Στενάχωρο θέαμα Ι
Ναι, είναι γεγονός πως ένα από τα πλέον στενάχωρα θέματα είναι το δημογραφικό της χώρας. Προφανώς εννοούμε πως προβληματίζονται αυτοί που βλέπουν μερικά χρόνια μπροστά. Που βλέπουν τη γήρανση του πληθυσμού και την υπογεννητικότητα.
Μέρες που έρχονται, θα πει κάποιος ν’ ασχολούμαστε με τέτοιο θέμα; Κι ΄όμως, είναι από τα σοβαρότερα από αυτά που πρέπει ν’απασχολούν τους κυβερνήτες.
Καθώς σήμερα ζούμε πολύ περισσότερα χρόνια, είμαστε πιο γηρασμένοι, κάνουμε λιγότερα παιδιά και λιγότερους γάμους, χωρίζουμε πιο εύκολα, η δομή των νοικοκυριών και των οικογενειών μας έχει αλλάξει ριζικά, οι δημογραφικές εξελίξεις οδηγούν άμεσα τις επόμενες δεκαετίες σε μια ούτως ή άλλως επιτάχυνση της γήρανσης και σε μια μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας.
Γ.Δ.
Στενάχωρο θέμα ΙΙ
Η πτώση της γονιμότητας επιταχύνθηκε στις μετά το 1960 γενιές, καθώς όσες γυναίκες γεννήθηκαν το 1950 έφεραν στον κόσμο 2,1 παιδιά κατά μέσο όρο, αυτές που γεννήθηκαν το 1960 έκαναν 1,9 και όσες έχουν γεννηθεί το 1970 1,6 παιδιά.
Μετά το 1980 και ιδίως μετά το 2010 η πτώση των γεννήσεων οφείλεται και στο ότι τα ζευγάρια τεκνοποιούσαν σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία και, δευτερευόντως, στο ότι ο πληθυσμός των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας μειωνόταν.
Η 10ετής οικονομική κρίση που βίωσε μάλιστα η χώρα ενίσχυσε τις προϋπάρχουσες τάσεις, την αύξηση δηλαδή της μέσης ηλικίας στην απόκτηση των παιδιών – ιδιαίτερα του πρώτου- και την πτώση της γονιμότητας των νεότερων γενεών, ενώ ήρθε και η πανδημία να αυξήσει τόσο το 2020 όσο και το 2021 την προϋπάρχουσα ανασφάλεια στα νεότερα ζευγάρια.
Μετά από όλα αυτά, απορώ που το θέμα αυτό δεν αφήνει άγρυπνους τους υπεύθυνους. Όταν το 2050 θα έχουμε μειωθεί στα οκτώ εκατομμύρια…
Γ.Δ.
Μανία ο Μανιός
Δεν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω προσωπικά τον πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Μανιό. Είχα όμως την ευκαιρία να τον ακούσω στην τοποθέτησή του στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο οποίος συνέκρινε τον Κυριάκο Μητσοτάκη με τον… Ιμπραήμ και κάλεσε «καραβανάδες και πολιτικούς» να ενωθούν προκειμένου να ανατρέψουν την κυβέρνησή του. Ένας αγωνιστής του Πολυτεχνείου επί χούντας, κάλεσε το στρατό να ανατρέψει την νόμιμη κυβέρνηση της χώρας! Υπάρχουν και αυτοί οι πολιτικοί άνδρες, που δεν σέβονται ούτε την ιστορία τους ούτε τον εαυτό τους και δυστυχώς δεν βρίσκεται κανείς στο περιβάλλον τους να τους επαναφέρει στα λογικά τους.
-Αλήθεια πιστεύουν αυτοί οι πολιτικοί πως βοηθούν με όσα λένε το κόμμα τους;
Γ.Δ.
Στου Απρίλη στις 18 …
Ακόμη κι ο καιρός μας πάει κόντρα…Δεν λέει να’ έρθει ετούτη ή Άνοιξη, να ζεστάνει ο καιρός, να γλυτώσουμε τουλάχιστον από την θέρμανση …κυρίως οι ηλικιωμένοι που την έχουν περισσότερο ανάγκη. Βέβαια δεν είναι περίεργο που ο Απρίλης μας κάνει κρύα…Άλλωστε υπάρχει μια παροιμία που λένε στην περιοχή μας: «Στου Απρίλη τις 18 έμεινε της γριάς το στόμα ανοιχτό». Κι αυτή δεν βγήκε τυχαία…
Η αλήθεια είναι πως γενικά με όσα συμβαίνουν γύρω μας μας ταιριάζει σαν ψυχολογία η Μ. Εβδομάδα και ο μελαγχολικός της καιρός, διατηρώντας την ελπίδα ότι μετά το Πάθος έρχεται η Ανάσταση που για φέτος ταυτίζεται με τη ειρήνη στην Ουκρανία!
Μ.Ξ.
Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ 2
Προσπαθούν να τα ωραιοποιήσουν οι τοπικοί μας σύνεδροι τα όσα έγινα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ μα την κλασική ατάκα ότι μέσα από την διαφορετικές απόψεις επιτυγχάνεται η σύγκλιση. Η αλήθεια όμως είναι ότι «σφάχτηκαν» οι πιο αριστεροί που τους αποκαλούν «ομπρέλα» (Τσακαλώτος, Φίλης, Δρίτσας, Σκουρλέτης) με τους προεδρικούς (Παπά, Δεληβασίλη, Ηλιόπουλο)ς. Μάλιστα κάποιοι νεόκοποι πρώην Πασόκοι, της πτέρυγας του …αυριανισμού καθύβρισαν ιστορικά στελέχη της αριστερά, ενώ ο Πολάκης είναι μια κατηγορία από μόνος του. Κι όλα αυτά με τις ευλογίες του προέδρου κ. Αλέξη Τσίπρα. Τελικά αυτό που βγήκε από το συνέδριο είναι οι εκλογές της 15ης Μαΐου για εκλογή προέδρου του κόμματος. Ο Αλέξης Τσίπρας θα αναμετρηθεί με τον… εαυτό του αφού δεν θα υπάρχει άλλος υποψήφιος προκειμένου να εδραιώσει την κυριαρχία του μέσα στο κόμμα και να εμφανίζεται εκλεγμένος από την βάση μιας και διανύει κάμποσα χρόνια στην προεδρία. Όσο για το πρόγραμμα διακυβέρνησης παραμένει το ίδιο και επί τα αυτά. Παροχές…παροχές …παροχές!
Μ.Ξ.
Προσοχή στο λαϊκισμό
Δεν μας απασχολεί πρώτη φορά το θέμα του λαϊκισμού στη στήλη. Απεναντίας, πολλές φορές σταθήκαμε σ’ αυτόν επισημαίνοντας την αρνητική του πλευρά εις βάρος της αλήθειας και της πραγματικότητας. Δυστυχώς ο λαϊκισμός στην πολιτική ζωή του τόπου μας ενδημεί. Υπήρχε, υπάρχει σήμερα και θα συνεχίσει να υπάρχει και αύριο ας μη γελιόμαστε. Εμείς από την πλευρά μας, ως εκ της θέσεώς μας οφείλουμε να επισημαίνουμε τ’ αρνητικά του, αλλά η άμεση ευθύνη είναι των κομμάτων, παρατάξεων και φυσικά των ίδιων των πολιτών-δημοτών.
Προσοχή μεγάλη απαιτείται στο να μη παρασυρθεί κάποιος από τις υπερβολές, τα ψεύδη και τις ανοησίες του λαϊκισμού.
-Χρειάζεται ψυχραιμία και λογική ως άμυνα.
Γ.Δ.
Γ. Τράγκας Ι
Σας υποσχέθηκα χθες τη δημοσίευση των δύο κειμένων που στάλθηκαν με αφορμή σχόλιο της εφημερίδας για τον Γιώργο Τράγκα. Σήμερα το πρώτο που έγραψε ο Δημήτρης Ψυχογιός στα ΝΕΑ, όπως με πληροφορεί ο αποστολέας, στις 29 Μαρτίου. Απολαύστε το.
«Αν ζούσε, θα μετάνιωνε πικρά ο Μιχάλης Ζιάγκας —σωματοφύλακας ιδιαίτερος γραμματέας του Ανδρέα Παπανδρέου— για τον ξυλοδαρμό του μακαρίτη Γιώργου Τράγκα στο προαύλιο νοσοκομείου Χέρφιλντ του Λονδίνου το 1988, όπου ο τότε πρωθυπουργός νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση. Δεν μπορούσε να φανταστεί πως η πρωτοσέλιδη ιστορική κλωτσιά που έδωσε στον άγνωστο ως τότε απεσταλμένο του Ελεύθερου Τύπου για όσα έγραφε θα τον εκτόξευε σε παλάτια στον βράχο του Μονακό, στους λόφους πάνω από τη Νίκαια, στην κορυφή ουρανοξύστη της 5ης Λεωφόρου στο Μανχάταν, που κάποτε ανήκε στον Αριστοτέλη Ωνάση, διαβάζω στο Πρώτο Θέμα. Αξίας κάδων εκατομμυρίων όλα αυτά — πέρα από τις καταθέσεις σε μετρητά».
Γ.Δ.
Τράγκας ΙΙ
«Παρά τα εκατομμύρια του όμως ο Γιώργο Τράγκας δεν αλλοτριώθηκε: καθημερινά σε ραδιόφωνα και, κατά περιόδους, σε τηλεοπτικές εκπομπές υπερασπιζόταν «τον πεινασμένο και αγανακτισμένο λαό» ο οποίος πλέον είχε αποκτήσει «τη θερμοκρασία του πυρακτωμένου μάγματος του ηφαιστειακού να ανεβαίνει σιγά – σιγά προς το στόμιο του ηφαιστειακού κρατήρα» διότι «τα δημόσια ταμεία έχουν χρήματα μόνο για τις δάνειες δυνάμεις και τη λαιμαργία της πολιτικοοικονομικής διαπλοκής», δηλαδή για «εθνομηδενιστές, πιόνια της διαπλοκής, Γερμανόφιλους, Σημιτικούς και μέλη του ΕΛΙΑ-ΜΕΠ» – διαβάζω σε κάποια από τις τελευταίες αναρτήσεις του στο facebook.
Είχε ιερό καθήκον να δημοσιογραφεί διότι «οι κραυγές του λαού, ο θυμός του, η οργή του, δεν περνάνε τους τοίχους της Βαστίλλης του Μητσοτακισμού». Πύρινες, με αυτοκρατορικό μουσικό χαλί να υποβαστάζει τη θριαμβευτική επέλαση έφιππης ταξιαρχίας, είχαν μεγάλη ακροαματικότητα οι υπέρ του λαού και του έθνους εκπομπές του».
Γ.Δ.
Τράγκας ΙΙΙ
Προώθησε τη δημοσιογραφία όχι μόνο μαχόμενος αλλά και διδάσκοντας: 2-3 χρόνια μετά την ευεργετική εκτοξευτική κλωτσιά ίδρυσε δημοσιογραφική σχολή επί της Πλατείας Κλαυθμώνος με κάτι δισεκατομμύρια δραχμές που του είχε δώσει η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη από τα «πακέτα Ντελόρ» ή κάτι τέτοιο, αξιοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο για την πρόοδο και προκοπή της Χώρας αυτά που αποσπούσαμε από τους παραδόπιστους Ευρωπαίους.
Πρέπει να αγαπά κανείς πολύ τη δημοσιογραφία, την πατρίδα του, τους φτωχούς και κατατρεγμένους αυτού του κόσμου για να ασχολείσαι μαζί τους ακόμα και όταν είσαι πολυεκατομμυριούχος. Πρέπει, νομίζω, η ΕΣΗΕΑ να κατεβάσει τη ρήση του Ιάκωβου Μάγερ, του δημοσιογράφου που σκοτώθηκε στο Μεσολόγγι κατά την Έξοδο, «η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης» και να τοποθετήσει προτομή του Γιώργου Τράγκα με την επιγραφή «δημοσιογραφία είναι η χαρά να πίνεις εις υγείαν των κορόιδων».
Γ.Δ.
Συμφωνούμε μεν, αλλά…
Διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή και όχι μία φορά το άρθρο του Μιχάλη Αμοιρίδη με τίτλο «Ξάνθη Επανεκκίνηση 2022 +» που δημοσιεύτηκε στη σελίδα 7 του χθεσινού μας φύλλου.
Λοιπόν το βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρον από την αρχή έως το τέλος διότι το περιεχόμενό του έχει κατά καιρούς επισημανθεί από την εφημερίδα μας.
Ένα περιεχόμενο που αποτελεί τον πυρήνα των θέσεων και απόψεών μου εδώ και χρόνια, τόσο μέσω άρθρων αλλά και σχολίων.
Υπάρχει όμως ένα «σκοτεινό» σημείο και αφορά το ανθρώπινο δυναμικό που θα πρέπει να κάνει, επιτέλους, την επανεκκίνηση αυτή. Πρόκειται για τον παράγοντα «άνθρωπος» που δυστυχώς ο νομός παρουσιάζει έλλειψη.
Ελπίζουμε να βρεθούν κάποιοι, να μπουν μπροστά για να πάρει μπρος η Ξάνθη μας.
-Άνθρωπο έψαχνε και ο Διογένης, ανθρώπους χρειάζεται και η Ξάνθη με όρεξη, διάθεση, γνώσεις και επιθυμία για προσφορά στον τόπο.
Γ.Δ.
