Να πάρει πρωτοβουλία ο δήμος
Πήρε άμεσα πρωτοβουλία ο δήμος Ξάνθης αναφορικά με την προστασία των δημοτών από πτώσεις τζαμιών από το γνωστό κτίριο στην 28ης Οκτωβρίου που γράψαμε χθες.
Συνεργείο του δήμου λοιπόν, πρωί-πρωί, τοποθέτησε πάνω από τα παράθυρα κόντρα πλακέ έτσι ώστε να μην μπορούν να πέσουν τα τζάμια στο πεζοδρόμιο.
Να πάρει και μια δεύτερη πρωτοβουλία ο δήμος για το κουφάρι που βρωμίζει και είναι και επικίνδυνο. Να καλέσει τους ιδιοκτήτες, να συζητήσει μαζί τους και ώριμα και πολιτισμένα να βρεθεί μια λύση. Κυρίως δε να συμφωνήσει η διοίκηση του Νοσοκομείου το οποίο έχει και σημαντικό ποσοστό επί του ακινήτου.
Λογική χρειάζεται και επιθυμία να βρεθεί λύση. Αυτή η ασχήμια από το κέντρο της πόλης θα πρέπει να φύγει.
Γ.Δ.
Μια επιστολή
Λάβαμε επιστολή από συμπολίτη ο οποίος μ’ αυτήν σχολιάζει ένα αρρωστημένο φαινόμενο του δημοσίου και των ιατρών που με ελαφρά την καρδία «γράφουν» πολυήμερες άδειες απουσίας από την εργασία.
Μας γράφει: «Υπηρέτησα στο ελληνικό δημόσιο με εργατικότητα και ευσυνειδησία. Χαιρόμουν να εξυπηρετώ τους συμπολίτες που προσέρχονταν στην υπηρεσία μου. Στην πολύχρονη αυτή υποχρέωσή μου, δυστυχώς έγινα μάρτυς γεγονότων και συμβάντων απαράδεκτων και παράνομων. Εκεί όμως που υπήρχε ασυδοσία, ήταν στις λεγόμενες άδειες λόγω υγείας. Γιατροί τις χορηγούσαν αφειδώς και χωρίς έλεγχο και οι αδειοδοτούμενοι δούλευαν στα χωράφια τους ή μάζευαν τους καρπούς των δέντρων. Τα θυμήθηκα όλα αυτά μετά την χορήγηση αναρρωτικής άδειας του επιθεωρητή του ΟΣΕ Δημ.Νικολάου. Και ρωτώ. Πώς ο Χ γιατρός χορήγησε αυτή την αναρρωτική άδεια; Δεν είναι υπόλογος όταν ο επιθεωρητής πριν λίγες ώρες ήταν καθόλα εντάξει και αμέσως μετά του χορηγήθηκε αναρρωτική και μάλιστα ενός μηνός; Όμως η παρανομία που μάλλον υπάρχει θα ξεκαθαρίσει διότι όπως διάβασα ξεκίνησε ΕΔΕ για την χορήγηση εκ μέρους του ιατρού της πολυήμερης αναρρωτικής. Ο οποίος προφανώς θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες του νόμου.»
Αυτή η καθόλα έντιμη και καθαρή θέση ενός εργαζόμενου που τίμησε το ψωμί που έτρωγε κι όχι σαν κάποιους άλλους όπως η περίπτωση του επιθεωρητή Λάρισας.
Γ.Δ.
Σκέψεις
Εντάξει, οι νοήμονες πολίτες αυτής της άμοιρης χώρας, έχουμε πλέον καταλάβει ποιος και ποιοι φταίνε για το χάλι των σιδηροδρόμων.
Το εμπεδώσαμε πλήρως, πονέσαμε, δακρύσαμε, αγανακτήσαμε, αλλά τέλος. Βρε αδελφέ να πάμε παρακάτω, να δούμε πως θα κλείσουμε τις πληγές, πώς θα βοηθήσουμε τους συγγενείς των θυμάτων και βέβαια γρήγορα ν’ αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει.
Με το να επαναφέρουμε στο προσκήνιο το δράμα των ανθρώπων που έχασαν δικούς τους, δεν λύνονται τα θέματα.
Το τίμημα της ολιγωρίας των κυβερνήσεων, των πολιτικών μεγάλο, όπως φυσικά κατά ένα ποσοστό και των εργαζόμενων.
Όμως, η ζωή συνεχίζεται. Εξάλλου το πένθος σιωπά ή κραυγάζει κατά μόνας, όχι στις τηλεοράσεις ή τα σόσιαλ μίντια.
Γ.Δ.
Ο θυμός και οι επαγγελματίες αγανακτισμένοι
Μέσα στην κοινωνία υπάρχει πολύς θυμός και για τους νεκρούς και για τις αιτίες που τους οδήγησαν στον θάνατο. Από τον σταθμάρχη και τους προϊσταμένους έως τις πολύχρονες παθογένειες του ΟΣΕ και από τις πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης έως τις ευθύνες για όλες τις καθυστερήσεις στην προηγούμενη κυβέρνηση. Είναι ένας εύλογος και δίκαιος θυμός και εκφράζεται από τους απλούς πολίτες με ειρηνικές πορείες αλλά και στα social media.
Υπάρχει και η άλλη πλευρά των αντιδράσεων, αυτή των κομμάτων και των συλλογικοτήτων που έχουν τη δυνατότητα να κινητοποιούν μερικές χιλιάδες άτομα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και στις άλλες πόλεις. Είναι αυτοί οι ίδιοι που διαδηλώνουν για τους καλλιτέχνες, για τον Κουφοντίνα, για την ειρήνη, εναντίον των διάφορων κυβερνητικών νόμων. Διαδηλώνουν για τους νεκρούς και ζητούν την ανατροπή της κυβέρνησης. Με αφορμή το τραγικό δυστύχημα καταγγέλλουν τον καπιταλισμό. Θεωρούν τον φυσικό αυτουργό «αποδιοπομπαίο τράγο», τη στιγμή που ο ίδιος παραδέχθηκε την ενοχή του. Είναι πάγια ιδεολογική τους θέση η ανυπαρξία ατομικής ευθύνης.
Και μέσα σε αυτούς τους κινητοποιημένους πολίτες της Αριστεράς, βρίσκουν χώρο και οι γνωστοί αναρχοαυτόνομοι, που καταστρέφουν και πυρπολούν. Κάποιοι, μάλλον πιστεύουν πως μπορεί να αναβιώσουν οι «ένδοξες» ημέρες του αντιμνημονιακού αγώνα, με τους αγανακτισμένους. Μόνο που σήμερα οι αγανακτισμένοι θα είναι οι επαγγελματίες του είδους, σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Η κυβέρνηση δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από τους επαγγελματίες «διαδηλωτές», θα πρέπει όμως με πειστικό και έντιμο λόγο να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με την κοινωνία, γιατί πάντα εκεί παίζεται το παιχνίδι.
Σ.Μ.
Έσχατο σκαλί εξαχρείωσης
Όταν κλέβεις υλικά ή οτιδήποτε άλλο από την επιχείρηση που εργάζεσαι και παίρνεις και καλό μισθό, αυτό πως ακριβώς ονομάζεται;
Και δεύτερο, γιατί το κάνει ο εργαζόμενος; Γιατί υπονομεύει την ίδια την εργασία του;
Η απάντηση είναι απλή. Διότι δεν υπάρχει έλεγχος, διότι η διοίκηση της επιχείρησης είναι τοποθετημένη κομματικά και ελάχιστα ενδιαφέρεται για το μέλλον της επιχείρησης και την ανάπτυξη αυτής.
Μιλώ για πράγματα που συνέβησαν κι εδώ στην Ξάνθη. Όπως συνέβαιναν και στον ΟΣΕ μέχρι πρόσφατα. Άρχισαν να βγαίνουν τώρα πολλά, άνοιξαν στόματα που μιλούν και λένε τρομερά πράγματα, ανήκουστα και όμως συνέβαιναν από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Πρόκειται, όπως γίνεται αντιληπτό για το τελευταίο σκαλί της εξαχρείωσης.
Γ.Δ.
Λίγα λόγια
Και για να ενισχύσω αυτήν την άποψη της έλλειψης σεβασμού μερίδας εργαζομένων προς τις επιχειρήσεις που εργάζονταν, θ’ αναφέρω κάποιες πληροφορίες από αξιόπιστες πηγές.
Λοιπόν, με το χέρι στην καρδιά αναφέρω πως φαινόμενα «αφαίρεσης» (κλοπής) προϊόντων που παρήγαγαν κάποια εργοστάσια στην Ξάνθη υπήρχαν κι εδώ.
Υπήρχαν, κάποιοι εντοπίζονταν αλλά δεν απολύονταν κι αυτό ήταν το λάθος.
Εξάλλου στα Συνεταιριστικά οι διοικήσεις ήταν «χαλαρές» στο θέμα αυτό, ενίοτε και ανίκανες να καταλάβουν τι τους συμβαίνει, να βάλουν μια τάξη και να νοικοκυρέψουν το «μαγαζί».
Με δυο λόγια ήταν λίγοι. Και σαν τέτοιοι δεν μπορούσαν να κερδίσουν τον σεβασμό κι εκτίμηση στελεχών και εργαζομένων.
Γ.Δ.
Μια απλή εικόνα
Όλοι μας περνάμε τακτικά τον δρόμο προς Κομοτηνή. Εκεί στα δύο χιλιόμετρα αριστερά, στέκει επιβλητική παρά τα πολλά χρόνια της η ΡΟΔΟΠΗ, νυν Γαλακτοκομείο.
Τι βλέπει κανείς ατενίζοντας προς τα κει; Πρώτα- πρώτα περίφραξη όλου του οικοπέδου, τάξη, καθαριότητα, φρεσκοβαμμένα κτίρια, έλεγχος εισερχομένων-εξερχομένων. Θέματα απλά, μικρού κόστους παρεμβάσεις, νοικοκύρεμα.
Πώς ήταν πριν; Εικόνα εγκατάλειψης και μιζέριας για έναν χώρο που θα έπρεπε να λάμπει από έξω ακόμη, και φυσικά μέσα διότι παράγει τρόφιμα.
Η σύγκριση λοιπόν είναι μη συζητήσιμη κι αυτό αποτελεί ένα παράδειγμα για τα μεγάλα λάθη του παρελθόντος.
Γ.Δ.
Σπάει το απόστημα στον ΟΣΕ
Όσο ξετυλίγεται το κουβάρι για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών βγαίνουν στο φως ανήκουστα πράγματα. Ο σταθμάρχης ήταν μόνος στην βάρδια ενώ θα έπρεπε να είναι τρεις και ο δεύτερος έφυγε πιο νωρίς μισή ώρα για να πάρει σουβλάκια για τον γιο του! Ο Επιθεωρητής την άλλη μέρα από το δυστύχημα προσέφυγε σε γιατρό Διευθυντή Κλινικής και του έδωσε αναρρωτική άδεια 30 ημερών χωρίς να τον εξετάσει καν! Ο μοιραίος σταθμάρχης είχε ξανακάνει το ίδιο λάθος να βάλει σε λάθος γραμμή αμαξοστοιχία και το κατάλαβαν την τελευταία στιγμή και το διόρθωσαν! Μάλιστα οι συνάδελφοί του έκαναν και μακάβρια αστειάκια όταν ήταν βάρδια! Και δυστυχώς επαληθεύτηκαν με τον πιο τραγικό τρόπο! Κι όλα αυτά είναι σε υπαλληλικό επίπεδο που δείχνουν τον τρόπο λειτουργίας. Γιατί οι διοικητικές ευθύνες δεν άνοιξαν ακόμη! Δεν απαντήθηκε γιατί δεν εγκαταστάθηκε το σύστημα τηλεδιοίκησης ενώ υπήρχε σύμβαση από το 2016 ούτε γιατί δεν έγιναν ανατάξεις και έργα; Ούτε που πήγαν τόσα λεφτά από την ΕΕ και τον κρατικό προϋπολογισμό στον ΟΣΕ τόσα χρόνια. Είναι πολύ θλιβερό ότι έπρεπε να χαθούν τόσοι άνθρωποι για να σπάσει το απόστημα στον ΟΣΕ και να φτιαχτεί ένας σύγχρονο και ασφαλής σιδηρόδρομος. Όπως μετά το τραγικό δυστύχημα των μαθητών που φτιάχτηκε νέος αυτοκινητόδρομος. Και τα Τέμπη στάθηκαν μοιραία και στις δύο περιπτώσεις! Τόσα νέα παιδιά, με μέλλον χάθηκαν για να γίνουν τα αυτονόητα που δικαιούνται οι Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες. Ασφάλεια!
Μ.Ξ.
Πρώτα οι δρόμοι και μετά το νέο νοσοκομείο Κομοτηνής!
Την γνωστή παροιμία που όλοι ξέρουμε: «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» έχει υπ’ όψιν του προφανώς ο περιφερειάρχης Χρήστος Μέτιος. Για το λόγο αυτό και ξεκινά μια σειρά έργα στο οδικό δίκτυο που οδηγούν στο νέο νοσοκομείο Κομοτηνής, προϋπολογισμού 4 εκ. ευρώ. Να θυμίσουμε ότι ο διαγωνισμός για το νοσοκομείο … «πάγωσε», όπως ανακοίνωσε πριν λίγο καιρό το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Το ένα δεν εμποδίζει το άλλο. Το σκεπτικό είναι ας φτιάξουμε τους δρόμους προς το νέο νοσοκομείο που δεν είναι καν γιαπί αλλά μακέτα, ασχέτως με το πότε και αν θα γίνει αυτό. Μέχρι τότε τους …ξαναφτιάχνουμε!
Έργα να ανακοινώνονται, συμβάσεις να υπογράφονται, φωτογραφίες να βγαίνουν και εκλογές να κερδίζονται!
Μ.Ξ.
