Εκλεκτός φίλος συμφοιτητής ο Αναστάσης Μαδαμόπουλος με πλούσιο και ποικίλο δημιουργικό έργο. Το Σάββατο 18/05, στις 13:00 (Αίθουσα Γιώργος Ιωάννου, Περίπτερο 13) στα πλαίσια της 20ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης παρουσιάστηκε το νέο βιβλίο του «Της Αριάδνης του χιτώνες και ζωστήρες», εκδ. Έναστρον. Για το βιβλίο μίλησαν: η Σμαρώ Τζενανίδου, εικαστικός, και ο Ζήσης Σκαμπάλης, πρ. Διευθυντής Λαογραφικού και Εθνολογικού Μουσείου. Συντονίζει ο Τάσος Ρέτζιος δημοσιογράφος, ΓΓ Μορφωτικού Ιδρύματος ΕΣΗΕΜΘ. Αποσπάσματα διαβασε η Αμαρυλλίς Σκύφα.
Στο κείμενο που ακολουθεί θα αναφερθώ σύντομα στη ζωή και στο έργο του Αναστάση, καθώς και στο παρουσιαζόμενο στην Έκθεση νέο βιβλίο του. Σε προηγούμενα άρθρα μου (δημοσιευμένα στο Διαδίκτυο) αναφέρθηκα πιο αναλυτικά.
Ο Αναστάσης Μαδαμόπουλος γεννήθηκε το 1949 στο Κερατσίνι. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Εργάστηκε στην Ιδιωτική Εκπαίδευση. Συγγραφέας εκπαιδευτικών και λογοτεχνικών βιβλίων, αναπτύσσει ποικίλες πολιτιστικές δραστηριότητες στον Δήμο Ηρακλείου Αττικής και στη Σύμη, στο πλαίσιο του τοπικού φεστιβάλ. Παράλληλα εργάζεται ως εικαστικός και έχει παρουσιάσει το πολύμορφο καλλιτεχνικό του έργο (κόσμημα, ζωγραφική, υφαντές κατασκευές, εγκαταστάσεις) σε Αθήνα και Σύμη.
Από το 1967 που γνώρισα τον Αναστάση, ήταν δημιουργικός στη γραφή και στα εικαστικά. Εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση και εξέδωσε τότε σημαντικά βοηθήματα για τα φιλολογικά μαθήματα. Προσωπικά χρησιμοποιούσα στο μάθημα της Έκθεσης Ιδεών το εγχειρίδιό του «Ο άνθρωπος και ο κόσμος του, Θεωρητικός εξοπλισμός για την έκθεση ιδεών», εκδ. Γρηγόρη, 1979. Ακολούθησαν τα πολύ χρήσιμα βοηθήματα για τη λογοτεχνία της Α΄ γυμνασίου, για το Λόγο εναντίον του Ερατοσθένη του Λυσία, ην Οδύσσεια του Ομήρου και τους Όρνιθες του Αριστοφάνη.
Η εκδοτική του παρουσία πλούσια την τελευταία εικοσιπενταετία. Το 2000 το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ηρακλείου Αττικής κυκλοφόρησε το ποιητικό έργο του «Χρονολόγιο – Μικρή ελεγεία για νικημένους», σελ. 51, ενώ το 2009 ακολούθησε το αφήγημα «Στις μαύρες πάνω πέτρες της φυγής», εκδ. Έναστρον, σελ. 164. Με κατέπληξαν τα δύο επόμενα βιβλία του Αναστάση:
Πεζά και ποιήματα περιέχει το εξαιρετικό βιβλίο «Η καμπανελλόπετρα», σελ. 90, που κυκλοφόρησε το 2017 από Μικρές Εκδόσεις, ενώ το 2019 κυκλοφόρησε το έργο του Λεπιδόπτερα (one day cruises), με πεζά και ποιήματα από τις εκδ. Έναστρον, σελ. 142. Κορωνίδα της πρότερης πορείας του αποτελεί το βιβλίο του «Μαλάκια και Εχινόδερμα – Στης μνήμης τους αχνούς / στα κάρβουνα της σκέψης» (Έναστρον εκδόσεις, 2022, σελ. 106).
Το έργο αυτό είναι αφιερωμένο: «Στη μνήμη των δασκάλων μου / που οι διδαχές τους / πολύτιμο παλίμψηστο κοχύλι – / ψυχή και πνεύμα μού θωράκισαν / ισόβια και ωραία».
Ο συγγραφέας – κοσμώντας την κάθε ενότητα με την αντίστοιχη εικονογράφηση και το σχετικό πεζό ή ποιητικό κείμενο – αναφέρεται σε θαλασσινά όντα, με τα οποία παιδιόθεν είχε σχέση αναζήτησης και αγάπης.
Τη συνύπαρξη λόγου και εικαστικών έχουμε και στο νέο αριστουργηματικό από κάθε άποψη έργο του Αναστάση Μαδαμόπουλου «Της Αριάδνης του χιτώνες και ζωστήρες».
Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:
«Η ηρωίδα του, σαν τροχήλατη συρταριέρα, φέρει τρία βαθιά συρτάρια προμυθιστορηματικής ύλης, που έπρεπε να τα λαμβάνει υπόψη του όταν την έφερνε στο κέντρο των δικών του ιστοριών, προορισμένων να τοποθετηθούν από ‘δώ και μετά στο τέταρτο συρτάρι του βίου και της πολιτείας της».
Ο συγγραφέας ακολουθεί τη μυθολογική Αριάδνη, η οποία μεταφέρεται στο σήμερα και ταξιδεύει σε διάφορες χώρες όπου μυεί και μυείται στην τέχνη της υφαντικής.
Διαβάζουμε (σελ. 69 – 70) πολύ χαρακτηριστικά:
«Η Αριάδνη του υφαίνει. Είναι δημιουργός, είναι καλλιτέχνιδα. Αν και θητεύει στη μακραίωνη παράδοση, ανατρέπει όλες τις συμβάσεις και δημιουργεί νέους τρόπους για να παρουσιάσει το ωραίο, ανανεώνοντας τις τεχνικές ύφανσης και εν γένει την καθιερωμένη περίς της υφαντικής αντίληψη.
Είναι καλλιτέχνιδα καθώς το έργο της δεν έχει άλλη σκοπιμότητα από τη δημιουργική αναπαράσταση της ομορφιάς».
Στο βιβλίο που κοσμείται από εκλεκτά έργα – πλεκτά και υφαντά του Αναστάση, παρακολουθούμε τρία πρόσωπα: την Αριάδνη του μύθου σε όλες τις διαχρονικές και πολυτοπικές εκδοχές, την Αριάδνη του Αναστάση και τον ίδιο τον Α.Μ. τον ίδιο μ’ άλλα λόγια τον δημιουργό.
Κλείνοντας αυτή την πρώτη προσέγγισή μας, τον τελευταίο λόγο θα τον απευθύνει η Ίρις Κρητικού, αγαπητή Αρχαιολόγος και Ιστορικός της Τέχνης:
«Στο αναστάσιμο ετούτο σύμπαν-νήμα που ονειρεύτηκε και τέλεσε με άχθος συγκινητικό, πανσπερμικό, πληθωρικό και χειροποίητο ο Αναστάσης Μαδαμόπουλος, ο λόγος συναντά το χέρι και η λογοτεχνική πλοκή γίνεται πλέξη, πράξη και ύφανση μεταφορική και κυριολεκτική. Από τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου ως τις Άνδεις, από την Ήπειρο ως την Αίγυπτο κι από την Κύπρο ως το Πυργί, καθώς ο Klee εν δόξα προχωρά σε εκμάθηση των χθόνιων συμβόλων των Σαρακατσάνων και ο εκ Σύμης Κώστας Φαρμακίδης υποδέχεται τον Θεσσαλό Κίτσο Μακρή, η ιστορία του κόσμου τρέπεται ποιητική αδεία σε παλίμψηστη ιστορία της τέχνης και η συλλογική ιστορία της τέχνης μετατρέπεται σε ημερολόγιο του ενός. Κι όλες ετούτες οι ακραίες συνευρέσεις και υποθέσεις, ξαναβρίσκουν την αλήθεια τους μπροστά στην υφαντή κλεψύδρα της μυθολογίας, της λογοτεχνίας και της τέχνης που ολοένα ανασαλεύει, ρέει και μεταμορφώνεται, ξαναβαφτίζοντας σε αθάνατο συμπαντικό νερό τον κοινωνό της».
Άξιο θαυμασμού έργο – άξια η παρουσίασή του στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης».