Όνειρα και ψευδαισθήσεις Ι
Πάει και αυτός ο κακός o δίσεκτος, o ανάποδος χρόνος και σε λίγο θα προβάλει ο νέος χρόνος, με μεγαλύτερα όνειρα, με περισσότερη προσδοκία, με περισσότερα ελέη.
Μόνο, που και ο καινούργιος θα είναι σαν τον παλιό, τον ανάποδο, τον δίσεκτο͵ τον κακό. Και τα όνειρα πεταμένα στα σκουπίδια, για ανακυκλώσιμη ύλη, όπου n ελπίδα θα γίνει κλαυθμός και οδυρμός, n χαρά θα γίνει λύπη, n προσδοκία θα γίνει απογοήτευση.
Κάνατε λάθη, λένε και πρέπει να πληρώσετε. Μα δεν κάναμε λάθη, είπαμε εμείς, οι διαρκώς απολογούμενοι, φτωχοί εραστές της μακαριότητας. Mα αυτό ακριβώς είναι το λάθος σας, μας είπαν. Ότι είστε εραστές της αιώνιας μακαριότητας.
Και, βέβαια, η μάντιδα δάφνη των Δελφών και η λαλαίουσα πηγή του Μαντείου των, αντικαταστάθηκε πριν δώσει χρησμό ούριου ανέμου, από Κασσάνδρες, που μεθυσμένες από τα επώνυμα στολίδια της Ευρωπαϊκής χλιδής και αποβλακωμένες από τη διαβεβαίωση των Επώνυμων ταγών μας έδιναν χρησμό αντίθετο με τα μελλούμενα και πολλές φορές εν γνώσει τους.
Γ.Δ.
Όνειρα και ψευδαισθήσεις ΙΙ
Mέτρησαν τη χαρά μας και τη βρήκαν μεγαλύτερη από τα ανοιχτά μας στόματα, μέτρησαν τις αντοχές μας και τις βρήκαν τεράστιες, μέτρησαν τις πλάτες μας και ράψανε μεγάλο σαμάρι, μέτρησαν το πλάτος της ζώνης μας και το βρήκαν δυσανάλογα μεγάλο. Και αποφάσισαν.
Λιγότερο φαγητό, ακριβότερες τιμές, λιγότερη καλοπέραση, περισσότερη δουλειά, με μικρές απολαβές.
Έτσι για τιμωρία σας, σαν τις μωρές παρθένες που τις τιμώρησε ο Κύριος να μην τον δουν, αφού ξεχάστηκε το λαδάκι στο σπίτι τους. Αλλά και αυτό λιγοστό θα τρέχει στις φλέβες μας καθώς θα κρέμεται πανάκριβο στα ψηλά ράφια των Σούπερ Μάρκετ. Και το σκαμνί του μισθού μας μικρό και με σπασμένα πόδια δεν θα παρέχει στήριξη να το πλησιάσουμε.
Τα βρήκαμε λένε oι ξέγνοιαστες πικρό-χαμογελούσες εκφωνήτριες στις βραδινές ειδήσεις του τίποτα, με την Τουρκιά και στο εξής θα τους δεχόμαστε στα σπίτια μας. Καλό αν είναι αληθινό.
Γ.Δ.
Όνειρα και ψευδαισθήσεις ΙΙΙ
Με τις ακόρεστες ορέξεις μας, με τις διαβολεμένες ραδιουργίες μας, με τη ζωή μας στοιβαγμένη στο Δίκταιο Άντρο, κακέκτυπα του Δία, περιμένουμε μάταια την Αμάλθεια, την κατσίκα με τα χίλια μαστάρια να μας θρέψει και τους Κουρήτες να μας νανουρίσουν, μακριά από τα μάτια του Κρόνου, που εναγώνια μας αναζητά.
Μόνο, που, o σύγχρονος Ευρωπαίος Κρόνος, παρακολουθώντας τα αστραφτερά φώτα των πολυτελών 4X4 της παραλιακής λεωφόρου προς το Σούνιο, το ακρωτήρι του τραγικού Αιγαία και τους αέρηδες της Μυκόνου, του νησιού της αρπαχτής, πήρε χαμπάρι την ύπαρξή μας και μας κατάφαγε. Με σύγχρονα όπλα, όπως τα ομόλογα και τα δάνεια.
Ας δικαιώσουμε τον φιλόσοφο που είπε ότι ζωή δεν είναι το ένα καταραμένο πράγμα μετά το άλλο, αλλά ζωή είναι το ένα καταραμένο πράγμα ξανά και ξανά.
Παρά τις ευχές μας, για το νέο χρόνο, είναι προτιμότερο να προετοιμασθούμε για μια ευκαιρία έστω και αν δεν μας δοθεί τέτοια, από του να έχουμε μια ευκαιρία και να μην είμαστε προετοιμασμένοι.
Χρόνια πολλά!
Γ.Δ.
Αισιοδοξία για τη νέα χρονιά
Το διακρίνω, το ακούω και το αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μια αισιοδοξία στην κοινωνία για τη νέα χρονιά.
Μάλιστα η νέα αυτή αισιόδοξη νότα υπάρχει σε επίπεδο τοπικό, δημοτικό, για την περιφέρεια που θα μπει σε νέα περίοδο, αλλά γενικά και για τη χώρα, την Ελλάδα μας.
Προσπαθώντας λοιπόν να προσεγγίσω και ερμηνεύσω το θέμα, κατέληξα πως όλοι, οι περισσότεροι τέλος πάντων, πιστεύουν ότι η νέα χρονιά 2024 θα κυλήσει ήρεμα, χωρίς επιδημίες, οικονομικές και ενεργειακές ανωμαλίες και ότι θα υπάρξει ένα ήρεμο κλίμα πολιτικό και αυτό θα βοηθήσει την περαιτέρω ανάπτυξη της χώρας.
Αφήνουμε πίσω μας το δίσεκτο 2023 και αισιοδοξούμε για το 2024.
Γ.Δ.
Η ζωή του μεγάλου Παραμυθά Ι
Χριστούγεννα αγαπημένοι μου. Λυπημένα Χριστούγεννα για κάποιους, χαρούμενα για άλλους, όμως όπως και να έχει, όλα τα Χριστούγεννα αντανακλούν παιδιά και παραμύθια!
Χριστούγεννα και παραμύθια πάνε χέρι χέρι.
Αναρωτηθήκατε, όμως, τι Χριστούγεννα πέρασε ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ο μεγαλύτερος παραμυθάς του κόσμου, για να μας παραδώσει τόσο πόνο και θλίψη μέσα από αρκετά από τα διάσημα παραμύθια του; Παραμύθια για σκληρά στομάχια, που σημάδεψαν ευαίσθητες ψυχές!
Αναρωτηθήκατε ποτέ τι παιδική ηλικία πέρασε, πόσα Χριστούγεννα άφωνα, σκοτεινά και παγωμένα έζησε ο Δανός συγγραφέας, αγαπημένοι μου, για να καθίσει και να γράψει το «Κοριτσάκι με τα Σπίρτα», τη «Μικρή Γοργόνα», τον «Μολυβένιο Στρατιώτη»! Όλα παραμύθια με τραγικό τέλος !
Γ.Δ.
Η ζωή του μεγάλου Παραμυθά ΙΙ
Είναι ν’ απορείς πώς χώρεσε τόση μελαγχολία στην ψυχή ενός παραμυθά…
Κι όμως αν ξεφυλλίσεις το βιβλίο της ζωής του Άντερσεν καταλαβαίνεις γιατί ο «Μολυβένιος Στρατιώτης» λιώνει καθώς καίγεται με την αγαπημένη του, γιατί «Το Κοριτσάκι με τα σπίρτα» φεύγει για να βρει τη γιαγιά του στον ουρανό…
Η ζωή ολόκληρη του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ήταν νύχτα επίβουλη, κρυφή. Ήταν μια ζωή ποτισμένη με μίσος για τους συνανθρώπους του και κυρίως μίσος για τα παιδιά. Έχει όμως κι αυτό την εξήγησή του…
Γ.Δ.
Η ζωή του μεγάλου Παραμυθά ΙΙΙ
Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν πέρασε μια παιδική ηλικία βουτηγμένη στη φτώχεια και την ανελέητη κακοποίηση από τα παιδιά της ηλικίας του, που τον λοιδορούσαν γιατί ήταν φτωχός, κοντός και άσχημος.
Γεννήθηκε από γονείς πάμπτωχους. Παιδί ακόμα τον έστειλαν να δουλέψει βοηθός ενός μυλωνά. Η μητέρα του ξενόπλενε και ο πατέρας του, σχεδόν αγράμματος, διέδιδε ότι ήταν απόγονος ευγενών, κι ας μην είχε να ταΐσει την οικογένειά του. Η μητέρα του ψιθύριζε στον περίγυρό της ότι ο μικρός Χανς ήταν καρπός του έρωτά της με τον βασιλιά Κρίστιαν Η΄. Με λίγα λόγια, αγαπημένοι μου, τα παραμύθια ήταν οικογενειακή υπόθεση για τους Άντερσεν!
Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, ακόμα δυσκολότερη και ταραγμένη εφηβεία, και μετά ήρθαν…τα παραμύθια! «Το Ασχημόπαπο», που είναι ένα από τα πιο εμβληματικά και από τα σπάνια αισιόδοξα παραμύθια του Χανς, ξεπήδησε μέσα από τη μίζερη παιδική ηλικία του, που σημαδεύτηκε από τον τρόμο, την κοροϊδία και την ανέχεια…
Γ.Δ.
«Ένας τυχερός άνθρωπος»
Ο άνθρωπός μας, της ιστορίας που ακολουθεί και η οποία είναι αληθινή, δεν ήταν φίλος των τυχερών παιγνιδιών, δεν πήγαινε στο Καζίνο, δεν έπαιζε Λόττο και «Ξυστό», ούτε άλλα παρόμοια ηλεκτρονικά.
Κάπου-κάπου δοκίμαζε την τύχη του στα λαχεία χωρίς όμως επιτυχία. Τελευταία, για υπαρκτό λόγο, προμηθεύονταν Λαϊκό Λαχείο και κάπου-κάπου κέρδιζε τον λήγοντα. Κι αυτό σπάνια.
Πρόσφατα λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος για πρώτη φορά κέρδισε!
Είδε το νούμερο του Λαχείου που κατείχε να περιλαμβάνεται στη λίστα των τυχερών αριθμών.
Στην αρχή ξαφνιάστηκε, δεν το πίστευε, ξαναείδε τον αριθμό, έκανε αντιπαραβολή τα δύο νούμερα, όντως κέρδισε, ήταν τυχερός.
Κέρδισα, κέρδισα άρχισε να λέει γελώντας νευρικά. Ήταν ένας τυχερός άνθρωπος, για πρώτη φορά κέρδισε κάτι.
Αυτό και μόνον τον χαροποιούσε, ότι στάθηκε τυχερός, ότι κέρδισε, ότι ζούσε αυτό το ξεχωριστό συναίσθημα που σου δίνει η τύχη όταν σε επιλέγει.
Χαμογελούσε δίπλα ο λαχειοπώλης ξαφνιασμένος βλέποντας τον τυχερό άνθρωπο, ο οποίος απολάμβανε την για πρώτη φορά τύχη του. Τη νίκη, την τύχη του ανεξάρτητα ύψους. Κι αυτό, παρότι το ποσό της τύχης του ήταν πενήντα ευρώ.
Γ.Δ.
Ιστορική μεταρρύθμιση
Μαθαίνοντας εδώ και χρόνια τόσο για τα ξενόγλωσσα Πανεπιστήμια αλλά και τα ιδιωτικά που λειτουργούν σε Τουρκία, Βουλγαρία και Κύπρο (στην γειτονιά μας), έμενα πάντα με την απορία γιατί να μην ιδρυθούν παρόμοιες πανεπιστημιακές σχολές και στη χώρα μας.
Πρόσφατα μάλιστα στο θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων, η δημοσκόπηση της MRB (OPEN TV) έδειξε ότι σε ποσοστό 52,7% οι πολίτες έχουν μεταστραφεί ουσιαστικά και εκτιμούν ότι έχει νόημα να μπορούν να λειτουργήσουν -εκτός των άλλων για να οξύνουν τον ανταγωνισμό και να αναβαθμιστούν τα ήδη υφιστάμενα. Εντυπωσιακό. Οι πολίτες παίρνουν αποστάσεις από τη μεταπολιτευτική κοινοτοπία και από τα κόμματα που την αναπαράγουν.
Προσωπικά τώρα, εκτιμώ πως στο θέμα πρέπει να προσχωρήσει και το ΠΑΣΟΚ, να στηρίξει μια ιστορική μεταρρύθμιση. Πιστεύω δε ότι αυτό θα το ωφελήσει πολιτικά.
Γ.Δ.
