«Τα ρυάκια που έγιναν ποταμός» είναι μια μεταφορά που χρησιμοποιείται συχνά από πρωταγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα για να περιγράφει τη γιγάντωση του αντιδικτατορικού κινήματος
Το «Ε» προτείνει το βιβλίο του Γιώργου Τσιρίδη με τίτλο ««Τα Ρυάκια Που Έγιναν Ποταμός – Η κοινωνία πολιτών στη δικτατορία των συνταγματαρχών» από τις εκδόσεις Επίκεντρο.
Το βιβλίο αυτό δεν επιχειρεί μια ιστοριογραφική προσέγγιση της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα. Πρόκειται περισσότερο για ένα υβρίδιο με αναφορές στην πολιτική επιστήμη, την ιστορία και την κοινωνιολογία με σκοπό την ανάδειξη του ρόλου των συλλογικών φορέων σε αυτό που αποκαλούμε «αντίσταση» κατά του δικτατορικού καθεστώτος.
Στις σελίδες του παρ’ όλα αυτά σκιαγραφείται το ιστορικό περίγραμμα εντός του οποίου εξετάζονται οι θεσμικές και κοινωνικές διεργασίες, η διαμάχη ανάμεσα στο αυταρχικό καθεστώς και την κοινωνία πολιτών και το φάσμα της αντίστασης κατά την επταετία 1967-1974. Αυτή η έκδοση απευθύνεται ευρύτερα σε όσους ενδιαφέρονται για την εξέλιξη των συλλογικών κοινωνικών δράσεων στην Ελλάδα κατά την περίοδο της επταετίας καθαυτή, αλλά και σε αυτούς που επιχειρούν να ανιχνεύσουν την ιστορική κληρονομιά τους προς τη σημερινή Γ Ελληνική Δημοκρατία.
«Τα ρυάκια που έγιναν ποταμός» είναι μια μεταφορά που χρησιμοποιείται συχνά από πρωταγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα για να περιγράφει τη γιγάντωση του αντιδικτατορικού κινήματος. Η ιδιότητα του τρεχούμενου νερού να καταλαμβάνει όποιο χώρο βρίσκει ελεύθερο, να προσαρμόζεται στα κενά του περιβάλλοντος εδάφους και τελικά να γιγαντώνεται συμπαρασύροντας μέρος της όχθης μπορεί να αποδώσει σχηματικά τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία πολιτών έδρασε, μετασχηματίστηκε και αντέδρασε στη συγκυρία της δικτατορικής διακυβέρνησης.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Γιώργος Τσιρίδης γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1982. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Συνέχισε τις σπουδές του σε μεταπτυχιακό επίπεδο στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας στο πεδίο της Συγκριτικής Ιστορίας, ενώ το 2017 υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τον Μάιο του 2020 εκπονεί μεταδιδακτορική έρευνα στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης με θέμα «Η φιλελευθεροποίηση στη δικτατορία των συνταγματαρχών: πολιτική ευκαιρία και θεσμικό αποτύπωμα της συλλογικής δράσης». Το τελευταίο διάστημα εργάζεται ως αναπληρωτής καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν τις διαδικασίες εκδημοκρατισμού, την περίοδο της δικτατορίας των Ελλήνων συνταγματαρχών και τη συλλογική δράση κοινωνικών φορέων και κινημάτων.
