Το νέο του βιβλίο «Μισή καρδιά» θα παρουσιάσει ο συγγραφέας στο φιλαναγνωστικό κοινό της Ξάνθης σήμερα, 3/5 στις 19:30 στο Βιβλιοπωλείο «ΔΥΟ»
Στην ροή μίας απολαυστικής συνέντευξης ο συγγραφέας αυτοσυστήνεται στο «Ε», μιλά για την θέση της γραφής στην ζωή του, για τη «δύναμη» της τέχνης, όπως επίσης και για το παρόν μυθιστόρημά του
Το Βιβλιοπωλείο «ΔΥΟ» και οι Εκδόσεις Κέδρος διοργανώνουν την παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Σωτάκη «Μισή καρδιά» που πρόκειται να πραγματοποιηθεί σήμερα Τετάρτη 3 Μαΐου 2023 στις 19:30 στο Βιβλιοπωλείο «ΔΥΟ».
Ο συγγραφέας Δημήτρης Σωτάκης ενόψει της παρουσίασης του νέου του βιβλίου «ξετυλίγει» τις σκέψεις του στο «Ε» αναφορικά με την συγγραφή και τη θέση του ανθρώπινου παράγοντα στα μυθιστορήματά του. Επιπροσθέτως, ο πολυπράγμων Δημήτρης Σωτάκης δίνει περισσότερες λεπτομέρειες όσον αφορά την ενασχόλησή του με την κινεζική και την περαιτέρω τριβή του με αυτή. Μεταξύ άλλων και μόλις λίγα λεπτά πριν την ολοκλήρωση της συνέντευξης αποκαλύπτει τα σχέδιά του για το μέλλον έχοντας το βλέμμα στραμμένο ταυτόχρονα σε θέατρο και κινηματογράφο.
«Ε»: Μιλήστε μας για εσάς σε μία απόπειρα να αυτοσυστηθείτε στο κοινό της Ξάνθης.
Δ.Σ.: Έρχομαι στην Ξάνθη για να παρουσιάσω το καινούργιο μυθιστόρημά μου με τίτλο «Μισή καρδιά» το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος τον προηγούμενο χρόνο. Ουσιαστικά πρόκειται για το 13ο βιβλίο μου. Φυσικά, ανυπομονώ να βρεθώ εκεί. Επίσης, σημαντικό είναι πως τα βιβλία μου εκτός της πορεία τους στην Ελλάδα, έχουν μεταφραστεί σε περίπου 30 γλώσσες. Είναι πολύ ευχάριστο που ταξιδεύω σε αυτές τις χώρες.
«Ε»: Πώς αντιλαμβάνεστε την γραφή; Ποια θέση έχει στην ζωή σας;
Δ.Σ.:Η γραφή από ένα σημείο και μετά, όταν γράφεις, δηλαδή πολλά χρόνια, είναι σχεδόν θα έλεγα μία φυσική διαδικασία, με λίγα λόγια δεν έχεις μία συγκεκριμένη πρόθεση κατά νου. Απλά η συγγραφή στην δική μου περίπτωση είναι ένα «όχημα» για να δώσω έμφαση σε οτιδήποτε με απασχολεί σε αυτή την ζωή. Η ιστορία, λοιπόν που φτιάχνω σε ένα μυθιστόρημα είναι το άλλοθι, είναι ένας τρόπος για να πω όλα αυτά που περιέγραψα πιο πριν. Άρα, η γραφή είναι μία συμβολική κατάσταση. Προσπαθώ να δώσω ένα δικό μου στίγμα μέσα από τις ιστορίες που δημιουργώ.
«Ε»: Ποιοι συγγραφείς έχουν επιδράσει; Σας έχουν επηρεάσει στον τρόπο που γράφετε;
Δ.Σ. :Όταν ήμουν μικρότερος κυρίως σαφώς είχα κάποιους ήρωες που ακόμη βέβαια παραμένουν ήρωες για εμένα. Περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου έχεις αγαπημένα βιβλία, παρά αγαπημένους συγγραφείς, τουλάχιστον όσον αφορά την δική μου περίπτωση. Οι τέχνες είναι άνισες, τα βιβλία το ίδιο. Οι Ρώσοι μεγάλοι συγγραφείς ήταν κινητήριος άξονας να γράψω, από εκεί και πέρα όμως απεγκλωβίζεσαι από αυτό και δημιουργείς ένα δικό σου υφολογικό πλαίσιο.
«Ε»: Μιλήστε μας για τα μυθιστορήματά σας, σκιαγραφήστε μας μία εικόνα που θα αποκαλύπτει την θεματική τους.
Δ.Σ.: Τα μυθιστορήματά μου κινούνται στο πλαίσιο του φανταστικού, όμως υπάρχει πάντα ένα φανταστικό πλαίσιο, μία κατ’ επίφαση πραγματικότητα, δηλαδή, μία παράδοξη ιστορία. Ο άξονας παραμένει ο άνθρωπος, γράφω για εμάς, για το πώς διαχειριζόμαστε την ζωή μας, τι κάνει ο καθένας για να ευτυχήσει. Το πλαίσιο είναι πάντα αλλόκοτο, παράξενο.
«Ε»: Πώς αντιλαμβάνεστε την τέχνη; Θεωρείτε πως μας «σώζει»/ «λυτρώνει» ή πολλές φορές ενδεχομένως δύναται να μας «εκθέσει» σε προβλήματα;
Δ.Σ.: Θεωρώ πως μπορεί να πετύχει και τα δύο. Με λίγα λόγια, είναι ικανή να μας «λυτρώσει», γιατί εμπεριέχει το στοιχείο της ηδονής, μπορεί να μας κινητοποιήσει, ίσως αισθανθούμε περίεργα και ενδεχομένως να αλλάξει κι η ζωή μας. Απεναντίας, η τέχνη δεν οφείλει να λύσει πράγματα.
«Ε»: Αναφορικά με την κινέζικη γλώσσα, πείτε μας ποια θέση κατέχει στην ζωή σας.
Δ.Σ.: Κατέχει μεγάλη θέση, διότι καταρχάς η καθημερινή μου εργασία είναι η διδασκαλία της κινεζικής. Συνεπώς, είναι κάτι που το ασκώ καθημερινά. Επιπλέον, λατρεύω την Κίνα, την γλώσσα, την κουλτούρα. Έχω συνδεθεί πολύ με την χώρα αυτή. Απολαμβάνω να βρίσκομαι εκεί. Η ενασχόλησή μου ξεκίνησε περίπου πριν 20 χρόνια, σπούδασα και μετά προέκυψε κάπως αναπάντεχα θα έλεγα και η διδασκαλία.
«Ε»: Ας περάσουμε εν συνεχεία και στο παρόν βιβλίο «Μισή καρδιά». Έχετε αναφέρει σε συνέντευξή σας πως προέκυψε από την δική σας τάση να μην ζείτε την ζωή που ζείτε. Εξηγήστε μας πώς αντιλαμβάνεστε αυτή τη θέση σας.
Δ.Σ.: Θεωρώ πως οι άνθρωποι έχουν αυτή την τάση, δηλαδή να μην ζουν την πραγματική τους ζωή, να μην ζουν με ένταση και να μην είναι παρόντες πολλές φορές στην πραγματική τους ζωή. Ονειρεύονται μία ζωή που εν δυνάμει θα έρθει. Ως άνθρωποι πολλές φορές είμαστε αναβλητικοί, δεν ζούμε πραγματικά. Κατά την γνώμη μου θα πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή, να μην απέχουμε από την ζωή μας. Επιπροσθέτως, το βιβλίο έχει και μία άλλη πολύ σημαντική παράμετρο, έχει γραφεί και για τους ανθρώπους που δεν κατάφεραν να πετύχουν στην ζωή τους αυτό που ήθελαν. Το βιβλίο γράφτηκε για εκείνους τους ανθρώπους που μέσα από ένα φαντασιακό τρόπο θα επιστρέψουν και θα διεκδικήσουν την ζωή τους από την αρχή.
«Ε»: Μιλήστε μας για την υπόθεση. Τι θέλει να πει ο τίτλος « Μισή καρδιά»;
Δ.Σ.: Το βιβλίο έχει να κάνει με έναν ήρωα άντρα γύρω στα 40, ο οποίος ζει μία συμβατική ζωή, παντρεμένος με μία γυναίκα, έχουν μαζί ένα έφηβο αγόρι, ζουν σε διαμέρισμα στο αστικό κομμάτι της χώρας. Με λίγα λόγια ζουν χωρίς εκπλήξεις ή εξάρσεις, δεν έχει πολλές απολαύσεις, δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστη η ζωή τους. Ο κεντρικός ήρωας, ωστόσο έχει ένα παρελθόν, ότι δηλαδή σπούδαζε παλιότερα στην σχολή Καλών Τεχνών, ήταν ερωτευμένος με ένα κορίτσι που σπούδαζε μαζί. Παρόλα αυτά όλα «γκρεμίστηκαν», η κοπέλα τον εγκατέλειψε, αυτός έπαθε ένα υπαρξιακό σοκ και μεταπήδησε σε κάτι πολύ πιο συμβατικό, γνώρισε την τωρινή του γυναίκα και παντρεύτηκε. Η επαφή με έναν φίλο (από τους λιγοστούς που έχει) τον φέρνει αντιμέτωπο με την συνειδητοποίηση σχετικά με την ζωή που δεν έζησε ποτέ, την τέχνη που εγκατέλειψε…
«Ε»: Τι προσδοκάτε εσείς να μείνει στον αναγνώστη διαβάζοντας μέχρι και την τελευταία σελίδα;
Δ.Σ.:Ο αναγνώστης πάντα επιλέγει και μπορεί να λάβει συνειδητά τα στοιχεία που τον ενδιαφέρουν πραγματικά. Αυτό που θέλω εγώ καταρχάς είναι να απολαύσει την διαδικασία της ανάγνωσης, μιας και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελεί αγγαρεία, θα πρέπει να υπάρχει χαρά. Έπειτα, επιδιώκει να τους «πει» το βιβλίο κάτι για την δική τους ζωή…
«Ε»: Μία ερώτηση καταληκτικά όσον αφορά τα σχέδιά σας. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για το μέλλον; Θα επιθυμούσατε να δείτε τα έργα σας στην οθόνη;
Δ.Σ.: Αυτή την περίοδο γράφω ένα σενάριο για τον κινηματογράφο και κάτι για το θέατρο. Η προσοχή μου, λοιπόν είναι στραμμένη σε αυτά τα δύο.
«Ε»: Σας ευχαριστούμε !
Χρύσα Κιατίπη
chkiatipi@empros.gr
