Η κυρία Σάνα Μαρίν έκανε κάτι ασύγκριτα πιο σκανδαλώδες από το να παρτάρει με την παρέα της και να φλερτάρει ενδεχομένως, σε γυμνασιακό στυλ, με ροκάδες – φτου κακά, παντρεμένη γυναίκα! – στην κορούλα της τι παράδειγμα θα δώσει; Η κυρία Σάνα Μαρίν οδήγησε την πατρίδα της στο ΝΑΤΟ. Η Φινλανδία που επί δεκαετίες ήταν δορυφόρος, πίσω αυλή της Ρωσίας, ουδέτερη έστω ζώνη κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, προσέγγισε με ενέργειες της πρωθυπουργού της τη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Έλαβε σαφή, δυναμική στάση απέναντι στην καινούργια γεωπολιτική πραγματικότητα, η οποία διαμορφώνεται μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Μπήκε στο ρώσικο ρουθούνι κατά τρόπο άκρως ενοχλητικό.
Έχει εκδώσει από τον περασμένο Μάρτιο η Ρωσία έναν κατάλογο με χώρες “μη φιλικές”, τον οποίον διαρκώς εμπλουτίζει. Είναι στη λίστα οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – στα τέλη Ιουλίου έγινε επιπλέον ειδική αναφορά στην Ελλάδα. Η αντεπίθεση του καθεστώτος Πούτιν στις διεθνείς κυρώσεις εναντίον του περιλαμβάνει την εξαγωγή του “ρωσικού χειμώνα” στην Ευρώπη ως ενεργειακή κρίση, την οποίαν οι κυβερνήσεις πασχίζουν όπως-όπως να μετριάσουν επιδοτώντας τις τιμές των καυσίμων. Κάθε πόλεμος έχει ωστόσο τις πιο κρυφές, τις πιο ανορθόδοξες πτυχές του.
Δύο ήδη κυβερνήσεις ανετράπησαν το τελευταίο διάστημα στην Ευρώπη. Και σε άλλες δύο χώρες ξέσπασαν σκάνδαλα που θίγουν τους επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας. Ο Μάριο Ντράγκι αποκαθηλώθηκε κοινοβουλευτικά. Ο Μπόρις Τζόνσον διώχτηκε κλωτσηδόν σχεδόν από την Ντάουνινγκ Στριτ. Ο σοβαρός “σούπερ Μάριο” έπεσε -λένε- θύμα της κοντόφθαλμης αντίληψης των κομμάτων που τον στήριζαν. Η επιπολαιότητα και η αλαζονεία του Μπόρις ξεπέρασε κάθε όριο. Το γεγονός παραμένει: δύο από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της Ουκρανίας βρέθηκαν εκτός παιδιάς. “Ποιος θα είναι ο επόμενος;” σάρκασε ενθουσιασμένος ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, εκ των παρακοιμώμενων του Πούτιν. Ήδη στην Ιταλία προβλέπεται θρίαμβος της άκρας δεξιάς.
Αναμειγνύεται η Ρωσία στα εσωτερικά ξένων χωρών; Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα “Guardian” -η οποία δημοσίευσε και σχετικά έγγραφα- κατά τη διάρκεια κλειστής συνεδρίασης του ρωσικού συμβουλίου εθνικής ασφαλείας το 2016, ο Πούτιν είχε οργανώσει κατασκοπευτική επιχείρηση προκειμένου να βοηθήσει την εκλογή του Τραμπ, τον οποίον έκρινε ως βλαπτικό για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Παντού, πάντα στήνονται τέτοια παιχνίδια. Όποιος σηκώνει ειρωνικά το φρύδι και μιλάει για συνωμοσιολογίες, δεν έχει μελετήσει αρκετά Ιστορία.
Θα αποδειχθεί μοιραίο για τη Σάνα Μαρίν το ξεσάλωμα της 7ης Αυγούστου; Οι απανταχού φεμινιστές διαρρηγνύουν ανοιχτές θύρες διατρανώνοντας το δικαίωμα μιας οποιασδήποτε γυναίκας να διασκεδάζει. Στην Φινλανδία εντούτοις έχουν εκδιωχθεί πρωθυπουργοί και για πολύ ελαφρύτερα ολισθήματα.
Θα γκρεμιστεί αργά ή γρήγορα ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξαιτίας των επισυνδέσεων; Εξαρτάται από το πόσα ακόμα έχουν συμβεί. Κυρίως δε από το πόσα ακόμα θα αποκαλυφθούν. Η συζήτηση που ξεκινάει στη Βουλή, ίσως να μας συνταράξει. Ίσως πάλι να αποδειχθεί “ώδινεν όρος και έτεκεν μυν”. Ένα ετερόκλητο πάντως συνάφι παραγόντων, διαμορφωτών -κατά φαντασίαν τουλάχιστον- της κοινής γνώμης προσβλέπουν στην επόμενη μέρα.
Οι δυνάμεις κατ’αρχάς της αντιπολίτευσης κι ας είναι αμφίβολο εάν θα κατάφερναν να καρπωθούν τυχόν άδοξο τέλος τού Μητσοτάκη. Κάποιοι αστέρες έπειτα της λεγόμενης λαϊκής δεξιάς, οι οποίοι έλαμψαν στην περίοδο Συριζανέλ κι από το 2019 έχουν τεθεί στο περιθώριο και ονειρεύονται την εκδίκησή τους. Το “ρωσικό”, τέλος, εν Ελλάδι “κόμμα”. Όλοι εκείνοι που έφριξαν με την αταλάντευτη στάση της κυβέρνησης στο ουκρανικό. Που θα επιθυμούσαν να παραστήσουμε τους επιτήδειους ουδέτερους. Ή ακόμα και να συμπαραταχθούμε ενεργά με τους εισβολείς.
Το καθ’ ημάς “ρωικό κόμμα” είναι μια παρδαλή κουρελού. Αποτελείται από νοσταλγούς της Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι εντελώς παρανοϊκά συνδέουν τον Πούτιν με τον Στάλιν. Από κατ’ επίφασιν ειρηνιστές. Από δήθεν πονηρούς, οι οποίοι φαντάζονται πως η Ελλάδα θα μπορούσε να βαράει τον δικό της ζουρνά και αντί να χορεύουν -όπως ήλπιζαν μέχρι το 2015- οι αγορές, να αναστατώνεται σήμερα η διεθνής σκηνή. Από εκείνους, τέλος, που ομνύουν στο “ξανθό γένος” διαρρηγνύοντας κάθε σχέση με τη λογική, αναπαράγοντας προφητείες για ευήθεις, πως “θα κατέβει ο Μόσκοβος να φέρει το σεφέρι” και να απελευθερώσει την Κωνσταντινούπολη. Πιθανόν να δρουν και με το αζημίωτο.
Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα μειοψηφικό κατά τα φαινόμενα, ισχυρό δε. Ας μην ξεχνάμε ότι -κατά το πρακτορείο Bloomberg- στην πρώτη φάση της διακυβέρνησης Συριζανέλ η Αθήνα είχε απευθυνθεί στη Μόσχα, ζητώντας της να συνδράμει με δάνειο σε περίπτωση Grexit. Ο Πούτιν είχε τείνει ευήκοον ους, εν συνεχεία όμως άλλαξε γνώμη. Πιθανόν και επειδή η Δύση τότε ανέχθηκε σιωπηλά την εισβολή της Ρωσίας στο Ντόνετσκ και στο Λουχάνσκ της ανατολικής Ουκρανίας…
Συνιστούν λόγο τα παραπάνω να συγχωρήσουμε ως πολίτες παράνομες παρακολουθήσεις τηλεφώνων; Αποσιωπήσεις -υποβαθμίσεις έστω- σκανδάλων; Κάθε άλλο! Θα υπονομεύαμε έτσι εκ των ένδον την ουσία της δημοκρατίας, την οποία υπερασπιζόμαστε απέναντι στις επιβουλές των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Αλοίμονο εάν το πολίτευμά μας εξέπιπτε αυτοβούλως με την πρόφαση της προστασίας από εξωτερικούς ή εσωτερικούς εχθρούς.
Οι καιροί ωστόσο που ζούμε δεν συγχωρούν την αφέλεια. Πάσης φύσεως και προέλευσεως κίνδυνοι ελλοχεύουν. Απειλές αποκρούονται καθημερινά. Η δημοκρατία μας είναι ένα οστρακόδερμο. Εάν -ο μη γένοιτω- διαρραγεί το σκληρό της περίβλημα, όλες οι ευτυχείς μας βεβαιότητες θα καταρρεύσουν.
Καλούμαστε, τόσο οι πολίτες όσο και οι πολιτικοί, να υπηρετήσουμε με ευλάβεια πολλούς θεούς. Την ανοιχτή κοινωνία και την εθνική ασφάλεια. Την ιερή ιδιωτικότητα και το δημόσιο συμφέρον. Τον πλουραλισμό και την προσήλωση στους στρατηγικούς μας στόχους.
Εάν αστοχήσουμε σε ένα από τα παραπάνω, θα έχουμε αποτύχει συνολικά.
Χρήστος Χωμενίδης
