Τις Τρίτες του Ιανουαρίου στον Κινηματογράφο των δημιουργών
Υπάρχει ένας κινηματογράφος σπουδαίος κι αγαπημένος, που η Κινηματογραφική Λέσχη της ΦΕΞ προβάλλει με σεβασμό στη δημιουργία. Υπάρχει ένας κινηματογράφος που είναι ωραίος, με τη σκοτεινή αίθουσα, τη μεγάλη οθόνη και το σινεφίλ κοινό. Ένας κινηματογράφος που αναρωτιέται, που γοητεύει, που συγκινεί και συνεπαίρνει. Είναι ο Κινηματογράφος των Δημιουργών. Οι Τρίτες της Κινηματογραφικής Λέσχης της ΦΕΞ και το 2022 περιλαμβάνουν αφιερώματα σε σπουδαίους κινηματογραφιστές με την επιμέλεια του Γιώργου Μπακαλίδη. Οι Τρίτες του Ιανουαρίου 11, 18 και 25 του μήνα, στις 21.00 στο Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο περιλαμβάνουν αφιέρωμα στον Μπίλι Γουάιλντερ (Billy Wilder, 1906 – 2002).
O Αυστροαμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός, καλλιτέχνης, και δημοσιογράφος, Μπίλι Γουάιλντερ υπήρξε ένας σημαντικός και ιδιαίτερος δημιουργός, που άφησε το δικό του στίγμα στον χώρο της Έβδομης Τέχνης και μια αξιομνημόνευτη παρακαταθήκη ταινιών. Η Κινηματογραφική Λέσχη κάνει ένα μικρό αφιέρωμα το μήνα αυτό στο έργο ενός χαρισματικού καλλιτέχνη, με οδηγό μερικές από τις πλέον χαρακτηριστικές και αγαπημένες δημιουργίες του.
Έχοντας σκηνοθετήσει απολαυστικές κωμωδίες όπως το Μερικοί το Προτιμούν Καυτό (1959), με τους Τόνι Κέρτις, Τζακ Λέμον, Μέριλιν Μονρόε ή την Γκαρσονιέρα (1960), επίσης με τον Τζακ Λέμον και με πρωταγωνίστρια την Σίρλεϊ ΜακΛέιν, αλλά και με κριτική ματιά απέναντι στο κατεστημένο, όπως Το Τελευταίο Ατού (1951) με τον Κερκ Ντάγκλας, όπου στηλιτεύει τα κακώς κείμενα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά και το θρυλικό φιλμ Η Λεωφόρος της Δύσεως (1950), ουσιαστικά ασκεί κριτική στο ίδιο το Χόλυγγουντ και τον ψεύτικο κόσμο του, ο Μπίλι Γουάιλντερ αποτελεί ένα μοναδικό κεφάλαιο τόσο στον Αμερικάνικο, όσο και στον παγκόσμιο Κινηματογράφο.
Η καριέρα του διήρκεσε περισσότερο από πενήντα χρόνια και θεωρείται δικαίως ως ένας από τους πιο ιδιοφυείς σκηνοθέτες της χρυσής εποχής του Χόλλυγουντ.
Το 1986 τιμήθηκε για την προσφορά του στην έβδομη τέχνη από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Έφυγε στις 27 Μαρτίου του 2002, αφήνοντας μία αξιομνημόνευτη παρακαταθήκη ταινιών, συμβάλλοντας με το έργο του, τόσο στην εξέλιξη του ίδιου του μέσου, όσο και στην αφύπνιση του κοινού.
*Στις εκδηλώσεις εφαρμόζονται τα υγειονομικά μέτρα που ισχύουν σε κλειστούς χώρους
