Ανατρέχοντας στην χιλιόχρονη ιστορία μας είναι πολλές φορές επίκαιρη η ρήση του Θουκυδίδη που συναντούμε στον Επιτάφιο λόγο του Περικλή που μας μεταφέρει ο Θουκυδίδης στο έργο του Ιστορίαι, { Β’-43 }, Περικλέους Επιτάφιος, όταν την πρώτη χρονιά του Πελοποννησιακού πολέμου οι Αθηναίοι αποτείνουν τιμή στους πεσόντες και εκφωνείται από τον Περικλή ο επιτάφιος λόγος, με σκοπό να τιμηθούν οι πεσόντες για την πατρίδα αλλά και να ενισχυθούν οι πολίτες για την συνέχιση του αγώνα. Στον λόγο αυτό εμφανίζεται για πρώτη φορά η μεγαλειώδης ρήση << ανδρών επιφανών , πάσα γη τάφος >> και στην συνέχεια << το δε εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον >> η σε μετάφραση Ι.Θ. Κακριδή « Γιατί των ανθρώπων των ξεχωριστών τάφος είναι η γη ολόκληρη και δεν φανερώνει το όνομα τους μιας στήλης η επιγραφή στην πατρική τους χώρα μόνο και στα ξένα μέρη και στου καθενός την ψυχή μέσα, φωλιάζει άγραφη η θύμηση όχι τόσο για το έργο που έκαμαν, πιο πολύ για το φρόνημα τους. Αυτοί εδώ ας σας σταθούν παράδειγμα, στοχαστείτε πως ευτυχία θα πει λεφτεριά, λεφτεριά θα πει ψυχή δυνατή και μη δειλιάζετε μπροστά στους κιντύνους…»
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου ξετυλίγει για μια ακόμη φορά μια από τις σημαντικές εκείνες σελίδες της μακραίωνης ιστορίας μας και το χρέος που έχουμε, τιμής σαυτούς που θυσιάστηκαν για μας αλλά και παραλαμβάνοντας την σκυτάλη να μην δειλιάσουμε στις δυσκολίες, να φανούμε αντάξιοι τους, να παραδώσουμε την λαμπρή μας παρακαταθήκη και στους επόμενους, μια Ελλάδα άξια των προγόνων της, φάρο
