστα η τότε υπεύθυνη της ΑΤΕ – σύμφωνα με πληροφορίες μας – εκτιμούσε ότι η εξαγορά της ΣΕΚΑΠ από μια τουρκική εταιρία θα δημιουργούσε μεγάλη ανασφάλεια στην τοπική κοινωνία. Υπενθυμίζουμε ότι σ’ εκείνο τον διαγωνισμό που κηρύχτηκε άγονος λόγω των γνωστών προβλημάτων που παρουσιαστήκαν σχετικά με τον ινδικό όμιλο, ο τουρκικός όμιλος είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον μόνο στην α΄ φάση του διαγωνισμού και δεν είχε καταθέσει δεσμευτική προσφορά. Τώρα όμως τα δεδομένα έχουν αλλάξει καθώς η SEBA είναι η μοναδική εταιρεία που προχώρησε στη β΄ φάση του διαγωνισμού καταθέτοντας δεσμευτική προσφορά. Κατά συνέπεια το δίλημμα πλέον είναι πολύ μεγάλο καθώς ο ειδικός εκκαθαριστής και το υπουργείο τελικά έχουν να επιλέξουν είτε να πωλήσουν τη ΣΕΚΑΠ στη SEBA είτε να κηρυχθεί εκ νέου άγονος διαγωνισμός που όμως λόγω του ότι δεν υπάρχει άλλη προσφορά αυτό ισοδυναμεί με αδυναμία πώλησης που οδηγεί την ΣΕΚΑΠ μοιραία σε κλείσιμο έτσι όπως τα χρονικά περιθώρια στενεύουν και χρειάζεται άμεσα χρηματοδότηση.
Θετικοί οι εργαζόμενοι στη SEBA
Όλα αυτά και κυρίως τα περιθώρια «επιβίωσης» της ΣΕΚΑΠ είναι πολύ γνωστά στα στελέχη της αλλά και σους εργαζομένους που βλέπουν τις δυσκολίες σε ρευστότητα που παρουσιάζει η εταιρεία(3 μήνες απλήρωτοι) αλλά και το ότι «κρατιέται με νύχια και με δόντια» και γι αυτό το λόγο βλέπουν ως σανίδα σωτηρίας τη SEBA, διαφορετικά φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους. Επιπλέον λόγω της μακροχρόνιας συνεργασίας της ΣΕΚΑΠ με τη SEBA, η οποία παράγει για λογαριασμό της σειρά σημάτων, έχουν αναπτυχτεί φιλικές σχέσεις μεταξύ των στελεχών των δύο εταιρειών.
Γιατί η SEBA θέλει τη ΣΕΚΑΠ
Όπως είναι γνωστό ο τουρκική εταιρεία Seba Dis Ticaret Ve Nakliyat A.S. είναι μέλος του ομίλου εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο των logistics (μεταφορές) και γι’ αυτό το λόγο γα την εξαγορά της ΣΕΚΑΠ συνεργάζονται και με την ελληνική εισηγμένη εταιρία του ΧΑ στο κλάδο των logistics ΕΛΓΕΚΑ.
Ο ιδιοκτήτης του Ομίλου κ. Σεμπαϊντήν Τούρκολου φέρεται ως επιχειρηματίας με ευρωπαϊκό προφίλ άνθρωπος ανοιχτών οριζόντων και φερέγγυος. Μάλιστα – σύμφωνα με πληροφορίες μας – είχε συναντήσεις με υπουργούς της προηγούμενης κυβέρνησης. Ο Όμιλος που κάνει μεταφορές σ’ όλη την Ευρώπη και την Ασία θέλει να διεισδύσει στις αγορά των φτηνών τσιγάρων στις αναπτυσσόμενες χώρες όπως π.χ. το Ιράν όπου και έχουν πολλή ζήτηση και γι αυτό θέλει να εξαγοράσει τη ΣΕΚΑΠ ώστε να παράγει εδώ και να τα μεταφέρει κατά κύριο λόγο σ’ αυτές τις χώρες μιας και τα μερίδια αγορά της ΣΕΚΑΠ στη χώρα μας έχουν πέσει πολύ.
Θα υπερισχύσει ο λαϊκισμός;
Συμπερασματικά και έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα δεδομένα η SEBA είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία για τη ΣΕΚΑΠ να παραμείνει ζωντανή, να παράγει και να διατηρήσει τις θέσεις εργασίας. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση το μόνο που θ’ απασχολούσε είναι το ύψος της προσφοράς και όχι βέβαια η εθνική ταυτότητα του αγοραστή (όπως άλλωστε έγινε και με τον ινδό Bommidala).
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι αν η τοπική κοινωνία είναι ώριμη να δεχτεί η ΣΕΚΑΠ της Ξάνθης να εξαγοραστεί από τούρκους ή όχι. Η άποψη του «Ε» είναι αδιαμφισβήτητα ΝΑΙ καθώς η κοινωνία της Ξάνθης στην πλειοψηφία της δεν είναι φοβική και ξέρει ν’ απομονώνει τα ακραία στοιχεία και να μην παρασύρεται από λαϊκιστικά και εθνικιστικά συνθήματα κάποιων που προσπαθούν να υποδαυλίσουν την αρμονική συμβίωση μεταξύ μειονότητας και πλειονότητας. Και η κυβέρνηση καλά θα κάνει να το λάβει αυτό υπ’ όψιν στις επιλογές της. Άλλωστε να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με έγκυρα στοιχεία το ύψος των επενδύσεων ελληνικών επιχειρήσεων στην Τουρκία ανέρχεται σε 1 δις 100 εκ. ευρώ ενώ το ύψος των τουρκικών επενδύσεων στη χώρα μας δεν ξεπερνά τα 24 εκ. ευρώ. Σε μια εποχή λοιπόν που η χώρα έχει ανάγκη από επενδύσεις και ο νομός μας δεν μπορεί ν’ αντέξει το κλείσιμο ενός ακόμη εργοστασίου του που θεωρείται η βιομηχανική του προμετωπίδα, άραγε είναι απαραίτητος τόσος σκεπτικισμός και όχι η αντιμετώπιση του θέματος με καθαρά οικονομικά κριτήρια;
Μαριάννα Ξανθοπούλου
mxanthopoulou@empros.gr
