Έγραψε τη δική του ιστορία στην ελληνική μουσική σκηνή
Η μουσική ζωή του, οι δημιουργίες του, η προσφορά του, οι συνεργασίες του
Από προχθές η μουσική σκηνή της Ελλάδας φτώχυνε. Ένας σπουδαίος μουσικός, με μεγάλη διαδρομή στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στήριγμα αλλά και πυρήνας πολλών μουσικών σχημάτων, παράγοντας σημαντικός για την διεθνή και την εγχώρια jazz σκηνή , μας άφησε. Ο Νίκος Καπηλίδης, μέλος μιας μεγάλης οικογένειας μουσικών που ξεκινά από τον πατέρα Μιχάλη, ένα ιδιαίτερο σολίστα στο μπουζούκι αλλά και το ακορντεόν, με τους αδελφούς Δημήτρη και Θόδωρο ( ο δεύτερος χρόνια εγκατεστημένος στην Ελβετία να διδάσκει σε πανεπιστήμια), ο γιος Μιχάλης ένας από τους καλύτερους ντράμερ σήμερα στην ελληνική μουσική σκηνή, η κόρη Ελένη πολύ καλή λαϊκή ερμηνεύτρια. Αυτή η οικογένεια συνυφασμένη σε απόλυτο βαθμό με την μουσική έχασε αυτό το εξέχον μέλος της την Κυριακή.
Γεννήθηκε στη Ξάνθη το 1955. Από μικρός ξεκίνησε μαθήματα ακορντεόν και μπουζουκιού, ενώ αργότερα παρακολούθησε μαθήματα τρομπέτας στην φιλαρμονική της Ξάνθης για τρεις μήνες. Στη συνέχεια, έμαθε πιάνο στο παράρτημα Εθνικού ωδείου Ξάνθης από την κα Μανασσή και θεωρητικά από τον κ. Μεταλληνό για τέσσερα χρόνια.
Στα δεκατρία του, άρχισε να παίζει drums με διάφορους δημοτικούς και λαϊκούς μουσικούς της πόλης, ενώ παράλληλα φτιάχνει και το πρώτο του Rock Trio. Στην συνέχεια παρακολουθεί μαθήματα Φλάουτου στην φιλαρμονική της Δράμας για ένα χρόνο και παίζει με αυτό σε διάφορες περιπτώσεις με την ορχήστρα του πατέρα του. Το 1973 δημιουργεί μαζί με τον (Xaris Papakiriakou) Χάρη Παπακυριάκου και τον (Basilis Tsoukas) Βασίλη Τζούκα το rock group «Αχάτης», και περιοδεύουν σε διάφορες πόλεις στην βόρεια Ελλάδα.
Ο Νίκος Καπηλίδης το 1975 μετακομίζει μαζί με τα αδέλφια του Δημήτρη και Θεόδωρο στην Θεσσαλονίκη και αρχίζει να δουλεύει σε διάφορα στέκια..
To 1979 ταξιδεύει στον Καναδά και εργάζεται σε ελληνικό μαγαζί, ενώ παρακολουθεί μαθήματα drums από τον Mickey Earnshaw. Στην συνέχεια πηγαίνει στο Chicago όπου και εκεί εργάζεται σε ελληνικό μαγαζί αλλά με διεθνές πρόγραμμα και συνεργάζεται με τον Multi-Instrumentalist και παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα από τον Max Mariash.
Τo 1982 επιστρέφει στην Ελλάδα και αμέσως ξεκινάει η συνεργασία του με τον Νίκο Παπάζογλου έως το 1987. Επίσης, για μεγάλο διάστημα συνεργάζεται δισκογραφικά και σε ζωντανές εμφανίσεις, με τον σύνθετη Γιώργο Καζαντζή. Μαζί με τον Κώστα Παγωνίδη δημιούργησε την «Ομάδα Κρουστών Θεσσαλονίκης»
Το 1988 παίζει μαζί με τον αδελφό του Θόδωρο , τον Γιώτη Κιουρτσόγλου και τους Αμερικανούς Danny Hayes και τον Manny Boyd, στο Jazz Club Μαντάτο για περίπου τέσσερα χρόνια.
Το 1991 γίνεται μέλος στην μπάντα του Rock Club «Stuff» για περίπου ένα χρόνο. Δημιουργεί την μπάντα Serious Fun’’ με τους κιθαρίστες Βασίλη Τζατζια, και Γιάννη Παυλίδη και μπασίστα τον Γιάννη Βασσάλο.
Συνεργάζεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα με τον Γάλλο μπασίστα, Olivier Gatto, οργανώνοντας περιοδείες σε Ελλάδα και Γαλλία.
Ήταν μέλος των «Treias» Με τον Ανδρέα Γεωργίου και τον Γιώργο Παλαμιώτη. Επίσης, με τον σαξοφωνίστα Δημήτρη Καραγάνη δημιούργησαν το γκρουπ «Empnus».
Το 2001 ιδρύει την προσωπική του μπάντα «Jazz Utopia» με την Βάσω Δημητρίου και τον Νίκο Χατζόπουλο και τον Τάκη Πατερέλη και ηχογραφούν το άλμπουμ «Arothymian», το οποίο κυκλοφορεί το 2005. Τέλος, το 2003 μετακομίζει στην Αθήνα όπου η αρχική βασική του συνεργασία είναι με την Έλλη Πασπαλά και τον David Lynch για περίπου δυο χρόνια.
Ο ίδιος έχει συνεργαστεί με τον Δημήτρη Μητροπάνο, Θάνο Μικρούτσικο, Δήμο Μούτση, Διονύση Σαββόπουλο, Γιώργο Ανδρέου, Ελένη Τσαλιγγοπουλου, Δημήτρη Μπάση, Γιάννη Κότσιρα, Μανώλη Λιδάκη και πολλούς άλλους.
Έχει παίξει σε διάφορες εμφανίσεις στην Γερμανία, Ελβετία και Γαλλία και έχει δώσει σεμινάρια στις χώρες αυτές με θέμα «Οι ελληνικοί Μονοί Ρυθμοί και η χρήση τους στην σύγχρονη μουσική».
Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό λόγω πανδημίας ανέστειλε αρκετές δραστηριότητες και τελικά η αρρώστια έδωσε τέλος σε μια έξοχη καριέρα ενός πολυτάλαντου, θαυμάσιου ανθρώπου που από τα σοκάκια της Ξάνθης (και της Δράμας) έφτασε την τέχνη μέχρι τα πέρατα της γης, φωτίζοντας και δημιουργώντας παράλληλα και νέους καλλιτέχνες, με πρώτο και καλύτερο τον γιο του Μιχάλη.
Εμείς οι φίλοι του θα τον θυμόμαστε για πάντα σαν ένα πράο, συγκροτημένο άνθρωπο και μουσικό, μετριόφρονα και ταπεινό, που το μέγεθος το μουσικό θα αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στην μουσική σκηνή της Ελλάδας.
