Θλίψη και μόνο θλίψη σκόρπισε στους συγγενείς, στους φίλους, στους πρώην συναδέλφους της και στην κοινωνία της Ξάνθης η είδηση του θανάτου της Παρασκευής (Βούλας) Χατζηιωανίδου – Κονταρίδου. Η Βούλα έφυγε από τη ζωή την Παρασκευή, πρώτη Απριλίου 2022 (σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα), νικημένη από τον Καρκίνο, μετά από πολυετή μάχη, παλεύοντας παλικαρίσια. Μια μάχη που έδωσε με αξιοπρέπεια, με δύναμη και γενναιότητα, όπως άλλωστε έζησε.
Η Π. Χατζηιωαννίδου-Κονταρίδου, γέννημα-θρέμμα της Ξάνθης, έφυγε δυστυχώς ενωρίς από τη ζωή στα 64 χρόνια της ενώ είχε ακόμη να προφέρει πολλά. Ο θάνατος της σκόρπησε ανείπωτη θλίψη, θρήνο και σπαραγμό στην οικογένεια της και σε όλους όσους την γνώριζαν. Η θανούσα ήταν άνθρωπος, σεμνός, εργατικός, άξια οικογενειάρχης, ήπιων τόνων, που έκρυβε όμως μέσα της μια ισχυρή και βαθιά ανθρώπινη προσωπικότητα, με κυρίαρχη την αίσθηση του καθήκοντος και της προφοράς, μια φωνή ρεαλισμού και ορθολογισμού.
Η Π. Χατζηιωαννίδου-Κονταρίδου είχε σπουδάσει Γραφικές Τέχνες και εργάστηκε επί πολλά χρόνια ως σχεδιάστρια-γραμματέας στο Εργαστήριο Τεχνικής Γεωλογίας του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΔΠΘ, όπου είχα την τύχη και την τιμή, να είμαι Προϊστάμενος της, για αρκετά χρόνια. Έτσι, είχα άμεση γνώση του εξαίρετου χαρακτήρα, της εργατικότητας, της συνέπειας και της αποτελεσματικότητας στα καθήκοντα της.
Όλοι όσοι συνεργαστήκαμε με την Βούλα και συμπορευτήκαμε μαζί της Καθηγητές, Φοιτητές, συνάδελφοι και συναδέλφισες της, είχαμε μόνο καλά λόγια να πούμε για τη ενεργητικότητα και τον χαρακτήρα της.
Η Βούλα υπήρξε πάνω από όλα ένας αγαπητός άνθρωπος, μια εξαίρετη σύζυγος και μάνα. Ένας άνθρωπος ευγενής, ευπροσήγορος, με το χαμόγελο στα χείλη και μια καλή κουβέντα για όλους, γι΄αυτό και είχε μόνο φίλους. Επί πλέον είχε μια έμφυτη ευγένεια στο λόγο και την συμπεριφορά της και αποτελούσε ΄΄κόσμημα΄΄ στο χώρο της εργασίας της, στην οικογένειά της και στους φίλους και συνεργάτες της.
Με βαθιά θλίψη αποχαιρετούμε, την επί πολλά χρόνια συνεργάτιδα και φίλη μας, Βούλα Χατζηιωανίδου-Κονταρίδου και της ευχόμαστε καλό ταξίδι.
Στον αγαπητό μας φίλο και σύζυγό της και στα δυο παιδιά της, ευχόμαστε τα θερμότερα συλλυπητήρια μας και να είναι καλά να την θυμούνται και να τη μνημονεύουν.
Αιωνία της η μνήμη και ας είναι ελαφρύ το χώμα της ξανθιώτικης γης που τη σκέπασε.
Γεώργιος και Ευγενία Ξειδάκη, Ξάνθη.
