Προορισμός «Θράκη»
Σκέφτομαι συχνά αυτή τη φράση των δύο λέξεων. Και τη σκέφτομαι με πίκρα, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Σχεδόν όλη η Ελλάδα ζει την τουριστική επανάκαμψή της εκτός της Θράκης, εξαιρουμένης της Θάσου κι αυτή μέχρι Σεπτεμβρίου. Οι υπόλοιπες περιοχές τουρισμό ακούν αλλά δεν βλέπουν.
Κι όμως, θα μπορούσαν να γίνουν πολλά ούτως ώστε η περιφέρειά μας να ενισχύσει την τουριστική της κίνηση. Ιδιαίτερα δε η Θράκη αξίζει να προσεχθεί διότι έχει δυνατότητες τόσο στις παραδοσιακές αλλά κυρίως και τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού.
Αυτά υπάρχουν μεν αλλά μένουν αναξιοποιήτα γιατί οι έχοντες την ευθύνη δεν θέλουν ή δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν την αξία του τουρισμού για την οικονομία της Θράκης.
Κι αυτό, αποτελεί αδυναμία προσώπων.
Γ.Δ.
Όχι, όχι, όχι
Δικαίωμα του ΚΚΕ, της Λαϊκής Συσπείρωσης, του Συλλόγου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και ότι άλλο σωματείο ελέγχει το ΚΚΕ να μη συμφωνούν μονίμως. Όμως βρε αδελφέ, κάποτε κάπου-κάπου να συμφωνούν κιόλας. Έτσι για ποικιλία και για τα μάτια του κόσμου.
Αυτή η μόνιμη άρνηση οδηγεί στην απομόνωση και περιθωριοποίηση.
Πρόσφατα λοιπόν η Λαϊκή Συσπείρωση Ξάνθης διαφωνεί με τη διοργάνωση της Λευκής Νύχτας που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου.
Δηλαδή αρνούνται να δουν μια πραγματικότητα που συμβαίνει σε όλη τη χώρα και η οποία εκδήλωση εν τέλει βοηθά τα καταστήματα και μόνο και φυσικά τους καταστηματάρχες που αντιμετωπίζουν τεράστιο ανταγωνισμό από τα πολυκαταστήματα.
Δυστυχώς, αυτό το ξεχνούν.
Γ.Δ.
Νέο κολυμβητήριο
Όπως γνωρίζουν οι Ξανθιώτες, από την αρχή λειτουργίας της η Πολυτεχνική Σχολή της πόλης μας στεγάστηκε σε κτίρια ΠΡΟΚΑΤ. Μάλιστα το όνομα αυτό των ΠΡΟΚΑΤ έμεινε και χρησιμοποιείται απ’ όλους μέχρι σήμερα.
Ε, λοιπόν τώρα, ελπίζουμε σύντομα, θ’ αποκτήσουμε και Κολυμβητήριο ΠΡΟΚΑΤ.
Πρόκειται για την απόφαση που έλαβε η οικονομική επιτροπή του δήμου Ξάνθης να προχωρήσει η μελέτη για ένα νέο ανοιχτό κολυμβητήριο που θα κατασκευαστεί στην περιοχή Πετρελαιοαποθηκών.
Η υπόσχεση που είχε δώσει προεκλογικά ο Μανώλης Τσέπελης θα υλοποιηθεί σύντομα κι έτσι η πόλη μας θ’ αποκτήσει κι ένα δεύτερο ανοιχτό μικρότερο κολυμβητήριο.
Γ.Δ.
Η πρόταση για την Ξάνθη
Ο Μάκης Τζάτζος είναι ένας άνθρωπος που αγαπά το ποδόσφαιρο, αγωνίστηκε με επιτυχία στην Ξάνθη και κανείς δεν αμφισβητεί την αγάπη του για την ομάδα. Στις δύσκολες ημέρες που διέρχεται εδώ και καρό η ομάδα μας και που το μέλλον της είναι άγνωστο, ο Μάκης Τζάτζος έκανε δημόσια μια πρόταση με μοναδικό στόχο να βγει η ομάδα από το σημερινό αδιέξοδο.
Συγκεκριμένα προτείνει, ν’ αγοράσει τα χρέη της ομάδας ο δήμος Ξάνθης παίρνοντας στην ιδιοκτησία του το γήπεδο και το αθλητικό κέντρο της ομάδας και να πληρώνει ενοίκιο η ομάδα στο δήμο μέχρι να ξεπληρώσει τα χρέη της. Από κει και πέρα θα πρέπει να γίνει μια ισχυρή διοίκηση να τρέξει την ομάδα και την εταιρεία που δεν θα έχει χρέη.
Συμπληρώνει δε πως το σενάριο αυτό έχει γίνει σε Ρεάλ, Μπαρτσελόνα κι αλλού.
Προσωπικά θεωρώ το σενάριο δύσκολο διότι η ομάδα της Ξάνθης με της Βαρκελώνης δεν έχουν κανένα όμοιο στοιχείο, τα μεγέθη είναι ασύγκριτα και οι δύο δήμοι δεν συγκρίνονται.
Όμως, το τι θα κάνει ο δήμος Ξάνθης, πως θ’ αντιδράσει στην πρόταση Τζάτζου, αυτό είναι ευθύνη δική του και μάλιστα μεγάλη και σοβαρή.
Γ.Δ.
Πρώτη στις επιδοτήσεις η Ελλάδα – τελευταία στα μέτρα πρόληψης
Η Ελλάδα δεν είναι η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης. Αντίθετα, είναι η χώρα που δοκιμάστηκε και πληγώθηκε περισσότερο από όλες τις άλλες στη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας από τη μεγάλη οικονομική κρίση. Παρά ταύτα, ξόδεψε και ξοδεύει αφειδώς τόσο για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης όσο και για τον έλεγχο της τρέχουσας ενεργειακής.
Σύμφωνα με το ινστιτούτο Bruegel, από τον περσινό Σεπτέμβριο μέχρι τον τρέχοντα Αύγουστο ξόδεψε περίπου 6,8 δισ. ευρώ, κοντά στο 3,7% του ΑΕΠ, για την άμβλυνση των συνεπειών του πολέμου και της έκρηξης των τιμών στα ενεργειακά αγαθά, φυσικό αέριο και λοιπά καύσιμα.
Ωστόσο, τη στιγμή που οι κυβερνήσεις των πιο πλούσιων ευρωπαϊκών κρατών προετοιμάζουν τους πολίτες για τον επερχόμενο δύσκολο ενεργειακά χειμώνα, εξαγγέλλοντας περικοπές ενέργειας, στη χώρα μας η μόνη συζήτηση που γίνεται είναι για το ύψος των νέων επιδοτήσεων. Φυσικά και χρειάζονται στήριξη τα νοικοκυριά, αλλά θα πρέπει παράλληλα να ληφθούν μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας. Όσο δυσάρεστο κι αν είναι αυτό σε μία εκλογική χρονιά, η κυβέρνηση επιβάλλεται να προετοιμάσει τη χώρα και τους πολίτες για τα επερχόμενα.
Όταν ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν κηρύττει το τέλος της αφθονίας και οι Γερμανοί σβήνουν τα φώτα, κατεβάζουν τον θερμοστάτη και προετοιμάζονται για τα χειρότερα, δεν επιτρέπεται στην Ελλάδα να πορεύεται σαν να μην υπάρχει αύριο. Όταν μάλιστα πληθαίνουν τα σημάδια της δεδομένης πια κλιματικής κρίσης και των δυσμενέστατων συνεπειών της. Ας το κατανοήσουμε όλοι, ζούμε πλέον σε έναν πολύ διαφορετικό κόσμο….
Α.Κ.
Αλλού κι εδώ Ι
Καλό είναι να κάνουμε κάποιες συγκρίσεις ως χώρα και ως κάτοικοι με το τι συμβαίνει γύρω μας σε άλλες χώρες για κοινά θέματα ενδιαφέροντος.
Λοιπόν σε Δανία και Γερμανία ξεκίνησε μια «πράσινη συμμαχία» για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων ύψους 9 δισ. Συγκεκριμένα στήνουν ενεργειακό κόμβο σε νησί της Βαλτικής που αναμένεται να καλύψει τις ανάγκες 4,5 εκατομμυρίων γερμανικών νοικοκυριών.
Αυτά λοιπόν αλλού.
Σε μας εδώ, που έχουμε και περισσότερο αέρα και ήλιο, έχουμε άρνηση, αντιδράσεις, φωνές, άσχετων αυτοδιοικητικών και δήθεν οικολόγων.
Αρνούμαστε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μεν, αλλά διαμαρτυρόμαστε και θέλουμε φθηνό ρεύμα. Εμ, με το να ζητάμε μόνο δεν λύνουμε το πρόβλημα. Χρειάζεται και κοινός νους.
Γ.Δ.
Αλλού κι εδώ ΙΙ
Επειδή σε λίγες ημέρες ξεκινά η νέα εκπαιδευτική περίοδος, για ενημέρωση γονέων, μαθητών και εκπαιδευτικών, παραθέτω πρόσφατα στοιχεία. Με τα οποία στοιχεία η Ελλάδα έχει τους περισσότερους εκπαιδευτικούς ανά μαθητή.
Σύμφωνα με τον δείκτη του ΟΟΣΑ στο δημοτικό σε έναν εκπαιδευτικό αντιστοιχούν 8,3 μαθητές και στο Γυμνάσιο 8,2 μαθητές.
Διαβάστε τώρα την αναλογία εκπαιδευτικών και μαθητών στην Ε.Ε. (μέσον όρο), 13,1 μαθητές ανά εκπαιδευτικό στο δημοτικό και 10,9 μαθητές στο γυμνάσιο.
Στον ΟΟΣΑ (μέσος όρος επίσης) αντιστοιχούν 14,7 μαθητές ανά εκπαιδευτικό στο δημοτικό και 13 μαθητές ανά εκπαιδευτικό στο γυμνάσιο.
Στην έρευνα αναφέρεται η Ινδία και το Μεξικό, με 27,5 στην πρώτη και με 32 στη δεύτερη.
Συμπέρασμα: Η χώρα μας βρίσκεται σε πάρα πολύ καλό επίπεδο τόσο στα δημοτικά όσο και στα Γυμνάσια. Έτσι, έχουμε πιο πολλούς εκπαιδευτικούς, λίγα παιδιά, πολλά κενά (αδικαιολόγητα) και συνεχή μείωση του αριθμού των μαθητών, ενώ οι συνδικαλιστές μονίμως ζητούν νέες προσλήψεις.
Τα ελληνικά παράδοξα.
Γ.Δ.
Μια φιλική επίσκεψη
Μία φιλική επίσκεψη είχαμε την Τρίτη από τον αγαπητό Γιάννη Γκεβρέκη, πρώην δασάρχη και διευθυντή Δασών Ξάνθης.
Θέμα συζήτησης, τι άλλο; Τα δάση, η προστασία τους και πως σιγά-σιγά θα πρέπει να μειωθεί η παρουσία των πεύκων εκτός από την αρχή, χαμηλά, ως προδάσος. Στη συνέχεια υψηλότερα αρχίζει να δημιουργείται το δάσος με ποικιλία πλατύφυλλων δέντρων (ένωση κλίμαξ ονομάζεται), κι εκεί η φύση από μόνη της αποφασίζει ποιο μπορεί ν’ αναπτυχθεί ανάλογα με το έδαφος, την υγρασία, το κλίμα.
Ο Γιάννης Γκεβρέκης πρότεινε πως πλέον στις αναδασώσεις πρέπει να προτιμηθεί και η ψευδακακία. Πρόκειται για δέντρο που έχει δυνατό ρίζωμα, έχει άνθη, άρα ευνοεί τη μελισσοτροφία και κυρίως δεν καίγεται εύκολα. Μάλιστα με ψευδακακία φυτεύουν τις αντιπυρικές ζώνες σε άλλες χώρες.
Γ.Δ.
Απεβίωσε ο εμπνευστή της περεστρόικα
Έφυγε μια εμβληματική προσωπικότητα του αιώνα μας. Ο τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών, την ώρα που η Ουάσιγκτον και το Κρεμλίνο βρίσκονται αντιμέτωπες με αφορμή τον πόλεμο του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία. Ο Ρώσος ηγέτης κατά την δεκαετία του 1980 με σύνθημα την περεστρόικα (αναδιάρθρωση) glasnost (πολιτική διαφάνεια) οδήγησε στην κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος Σοβιετική Ένωσης. Το αξιοθαύμαστο είναι πως αυτός ο γίγαντα κατέρρευσε χωρίς καμμιά πράξη βίας. Επίσης ο Γκορμπατσώφ ήταν αυτός που έβαλε τέλος στον Ψυχρό Πόλεμο και το 1987 υπέγραψε με τον Αμερικανό πρόεδρο Ρόναλντ Ρήγκαν τον περιορισμό των εξοπλισμών και έθεσε φρένο στο ράλι των πυρηνικών όπλων. Γι αυτό τιμήθηκε και με το Νόμπελ Ειρήνης. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ είναι ένας «Ήρωας» για τους ξένους ηγέτες και τη διεθνή κοινότητα αλλά στην Ρωσία υπάρχει μια μερίδα που τον θεωρεί προδότη και υπεύθυνο για τις οικονομική καταστροφή της χώρας και τον διαμελισμό της.
Μ.Ξ.
Ποιος μπορεί άραγε να διαφωνήσει μαζί της…
«Αν δεις την Ελλάδα του ’49, όταν τελείωσε ο Εμφύλιος, ήταν μια χώρα καψαλισμένη από πάνω μέχρι κάτω. Η διαφορά εικόνας με σήμερα είναι τεράστια. Από τη δεκαετία του ’60 κιόλας είχε βελτιωθεί πολύ η χώρα. Και, βέβαια, μετά το ’80 ήρθαν πολλά χρήματα από την Ε.Ε. Άκοπα χρήματα. Τα οποία μας δίνονταν για να κάνουμε υποδομές, ώστε να μπορέσουμε να εκτοξεύσουμε την οικονομία μας και να συγκλίνουμε προς το ευρωπαϊκό επίπεδο. Εμείς διαχειριστήκαμε το πράγμα όπως το διαχειριστήκαμε. Χωρίς σοβαρότητα και αναμέτρηση με το μέλλον. Έτσι, ήρθε η κρίση. Και βλέπω γύρω μας χώρες που βρίσκονταν κάτω να ανεβαίνουν προς τα πάνω, ενώ εμείς που ήμασταν ψηλότερα να πέφτουμε συνεχώς. Σε όλους τους τομείς. Και πώς να μην κατρακυλάμε, όταν δεν θέλουμε να δούμε τον εαυτό μας και να αλλάξουμε. Έχουμε εθιστεί να είμαστε μωρά. Για όσα παθαίνουμε φταίνε πάντα οι άλλοι και ουδέποτε εμείς. Έτσι ανατρεφόμαστε και στις οικογένειές μας, όπου περιμένουμε οι γονείς μας να μας συντηρούν μέχρι τα γεράματά μας. Το ίδιο κάνουμε και με τις χώρες με τις οποίες μετέχουμε σε ευρύτερους συνασπισμούς. Περιμένουμε να μας νταντεύουν επίσης. Αενάως. Και να είμαστε, βέβαια, πάντοτε εν αγανακτήσει. Το να είμαστε «αγανακτισμένοι» είναι σταθερό σημείο μας. Έχουμε έφεση σ’ αυτό»
Μαρία Ευθυμίου
Καθηγήτρια Ιστορίας του ΕΚΠΑ
