Ι. Όταν ήμουν μαθητής (λίγο μετά την Εποχή των σπηλαίων – για τους αδιάκριτους!) μού είχε κάνει (κακή…) εντύπωση ότι δεν υπήρχε για τους μαθητές, αλλά και τους Γονείς, ένα σύστημα «άμεσης δράσης και επέμβασης» στην σχολική λειτουργία για ανακύπτοντα και επείγοντα θέματα. Ακόμα και σοβαρές περιπτώσεις, όπως κατάχρηση της θέσης του καθηγητή ή του δασκάλου στην σχέση με τον μαθητή, λόγοι, για να οδηγούνται οι μαθητές σε αποχές, «καταλήψεις» και κινητοποιήσεις, πλήρης αδράνεια ή και ανυπαρξία των Συλλόγων Γονέων, περιπτώσεις ατομικού ή συλλογικού σχολικού εκφοβισμού (bullying, όπως τό λέγαμε στα Σφακιά…) και πολλές άλλες δεν υπήρχε, ούτε άλλωστε και σήμερα υπάρχει, τρόπος να αντιμετωπισθούν – ας πούμε – αυθημερόν.
Κι όμως, από την εμπειρία όλων μας προκύπτει ότι απλή και αποτελεσματική λύση θα μπορούσε να είναι η άμεση χρονικά θεσμική καθιέρωση, ίδρυση, στελέχωση, οργάνωση καισυντονισμένη λειτουργίαστο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΥΠΑΙΘ) σε επίπεδο πλήρους και ευέλικτης Υπηρεσιακής Μονάδας υπαγόμενης απ’ευθείας στο Γραφείο Υπουργού ή Υφυπουργού ΥΠΑΙΘ του αρμόδιου για την Α’βάθμια και την Β’βάθμια Εκπαίδευση του θεσμού «Συνηγόρου του Μαθητή (και της Μαθήτριας)» κατά το παραπλήσιο επιτυχές, πλην άτολμο έως στιγμής, πρότυπο του «Συνηγόρου του Φοιτητή» ανά ΑΕΙ στην Χώρα. Δύσκολο να γίνει; Οχι!
ΙΙ. Ο προτεινόμενος θεσμός μπορεί (α) να συγκροτείται από δύο (α) άτομα και των δύο φύλων, άρα να μην είναι μονοπρόσωπος, (β) κατά το δυνατόν νεαρής ηλικίας αμφοτέρων με ανοικτούς πνευματικούς ορίζοντες, (γ) ισότιμα διοικητικώς και θεσμικώς ίσα μεταξύ τους, (δ) άμεσα και ελεύθερα προσβάσιμα στους μαθητές και τις μαθήτριες και άμεσα δρώντα επί των ζητημάτων τους σε 24ωρη βάση, καθώς και αυτεπαγγέλτως (όχι μόνο επ’αναφορά) και κατά ελεύθερη πρωτοβουλία τους δρώντα ενεργοποιούμενα – κατά σχήμα λόγου – ακόμα και με ένα … email ή ένα … sms (!). Οι αρμοδιότητες των Συνηγόρων του Μαθητή θα πρέπει να διαπλασθούν ΟΧΙ γραφειοκρατικώς ούτε εξαντλητικώς διοικητικώς, αλλά απεναντίας να αποδώσουν το κλίμα και το μήνυμα της από κοινού με την Μαθητική Κοινότητα συν-νομοθέτησης και θέσπισής τους υπό το θερμό ενδιαφέρον του ΥΠΑΙΘ.
ΙΙΙ. Η θέσπιση του Συνηγόρου του Μαθητή (και της Μαθήτριας) μπορεί να γίνει σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, η λειτουργία του μπορεί να έχει άμεσα αποτελέσματα εκτόνωσης κατά περίπτωση φαινομένων στις κατά τόπους Εκπαιδευτικές Μονάδες (πχ καταλήψεις, αποχές), ενώ η σχετική διαδικασία νομοθετικής και κανονιστικής πρωτοβουλίας στο ΥΠΑΙΘ δεν θα διαρκέσει άνω του ημερολογιακού διμήνου κατά τρόπο, ώστε προ της έναρξης της αμέσως επόμενης σχολικής χρονιάς να ανακοινωθεί η λειτουργία του στην διάθεση της Σχολικής Κοινότητας.
Ποιος και γιατί θα είχε αντίρρηση σε κάτι τέτοιο;
Ιωάννης Ελ. Κυμιωνής
Δικηγόρος ΔΣΑ – Εμμισθος Δικηγόρος Τμήματος Δικαστηρίων
ΔΝΥ ΔΥΠΑ,LL.M., LL.M., ΥΔ Παντείου Πανεπιστημίου
[ioanniskymionis@yahoo.gr]
