Χαίρομαι για την άποψή μου ότι η Τέχνη είναι η μεγάλη έκπληξη της ζωής για κάθε άνθρωπο. Απόδειξη τρανή η ποιητική πορεία του παλιού μαθητή και φίλου Ζήκου Ζήση – Ζήκος είναι το βαφτιστικό του.
Ο Ζήκος Ζήσης γεννήθηκε το 1966 στην Άρτα και μεγάλωσε στην Ξάνθη. Από το 2005 κατοικεί στην Αθήνα. Είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής (ΜSc) στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Σπούδασε στο ΤΕΦΑΑ ΑΠΘ και έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές α) στην Λειτουργική Διαχείριση Τραυματισμών (ΣΕΦΑΑ ΔΠΘ) β) στην Προπονητική και Φυσιολογία της Άσκησης (ΣΕΦΑΑ ΔΠΘ) Έχει σπουδάσει Αθλητική Δημοσιογραφία στο ΤΕΦΑΑ ΑΠΘ. Είναι εν ενεργεία διπλωματούχος προπονητής ποδοσφαίρου (UEFA A) με σημαντική προπονητική εμπειρία. Έχει εργασθεί σε αρκετές ομάδες με κορυφαίες, την Ξάνθη επί πολλά χρόνια (Α’ Εθνική κατηγορία) και τον Πανιώνιο (Α’ Εθνική κατηγορία). Στα ενδιαφέροντα του συμπεριλαμβάνεται η συγγραφή ποιημάτων, παραμυθιών, λογοτεχνημάτων και στίχων.
Τα ‘’Λημέρια της Αγάπης‘’ αποτελούν την δεύτερη ποιητική του συλλογή. Το 2024 κυκλοφόρησε το ’Ένα ταξίδι η ζωή’’ η πρώτη ποιητική του συλλογή από τις εκδόσεις Κέφαλος. Το 2025 κυκλοφόρησαν τα ‘’Λημέρια της Αγάπης‘’ που αποτελούν την δεύτερη ποιητική του συλλογή. (Πηγή: “Εκδόσεις Κέφαλος”, 2025)
Όπως δήλωσε ο Ζήκος Ζήσης ξεκίνησε να γράφει ποίηση εδώ και αρκετά χρόνια, έπειτα από μία εσωτερική ανάγκη για αναζήτηση, που οδήγησε σε μία ανάγκη έκφρασης και έτσι οι λέξεις έγιναν στίχοι και οι στίχοι ποιήματα.
Στην παρουσίαση του βιβλίου σημειώνεται ότι από τις πρώτες σελίδες, η συλλογή «Λημέρια της Αγάπης» μας καλεί σε ένα ταξίδι έντονων συναισθημάτων: Έρωτες ανεκπλήρωτοι, πάθη που καίνε, χωρισμοί, εξομολογήσεις, και ο διαρκής αγώνας για επανένωση. Μια ποιητική αφήγηση όπου η καρδιά πρωταγωνιστεί και η ψυχή γίνεται σκηνή θεάτρου – με σκηνικά από θάλασσες, φεγγάρια, δάκρυα και φλόγες. Ο Ζήκος Ζήσης δεν γράφει απλώς ποιήματα. Καταθέτει κομμάτια ζωής. Ένα έργο που μιλά για την Αγάπη σε όλες της τις εκφάνσεις και υπόσχεται να αγγίξει την καρδιά κάθε αναγνώστη.
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου εξάλλου διαβάζουμε:
«Σεργιάνι στην πιο εύθραυστη και δυνατή ταυτόχρονα ανθρώπινη εμπειρία – την Αγάπη. Έρωτες που γεννήθηκαν από μια ματιά. Λέξεις που έγιναν πληγές, Καρδιές που τόλμησαν να καούν, να θυσιαστούν, να ξαναγεννηθούν, Σε τούτη τη συλλογή, ο Ζήκος Ζήσης μας οδηγεί στα λημέρια του Έρωτα και της Αγάπης, εκεί όπου οι ψίθυροι γίνονται κραυγές, και η σιωπή, ποίηση. Αν έχεις αγαπήσει βαθιά, αν έχεις χαθεί για κάποιο βλέμμα, αν έχεις ξεχάσει -αλλά και θυμάσαι- αυτή η διαδρομή σε περιμένει. Γιατί στο τέλος, πάντα ο Έρωτας θέλει πολεμιστές».
Λίγα δείγματα της νέας ποιητικής παρουσίας του Ζήκου:
Προσθαφαιρέσεις και διαιρέσεις
και πολλαπλασιασμός
είναι η Αγάπη ένα σχολείο…
δυστυχώς…
Φύγαν της Αγάπης μας τα τρένα
σε πολιτείες που όλα μοιάζουν ξένα
άφησαν σταθμούς λησμονημένους
και μας τους δυο για πάντα ξένους
Είσαι ο Θεός μου… ο πειρασμός μου
Δε φταις εσύ … φταίει ο εαυτός μου…
Συγχαίρω για το δεύτερο σταθμό της ποιητικής πορείας του Ζήκου Ζήση. Περιμένω τη συνέχεια. Όπως λέω:
«Για όλα τα ανθρώπινα υπάρχει ο επόμενος σταθμός».
