Το απόγευμα της Τετάρτης μίλησε για το βιβλίο της στο βιβλιοπωλείο Δύο έχοντας στο πλευρό της την ξαδέρφη της, Αθηνά Δαλακούρα
Η επισταμένη μελέτη για τις ιστορικές ανερεύσεις ναυαγίων έφερε στην επιφάνεια ζητήματα ρατσιστικών διακρίσεων και ταμπού που «απειλούν» μέχρι και σήμερα
Οι Εκδόσεις Κλειδάριθμος και το βιβλιοπωλείο Δύο διοργάνωσαν την παρουσίαση του βιβλίου της Κομοτηναίας Νάγιας Δαλακούρα «Το Λουλούδι της Θάλασσας» την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου στις 19:00 στον χώρο του βιβλιοπωλείου. Για τη συγγραφέα και το βιβλίο μίλησε η Αθηνά Δαλακούρα, φαρμακοποιός και ξαδέρφη της συγγραφέα. Συνεπώς θα μπορούσαμε να πούμε πως η παρουσίαση δημιούργησε ένα ευχάριστο και… οικογενειακό κλίμα.
Πώς ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ «κινητοποίησε» τη συγγραφική πένα της Νάγιας
Αναφερόμενη στη «δύναμη» που την ώθησε να «ξετυλίξει» το κουβάρι της ιστορίας, η επιτυχημένη συγγραφέας, τόνισε: «Το 2014 άκουσα στην τηλεόραση ένα ρεπορτάζ για την ανεύρεση του πρώτου ναυαγίου του στόλου του Φράνκλιν. ‘’Με μεγάλη ικανοποίηση’’, ανήγγειλε ο Καναδός Πρωθυπουργός, ‘’σας ανακοινώνω ότι η φετινή αποστολή στο Πέρασμα της Βικτώρια έλυσε ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του Καναδά, με την ανακάλυψη του ενός εκ των δύο πλοίων της αποστολής του Φράνκλιν, που χάθηκαν το 1846. Παρόλο που δεν γνωρίζουμε αν πρόκειται για το Erebus ή για το Terror, είμαστε σίγουροι για την αυθεντικότητά του. Το εύρημα επιβεβαιώθηκε την Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014 με την χρήση τηλεκατευθυνόμενου υποβρύχιου οχήματος’’. Αυτό άκουσα, λοιπόν και άρχισε να ‘’φυτρώνει’’ κάτι μέσα μου. Το 2016, έπεσα πάλι στην αναγγελία της ανεύρεσης του δεύτερου πλοίου του ίδιου στόλου, σε βάθος 24 μέτρων νότια της νήσου Prince Charles στον Βόρειο Πόλο, το οποίο ταυτίστηκε από το Αρκτικό Ίδρυμα Ερευνών με το Terror. Οπότε το πλοίο που είχε βρεθεί το 2014 ήταν το Erebus. Εκείνη την στιγμή σκέφτηκα ότι θέλω να γράψω για έναν εξερευνητή. Άλλωστε, με γοητεύουν πάρα πολύ και οι εξερευνήτριες και οι εξερευνητές. Αγαπώ πολύ την εποχή του 19ου αιώνα για όλα τα θαυμαστά που έχουν συντελεστεί και έτσι αποφάσισα να ‘’κινηθώ’’ σε αυτή την περίοδο».
Τα στάδια στην κοπιώδη έρευνα της συγγραφέα
Μιλώντας για μεθοδολογία έρευνας, η Νάγια, υπογράμμισε: «Συλλέγω πληροφορίες κυρίως μέσω εικόνων. Θεωρώ πολύ σημαντικό όταν μιλάμε για το παρελθόν και γενικά για πράγματα που μας είναι άγνωστα να τα οπτικοποιούμε. Θα ήθελα να ζήσω στο Λονδίνο της βιομηχανικής επανάστασης. Ήμουν σίγουρη πως θα ξεκινούσα από την Αγγλία στον κόσμο των εξερευνήσεων. Μου έμενε, λοιπόν, να ξεκαθαρίσω το ιστορικό πλαίσιο και τις εποχές που ήθελα να θίξω. Γενικά η έρευνα για ‘’το Λουλούδι της Θάλασσας’’ ήταν μεγάλη σε διάρκεια, μιας και κράτησε περίπου έναν χρόνο, ήταν πολυεπίπεδη και με ‘’βασάνισε’’ πολύ περισσότερο από την ‘’Θράσσα’’ (σ.σ το προηγούμενο βιβλίο της συγγραφέα), γιατί ήξερα ελάχιστα πράγματα για αυτό που ήθελα να πω. Επομένως, η έρευνα είχε να κάνει με την Αρκτική ως τόπο, για τους Ινουίτ, στη συνέχεια για την ίδια πραγματική ιστορία του χαμένου στόλου και έπειτα για το ίδιο το Λονδίνο κι όλα αυτά σε βάθος 170 χρόνων. Για να προσεγγίσω όλα αυτά τα θέματα άντλησα στοιχεία από τα αρχεία του Καναδά, τα οποία είναι προσβάσιμα στο κοινό και πολύ ‘’πλούσια’’. Χρησιμοποίησα και λεξικό ναυτικών όρων του Καββαδία και βικτωριανούς συγγραφείς ναυτικών θεμάτων. Οι συγγραφείς πριν καταπιαστούν με το γράψιμο είναι σημαντικό να έχουν πλήρη επίγνωση του θέματος. Όταν πλέον δεν υπήρχε ούτε μία μέρα που να πέρασα χωρίς να διαβάζω, χωρίς να το σκέφτομαι μανιωδώς, τότε ξεκίνησα να γράφω. Η άγνοια του παρελθόντος, φαίνεται στο έργο».
Ένα μήνυμα διαχρονικού προβληματισμού
Σε μία εποχή που ο δυτικός κόσμος βρίσκεται στην πρωτοκαθεδρία και το διαφορετικό απαξιώνεται, η Νάγια Δαλακούρα« αγγίζει» με τα ενδότερα μηνύματα που περνά ανεπαίσθητα…
Όπως σημείωσε μιλώντας στο «Ε»: «Η συνάντηση των πρωταγωνιστών στάθηκε η αφορμή να θίξω δύσκολα θέματα. Άνοιξα ένα διάλογο για τον επιστημονικό ρατσισμό, για την κακοποίηση των ιθαγενών από τους εκπροσώπους του ‘’κατά τα άλλα πολύ πολιτισμένου’’ δυτικού κόσμου, αλλά και σχετικά με τις διαπολιτισμικές και διαθρησκευτικές σχέσεις των ανθρώπων που δυστυχώς ακόμη και σήμερα συνεχίζουν να αποτελούν ταμπού».
Εντυπώσεις από την παρουσίαση στην Ξάνθη
Καταληκτικά, η συγγραφέας πριν αποχαιρετίσει προς το παρόν… το ξανθιώτικο φιλαναγνωστικό κοινό της, σημείωσε: «Αναντίρρητα η Ξάνθη είναι πολύ φιλόξενη πόλη. Εγώ προσωπικά ένιωσα αυτή την ‘’ζεστασιά’’. Άλλωστε, γι’ αυτό επέλεξα την συγκεκριμένη πόλη για το επόμενο βιβλίο μου που θα κυκλοφορήσει σύντομα, το πιθανόν μέσα στο 2023.Θεωρώ πως η παρουσίαση ‘’κύλησε’’ ευχάριστα, μιας και η χρήση εικόνων επέτρεψε τη διάδραση με το κοινό και συνάμα έκανε πιο ζωντανή και άμεση την επαφή με τον κόσμο του».
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ο Τζέιμς έχει ανατραφεί με τους εθιμοτυπικούς κανόνες της βικτοριανής αριστοκρατίας. Επαναστατώντας ενάντια σε κατεστημένα, αναλαμβάνει χειρουργός στο εξερευνητικό “Sea Flower” και σαλπάρει από τον Τάμεση προκειμένου να εντοπίσουν δύο αγνοούμενα πλοία του βρετανικού στόλου. Το μόνο που ονειρεύεται είναι να είναι ελεύθερος. H Νανούκ μεγάλωσε πάνω σε ένα έλκηθρο καμωμένο από οστά φάλαινας, μετακινούμενη στην αχανή πεδιάδα της Αρκτικής. Στον τόπο αυτό έμαθε να χορεύει ακολουθώντας το ελεύθερο πέταγμα των πουλιών, το κολύμπι των σολομών και τον ερωτικό χορό των φαλαινών. Νιώθει ελεύθερη, ώσπου στη ζωή της εισβάλλει ο λευκός δαίμονας. Η Νανούκ και ο Τζέιμς μεγάλωσαν κοιτώντας ο ένας στην Ανατολή και ο άλλος προς τη Δύση. Όμως τα βλέμματά τους συναντήθηκαν κάπου στη μέση του Ατλαντικού πολύ πριν συναντηθούν οι ίδιοι. Βασισμένο στην πραγματική ιστορία της έρευνας για την ανεύρεση του “Terror” και του “Erebus”, των μυθικών πλοίων μιας καταραμένης αποστολής, που χάθηκαν πριν από 175 χρόνια. (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Χρύσα Κιατίπη
chkiatipi@empros.gr
