Ι. Από την ίδρυση του Νεώτερου Ελληνικού Κράτους (1830) έως και σήμερα παρά το ανοικτό πνεύμα και την ικανότητα διορατικής αξιολόγησης της πολιτικής στιγμής προς επίτευξη του εθνικού συμφέροντος, που χαρακτήρισε συγκεκριμένες φάσεις της διακυβέρνησης της Χώρας μας (λχ προπολεμικές Κυβερνήσεις Κόμματος Φιλελευθέρων υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο ή μεταπολεμική Κυβέρνηση Ελληνικού Συναγερμού Στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου), στις κατά καιρούς Κυβερνήσεις παρά την αξιοποίηση ως Μελών τους άθεων ή αλλόδοξων ή ετερόθρησκων ή ετερόδοξων Χριστιανών ή ομογενών πολιτογραφημένων πολιτικών παραδόξως δεν έχει συμπεριληφθεί Έλληνας μουσουλμάνος το θρήσκευμα.
Στο Σύγχρονο Ελληνικό Κράτος ωστόσο της τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, της πέμπτης γενεάς ατομικών δικαιωμάτων, της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης και της παγκοσμιοποιημένης Οικονομίας έχουν ωριμάσει πιά οι συνθήκες για την δημιουργική διεύρυνση της Ελληνικής Κυβέρνησης με την συμμετοχή κοινοβουλευτικού ή εξωκοινοβουλευτικού Δυτικοθρακιώτη Έλληνα (ή Ελληνίδας, εννοείται) πολίτη μουσουλμάνου το θρήσκευμα.
Το νέο Μέλος της Κυβέρνησης θα μπορούσε να στελεχώσει θέση πολιτικής ευθύνης και θέση κατά προτίμηση άμεσα συνδεδεμένη με την δημοσιότητα προς τα διεθνή ΜΜΕ (πχ θέση κατά προτίμηση Υφυπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου ή και θέση Υφυπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων ή Πολιτισμού). Με την απλή αυτή κίνηση η Κυβέρνηση της Χώρας θα αποδείκνυε τον προεξάρχοντα πολιτικά φιλελεύθερο χαρακτήρα της ως Κυβέρνηση πραγματικά όλων των Ελλήνων, θα ικανοποιούσε ένα πάγιο αίτημα ισότιμης και ισόνομης εκπροσώπησης των Δυτικοθρακιωτών Ελλήνων, πραγματικά όμως «θα ξαναμοίραζε οριστικά την τράπουλα» σε τοπικό επίπεδο πλήττοντας καίρια τα δυσώδη δίκτυα του παρανόμως λειτουργούντος Γενικού Προξενείου της Τουρκίας στην Κομοτηνή και θα δημιουργούσε ανεπιστρεπτί νέες πολιτικές και κομματικές ισορροπίες στην μουσουλμανική μειονότητα των Ελλήνων Δυτικοθρακιωτών.
ΙΙ. Με το βλέμμα στις αμέσως προσεχείς Εθνικές Εκλογές με το σύστημα της απλής αναλογικής και τις αναπτυσσόμενες μάταιες ελπίδες των υβριδικών «κομμάτων» τύπου ΚΙΕΦ/DEB περί συγκέντρωσης ποσοστού ακόμα και άνω του 3% … πανελλαδικώς (!), η τοποθέτηση Έλληνα μουσουλμάνου πολίτη Μέλους της Κυβέρνησης αποσοβεί τον εν λόγω σχεδιασμό και τροχοπεδεί άμεσα και οριστικά την δραστηριότητα των «κομμάτων» και των άλλων χρηματοδοτούμενων υποκαταστημάτων του Γενικού Προξενείου – έως την απομάκρυνση και του ιδίου. Αντίθετα εν όψει της οργάνωσης της ψήφου των αποδήμων Ελλήνων (ήδη συζητείται αυτές τις ημέρες στην Βουλή των Ελλήνων το σχετικό Σχέδιο Νόμου του ΥΠΕΣ) ειδικώς ως προς τους αποδήμους Ελληνες Δυτικοθρακιώτες μουσουλμάνους το μήνυμα – με την κατάλληλη προεργασία – θα καταγραφεί θετικά λόγω του προοδευτικού προσήμου του, εξέλιξη, που θα εκτιμήσουν οι εν Ευρώπη ειδικώς ευρισκόμενοι συμπολίτες μας, Ελληνες μουσουλμάνοι, που έχουν διαρρήξει στην πλειοψηφία τους τις σχέσεις τους με τα δηλητηριώδη πλοκάμια του Γενικού Προξενείου.
ΙΙΙ. Από πλευράς έργου του νέου Μέλους της Κυβέρνησης θα μπορούσε κατ’αρχάς η ίδια η τοποθέτηση να παρουσιασθεί ως το πρώτο μέτρο για την υλοποίηση της Έκθεσης / Πορίσματος της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για την Δυτική Θράκη (2022) (προεδρία Κας Ντ.Μπακογιάννη), ενώ από πλευράς αρμοδιοτήτων και δραστηριοτήτων – με την κατάλληλη συγκρότηση και σύνθεση του νέου Γραφείου Υφυπουργού – θα μπορούσε να αποσταλεί το ισχυρό θετικό μήνυμα περί διαρκούς, καθημερινής συνεργασίας με τους δυναμικούς Στρατηγικούς Εταίρους της Χώρας μας (Αίγυπτο, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία, Ιορδανία, εμμέσως Ινδία). Δεν θα πρέπει επίσης να διαλάθει της προσοχής κανενός ότι η συμπερίληψη μουσουλμάνου πολίτη στην Ελληνική Κυβέρνηση και η προβολή αυτού ιδίως εκτός Ελλάδας θα αποτελέσει ένα ισχυρό μήνυμα πέραν όλων των άλλων και για την δυνατότητα συγκρητικής συνεργασίας στην βάση της ισοπολιτείας Χριστιανών και μουσουλμάνων σε κυβερνητικό επίπεδο – κατά το διαρκώς βαλλόμενο και ήδη υπονομευόμενο από το 1963 από την Τουρκία πρότυπο θεσμικής συνεργασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, ιδίως εν όψει της έναρξης των Τελικών Συνομιλιών για το Κυπριακό. Ας αναφερθεί ένα υποθετικό παράδειγμα πολιτικής δράσης : η πολύ συμφέρουσα για την Χώρα μας δημόσια και διεθνή εικόνα των Δηλώσεων λχ από πλευράς Ελληνικής Κυβέρνησης διά χειλέων Έλληνα μουσουλμάνου Υφυπουργού ιδίως προς τα διεθνή ΜΜΕ (α) προς διάψευση των συστηματικών συκοφαντιών των «Δηλώσεων» τύπου Ερντογάν και Μπαχτσελί και των δηλώσεων του τούρκου Εκπροσώπου ΥΠΕΞ, (β) κατά της υπονομευτικής δραστηριότητας τόσο των εχθρικών Φορέων και Οργανισμών πχ Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης (ABTTF), Πολιτιστικός Σύλλογος Αλληλεγγύης Ρόδου, Κω και Δωδεκαννήσων [έδρα: Σμύρνη Ιωνίας!] (ROISDER), όσο και πολιτικών μορφωμάτων εντός της Επικράτειας πχ Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας Δυτικής Θράκης (BTYTD), διαλυμένο δικαστικώς από τον ΑΠ ονομαζόμενο προ διάλυσης «Τουρκική Ενωση Ξάνθης», «κόμμα» ΚΙΕΦ/DEB, (γ) στις διαδικασίες και δραστηριότητες σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, πχ της FUEN (Federal Union of European Nationalities), (δ) ή ακόμα και προς επίσημη διάψευση της ίδιας της DIYANET [Γενική Διεύθυνση Θρησκευμάτων Τουρκικής Κυβέρνησης] ή της Διεύθυνσης Αποδήμων Τούρκων και Συγγενών Κοινοτήτων της Τουρκίας (YTB).
Η πρόταση δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία ανέξοδη πολιτικά, μα επικερδέστατη εθνικά, πρό(σ)κληση απλής εφαρμογής της ισονομίας και της ισοπολιτείας, όπως κατοχυρώνεται από δύο αιώνων υποδειγματικά στο Σύνταγμα της Δημοκρατίας μας. Εδώ είμαστε και καρτερούμε!
Ιωάννης Ελ. Κυμιωνής,
Δικηγόρος ΔΣΑ – Έμμισθος Δικηγόρος Τμήματος Δικαστηρίων ΔΝΥ ΔΥΠΑ,
LL.M., LL.M., ΥΔ Παντείου Πανεπιστημίου
