Αρχική ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Αφιερώματα Σ. Βογιατζάκη: «Το θέατρο είναι η ζωή μου και αντίστροφα, η ζωή μου είναι το θέατρο»

Σ. Βογιατζάκη: «Το θέατρο είναι η ζωή μου και αντίστροφα, η ζωή μου είναι το θέατρο»

0

Συνέντευξη με αφορμή την θεατρική παράσταση του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Δωδεκάτη Νύχτα» που φιλοξενείται τη Δευτέρα 10/07 στο θερινό Δημοτικό Αμφιθέατρο Ξάνθης

Η πολυαγαπημένη ηθοποιός μεταφέρει στο «Ε» αύρα θετικής ενέργειας, μιλά για την σχέση με τους συνεργάτες της τονίζοντας πως δεν θα άλλαζε με τίποτα το επάγγελμά της!

Το γέλιο της είναι το σήμα κατατεθέν της, αλλά η θετική της ενέργεια, η άνεση και η αυτοπεποίθησή της είναι τα χαρακτηριστικά που την κάνουν να τη νιώθεις οικεία, να την θέλεις για φίλη σου, να απολαμβάνεις την πηγαιότητα των εκφράσεών της! Αυτός ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να είναι άλλος πέρα από την Σοφία Βογιατζάκη.

Η Σοφία ξέρει, με λίγα λόγια πώς να χαίρεται την κάθε στιγμή και προσφέρει συνάμα σε κάθε ευκαιρία χαρά κι αγάπη απλόχερα.

Με αφορμή τη θεατρική παράσταση του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Δωδεκάτη Νύχτα»  που φιλοξενείται στο θερινό Δημοτικό Αμφιθέατρο Ξάνθης την Δευτέρα 10 Ιουλίου 2023 στις 21:15, η αγαπημένη ηθοποιός μας έδωσε την ευκαιρία να τη γνωρίσουμε λίγο καλύτερα και να παρουσιάσουμε σημεία από την πορεία, τις σκέψεις και τα συναισθήματά της στο θεατρόφιλο κοινό.

«Ε»: Μιλήστε μας για εσάς και συγκεκριμένα για τα ενδιαφέροντα, τις ασχολίες σας. Τελικά πώς επιλέξατε τον χώρο της υποκριτικής;

Σ.Β.: Εγώ ως παιδί ήμουν πολύ ντροπαλό. Έκανα πολλά χρόνια χορό, κλασικό και ενόργανη. Ήθελα να γίνω χορεύτρια, διότι πάντα με γοήτευε ο τρόπος που οι χορευτές επιβάλλονται στο σώμα τους και απορούσα πώς είναι δυνατό αυτοί οι άνθρωποι να μεταφέρουν τόσο συναίσθημα χωρίς τον λόγο. Ωστόσο, σπάω κάποια στιγμή το πόδι μου, μένω 4,5 μήνες στο γύψο, βάζω κιλά, ξεκινούν οι δίαιτες…

Παράλληλα, η μαμά μου από πέντε χρονών με πήγαινε κάθε Σαββατοκύριακο θέατρο. Εξαντλούσαμε τις θεατρικές παραστάσεις, δηλαδή πηγαίναμε ξανά και ξανά και δεύτερη και τρίτη φορά στην ίδια παράσταση. Στο παιδικό μου το μυαλό σκεφτόμουν πως όποια ώρα της ημέρας κι αν πήγαινα έβρισκα εκεί τους ηθοποιούς, άρα σκεφτόμουν πως αυτοί οι άνθρωποι δεν αρρωσταίνουν ποτέ. Κι έλεγα χαρακτηριστικά, «αυτό θα γίνω όταν μεγαλώσω για να μην αρρωστήσω».

Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο διαπίστωσα πως τελικά αυτοί δεν αρρωσταίνουν ποτέ, γιατί ποτέ δεν μπορεί να ακυρωθεί  παράσταση στο θέατρο! Μόνο… νεκρός ακυρώνεις.

«Ε»: Συστηθήκατε τηλεοπτικά ως Τούλα στη σειρά «Είσαι το Ταίρι Μου». Πείτε μας δύο λόγια για αυτή σας την εμφάνιση που μας έχει μείνει… και μας έχει χαρίσει συνάμα ατέλειωτες ώρες γέλιου πλάι και στην Βίκυ Σταυροπούλου.

Σ.Β.: Ευλογημένη η συνεργασία, μεγάλη τύχη. Καταρχάς ο Λευτέρης Παπαπέτρου με το υπέροχο σενάριό του, ο Αντώνης Αγγελόπουλος, ο Τάσος Παπανδρέου έκαναν μία καταπληκτική παραγωγή, όλο το team ήταν υπέροχο. Για πρώτη μου δουλειά, θεωρώ πως είναι κάτι που συμβαίνει μία φορά αυτά τα 50 με 60 χρόνια. Έχω μόνο καλά να θυμάμαι, μόνο ωραίες στιγμές, ωραίους ανθρώπους, ωραία συνεργασία. Από κάθε άποψη πήγε πάρα πολύ καλά, όσον αφορά την απήχηση στον κόσμο, από την άποψη ότι ως πρωτοεμφανιζόμενες μας «άνοιξαν» όλες οι πόρτες.

«Ε»: Συμμετείχατε επίσης σε τηλεοπτικές εκπομπές και δη στο πλευρό του Γρηγόρη Αρναούτογλου κι ως παρουσιάστρια μάλιστα στην εκπομπή «Γυναίκες». Θα επιχειρούσατε να αναλάβετε ξανά μία αντίστοιχη παραγωγή;

Σ.Β.: Δεν είμαι από τους ανθρώπους που λέω ποτέ. Δεν είναι από τα πράγματα που επιδιώκω. Βέβαια, όλες οι δουλειές και δη η κάθε συνεργασία δίνει εμπειρίες πολύτιμες, αρκεί βέβαια να ξέρεις να κρατάς τα θετικά που σε προχωράνε και να αφήνεις πίσω αυτά που δεν σε προχωράνε. Δεν επιζητώ να κάνω δική μου εκπομπή. Παρόλα αυτά, θα μου άρεσε ένα πολύ ωραίο κόνσεπτ που ταιριάζει με τον χαρακτήρα, την ιδιοσυγκρασία μου, ενδεχομένως ένα τηλεπαιχνίδι.

«Ε»: Το θέατρο ποια θέση κατέχει στην ζωή σας; Ποια παραγωγή στην οποία συμμετείχατε στα πρώτα σας βήματα σας έχει «σημαδέψει»;

Σ.Β.: Το θέατρο είναι η ζωή μου και αντίστροφα η ζωή μου είναι το θέατρο. Είμαι πολύ ευτυχισμένη μόνο όταν δουλεύω και κάνω θέατρο. Είναι πολλές οι δουλειές για τις οποίες είμαι πολύ χαρούμενη και κυρίως οι συνεργασίες, αν και υπάρχουν ελάχιστες που δεν με κάνουν χαρούμενη, τις οποίες, ωστόσο τις έχω διαγράψει εντελώς.

«Ε»: Ας περάσουμε και σε μία ερώτηση που αφορά την σχέση με τους συναδέλφους σας. Σε αυτά τα 28 χρόνια «ζωντανής» παρουσίας, τι εκτιμάτε περισσότερο στους συναδέλφους σας; Έχετε βρει άτομα που να λέτε «είναι εδώ για εμένα»;

Σ.Β.: Στους συναδέλφους μου εκτιμώ την πειθαρχία, τη συνέπεια, τον επαγγελματισμό και την έγνοια για το συνολικό καλό, για το καλό αποτέλεσμα της παράστασης. Απεναντίας, αυτό που δεν εκτιμώ είναι ο εγωισμός, ο εγωκεντρισμός και η ασυνέπεια.

Από τη δουλειά υπάρχουν άτομα που είναι οικογένειά μου! Έχω γνωρίσει πολύ ωραίους ανθρώπους, έχω κάνει φιλίες, παρέες. Οι δύο άνθρωποι που νιώθω πολύ κοντά μου είναι η Βασιλική Ανδρίτσου και η Βίκυ Σταυροπούλου. Ακόμη κι αν κάνουμε να μιλήσουμε 6 ή 7 μήνες στο τηλέφωνο λόγω υποχρεώσεων, όταν μιλήσουμε ξανά είναι σαν να μην έχει περάσει δευτερόλεπτο, το ενδιαφέρον είναι αμοιβαίο. Όλοι οι άνθρωποι που έρχονται στην ζωή μας είναι μαθήματα!

«Ε»: Με δεδομένο πως είστε μία δυναμική και δραστήρια γυναίκα, έχετε σκεφτεί να ασχοληθείτε με την πολιτική; Επιπλέον, αν δεν ήσασταν ηθοποιός, ποιο επάγγελμα θα επιλέγατε να ασκείτε;

Σ.Β.: Όχι, δεν έχω σκεφτεί καθόλου να ασχοληθώ με την  πολιτική. Είναι πολύ «έξω» από εμένα. Εξάλλου, θεωρώ πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε πολιτικά όντα και με την καθημερινή μας συμπεριφορά, αποτελεί μία πολιτική πράξη.

Ηθοποιός θα διάλεγα. Δεν μπορώ να με φανταστώ να κάνω κάποιο άλλο επάγγελμα. Αναντίρρητα, αυτό με «γεμίζει» πολύ, με κάνει πραγματικά χαρούμενη, με προχωρά, με εξελίσσει, με βοηθά να μάθω πράγματα για τον εαυτό μου, για τους άλλους, για τον κόσμο τελικά.

«Ε»: Φτάνοντας στην θεατρική παράσταση «Δωδέκατη Νύχτα», τι έχετε να τονίσετε αναφορικά με την υπόθεση, τους πρωταγωνιστές, όπως επίσης και για τον δικό σας ρόλο;

Σ.Β.: Θα μιλήσω  συνολικά για την παράσταση. Είναι τα Θεοφάνια, η νύχτα του τρελού καρναβαλιού που όλοι ντύνονται κάτι άλλο από αυτό που είναι, οι πλούσιοι ντύνονται φτωχοί και το αντίστροφο. Είναι αν όχι η ωραιότερη, από τις ωραιότερες κωμωδίες του Σαίξπηρ. Νομίζω  ότι είναι η πιο ξεκαρδιστική του κωμωδία. Ο Γιώργος Κιμούλης έχει κάνει μία καταπληκτική μετάφραση, μία εξαιρετική σκηνοθεσία, είναι ένας υπέροχος θίασος. Βλέπουμε λοιπόν πως η λογική, η επιθυμία, ο έρωτας και οι προσδοκίες των ανθρώπων να αλλάξουν τα πράγματα μπερδεύονται όλα μαζί και τελικά αναρωτιέμαι αν την επόμενη μέρα όλα ίδια μένουν; Ενδεχομένως πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας, τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα για να αλλάξει κι ο κόσμος γύρω μας;

«Ε»: Τι θεωρείτε πως είναι αυτό που θα κάνει το κοινό να « γελάσει με την ψυχή του», όπως λέμε;

Σ.Β.: Θα πρότεινα να έρθετε να δείτε την παράσταση, δεν υπάρχει περίπτωση να μην γελάσετε! Δεν  θα πω εγώ τι είναι αυτό που θα κάνει τον κόσμο να γελάσει, ο καθένας/ η καθεμιά θα το διαπιστώσει! Είναι μία υπέροχη, καλαίσθητη παράσταση, καλοδουλεμένη, με υπέροχο κείμενο, με υπέροχους συντελεστές! Στήνονται και γίνονται συνέχεια φάρσες!

«Ε»: Σας ευχαριστούμε! Σας ευχόμαστε καλή δύναμη και καλή επιτυχία και στην καλοκαιρινή σας περιοδεία!

Χρύσα Κιατίπη

chkiatipi@empros.gr

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από Χρύσα Κιατίπη
Περισσότερα άρθρα από Αφιερώματα
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Βιβλιοπρόταση του Σαββάτου: «Αίμος – Διαδρομές στα Βαλκάνια» του Θοδωρή Νικολάου

Τι είναι τα Βαλκάνια, όμως ; Φυλές, θρησκείες, εθνότητες, συνήθειες και ήθη παράγουν ένα γ…