«Θέλουμε στήριξη και βοήθεια από προπονητές για τους Ξανθιώτες αθλητές με κινητικές δυσκολίες»
Συνέντευξη του προέδρου του συλλόγου ΑΜΕΑ Ξάνθης, Κώστα Αμοιρίδη
Το βράδυ της Κυριακής ολοκληρώνονται οι Παραολυμπιακοί Αγώνες 2012 που διεξάγονται στο Λονδίνο. Το μεγαλύτερο – ιεραρχικά – αυτή τη στιγμή αθλητικό γεγονός, κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα μεγάλου αριθμού θεατών και, εκτός από το αγωνιστικό κομμάτι να ευαισθητοποιήσει πολλούς στον τρόπο αντιμετώπισης και στήριξης προς τους αθλητές με κινητικές δυσκολίες.
Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Ε», ο πρόεδρος του ξανθιώτικου συλλόγου Α.Μ.Ε.Α. Ξάνθης και του αθλητικού συλλόγου με άτομα με κινητικές δυσκολίες «Ιαπετός» Ξάνθης, κ. Κώστας Αμοιρίδης, μίλησε για τους αγώνες, τις υπερπροσπάθειες των αθλητών, αλλά και τις δυσκολίες που συναντούν τα μέλη του συλλόγου στην καθημερινότητα τους. Αναλυτικά:
«Έχουμε καλούς αθλητές όμως δεν ασκούνται σωστά λόγω της έλλειψης προπονητή»
ΕΡ: Αρχικά θα θέλαμε να μας ενημερώσετε για τον ξανθιώτικο σύλλογο Α.Μ.Ε.Α.
Κ. Α.: «Υπάρχουν δύο σύλλογοι, ο συνδικαλιστικός σύλλογος ατόμων με κινητικά προβλήματα και ο αθλητικός με την ονομασία «Ιαπετός» Ξάνθης. Ο «Ιαπετός» δημιουργήθηκε το 1996 για να μπορεί να μετέχει σε αθλητικές διοργανώσεις. Στον «Ιαπετό» καλλιεργούμε διάφορα αθλήματα για άτομα με αναπηρίες, όπως στίβο, μπότσια, παλιότερα είχαμε αθλητή στο αλπικό σκι και κολύμβηση, όμως δυστυχώς μετά το κλείσιμο του κολυμβητηρίου οι αθλητές μας δεν μπορούν να κάνουν προπονήσεις.
Ούτως ή άλλως, λόγω των οικονομικών δυσκολιών ο αθλητικός μας σύλλογος δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε, καθώς έχουν κοπεί οι επιχορηγήσεις και η όποια οικονομική ενίσχυση κι έτσι τα γραφεία μας παραμένουν κλειστά, ενώ δεν υπάρχουν χρήματα για να πληρώνουμε προπονητές. Έτσι οι περίπου 20 αθλητές μας προπονούνται μόνοι τους, με δικά τους έξοδα και προσπαθούμε να κατεβαίνουμε με δική μας επιβάρυνση σε πανελλήνιους αγώνες. Επίσης παλαιότερα υπήρχε ο «Ποντιακός» σύλλογος μπάσκετ σε αμαξίδιο όμως λόγω της έλλειψης αθλητών και οικονομικών πόρων μεταφέρθηκε στην Αθήνα».
ΕΡ: Πόσο δυσχεραίνει το έργο των αθλητών η απουσία προπονητών;
Κ.Α.: «Πάρα πολύ, θα μπορούσα να πω ότι είναι το βασικότερο για τους αθλητές μας. Να φανταστείτε παλαιότερα είχαμε και αθλητή που είχε πάρει μέρος σε παραολυμπιάδα (Παναγιώτης Καρασερίδης), όμως πλέον για τους λόγους που σας προανέφερα οι αθλητές μας δεν μπορούν να γυμνάζονται σωστά ώστε να πιάσουν τα όρια για την πρόκριση σε μεγάλους αγώνες. Έχουμε πολλούς καλούς και φιλόδοξους αθλητές, όμως δεν μπορούν να ανταγωνιστούν αθλητές που αθλούνται με την επίβλεψη προπονητή. Να αναφέρω χαρακτηριστικά ότι για την πρόκριση σε παραολυμπιακούς αγώνες υπάρχουν τα όρια από τη διεθνή παραολυμπιακή επιτροπή (IPC) η οποία χωρίζει τους αθλητές ανάλογα με τη μορφή αναπηρίας τους. Γι’ αυτό ο αριθμός των αθλητών που συμμετέχουν στην παραολυμπιάδα είναι περιορισμένος».
ΕΡ: Υπάρχει κάποια στήριξη από πλευράς τοπικών φορέων;
Κ.Α.: «Δυστυχώς στο αθλητικό μας τμήμα δεν υπάρχει τίποτα. Προσπαθούμε να προωθήσουμε κάποια λαχεία που μας διέθεσε ο σύλλογος αιμοδοτών, ώστε αν τα πουλήσουμε τα χρήματα να διατεθούν για τις ανάγκες του συλλόγου. Δυστυχώς όμως επειδή δεν μπορούμε να τρέξουμε για να τα πουλήσουμε τα έσοδα μας είναι πολύ περιορισμένα. Ελπίζουμε πάντως να πιάσουμε τον αριθμό των 3000 λαχείων ώστε με τα έσοδα να προσλάβουμε κάποιον προπονητή στο στίβο ή στα μπότσια, μιας και το κολυμβητήριο παραμένει κλειστό και δεν μπορούμε να αθληθούμε εκεί».
«Μέσω του συλλόγου κοινωνικοποιούμαστε»
Στη συνέχεια της συνέντευξη ο κ. Κώστας Αμοιρίδης μίλησε για τις δράσεις του συλλόγου ΑΜΕΑ Ξάνθης αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα μέλη του στην καθημερινότητα τους.
ΕΡ: Σε γενικότερες γραμμές, πέρα από τον αθλητισμό, βλέπετε να έχει αλλάξει ο τρόπος αντιμετώπισης των ατόμων με κινητικές δυσκολίες απ’ ότι παλαιότερα;
Κ.Α.: «Σίγουρα η κατάσταση δεν είναι ακόμα ιδανική, όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο. Δεν είναι όπως πριν 20-30 χρόνια όταν κινούμουν με το καρότσι και κάποιοι με έβλεπαν και νόμιζαν ότι βλέπουν έναν… εξωγήινο. Ακόμη κι εγώ όμως παλαιότερα δεν έβλεπα συνανθρώπους με κινητικά προβλήματα έξω στους δρόμους αλλά έμεναν κλεισμένοι στο σπίτι. Σήμερα ο σύλλογος απαριθμεί 180 άτομα με αναπηρία και υπάρχουν πολλοί ακόμη που δεν ξέρουμε, που μένουν κλεισμένοι σπίτι. Έτσι μέσω του συλλόγου κοινωνικοποιούμαστε, κάνουμε παρέες, εκδρομές κ.α. Ακόμη και σήμερα βλέπετε πόσα άτομα με αναπηρία κυκλοφορούν έξω και πόσα ήταν πριν 5 ή 7 χρόνια. Και δεν είναι ότι αυξάνονται τα άτομα με αναπηρία αλλά πλέον βγαίνουν και δεν μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους.
Πάντως προβλήματα υπάρχουν ακόμη πολλά για εμάς. Εδώ να σκεφτείτε δεν υπάρχει πρόσβαση στη συγκοινωνία για κάποιον με αμαξίδιο. Αν δηλαδή κάποιος θέλει να πάει από εδώ π.χ. στην Καβάλα ή στη Θεσσαλονίκη, δεν υπάρχει τρόπος αν δεν έχει δικό του αμάξι.
Όσο για την Ξάνθη, οι δρόμοι της πόλης και τα καινούρια πεζοδρόμια είναι προσβάσιμα. Τα δημόσια κτίρια (Νομαρχία, ΙΚΑ κ.α.) πλέον γίνονται με αυτό τον τρόπο ώστε να υπάρχει ¨καθολική¨ πρόσβαση, όμως το πρόβλημα είναι με τα παλαιότερα κτίρια (Δημαρχείο κ.α.) και ακόμη περισσότερο με μερικές τράπεζες, τα μαγαζιά, την αγορά, τα κέντρα διασκέδασης που δεν διαθέτουν ειδικές ράμπες.
Θεωρώ ότι δεν είναι μεγάλο κόστος για να κάνει κάποιος μία ράμπα και θα είναι προς όφελος του γιατί είναι πολλά τα άτομα με αναπηρία. Πάντως όλα αυτά κατακτήθηκαν με κόπους και αγώνες δικούς μας και της πανελλήνιας ομοσπονδίας και βλέπουμε ότι πλέον αρχίζει και υπάρχει ανταπόκριση».
ΕΡ: Τι προεκτάσεις, εκτός από τον αγωνιστικό τομέα, έχουν οι παραολυμπιακοί αγώνες για έναν αθλητή;
Κ.Α.: «Ο ειδικός αθλητισμός είναι ένα κομμάτι, όπου ο αθλητής ξεπερνάει τα όρια του. Είναι κανονικοί αθλητές, δεν πηγαίνουν εκεί για διασκέδαση ούτε για αναψυχή. Οι προσπάθειες τους, αν δείτε και από τις εκφράσεις στα πρόσωπα τους είναι πολλαπλάσιες από τους αρτιμελείς αθλητές. Όμως εκτός από το αγωνιστικό κομμάτι είναι και μία διέξοδος γιατί συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση του ατόμου. Έρχονται σε επαφή με άλλα άτομα από διαφορετικούς πολιτισμούς.
ΕΡ: Υπάρχουν οι υποδομές για την ανάπτυξη του αθλητισμού Α.Μ.Ε.Α.;
Κ.Α.: «Ξέρετε μαζί με τους εκάστοτε Ολυμπιακούς Αγώνες, οι πόλεις προβάλλουν και ολοκληρωμένο πακέτο για παραολυμπιακούς, αλλιώς δεν παίρνουν το «οκ» για τους αγώνες. Έτσι μετά τους Ο.Α. που έγιναν στην Αθήνα το 2004, ακολούθησαν οι Παραολυμπιακοί Αγώνες 2004, γεγονός που οδήγησε στο να γίνουν στην Αθήνα νέα πεζοδρόμια, γήπεδα, χώροι φιλοξενίας, τουαλέτες για ΑΜΕΑ κλπ. Το στενάχωρο όμως είναι ότι αυτά δεν αξιοποιήθηκαν αλλά έμειναν στην τύχη τους και ρημάζουν. Η υποδομή είναι αυτή που μένει στην πόλη όμως στην Αθήνα δεν το εκμεταλλεύτηκαν. Στο Λονδίνο βέβαια δεν υπάρχει τέτοιο θέμα γιατί η πόλη είναι πρότυπο όπως πολλές άλλες αγγλικές, σουηδικές, γερμανικές και άλλες πόλεις της Β. Ευρώπης.
Από εκεί κι έπειτα η στην ελληνική ομοσπονδία αθλητισμού υπάρχει τμήμα για άτομα ΑΜΕΑ το οποίο όμως επίσης αντιμετωπίζει τεράστιο οικονομικό πρόβλημα κι έτσι ¨φρενάρει¨ τις προσπάθειες πολλών αθλητών. Να φανταστείτε ότι ήταν αβέβαιη η συμμετοχή των Ελλήνων αθλητών στην παραολυμπιάδα του Λονδίνου. Εμείς επειδή κατεβαίνουμε σε αγώνες γνωρίζουμε τα παιδιά από την παραολυμπιακή ομάδα προσωπικά και πολλές φορές συζητάμε για τα διάφορα προβλήματα και αναζητούμε λύσεις.
Ο αθλητισμός είναι ένα κομμάτι το οποίο πρέπει να προσέξουμε. Ξέρουμε ότι η Ελλάδα περνάει δυσκολίες όμως ο αθλητισμός δεν είναι πολυτέλεια, είναι η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Βλέπουμε όταν μία ποδοσφαιρική ομάδα σημειώνει μία μεγάλη νίκη τι απήχηση έχει. Έτσι και οι παραολυμπιακοί αγώνες προβάλλονται σε όλο τον κόσμο και μία χώρα με διακρίσεις δείχνει την υποδομή της τον τρόπο που σκέφτεται, που οργανώνεται και αντιμετωπίζει τους ανθρώπους με αναπηρίες και νομίζω ότι δείχνει ότι είναι μία πολιτισμένη και ευνομούμενη πολιτεία».
ΕΡ: Τέλος τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους συμπολίτες μας;
Κ.Α.: «Πρέπει να στηρίξουμε και τον ξανθιώτικο σύλλογο και τους αθλητές με αναπηρία και επίσης θέλω να κάνω μία έκκληση, αν υπάρχουν προπονητές στίβου και μπότσια με σχετική γνώση να μας βοηθήσουν και να προπονήσουν αφιλοκερδώς για κάποιες ώρες την εβδομάδα τους αθλητές μας. Θέλουμε προπονητές που θα ασχοληθούν σοβαρά με το σύλλογο μας κι ελπίζουμε στο μέλλον να αποκτήσουμε οικονομική δυνατότητα ώστε να τους ανταμείψουμε».
Παραολυμπιακοί Αγώνες 2012
Το βράδυ της Κυριακής ολοκληρώνονται οι Παραολυμπιακοί Αγώνες 2012 που διεξάγονται στο Λονδίνο. Η ελληνική ομάδα τίμησε για ακόμη μία φορά τα «γαλανόλευκα» και έφερε με επιτυχία σε πέρας την αποστολή της. Στους παραολυμπιακούς αγώνες μεταξύ άλλων η Ελλάδα κατέκτησε ένα χρυσό μετάλλιο (στα μπότσια με τους Γρηγόρη Πολυχρονίδη, Νίκο Πανανό, Μαρία Κορδάλη, τρία μετάλλια στην κολύμβηση (ασημένιο, χάλκινο ο Αριστείδης Μακροδημήτρης – χάλκινο ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης), ένα χάλκινο μετάλλιο στην άρση βαρών (Παύλος Μάμαλος) και δύο μετάλλια στις ρίψεις με τον Πασχάλη Σταθελάκο (ασημένιο δισκοβολία, χάλκινο σφαιροβολία). Να σημειώσουμε ότι στην ελληνική αποστολή συμμετείχαν και δύο αθλήτριες με καταγωγή από το Ν. Ξάνθης, η Ριζάογλου Σεμιχά (φωτό – 5η στην κολύμβηση ελεύθερο) με καταγωγή από το Σέλερο και η Μαρία Καλπακίδου (6η στην κολύμβηση ύπτιο) με καταγωγή από τον Π. Ζυγό.
Δημήτρης Καλτέκης
dkaltekis@empros.gr
