Μια πρόταση Ιερόπουλου
Η πρόταση του συμπολίτη μας Γιάννη Ιερόπουλου με την ιδιότητα του προέδρου του Συλλόγου Ξενοδόχων Ξάνθης, είναι παλιά.
Προτείνει λοιπόν να υπάρξει δρομολόγιο ακτοπλοϊκό μεταξύ Πόρτο Λάγος- Θάσου για να βγει το Λάγος και η Ξάνθη από την τουριστική απομόνωση.
Η δήλωση-πρόταση του Ιερόπουλου έχει ως εξής:
«Πόρτο Λάγος: Μπορούν οι βουλευτές, οι δήμαρχοι και όσοι είναι οι ενδιαφερόμενοι να ζητήσουν μια γραμμή για Θάσο, γιατί έτσι είμαστε αποκλεισμένοι από παντού. Η Περιφέρεια έχει και την δύναμη και τη δυνατότητα να το επιβάλει στην κυβέρνηση. Εκτός και αν υπάρχει πολιτικό κενό στον νομό Ξάνθης και έτσι είμαστε στον αυτόματο πιλότο ανάπτυξης».
Γ.Δ.
Βιασύνη δημάρχων
Εντείνουν τις στροφές τους οι αυτοδιοικητικοί όλων των αποχρώσεων αυτή την περίοδο και μέχρι την Άνοιξη του 2023. Κι αυτό διότι μέχρι τότε θα υπάρχει κυβέρνηση, διότι μετά θα προκηρυχθούν βουλευτικές εκλογές. Και τότε με υπηρεσιακή κυβέρνηση ποιος θ’ ασχοληθεί με τα θέματα της αυτοδιοίκησης και τα αιτήματα των δημάρχων.
Γι’ αυτό τρέχουν οι δήμαρχοι στην Αθήνα για να λύσουν τα θέματά τους. Είναι ευκαιρία και την αξιοποιούν.
Γ.Δ.
Μικρές διακοπές
Βέβαια, για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους και οι αυτοδιοικητικοί έχουν ανάγκη από ξεκούραση και μίνι διακοπές. Αξιοποιούν τον Αύγουστο που είναι ο μήνας γενικά των διακοπών και ξεφεύγουν για λίγο για ξεκούραση και φρεσκάρισμα.
Ανάλογη ευκαιρία αξιοποίησε και ο δήμαρχος Ξάνθης που πήγε για λίγες ημέρες στη Λήμνο για γέμισμα των μπαταριών.
Σύμφωνα με πληροφορίες την Παρασκευή θα βρίσκεται στην Ξάνθη.
Γ.Δ.
Παιδικές χαρές και μακροημέρευση
Η δημοτική αρχή Ξάνθης, όπως και των υπόλοιπων δήμων κατά καιρούς, φροντίζουν τις παιδικές χαρές, τις εξοπλίζουν με διάφορα παιγνίδια και όργανα για να μπορούν να τις απολαμβάνουν οι μικροί κάτοικοι.
Όμως η πραγματικότητα δυστυχώς τους προσγειώνει όλους ανώμαλα. Κι αυτό οφείλεται στις ζημιές που συμβαίνουν σ’ αυτές όχι από τους πιτσιρίκους αλλά τους έφηβους που ξεσπούν τον δυναμισμό τους στα όργανα προξενώντας ζημιές. Έτσι, δεν μακροημερεύει κάθε θετική προσπάθεια και πάλι μία από τα ίδια. Η λύση είναι η φύλαξη αλλά κοστίζει.
Ένα δεύτερο μέτρο είναι να χρεώνεται στους γονείς η κάθε ζημιά των νεαρών βλαστών τους.
Γ.Δ.
Για της γιορτές της Παλιάς μας Πόλης
Το τέλος του καλοκαιριού γενικά προκαλεί θλίψη όχι όμως για την Ξάνθη αφού σηματοδοτεί την έναρξη των γιορτών Παλιάς Πόλης. Ενός θεσμού που μετρά 31 χρόνια. Ειδικά φέτος υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον γιατί τις …πεθυμήσαμε μετά από αναστολή δύο χρόνων που δεν διοργανώθηκαν λόγω της πανδημίας. Το πρόγραμμα είναι πλούσιο σε συναυλίες με γνωστούς καλλιτέχνες αλλά και πλήθος άλλες εκδηλώσεις εικαστικού περιεχομένου. Αυτή η αναμονή της γιορτής αντισταθμίζει την θλίψη του καλοκαιριού που φεύγει.
Στην Παλιά Πόλη της Ξάνθης λοιπόν πάντα ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε που λέει ο Σαββόπουλος.
Μ.Ξ.
Αρπαχτές περαστικών αοιδών
Το θέμα είναι παλιό. Το έχουμε πει, το έχουμε γράψει πολλές φορές, τ’ αυτιά των αρμοδίων είναι κλειστά. Τι έχουμε πει εμείς και άλλοι του τοπικού πολιτιστικού δρώμενου. Ότι με αρπαχτές περιοδευόντων αοιδών πολιτισμό δεν παράγεις. Απλώς ενισχύεις οικονομικά κάποια ονόματα της μουσικής επικαιρότητας.
Το να προσκαλείς την όποια τραγουδίστρια ή τραγουδιστή τους οποίους και χρυσοπληρώνεις, αυτό σε τίποτε δεν έχει σχέση με την πολιτιστική δημιουργία.
Πρόκειται για μια «ψυχαγωγία» που ικανοποιεί μεν τη λαϊκή βάση, όμως σίγουρα δεν εγγράφεται στην πολιτιστική δημιουργία. Απλώς, στο πανηγύρι προσθέτεις και μια φίρμα του παρόντος ή του παρελθόντος ανάλογα με το κασέ του καθενός.
Φυσικά στα περί πολιτισμού άλλα λόγια ν’ αγαπιώμαστε…
Γ.Δ.
Χώρο και ευκαιρίες στο τοπικό πολιτιστικό προϊόν
Γνωρίζω χρόνια τώρα πως οι τοπικοί αυτοδιοικητικοί άρχοντες με τους συνεργάτες τους πως έχουν άλλες απόψεις με όσα πρεσβεύω.
Τους κατανοώ. Είναι πιο εύκολο και πιασάρικο το να φέρεις ένα όνομα από τη μαρκίζα για να εμφανιστεί και τραγουδήσει. Πληρώνεις και ξεμπερδεύεις. Ενώ το να δώσεις χώρο και ευκαιρίες δημιουργικές στο τοπικό πολιτιστικό προϊόν θέλει χρόνο, υπομονή και κοστίζει.
Όμως εάν δεν γίνει αυτό, εάν δεν ξεκινήσει, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ μη περιμένεις να δεις να υπάρχει.
Με εισαγόμενα έτοιμα προϊόντα, δεν χτίζεις, δε δημιουργείς, δε ξεχωρίζεις, δε προσφέρεις στο ανέβασμα της κοινωνίας.
Τώρα αυτά για κάποιους είναι ψιλά γράμματα. Όμως αυτή είναι η άλλη πλευρά. Αυτή που καλλιεργεί την κοινωνία, της δίνει δικαίωμα συμμετοχής, δημιουργίας, ανάδειξης των ταλέντων της σε όλες τις μορφές της Τέχνης.
Ο Πολιτισμός με δυο λόγια είναι το ζητούμενο που δεν αποκλείει τη χαρά, το τραγούδι, το χορό, τη διάπλαση του ατόμου αλλά και του συνόλου.
Γ.Δ.
Όλα τα ξεμπλέκει, εκτός την υπόθεση Λευκού Πύργου ο Τσέπελης
Το τηλεφώνημα ήταν πρωϊνό. Από φίλο συμπολίτη και έγινε με αφορμή σχόλιο της στήλης που αφορούσε τον δήμαρχο Τσέπελη. Για τον οποίο γράφαμε πως στη μοίρα του ήταν να λύνει εκκρεμότητες χρόνων, όπως αυτή με τον οικισμό των Παλιννοστούντων.
Μ’ αυτή λοιπόν την ευκαιρία ο συμπολίτης, οικοπεδούχος της περιοχής Λευκού Πύργου μας είπε «Όλα τα λύνει ο δήμαρχος Τσέπελης που χρόνια έμεναν άλυτα, όμως στην υπόθεση Λευκού Πύργου που είναι απόφαση ομόφωνη του δημοτικού συμβουλίου για επέκταση, δεν βρέθηκε λύση και μένει μπλεγμένη».
-Συμφώνησα βέβαια μαζί του διότι έχει δίκιο ο συμπολίτης, όπως και οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες που έμπλεξαν περιμένοντας ενδιαφέρον για να βρεθεί λύση εδώ και 25 χρόνια.
Γ.Δ.
Σιτιζόμενος από το Πρυτανείο
Δεν είμαστε καλά σίγουρα. Βουλευτής του σημερινού κοινοβουλίου διαμαρτύρεται γιατί η τροχαία του αφαίρεσε τις πινακίδες και το δίπλωμα για επικίνδυνη οδήγηση.
Δεν έχει σημασία το όνομα του βολευτή (προσοχή, βολευτή) όσο η αρρωστημένη νοοτροπία του γνωστού «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;»
Το παλικάρι από το Ηράκλειο Κρήτης, θεωρεί πως το κράτος είναι αυτός, οι νόμοι είναι αυτός. Ο ίδιος δε, να πορεύεται χωρίς να σέβεται τίποτε. Γιατί είναι βουλευτής, βολεμένος χρόνια τώρα, με την παχυλή αποζημίωση, με προνόμια που τελικά δεν αξίζει και δεν του πρέπουν.
-Ο βολευθείς βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου που σιτίζεται από το Πρυτανείο χωρίς να το αξίζει.
Και δυστυχώς δεν είναι λίγοι σαν αυτόν, δυστυχώς.
Γ.Δ.
«Καίει και τσουρουφλίζει» η τιμή στα καυσόξυλα
Από Αύγουστο χειμώνα λέει ο σοφός λαός και ήδη έχουν αρχίσει οι προμήθειες σε καυσόξυλα. Όσοι λοιπόν έχουν ως πηγή θέρμανσης ξυλόσομπες ή τζάκια και αγοράζουν καυσόξυλα ή πέλετ τους περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη. Η τιμή έχει υπερδιπλασιαστεί από πέρσι! Η μέση τιμή έχει φτάσει στα 250 – 260 ευρώ τον τόνο! Αυτό συμβαίνει όχι γιατί ακρίβαιναν τα ξύλα αλλά γιατί ακρίβαινε η ενέργεια που χρησιμοποιείται για την υλοτόμησή τους! Το ζητούμενο είναι όμως, αν αυξήθηκε τόσο πολύ ή κάποιοι επωφελούνται και κοστολογούν σε διπλάσιες τιμές τα ξύλα που υλοτομούν για να αισχροκερδούν. Και ίσως θα έπρεπε να παρέμβει η πολιτεία και να θέσει πλαφόν. Όπως όλα δείχνουν ο χειμώνας θα είναι πολύ δύσκολος και για αυτούς που χρησιμοποιούν πετρέλαιο, ξύλα αλλά και ρεύμα και φυσικό αέριο. Οι τιμές είναι στα ύψη όπως κι αυτό σε συνδυασμό με την ακρίβεια στα είδη διατροφής προκαλεί ρίγη!
Μ.Ξ.
