Υποτονικές οι αντιδράσεις από τις Βρυξέλλες
Οι Βρυξέλλες παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αδιάφορες μπροστά στο αυξανόμενο κύμα εκλογικών νικών της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη, όπως φάνηκε από την πρόσφατη επιτυχία του Κόμματος της Ελευθερίας (FPÖ) του Herbert Kickl στην Αυστρία. Παρόλο που το FPÖ εξασφάλισε τις περισσότερες ψήφους στις εκλογές της Αυστρίας, το κόμμα ενδέχεται να μην μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση, αντικατοπτρίζοντας μια ευρύτερη ευρωπαϊκή τάση όπου τα ακροδεξιά κόμματα επιτυγχάνουν εκλογικές νίκες, αλλά δυσκολεύονται να τις μετατρέψουν σε πραγματική εξουσία.
Οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. υποβαθμίζοντας τη σημασία των εκλογών στην Αυστρία, υποστηρίζουν ότι, ενώ ο προσανατολισμός μπορεί να αλλάξει, δεν αναμένονται ουσιαστικές πολιτικές αλλαγές. Αυτή η προσέγγιση αντανακλά προηγούμενες νίκες της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη, όπως το AfD στη Γερμανία και το αντι-ισλαμικό κόμμα του Geert Wilders στην Ολλανδία. Παρόλο που τέτοια κόμματα κερδίζουν έδαφος, συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες να σχηματίσουν κυβερνήσεις λόγω της πολιτικής των συνασπισμών που είναι συνηθισμένη στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες.
Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η άνοδος αυτών των λαϊκιστικών κομμάτων μπορεί να έχει ευρύτερες συνέπειες. Κόμματα της άκρας δεξιάς, όπως η κυβέρνηση του Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία, η οποία είναι φιλικά προσκείμενη στη Ρωσία και κατά των μεταναστών, δημιουργούν συνεχώς προκλήσεις για τη συνοχή της Ε.Ε. Σύμφωνα με τον Daniel Kelemen του Πανεπιστημίου του Τζορτζτάουν, αυτά τα καθεστώτα «δούρειοι ίπποι» θα μπορούσαν να υπονομεύσουν τα συμφέροντα της ΕΕ, ευθυγραμμιζόμενα με αντιπάλους, όπως ο Πούτιν.
Οι νίκες της άκρας δεξιάς έχουν κοινωνικές επιπτώσεις, καθώς κανονικοποιούν ξενοφοβικές και ακραίες απόψεις. Με την πάροδο του χρόνου, τα κυρίαρχα κόμματα έχουν υιοθετήσει πολιτικές που προωθούνται από ακροδεξιές ομάδες για να διατηρήσουν την υποστήριξη των ψηφοφόρων, ενισχύοντας έτσι την επιρροή τους. Σε αντίθεση με πριν από 25 χρόνια, όταν η Ε.Ε. αντέδρασε στην επιτυχία της άκρας δεξιάς στην Αυστρία με κυρώσεις, η σημερινή αντίδραση είναι πολύ πιο υποτονική, σηματοδοτώντας μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι Βρυξέλλες αντιμετωπίζουν αυτά τα λαϊκιστικά κόμματα.
