Φιλόλογος, συγγραφέας, ποιητής
Ο Λεβέντ Ισμαήλ Γιουσούφ γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1993 και ζει στο χωριό Πάσσος Ροδόπης και ασχολείται με την ποίηση, ερασιτεχνικά όπως σημειώνει ο ίδιος. Συνάντησα ποιήματά του στον Παρατηρητή της Θράκης (στις 22/8/2019 για πρώτη φορά), που με χαρά παρουσίασε τις δημιουργίες του νέου ποιητή.
Ο ίδιος στον Πρόλογο των ποιημάτων του που δημοσιεύει ο ΠτΘ σημειώνει προς τους αναγνώστες και τις αναγνώστριές του ότι «κάθε φορά που θα γυρίζετε αυτές τις σκονισμένες σελίδες του βιβλίου μου, θα βρίσκετε σε ορισμένα ποιήματα ή κείμενά μου, είτε μικρές σημειώσεις είτε μικρά κομμάτια της ζωής μου και των όσων έχω ζήσει. Παραδείγματος χάριν στις σελίδες θα βρείτε τα νιάτα μου που πέρασαν και χάθηκαν ή τα δάκρυά μου που στέγνωσαν προ πολλού πριν καν τρέξουν εκείνες τις οδυνηρές εμπειρίες που έχω βιώσει ή το πόσο πνιγόμουν ή και το πόσο κουράστηκα σε κάποιες στιγμές ή το πόση νοσταλγία ένιωθα ή για παράδειγμα εκείνη τη νιότη μου που χάθηκε και δεν μπόρεσα να τη ζήσω».
Πρόσφατα ο ΠτΘ (17/03/2022) δημοσιεύει δύο ποιήματα επίσης, το «Δεν λογαριάζουν νύχτα, δεν λογαριάζουν μέρα» και το «Αυτοί είναι ατρόμητοι» .
Εξάλλου, σε δημοσίευμά της η συγγραφέας Βιλδάν Σερδάρ για τα ποιήματα του Λεβέντ Ισμαήλ Γιουσούφ παρατηρεί: «Σε αυτή την εποχή μας που η νέα γενιά μας έχει αποδυναμωθεί από τους πολιτιστικούς της δεσμούς, που απομακρύνεται κάθε μέρα όλο και περισσότερο από τις βασικές της αξίες και που έχει βυθιστεί πλήρως στον ηλεκτρονικό κόσμο∙ επικροτώ ολόψυχα τον Λεβέντ Ισμαήλ Γιουσούφ που εμφανίστηκε απέναντί μας με τα λογοτεχνικά του έργα και εύχομαι να βάλει την υπογραφή του σε πολλές επιτυχίες».
Από το σύνολο των ποιημάτων του νέου δημιουργού θα παραθέσουμε τέσσερα έργα, που αποδεικνύουν τον πλούτο και την ευαισθησία του Λεβέντ.
- ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΒΛΕΠΕΙΣ
Με τα χέρια της που μυρίζουν αθωότητα / σκουπίζει τα δάκρυά μου σταγόνα σταγόνα / Να λοιπόν που είμαι δίπλα σου προσευχή μου που σε ζήτησα, κοίτα λοιπόν / προσευχή μου που εισακούστηκε / Μην στεναχωριέσαι,
μην χάνεις τις ελπίδες σου και μην δίνεις χαρά/ας μην δώσουμε χαρά / στον δαίμονα / Δεν το έλεγες συνέχεια στις προσευχές σου; / κοίτα πλέον προσευχή μου, είμαι δίπλα σου
Άντε λοιπόν ας κάνουμε τότε το πρώτο/πρώτο μας βήμα
Με τις προσευχές σου, με τις προσευχές μας / ας ευγνωμονήσουμε, ας ευχαριστήσουμε, ας δοξολογήσουμε
τον ”ιδιοκτήτη” του ουρανού και της γης / Αυτόν που έσμιξε εμένα με ‘σένα / κι εσένα με ‘μένα…!
- ΗΛΙΕ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ
Ελπίδα μου, όταν δεν μου μένουν ελπίδες / Αύριό μου, όταν δεν υπάρχει αύριό μου / Τα πάντα μου, όταν χάνω τα πάντα μου / Μοναξιά, στην μοναξιά μου / αστέρι μου στον ουρανό
Ήλιε μου όταν ξημερώνει / γίνεσαι η σύζυγος μιας ζωής, ο σύντροφος της ζωής μου / και η μονάκριβή μου;
- ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ
Κάποιες φορές ο άνθρωπος προσεύχεται / για να σταματήσουν τα δάκρυα / μήπως είσαι εσύ το γιατρικό για την πληγή μου;
Μήπως / μήπως είσαι εσύ αυτή που θα κρατήσει τα χέρια μου και που δεν θα τα αφήσει; Μήπως εσύ είσαι αυτή η ζεστασιά που νιώθω στα δάκρυά μου και που σκουπίζει / τα δάκρυά μου; / Κύριε ο χρόνος / είναι το φάρμακο για όλα, εσύ είσαι ο χρόνος; / Αυτή τη φορά νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που έχεις δίκιο χρόνε / νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που έχεις δίκιο Κάποιες φορές ο άνθρωπος / προσεύχεται σαν να υπάρχει ένα κενό μέσα του / Και κάποιες φορές ο άνθρωπος προσεύχεται για ένα γιατρικό στην πληγή του / Κυρία μου
Μήπως / μήπως εσύ είσαι αυτή για την οποία προσευχόμουνα μέχρι το πρωί;
- ΜΙΑ ΜΕΡΑ
Εκείνη η μέρα που την περιμένω με λαχτάρα / Θα έρθει στ’ αλήθεια μια μέρα; / Εκείνος ο ήλιος που τον περιμένω με απόγνωση θα με ζεστάνει μια μέρα; / Αυτοί οι σπόροι που με γεμάτο απόγνωση σε κάθε ένα βήμα μου έσπειρα
προ πολλού θα βλαστήσουν / και θα προλάβουν το αύριο μου;
Οι φίλοι μου τους οποίους θεωρώ φίλους θα τρέξουν σε βοήθειά μου; / Θα πιάσουν τα χέρια μου;
Θα τα πιάσουν… / Μια μέρα;
Συγχαίρουμε τον Λεβέντ Ισμαήλ Γιουσούφ για το έργο του, ευχόμενοι καλή συνέχεια. Η Θράκη έχει ανάγκη από τη φωνή και την ψυχή όλων…
