Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε ίσως, κάποιο θάμα.
Κώστας Βάρναλης
Τα λόγια του κορυφαίου ποιητή της Θράκης, τα αφιερώνω σήμερα σε όλους εμάς που καθισμένοι στον καναπέ, βρίζουμε για την κατάντια μας όλο τον κόσμο και το ντουνιά. Μας φταίνε οι Φράγκοι, μας φταίνε οι Αλαμανοί, μας φταίνε οι μύριοι όσοι, εκτός από τον εαυτό μας. Όλα αυτά 100 χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και το μεγαλείο της φυλής, που έμελλε να μετασχηματισθεί σε αποτροπιασμό.
Οι ελληνικές μεραρχίες που έκαναν όλο τον πλανήτη να παραμιλά στους βαλκανικούς πολέμους, τον πρώτο και δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έδωσαν την θέση τους στις ελληνικές μιζαρχίες. Για τις μιζαρχίες και τους μίζαρχους, χρονική περίοδος μιας γενιάς, 33 χρόνια, ήταν υπεραρκετά. Ξεθεμελιώθηκαν τα πάντα. Παιδεία, υγεία, οικονομία, κοινωνία. Όλα θυσία στο βωμό του πολιτικού κόστους. Πάλεψαν κατά καιρούς κάποιοι ημίθεοι σαν τον αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά, αλλά το γενικότερο κλίμα ήταν αρνητικό. Ήταν οι προμήθειες και τα συμφέροντα τέτοια, που δεν επέτρεπαν ούτε αλλαγές, ούτε νηφαλιότητες ούτε σοβαρότητα.
Και έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Να παρακαλάμε γονυπετείς να μας δώσουν τη δόση, που θα μας κρατήσει στη ζωή άλλους τρεις μήνες. Ύστερα, πάλι τα ίδια. Το μόνο σίγουρο στην όλη υπόθεση είναι ό,τι για όλα φταίνε οι άλλοι, οι ξένοι. Άντε να βγεις να πεις στους νεοέλληνες πως κάπου έφταιξαν και οι ίδιοι, κάπου εμπιστεύθηκαν την διαπαιδαγώγηση στα πρωϊνάδικα και μεσημεριανάδικα της τηλεόρασης με τις σουρλουλούδες, τους ξερόλες, τους λιμοκοντόρους.
Άντε να βγεις να πεις στους νεοέλληνες ότι είχαν αναγάγει την μίζα -δωράκι – χαριτολογώντας σε άρθρο πίστης. Άντε να βγεις να πεις στους νεοέλληνες κάποιες αλήθειες. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
Σε αυτή τη στιγμή της τελετής, όπου ο ιερέας ψάλλει: Δεύτε τελευταίον ασπασμόν, καλό θα είναι να βρούμε εκεί κοντά ένα καθρέφτη, να κοιταχτούμε και να τον ρωτήσουμε όπως στο γνωστό παραμύθι. Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου υπάρχουν πιο αλαζόνες, πιο ψεύτες, πιο υψιπετείς, πιο κομπορρήμονες; Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου μόνο η Άγκελα Μέρκελ φταίει για την κακομοιριά μας;
Για το γεγονός ό, τι δεν κάναμε τίποτα για τον Δημόκριτο και την πλειάδα των άλλων σοφών από τα Άβδηρα; Για το γεγονός ό, τι αφήσαμε να ρημάξουν αυτοί οι κολοσσοί, τα συνεταιριστικά εργοστάσια, για τα οποία ο ιδρυτής τους, ο αείμνηστος Αλέξανδρος Μπαλτατζής έλεγε την ημέρα των εγκαινίων, ότι από αυτά θα συνταξιοδοτηθούν μέχρι και τα εγγόνια σας;
Για το γεγονός ό, τι με 90 βαθμούς θερμοκρασία νερού κάτω από τα πόδια μας, αρμενίζουμε, μεταθέτοντας τις ευθύνες ο ένας στον άλλο. Για το γεγονός ό, τι η πρώτη σε βιοποικιλότητα περιοχή της Ευρώπης, η Θράκη με το μοναδικό οικοσύστημα του Νέστου δεν προβάλλεται; Για το γεγονός ότι στον Λειβαδίτη βρίσκεται ο μεγαλύτερος καταρράκτης των Βαλκανίων, απρόσιτος, άγνωστος στους περισσότερους ; Για το γεγονός της φυκολάσπης του Πόρτο – Λάγος, που ονειρεύονται όλοι όσοι έχουν ρευματισμούς, αρθριτικά, παρόμοιες παθήσεις, μιας και την συνιστούν κορυφαίοι γιατροί της χώρας, της Ευρώπης, αλλά εμάς μας αρκεί το σήριαλ των Βατοπεδινών;
Για το γεγονός ότι φυλακίσαμε τον πρόδρομο του μονοθεϊσμού, τον Ορφέα, στην φυλακή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη; Να συνεχίσω την περιπτωσιολογία;
Και αν ΟΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ όπως συνήθιζε να λέει ο Γέρος του Μοριά, εμείς δεν ασχοληθούμε με όλα αυτά τα μοναδικά στοιχεία και αγαθά, της καθαγιασμένης πατρίδας, ποιός θα ασχοληθεί; Να τα αναδείξει; Να τα προβάλλει; Να τα κάνει πόλο έλξης για τους επισκέπτες, φέτα ψωμί για τα παιδιά μας; Κανένας, αγαπητοί αναγνώστες. Αυτό που θέλουν όλοι, είναι να τα πάρουν σε τιμή ευκαιρίας και να μας τα μοσχοπουλάνε μετά. Αυτό κάνουν συστηματικά δεκαετίες τώρα. Μας έριξαν στη χλιδή, την επίπλαστη άνετη ζωή, πάντα με δανεικά, πιστωτικές κάρτες και συναφή, αλωνίζοντας τώρα. Όσο για μας.
Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε ίσως, κάποιο θάμα.
ΓΡΥΠΑΣ
