Από παθολογικά αίτια ή δολοφονία ο θάνατός του;
Στις 29 Ιανουαρίου του 1941, στις 06:20 π.μ., ο Πρωθυπουργός του “ΟΧΙ”, Ιωάννης Μεταξάς πεθαίνει αιφνιδίως στην οικία του στην Κηφισιά (1871-1941), αφού προηγήθηκε 20ήμερη αδιαθεσία αρχικά και ασθένεια στη συνέχεια, προκληθείσα από φλεγμονή του φάρυγγος, σύμφωνα με τους θεράποντες ιατρούς, που είχε στο πλευρό του.
Από το φύλλο της “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ” της 30ης Ιανουαρίου, το οποίο έχω στο αρχείο μου, διαβάζουμε επί λέξει: “Κατά τας ανακοινώσεις των θεραπόντων ιατρών, ο θάνατος του Ιωάννου Μεταξά, προήλθεν εκ δηλητηριάσεως του αίματος, εντερορραγίας και συνεπεία τούτων, εκ καθολικής καταρρεύσεως του οργανισμού. Ο εκλιπών Πρόεδρος είχε περιπέσει από της παρελθούσης Παρασκευής εις λήθαργον, διακοπτόμενον δις η τρις κατά εικοσιτετράωρον. Κατά τα αραιά αυτά φωτεινά διαλείμματα, ο ασθενής ήνοιγεν ολίγον τους οφθαλμούς και εψέλιζεν ολίγας λέξεις, αι οποίαι εδείκνυον ότι παρά την επιθανάτιον αγωνίαν, ο νους του ήτο εστραμμένος συνεχώς προς τα μεγάλα εθνικά ζητήματα. Από της μεσημβρίας, όμως της προχθές, ο Πρόεδρος περιήλθεν σε κωματώδην κατάστασιν, όταν δε την 8:30′ νυχτερινήν εκοινώνησε των αχράντων μυστηρίων, είχε χάσει πλέον διαπαντός την συναίσθησιν των συμβαινόντων γύρω του.”
Τι σημαίνει όμως ο ιατρικός όρος “δηλητηρίαση του αίματος”; Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι στον οργανισμό του εκλιπόντος Ιωάννη Μεταξά, εισήλθε κάποιο δηλητήριο που τον σκότωσε. “Δηλητήριαση του αίματος” ή “Σήψη”, είναι η αποτυχημένη προσπάθεια, που κάνει ο ανθρώπινος οργανισμός να καταπολεμήσει μια λοίμωξη, με αποτέλεσμα, άθελά του, να προκαλεί βλάβες σε ζωτικά όργανα. Έτσι, επέρχεται πτώση της αρτηριακής πίεσης, διαρροή στα αιμοφόρα αγγεία, πήξη του αίματος και φλεγμονές, και στο τέλος, ο ασθενής πεθαίνει γρήγορα από “σηπτικό σοκ”.
Παρόλα αυτά, πολλοί πιστεύουν έως σήμερα ότι ο Ιωάννης Μεταξάς δολοφονήθηκε από τους Άγγλους. Συγκεκριμένα, στην εφημερίδα “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” της 30ης Ιανουαρίου 1941, αναφέρεται ότι ο τότε διευθυντής του “ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ” και ένας από τους θεράποντες ιατρούς του Ιωάννη Μεταξά, κ. Λωράνδος, παρακάλεσε φίλο του, Άγγλο Υπίατρο, παρακειμένου Αγγλικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου, ο οποίος διέθετε φιάλη οξυγόνου, με την οποία χορηγήθηκε οξυγόνο στον Μεγάλο ασθενή.
Επίσης, σύμφωνα με το δημοσίευμα, έγινε νέα μετάγγιση αίματος και χορήγηση ορού ενδοφλεβίως, κινήσεις που επέφεραν μια κάποια φαινομενική αναλαμπή και πρόσκαιρη βελτίωση στον Ιωάννη Μεταξά. Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι ενέργειες του Άγγλου ιατρού ήταν ύποπτες και σκόπιμες προς τη χειροτέρευση της υγείας του. Υποθέσεις και φημολογίες, όμως, που δεν αποδεικνύονται. Τον Άγγλο ιατρό θυμάται έντονα και η κόρη του Ιωάννη Μεταξά, Νανά Φωκά Μεταξά (1912-2002), η οποία ήταν δίπλα του εκείνες τις δύσκολες κρίσιμες στιγμές του πατέρα της. Της είχε κάνει εντύπωση, πως ο Άγγλος ιατρός ήταν συνεχώς μεθυσμένος! ( συνέντευξη στην εφημερίδα “ΑΚΡΟΠΟΛΗ”). Τι αποτρεπτικές και τι ευεργετικές ενέργειες για τον ασθενή θα μπορούσε να κάνει ένας ιατρός, ο οποίος εκείνη τη δεδομένη κρίσιμη στιγμή, δεν ήταν νηφάλιος και ευρισκόταν υπό την επήρεια μέθης; Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα…
Επίσης, σε άλλη συνέντευξη της ιδίας, στον συντοπίτη μας, Τάσο Κοντογιαννίδη, προσθέτει ότι ο ρόλος των Άγγλων της είχε φανεί ύποπτος! Μια υπόνοια ότι ήταν γνώστης των πραγματικών αιτιών και της συνωμοσίας γύρω από τον θάνατο του Ιωάννη Μεταξά, προέρχεται από τον τότε Διοικητή Ασφαλείας Αθηνών, Σπύρο Παξινό. Σε μια δεξίωση στη Βρετανική Πρεσβεία στο Κάιρο της Αιγύπτου, το 1942, φαίνεται να αποκάλυψε σε Άγγλο διπλωμάτη, που υπηρετούσε στην Αθήνα, τη χρονική στιγμή του θανάτου του Ιωάννη Μεταξά, την επιθυμία του να εκδώσει βιβλίο, στο οποίο θα έδινε πληροφορίες για τα πραγματικά αίτια θανάτου του “Εθνικού Κυβερνήτη”, κάτι που δεν θα ενθουσίαζε τους Άγγλους, όπως ειρωνικά έλεγε… Την επόμενη κιόλας ημέρα, ο Παξινός συνελήφθη και μεταφέρθηκε αρχικώς στο Άκρον της Συρίας. Μετά το τέλος των περιπετειών του και του πολέμου, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Πακιστάν, όπου και δολοφονήθηκε από αγνώστους, τον Οκτώβριο του 1958. Και αυτή η υπόθεση αφήνει μια “σκιά” συνωμοσιολογίας, για εμπλοκή των Άγγλων στον θάνατο του Ιωάννη Μεταξά.
Ο Γερμανός ιατρός, δόκτωρ Χανς Έππιγκερ, ο οποίος και ο ίδιος εκλήθη να έρθει από την Βιέννη, για να παράσχει ιατρική βοήθεια στην ήδη βεβαρημένη κατάσταση του Ιωάννη Μεταξά και δεν πρόλαβε, αλλά φαίνεται, κατά τα λεγάμενά του, να εξέτασε το σώμα του, συνδέει τον θάνατο του Ιωάννη Μεταξά με τον επίσης μυστηριώδη και ξαφνικό θάνατο του Βούλγαρου Τσάρου, Βόριδος Γ’ (1894-1943). Σύμφωνα με την άποψή του, και οι δυο ηγέτες, πέθαναν από το ίδιο δηλητήριο, ένα «αργό δηλητήριο, το οποίο απαιτεί εβδομάδες για να δράσει, και προκαλεί εμφάνιση κηλίδων στο δέρμα του θύματος πριν πεθάνει», σημάδια και συμπτώματα, που είχαν εμφανίσει, κατά τα λεγόμενά του, και οι δύο μεγάλοι νεκροί.
Ο πρωτοκλασάτος υπουργός Ασφαλείας και Δημοσίας Τάξεως της κυβέρνησης Μεταξά, Κων/νος Μανιαδάκης, υποστήριζε ότι ο θάνατος του Ιωάννη Μεταξά προήλθε από λάθη των προσωπικών του γιατρών και έλεγε χαρακτηριστικά ότι: “Αν ο Αρχηγός είχε μεταφερθεί σε οποιοδήποτε νοσοκομείο και μάλιστα στην τρίτη θέση, θα ζούσε!”
Τον Ιωάννη Μεταξά, διαδέχτηκε στην Πρωθυπουργία της χώρας ο Αλέξανδρος Κορυζής (1885-1941). Ο Κορυζής, πιστός στην “γραμμή “του προκάτοχου του, είπε το δεύτερο “ΟΧΙ” στο τελεσίγραφο του Γερμανού Πρέσβη στην Αθήνα, Έρμπαχ Σένμπερωχ, μισή ώρα μετά την έναρξη της απροειδοποίητης Γερμανικής εισβολής, στις 6 Απριλίου του 1941.
Μετά από 12 ημέρες, ο Πρωθυπουργός της χώρας, Αλέξανδρος Κορυζής, φαίνεται να αυτοκτονεί στο σπίτι του, το απόγευμα της 18ης Απρίλιου, και μάλιστα αυτοχείρως, με δύο σφαίρες στην καρδιά! Αυτό πώς είναι δυνατόν, δεν γνωρίζω. Επίσης, γίνεται λόγος ότι ήταν αριστερόχειρας, ενώ βλήθηκε από δεξιόχειρα. Δεν έγινε ποτέ επίσημη νεκροψία, ενώ είναι περίεργος και ύποπτος και ο τίτλος της εφημερίδος “ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ”, την επόμενη ημέρα της αναγγελίας του θανάτου του, την οποία έχω στο αρχείο μου και γράφει χαρακτηριστικά: “ΑΠΕΒΙΩΣΕ ΧΘΕΣ ΤΗΝ 4ΗΝ Μ.Μ. ΑΙΦΝΙΔΙΩΣ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΡΙΖΗΣ“. Με μια λιτή ανακοίνωση, χωρίς πουθενά να γίνεται λόγος περί αυτοκτονίας, πέρασε στα “ψιλά” της τότε επικαιρότητας. Αν μη τι άλλο και αυτή η υπόθεση, ενισχύει το μυστήριο γύρω από τους δύο θανάτους, σε σύντομο χρονικό διάστημα, δύο εν ενεργεία πρωθυπουργών.
Τελικά, ο Ιωάννης Μεταξάς, με τον θάνατό του και με την στάση του απέναντι στους Ιταλούς, κατάφερε να ενώσει τους ήδη δυσαρεστημένους και διχασμένους Έλληνες από τη σκληρή και εξοντωτική πολιτική του, και από Δικτάτορα, να του δώσει μια θέση στο “Πάνθεον” της Ελληνικής Ιστορίας.
Αυτές είναι οι εικασίες και φημολογίες γύρω από τον θάνατο του “Εθνικού Κυβερνήτη”. Ενός ακόμη πολιτικού ανδρός, που δίχασε και ένωσε τους Έλληνες!
Κώστας Μαυρομάτης
Συλλέκτης – Ερευνητής
