Η διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν απλώς μια κακή πολιτική παρένθεση. Ήταν τελικά περίοδος που ανέδειξε την χυδαιότητα και την ύβρη ως πολιτική συνθήκη, ως επιτρεπτή πολιτική συμπεριφορά. Διαμόρφωσε χαρακτήρες και εκπαίδευσε πολίτες στην αντίδραση, στην ύβρη και στο ψέμα. Ανέδειξε πρόσωπα παντελώς ανυπόληπτα πολιτικά περιτρίμματα όπως ο Πολάκης σε προσωπικότητες με ευρεία απήχηση. Η εξέλιξη αυτού του πολτού αφόρητης σαχλαμάρας και υπέρχειλους μαγκιάς, ήταν η εκλογή του ευρωβουλευτή Παππά και ενός τυχαίου καλομαθημένου αμερικανοτραφή μεγιστάνα στην ηγεσία του κόμματος που μας κατάντησε να ασχολούμαστε με τον σηπτικό βόθρο του, που εξελίχθηκε σε πισίνα και με τις καθημερινές παρλαπίπες του για το πόσα πυροσβεστικά αεροπλάνα μπορούμε να πάρουμε αντί για ένα F35, την ώρα που κάνει διακοπές και ετοιμάζει τον γάμο του.
Χιλιάδες ανώνυμα ή ψευδώνυμα τρολς ανάμικτα με προβεβλημένες προσωπικότητες αμφίβολης διανοητικής επάρκειας και υπόπτων προθέσεων, διαδίδουν υποστηρικτικές των συγκεκριμένων παρακμιακών κατορθωμάτων, αναρτήσεις, ένας ατελείωτος βόθρος ύβρεων, ψευδών ειδήσεων και συκοφαντιών, δηλητηριάζουν την καθημερινότητα μας. Είναι τεράστια η δύναμη της πληροφορίας και οι προπαγανδιστές της σαχλαμάρας το γνωρίζουν. Γι’ αυτό και υπάρχουν ακόμη χιλιάδες πολίτες που διακινούν ανοησίες για τις ανεμογεννήτριες που στήνονται στα καμένα, όπως ακριβώς διακινούσαν παλιότερα θεωρίες για τα εμβόλια.
Η κατάντια μας να έχουμε πολιτικούς όπως ο Βελόπουλος που διακινεί κάθε είδους γελοία θεωρία συνωμοσίας, ή ο Κασσελάκης που αποτελεί την προσπάθεια ωραιοποίησης, περιτυλίγματος μιας θλιβερής ομάδας υβριστών και τραμπούκων, απογοητεύει την ευρεία κοινή γνώμη και την στρέφει αλλού, εκτός πολιτικής.
Ο κόσμος ταλαντεύεται ανάμεσα στην λογική ως ουσία της πολιτικής και στον λαϊκισμό. Τα κοινωνικά δίκτυα αλλάζουν τα δεδομένα. Διαβάζω αναρτήσεις και τιτιβίσματα ενός πρώην διπλωμάτη που υπηρέτησε σε νευραλγικά πόστα στο εξωτερικό αλλά και στην Θράκη και από την πηχτή και αφόρητη ανοησία του περιεχομένου τους, θλίβομαι με την διαπίστωση ποια πρόσωπα – τενεκέδες διαχειρίζονταν και ίσως διαχειρίζονται ακόμη κρίσιμα και ζωτικά θέματα της χώρας, τις τύχες μας και το μέλλον μας.
Οι ομιλίες Μπαράκ και Μισέλ Ομπάμα στο συνέδριο των Δημοκρατικών ανέδειξαν το ύφος και την ουσία της πολιτικής. Η αναμέτρηση ανάμεσα στην ορθή και νηφάλια πολιτική και στον λαϊκισμό όπως αυτή διεξάγεται στις ΗΠΑ, θα κρίνει και το μέλλον του κόσμου και όλων μας.
Στην χώρα μας ο λαϊκισμός παρά την ήττα του το 2019, συνεχίζει απτόητος, ισχυρός και εξελικτικά πιο χυδαίος, καθώς φτιάχνεται μια κοινωνία Παππάδων, Πολάκηδων, με χιλιάδες οπαδούς που ξερνούν δηλητήριο και μίσος στο διαδίκτυο ανάμικτο με πηχτή αβάσταχτη βλακεία. Η προοπτική δεν είναι καθόλου ενθαρρυντική και νιώθω πως η αναμέτρηση μαζί τους είναι ήδη χαμένη.
