Καθαρά ελληνικό
Καταστηματάρχης της πόλης μας διαμαρτύρεται και ζητά να πάει η αρμόδια υπηρεσία του δήμου να καθαρίσει. Ναι, το λέει μάλιστα, να καθαρίσει μπροστά από το κατάστημά του!
Δεν έχει σημασία το ποιος είναι ο καταστηματάρχης αυτός. Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι ότι ο συμπολίτης αυτός έχει εμποτιστεί μια νοοτροπία διαφορετική, μιας αντίληψης πως ο δήμος, το κράτος είναι υποχρεωμένο να τον υπηρετεί και να τον φροντίζει κι αυτός προφανώς να μην κάνει τίποτε.
Εντάξει, καταδικαστέα η όλη αντίληψη του επαγγελματία όμως δύσκολα να «ξεριζωθεί» από αυτόν και άλλους ομοίους του.
Δε θα προχωρήσω στο θέμα, το κλείνω εδώ διότι θα πω πολλά και άσχημα για όλους αυτούς που τα περιμένουν όλα από το κράτος και οι ίδιοι κάνουν μόνο κριτική.
Γ.Δ.
Άνευ αξίας και σημασίας
Το αντιπολιτευτικό μένος κάποιων όρια δεν έχει, κυρίως εις βάρος του δημάρχου Τσέπελη.
Αφορμή παίρνω για το σχόλιο από όσα έχουν λεχθεί και γραφεί για τις περίφημες εκλογές για την ανάδειξη των επικεφαλής στις Τοπικές Κοινότητες Δήμων.
Αρχικά θα πρέπει να διευκρινίσω πως ό,τι έγινε είναι άνευ αξίας και σημασίας. Εξελέγησαν κάποια άτομα διότι αυτή η εντολή δόθηκε από το υπουργείο Εσωτερικών και η διάρκεια της θητείας θα είναι 6 μήνες! Για αρμοδιότητες κλπ μη το συζητήσουμε. Σχεδόν καμία άξια λόγου.
Σ’ αυτές τις εκλογές λοιπόν μεσολάβησαν κάποιες συνεργασίες που άλλαξαν τα προηγούμενα δεδομένα σε επίπεδο προσώπων και παρατάξεων. Αυτό στάθηκε αιτία σε κάποιους ν’αποδώσουν αιτίες πέραν πάσης λογικής και πραγματικότητας. Μίλησαν και έγραψαν για ήττα όταν το γεγονός ήταν τελείως άνευ σημασίας και μηδενικού ενδιαφέροντος.
Διευκρίνιση: Η αντιπολίτευση και τα φερέφωνά της ψάχνουν τέτοιες «νίκες» για να στηρίξουν το ηθικό της.
Γ.Δ.
Άρχισε ο αγώνας των ψηφοδελτίων
Παραμονές μιας σημαντικής εκλογικής αναμέτρησης είμαστε στη χώρα μας.
Τα κόμματα φουλάρουν, οι επικεφαλής πρόεδροι αλωνίζουν την επαρχία, οι τοπικοί υποψήφιοι επισκέπτονται χωριά και καφενεία, γραφεία, βιομηχανίες, βλέπουν κόσμο στα γραφεία τους, όλοι είναι σε κίνηση και δράση αξιοποιώντας τον πολύτιμο χρόνο τους.
Παράλληλα, έχει αρχίσει κι ένας άλλος σημαντικός αγώνας στα γραφεία των υποψήφιων βουλευτών. Κι αυτός είναι η… σταύρωση των ψηφοδελτίων.
Ως γνωστόν, οι υποψήφιοι προμηθεύονται μερικές χιλιάδες ψηφοδέλτια τα οποία σταυρώνουν στο όνομά τους βέβαια. Ψηφοδέλτια που θα δοθούν στους ψηφοφόρους που θέλουν να έχουν έτοιμο το ψηφοδέλτιο (!) Συνήθως αναλφάβητοι άνθρωποι, ηλικιωμένοι, άλλοι με προβλήματα όρασης. Ώσπου να φτάσουμε στο ηλεκτρονικό ψηφοδέλτιο, το χάρτινο θα βασιλεύει.
Γ.Δ.
«Βουβές» εκλογές
Οι εκλογές που ζούμε και που μας απομένουν δύο εβδομάδες για να πάμε στις κάλπες, έχουν μια ιδιαιτερότητα. Είναι βουβές και ήσυχες θα έλεγα.
Για πρώτη φορά όλα κυλούν χωρίς ένταση, χωρίς φωνές, χωρίς ακρότητες. Ο μόνο θόρυβος προέρχεται από την τηλεόραση και τις επισκέψεις των υποψηφίων στα χωριά. Έτερον ουδέν.
Οι μέρες κυλούν ήρεμα, χωρίς εντάσεις, τόσο που τίποτε δεν δείχνει ότι διανύουμε μια προεκλογική περίοδο.
Το παρελθόν με όλα όσα το χαρακτήριζαν έχει ενταφιαστεί ανεπιστρεπτί και σίγουρα δεν πρόκειται να επανέλθει. Αργήσαμε αλλά μπήκαμε στη ρότα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Το πανηγύρι τελείωσε. Την Κυριακή θα βάλουμε τα καλά μας και θα πάμε να ψηφίσουμε. Σοβαροί, υπεύθυνοι, με σεβασμό στο δικαίωμα που μας δίνει η Δημοκρατία για να συμμετάσχουμε στη διαμόρφωσή της.
Γ.Δ.
Λείπει η σωστή τεχνική κατάρτιση
Οι εκλογές εκλογές, αλλά και η καθημερινότητα είναι εδώ με τα δικά της θέματα που τρέχουν επίσης και είναι σοβαρά και σημαντικά.
Διάβαζα πρόσφατα πως μαθητές που ολοκληρώνουν την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αρκετοί σε αριθμό, αντί για τα πανεπιστήμια στρέφονται προς τις τεχνικές σχολές.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη και καλά κάνουν και μπράβο τους.
Τα τεχνικά επαγγέλματα είναι αυτά που λείπουν, είναι αυτά που ζητούν οι βιομηχανίες και δεν βρίσκουν προσωπικό.
Με τη στροφή που παρατηρείται προς την τεχνική κατάρτιση, δίδεται μια μεγάλη ευκαιρία στο υπουργείο Παιδείας να προχωρήσει σε μεγάλες παρεμβάσεις σε νέα κτίρια, νέο σύγχρονο εξοπλισμό και νέο καταρτισμένο, υψηλού επιπέδου προσωπικό. Είναι κάτι που λείπει από τη χώρα μας και με τη στροφή των νέων είναι ευκαιρία να γίνει ριζική αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης, που τη χρειάζεται και η οικονομία.
Γ.Δ.
Μυστήρια πράγματα
Επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο κύριος Όθων Ηλιόπουλος.
Αυτός, όπως διευκρίνισε πρόσφατα σε δηλώσεις του, δε θέλει ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα. Συμφωνεί επομένως με τη βασική θέση του κόμματος που τον έβαλε επικεφαλής ότι δεν πρέπει να αναθεωρηθεί το άρθρο 16.
Υπάρχει όμως μία αντίφαση. Ο Όθων Ηλιόπουλος είναι καθηγητής στο Χάρβαρντ, όχι απλά ιδιωτικό, αλλά προσανατολισμένο να διαμορφώνει τις ελίτ του πλανήτη.
Σημειώνω για την ιστορία ότι οι γειτονικές μας χώρες Κύπρος, Τουρκία, Βουλγαρία, Ρουμανία έχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια έχουν αγγλόφωνα τμήματα και μαζεύουν χιλιάδες φοιτητές και καθηγητές κάθε χρόνο.
Εδώ, στη χώρα που δημιούργησε Πολιτισμό και παρουσία σε σχεδόν όλους τους τομείς των Επιστημών, αρνούνται κάποιοι να δουν την ωμή πραγματικότητα που κυριαρχεί γύρω τους.
Γ.Δ.
…και ελλείψεις προσωπικού
Το νούμερο που ακολουθεί δεν είναι αυθαίρετο. Απεναντίας είναι το αποτέλεσμα έρευνας αλλά και έλλειψης εξειδικευμένων ατόμων για άμεση πρόσληψη.
Λοιπόν, 80.000 άτομα διαφόρων ειδικοτήτων είναι απαραίτητα σήμερα στη βιομηχανία. Άτομα με τεχνική κατάρτιση τα περισσότερα που τα ψάχνουν οι επιχειρήσεις και δεν τα βρίσκουν.
Η στροφή όμως ξεκίνησε. Αντελήφθησαν και οι γονείς πως τα πανεπιστήμια δεν είναι η λύση, δεν αποτελούν διαβατήριο για επαγγελματική αποκατάσταση.
Έτσι, οι ελλείψεις και η ζήτηση αλλάζει πλέον τους συσχετισμούς ως προς την απασχόληση και την εξασφάλιση ενός ικανοποιητικού μισθού.
Η αλήθεια είναι ότι τεχνολογικά έμεινε πίσω η χώρα μας. Ήρθε η ώρα να κερδίσει το χαμένο έδαφος.
Γ.Δ.
Λίγα λόγια
Πολλές φορές τα λόγια είναι φτωχά για ν’ αποδώσουν το συναίσθημα. Γι’ αυτό και είναι σύντομα και απλά.
Λίγα λόγια λοιπόν γι’ αυτό που έζησε άλλη μια φορά η Ξάνθη και οι ξανθιώτες το Σάββατο.
Για τη Μουσική, για τα νέα παιδιά, για την πανδαισία που προσέφεραν. Για να τα νιώσει κανείς αυτά θα πρέπει να τα ζήσει, να τα δει, να τ’ ακούσει.
Δεν είναι μόνο αυτό όμως. Είναι και το άλλο, το γνήσιο ξανθιώτικο προτέρημα, που λέγεται εθελοντισμός.
Δεκάδες άνθρωπο διέθεσαν χρόνο για να στηρίξουν το θεσμό εθελοντικά. Σ’ αυτούς και τα λίγα λόγια, το θερμό χειροκρότημα επίσης.
Σε όλους δε, ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για το δήμο, τα μουσικά σχολεία, τους δασκάλους, τους εθελοντές.
-Ραντεβού του χρόνου και υγεία για όλους.
Γ.Δ.
Η στέψη, αφορμή για σκέψη
Τα μάτια όλων στραμμένα στην Γηραιά Αλβιώνα όπως αποκαλείται η Μεγάλη Βρετανία, ήταν το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε καθώς έλαβε χώρα ένα ιστορικό γεγονός. H στέψη του βασιλιά Καρόλου του Γ΄ και της βασίλισσας Καμίλας. Ο βασιλιάς Κάρολος Γ΄ στέφθηκε στο Αβαείο του Ουέστμινστερ, λαμβάνοντας το στέμμα του Αγίου Εδουάρδου, σε μια τελετή βασισμένη στην αρχαία παράδοση, σε μιαν εποχή κατά την οποία η βρετανική μοναρχία προσπαθεί να παραμείνει επίκαιρη. Οι σάλπιγγες ήχησαν μέσα στο μεσαιωνικό αβαείο και οι παριστάμενοι φώναξαν «Ο Θεός σώζοι τον βασιλιά!». Στη λειτουργία συμμετείχαν περισσότεροι από 2.000 προσκεκλημένοι, μεταξύ των οποίων ηγέτες, ευγενείς και διασημότητες. Έξω είχαν συγκεντρωθεί χιλιάδες στρατιώτες, δεκάδες χιλιάδες θεατές και αρκετοί διαδηλωτές. Παράλληλα, τη στέψη παρακολούθησαν, σύμφωνα με πληροφορίες, 300 εκατ. άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Πολλοί αναρωτιούνται, τι θέση έχει η μοναρχία, ένα απολίθωμα εξουσίας, σήμερα στον 21ο αιώνα, στον αιώνα της τεχνητής νοημοσύνης. Η απάντηση είναι ότι είναι διακοσμητικός ο ρόλος της, προκαλεί όμως θέαμα και αυτό φέρνει χρήμα και με την βοήθεια των Μέσων και επιδραστικότητα στα πλήθη που μεγάλωσαν με παραμύθια για βασιλιάδες και πρίγκιπες και διψούν να παρακολουθούν τη λαμπερή ζωή τους για να ξεχνούν τη δική τους μιζέρια. Μόνο που τα παραμύθια είναι μια ωραιοποιημένη διαστρέβλωση της πραγματικής ζωής που δεν χωράει βασιλιάδες και πρίγκιπες παρά μόνο αληθινούς ανθρώπους που παλεύουν για την επιβίωση και την αυτοβελτίωση τους.
Μ.Ξ.
Το αλαλούμ με την εκτός σχεδίου δόμηση
Αυτό το θέμα της πολυνομίας σε συνδυασμό με τις αλλεπάλληλες συχνές αλλαγές νόμων στην χώρα μας, είναι πηγή πολλών δεινών για την κοινωνία αλλά και την οικονομική ζωή. Και μπορεί το σκεπτικό και ο στόχος να είναι σωστός αλλά η εφαρμογή δημιουργεί προβλήματα γιατί δεν έγινε σωστός σχεδιασμός. Τρανταχτό παράδειγμα ο νόμος για την εκτός σχεδίου δόμηση. Πολύ σωστός ο στόχος να τεθεί τέλος στην άναρχη δόμηση στα εκτός σχεδίου οικόπεδα και να μπουν κανόνες και περιοριστικοί όροι όπως έκανε ο νόμος Χατζηδάκη του 2020 καταργώντας τις παρεκκλίσεις και θέτοντας ως προϋποθέσεις δόμησης στα 4 στρέμματα και την πρόσοψη σε χαρακτηρισμένη οδό. Ο νόμος έδωσε παράταση 2 ετών για όσους είχαν οικόπεδα εκτός σχεδίου να βγάλουν οικοδομική άδεια με τον προηγούμενο νόμο του 2003 ακόμη και να σπεύσουν να πρωτοκολλήσουν ώστε να κατοχυρώσουν το δικαίωμα δόμησης. Και όντως αυτό έγινε και πολλοί έσπευσαν στις πολεοδομίες για να κατοχυρώσουν το δικαίωμα τους να κτίσουν. Να σημειώσουμε ότι ο προηγούμενος νόμος του 2003 δεν προέβλεπε πρόσοψη σε δρόμο. Έτσι ο νόμος Χατζηδάκη είχε ως κομβικό σημείο τα οικόπεδα που αγοράστηκαν μετά το 2003 και δεν «άγγιζε» αυτά που δημιουργήθηκαν πριν. Έρχεται όμως το ΣτΕ και με πρόσφατη απόφασή του ορίζει ότι και τα οικόπεδα που αγοράστηκαν προς του 2003 για να είναι οικοδομήσιμα πρέπει να έχουν πρόσοψη σε δρόμο. Έτσι ανατρέπει και αφήνει στον αέρα ιδιοκτήτες που έβγαλαν άδειες χωρίς να προβλέπει τι μέλλει γενέσθαι γι αυτούς. Άνθρωποι που αγόρασαν ένα οικόπεδο με τις οικονομίες μια ζωής για να κτίσουν βλέπουν το όνειρά τους να κατεδαφίζεται γιατί το κράτος δεν μπορεί να θέσει ένα σταθερό κανονιστικό πλαίσιο και να μην αλλάζει κάθε τόσο νόμους. Είναι κράτος δικαίου αυτό;
Μ.Ξ.
