Καραγκιοζοπαίχτης – Εκπαιδευτικός
apdomtz@gmail.com
Στην αγάπη μου έστησαν καρτέρι
κι από τ’ άστρα κλέψανε το φως
άστραψε στην νύχτα το μαχαίρι
κι ο καημός μου γίνηκε αδελφός.
Βαγγέλης Γκούφας
Η ωφέλεια της καλής μουσικής είναι αναμφισβήτητη. Πάντοτε όταν αισθανόμουνα αγωνία, άγχος, νεύρα, ακούγοντας μια όμορφη μελωδία γαλήνευα. Λειτουργεί η μουσική σαν ένα φάρμακο κατά των άσχημων συναισθημάτων. Η καλή μουσική πάντα.
Δεν είναι τυχαίο που οι αρχαίοι ημών πρόγονοι την είχαν περί πολλού. Το τότε πρόγραμμα σπουδών των νέων έδινε ιδιαίτερη βαρύτητα στη μουσική. Φυσικά τη χρησιμοποιούσαν και στη διασκέδασή τους. Μέχρι και στον πόλεμο προηγούνταν οι μουσικοί που παιάνιζαν δίνοντας κουράγιο στους μαχητές.
Τις προάλλες ακούγοντας στο ραδιόφωνο το «Για την Ελίζα» του Μπετόβεν ένιωσα μιαν ευφορία. Αναρωτήθηκα: για ποιο λόγο μου δημιουργείται αυτή η αίσθηση κάθε φορά που ακούω κλασική μουσική; Τότε θυμήθηκα…
Σαν παιδί παρακολουθούσα τα κινούμενα σχέδια που πρόβαλλε η κρατική τηλεόραση. Οι ήρωες της Ντίσνευ, ο Μπάρνυ ο αρκούδος, ο ροζ πάνθηρας μ’ έκαναν να γελάσω με τις περιπέτειές τους.
Πολλές από αυτές τις παλιές εκπομπές δεν είχαν λόγο. Λες και ήθελαν να μας διδάξουν την αξία της σιωπής. Για να μάθουμε να λέμε τα ουσιώδη. Τη σιωπή αυτή γέμιζε η κλασική μουσική.
Η χαρά της παρακολούθησης των κινουμένων σχεδίων συνδέθηκε με την κλασική μουσική. Ακόμα και τώρα αυτή η σύνδεση λειτουργεί. Κάθε φορά που ακούω μια τέτοια μελωδία νιώθω μια ευφορία. Αυτήν του ταξιδιού στην εποχή των παιδικών μου χρόνων.
Έτσι λειτουργούσαν τότε οι παιδικές εκπομπές στην τηλεόραση. Εκπαίδευσαν τη γενιά μας. Οι οθόνες συνεχίζουν να εκπαιδεύουν και τις σημερινές γενιές.
Στις μέρες μας παρατηρούμε μιαν αύξηση της νεανικής εγκληματικότητας. Έφηβοι ξυλοκοπούν, ληστεύουν, βιάζουν συνομηλίκους τους. Είμαστε αποδέκτες των τραγικών αυτών ειδήσεων απ’ τις οθόνες παντός τύπου.
Αλήθεια, για ποιο λόγο υπάρχει μια τόσο έντονη προβολή όλων αυτών των νοσηρών φαινομένων; Δεν γνωρίζουν οι υπεύθυνοι των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης πως προβάλλοντας αυτές τις εικόνες βίας στην ουσία τις κάνουν αποδεκτές από την κοινωνία και κυρίως από τις νεότερες ηλικίες;
Μήπως όμως υπάρχουν και κάποιοι που προτρέπουν τους νέους να υιοθετούν τέτοιες συμπεριφορές; Μήπως μερικοί προσπαθούν να πείσουν τα παιδιά μας πως η βία, ο σεξισμός, τα ναρκωτικά είναι μαγκιά; Μήπως κάποιοι έχουν στήσει στους νέους μας μια παγίδα;
H trap (παγίδα στα Αγγλικά) είναι ένα νέο είδος μουσικής. Ο όρος “τραπ” αρχικά αναφερόταν σε μέρη όπου πραγματοποιούνταν διακινήσεις ναρκωτικών. Σε αυτήν τα μουσικά όργανα απουσιάζουν – αλήθεια νοείται μουσική χωρίς μουσικά όργανα; – και οι στίχοι είναι αυτοί που παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο.
Σαν διάβασα τους στίχους από τα τραγούδια κάποιων τράπερ ειλικρινά σοκαρίστηκα. Προτρέπουν απροκάλυπτα σε χρήση βίας, ναρκωτικών και αντιμετωπίζουν τις γυναίκες σαν «σκεύη ηδονής». Το μόνο που έχει σημασία γι’ αυτούς είναι το χρήμα και η εξουσία.
Αυτές είναι οι αρχές με τις οποίες θέλουμε να γαλουχήσουμε τα παιδιά μας;
Ξέρετε τι είναι ακόμα πιο σοκαριστικό; Φανταστείτε αντί να στείλετε τα παιδιά σας στο σχολείο, κάποιοι να τα μαντρώσουν όλα, σαν πρόβατα, και να τα βάλουνε ν’ ακούσουνε κάποιον να τα προτρέπει σε χρήση βίας, ναρκωτικών, πορνείας.
Αυτό έχει προγραμματιστεί να γίνει την Παρασκευή 24/2 στην Ξάνθη, στη συναυλία του τράπερ FY, στο πλαίσιο των Θρακικών Λαογραφικών Εορτών!
Αν οι διοργανωτές δεν κινηθούν άμεσα για τη ματαίωση αυτής της συναυλίας τότε σημαίνει ότι υιοθετούν τις αρχές τις οποίες πρεσβεύουν τέτοιου είδους μουσικοί «εγκληματίες».
Και το χειρότερο; Θέλουν να τις περάσουν στα παιδιά μας.
Κι όσο για εμάς; Αν δεν αντιδράσουμε είμαστε κι εμείς συνένοχοι.
