Για να μην υπάρχουν απορίες για το τι πιστεύει η κυβέρνηση για τα όσα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο ας δούμε προσεκτικά τι είπε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης. Υστερα από ένα γενικό μπλα μπλα περί μέτρων που πάρθηκαν και τηρούνται ο Μαρινάκης είπε τα εξής: «Υπάρχει το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου. Δεν μπορεί να υπάρχει μια σχέση μεταξύ της κυβέρνησης και μιας διαιτητικής απόφασης. Δεν μπορεί η κυβέρνηση να παρεμβαίνει σε τέτοια ζητήματα. Αλίμονο εάν μπορούσε. Δεν μπορώ να αντιληφθώ πώς μια διαιτητική απόφαση να συνδέεται με την κυβέρνηση ή τον πρωθυπουργό. Πρέπει όλοι όσοι εμπλέκονται με τον επαγγελματικό αθλητισμό να αποφεύγουν δηλώσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε άσχημα –στη συνέχεια– γεγονότα. Τις λεγόμενες και εμπρηστικές δηλώσεις».
Νομίζω ότι πιο σαφής δεν μπορούσε να γίνει: το πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι οι δηλώσεις. Όλα τα άλλα είναι υπερβολές που ακούστηκαν εξαιτίας μιας διαιτητικής απόφασης. Για τον Μαρινάκη δεν υπήρχε μια κακή διαιτησία στο Ολυμπιακός – ΑΕΚ (1-2) αλλά μια κακή απόφαση: ούτε καν δύο. Δεν υπάρχει καμία κακή διαιτησία. Μόνο αδικαιολόγητα παράπονα από τον Ολυμπιακό.
Ένταση
Τι γεννάει την ένταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Πιο πολύ και από τις διαιτητικές αποφάσεις η περιρρέουσα κακοπιστία. Τι δημιουργεί την περιρρέουσα κακοπιστία; Η βεβαιότητα ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο υπάρχει διαφθορά που συγκαλύπτεται. Το ότι το καταγγέλλει αυτό ο Ολυμπιακός είναι μάλλον δευτερεύον: το ότι το παραδέχονται λειτουργοί της κυβέρνησης έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Κυρίως γιατί δείχνει ότι κάτι είναι σάπιο στο βασίλειο του Μεγάρου Μαξίμου που μας κυβερνάει. Διότι δείχνει πως οι άνθρωποι έχουν χάσει την μπάλα. Δεν συμφωνούν ούτε μεταξύ τους!
Μελέτη
Πάμε παρακάτω. Η κυβέρνηση αυτή δύο χρόνια πριν, μετά από μια υπογραφή συνεργασίας με την UEFA, έφερε στην Ελλάδα ένα πλήρη οδηγό μεταρρυθμίσεων της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, την περίφημη Ολιστική Μελέτη, που πετάχτηκε στον πρώτο διαθέσιμο κάλαθο αχρήστων καθώς ούτε η επιλογή του CEO της ομοσπονδίας δεν έγινε όπως προβλέπεται. Νιώθει ο Μαρινάκης ότι υπάρχει κυβερνητική ευθύνη για αυτό ή το υπέγραψαν το μνημόνιο γιατί o Τσέφεριν δεν ξέρει τάβλι και δεν ήξεραν πώς να περάσουν την ώρα τους; Γνωρίζει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι οι απλήρωτοι σήμερα διαιτητές τελούν υπό ομηρία (κι ενώ οι ΠΑΕ έχουν καταβάλει τα χρήματα για τις αμοιβές τους…) από μια δράκα παραγόντων που κάνουν ό,τι γουστάρουν; Κι ας πούμε ότι αυτό την κυβέρνηση δεν την ενδιαφέρει.
Το ότι χρηματοδοτούνται, με χρήματα του έλληνα φορολογούμενου, ποδοσφαιρικές ενώσεις με σκοπό να βάλουν φωτοβολταϊκά στα γήπεδά τους (!) το έχει ακούσει; Και δεν είναι παράξενο ότι μετά την απόλυτη έλλειψη ελέγχων, φτάσαμε επί των ημερών της κυβέρνησης Μητσοτάκη και στην πριμοδότηση όλων αυτών των «περίεργων», που έλεγε και μια ψυχή κάποτε;
Ρεκόρ
Ο Μαρινάκης μιλάει για μια διαιτητική απόφαση σε ένα ματς. Θα ήταν προτιμότερο να μας εξηγήσει πως η Υψηλή Αριστοκρατία του Μαξίμου, που πέρσι μας ειδοποιούσε με non paper πανηγυρίζοντας ότι εξασφάλισε για το ντέρμπι ΠΑΟ – Ολυμπιακός τον ισπανό διαιτητή Κάρλος Ντελ Θέρο Γκράντε, φέτος δεν νοιάζεται για το ότι στο ΑΕΚ – Ολυμπιακός της Κυριακής ήρθε ένας Σλοβάκος που δεν είναι καν διεθνής! Τι άλλαξε στις προτεραιότητες της κυβέρνησης;
Ήταν ή δεν ήταν υπουργός της κυβέρνησης αυτής ο Λευτέρης Αυγενάκης, όταν το 2022 δήλωνε πως εκπρόσωποι της εταιρείας Sportradar τον ενημέρωσαν ότι για την περίοδο 2011-22 «το ελληνικό ποδόσφαιρο κατέχει την πρώτη θέση σε όλο τον κόσμο σε αγώνες που θεωρούνται ύποπτοι προς χειραγώγηση με τουλάχιστον 350 ματς» – πράγμα για το οποίο ενημέρωσαν και τον πρόεδρο της ΕΠΟ Τάκη Μπαλτάκο, που συμφωνεί πάντως με το Μαξίμου πως το πρόβλημα του ποδοσφαίρου είναι οι δηλώσεις και όχι αν στήνονται ματς. Ηταν ή δεν ήταν μέλος της κυβέρνησης αυτής (τότε υπουργός Αθλητισμού και μέχρι πρότινος υπουργός Προστασίας του Πολίτη) ο Γιάννης Οικονόμου που στη συνάντηση με τον πρόεδρο της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν είπε τον περασμένο Αύγουστο ότι «τα όσα συμβαίνουν στην ελληνική διαιτησία δημιουργούν βία καθότι λειτουργούν και συσσωρευτικά»;
Προσεχώς
Εχει κάθε δικαίωμα η κυβέρνηση να ακολουθεί όποια πολιτική θέλει και για το ποδόσφαιρο. Αλλά δεν έχει δικαίωμα καμία κυβέρνηση με τη στάση της να επιτρέπει να προκύπτουν συνεχώς υποψίες που δηλητηριάζουν το ποδόσφαιρο. Θα τα πούμε για αυτές προσεχώς.
