Τώρα έχουμε και αρνητές απογραφής!
Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, ένα νέο κίνημα δημιουργείται στην Ελλάδα. Μετά τους αρνητές κορωνοϊού, τους αρνητές μάσκας, τεστ και τους αρνητές εμβολίου, πλέον έχουμε και τους αρνητές απογραφής!
Οι αρνητές της απογραφής έχουν ήδη αρχίσει να οργανώνονται σε διάφορες ομάδες στα σόσιαλ μίντια και να διακινούν παράλογες θεωρίες, ότι δήθεν μας απογράφουν για να φέρουν κι άλλους ανθρώπους στα σπίτια μας, ότι θέλουν να μας πάρουν τα παιδιά μας κ.α., προτρέποντας τους ακολούθους τους να μην λάβουν μέρος στην απογραφή.
Υπάρχουν ήδη αναφορές πολλών περιστατικών από τους υπαλλήλους της ΕΛΣΤΑΤ ότι έγιναν αποδέκτες εχθρικής συμπεριφοράς και συνάντησαν κατηγορηματική άρνηση πολιτών να απογραφούν! Και δεν απέχουμε πολύ από το να δούμε αναρτήσεις του τύπου “Υγιέστατος χωρίς πρόβλημα υγείας πέθανε ξαφνικά αμέσως μετά την απογραφή του”!
Υπάρχει μία μερίδα συμπατριωτών μας οι οποίοι επιδίδονται συστηματικά τα τελευταία χρόνια σε κυνήγι μαγισσών επιδεικνύοντας ψυχωτική και αντικοινωνική συμπεριφορά με κάθε ευκαιρία. Ίσως η κυβέρνηση θα πρέπει ν’ αρχίσει να συμβουλεύεται ψυχολόγους και ψυχιάτρους για το πως θα αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση…
Κατέβασαν ρολά
Με τα καφέ και την εστίαση κλειστά μέρες lockdown θύμιζε η Ξάνθη χθες. Η κινητοποίηση είχε μεγάλη επιτυχία αφού η συμμετοχή ήταν σχεδόν καθολική. Η διαμαρτυρία δεν αφορούσε τα μέτρα για την πανδημία αλλά αυτό που ζητούν οι επαγγελματίες είναι επειδή έχουν μείωση τουλάχιστον 30% στον τζίρο τους λόγω των νέων μέτρων, να ισχύσουν τα μέτρα στήριξης που ίσχυαν στο lockdown. Πάντως η κυβέρνηση δεν δείχνει διατιθεμένη να ικανοποιήσει τα αιτήματα του κλάδου και μάλιστα το έχει ξεκόψει με την αιτιολογία ότι δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος και ότι ο κλάδος έχει στηριχτεί πολύ κατά την διάρκεια της πανδημίας.
Μ.Ξ.
Προαναγγελία
Στο αυριανό φύλλο της Εφημερίδας θα υπάρξει σχετικό ρεπορτάζ που πλέον βάζει απαντήσεις στο ερώτημα «Τι Αστυνομία θέλουμε;»
Ερωτήματα που έχουν οι ιδιώτες-πολίτες που βεβαίως απευθύνονται τόσο στην ίδια την αστυνομία όσο και στην ηγεσία της και στην πολιτική ηγεσία η οποία δίνει και τις κατευθύνσεις.
Στο ρεπορτάζ προσεγγίζεται το θέμα της ασφάλειας που θα πρέπει να αισθάνονται οι πολίτες, κι αν όντως υπάρχει αυτή ή όχι στο νομό μας και πού οφείλεται η αύξηση των κρουσμάτων παρανομιών που εδώ και χρόνια δημιουργούν προβλήματα διαφόρων ειδών.
Γ.Δ.
Στη συζήτηση υπέρ, στην ψηφοφορία κατά
Δεν ήταν αναμενόμενο γι’ αυτό το ξάφνιασμα.
Σε ψηφοφορία στη βουλή σε πρόταση της κυβέρνησης για την αυστηροποίηση των ποινών σε μια σειρά ποινικών αδικημάτων, συνέβη το καταπληκτικό.
Εξηγώ διότι κάποια πράγματα είναι ανεξήγητα. Λοιπόν, στη συζήτηση στη βουλή του νομοσχεδίου, το ΚΙΝΑΛ ήταν υπέρ. Στην ψηφοφορία που έγινε την επομένη, ψήφισε κατά της αύξησης των ποινών!
Μάλλον βρίσκονται σε κατάσταση έντονου προβληματισμού και αγωνίας για τις εκλογές και τα’ χουν χαμένα.
Τελικά, για την ιστορία, το νομοσχέδιο ψηφίστηκε.
Γ.Δ.
Μοναξιά
Το τηλεφώνημα αργά το απόγευμα στο γραφείο. Η φωνή αργή, διστακτική στην αρχή.
Γυναίκα στην άλλη άκρη, ηλικιωμένη όπως δήλωσε και η ίδια, ευγενική, ζήτησε ένα τηλέφωνο. Οικογένεια συμπολίτη που είχε χρόνια να μιλήσει μαζί τους.
Παλιοί γνώριμοι, αυτή σε άλλη μακρινή πόλη.
Όσο έψαχνα το τηλέφωνο μου μιλούσε συνέχεια. Ένας μονόλογος του παρόντος αλλά και του παρελθόντος. Το παρόν άσχημο λόγω ασθενείας, το παρελθόν όμορφο αλλά πλέον μακρινό.
Στη μοναξιά του σπιτιού και της μικρής έως ελάχιστης εξόδου, μόνη παρηγοριά οι παλαιοί γνωστοί. Η συζήτηση, τα νέα, θύμησες από τα παλιά, τα νιάτα, τις όμορφες ημέρες.
Άφησα τη μοναχική κυρία να μου μιλάει, να μου λέει διάφορα, άσχετα για μένα.
Ζητούσε επιμήκυνση του χρόνου συζήτησης, ζητούσε παρέα, ακροατή, να μιλήσει κάπου.
-Είναι τα τραγικά χρόνια της ανθρώπινης μοναξιάς…
Γ.Δ.
Η ξεφτίλα του δημοσίου
Πως μπορεί κάποιος σοβαρός πολίτης αυτής της χώρας ν’ αξιολογήσει αυτό που συμβαίνει με το θέμα των εκκρεμών συντάξεων; Αποτυχία του κρατικού φορέα που έχει την ευθύνη αυτού του θέματος.
Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι δεν εργάζονται ουσιαστικά και με συνέπεια για να σταματήσει να υπάρχουν 122.000 εκκρεμείς αιτήσεις για συνταξιοδότηση.
Χρόνια πολλά, επί διαφόρων κυβερνήσεων, η ίδια τακτική. Φάκελοι συντάξεων που επί σειρά ετών περιμένουν να ελεγχθούν. Κι έτσι, περιμένει επί χρόνια και ο συνταξιούχος να πάρει τη σύνταξή του.
Ήταν μια μεγάλη ντροπή και μεγαλύτερη ξεφτίλα.
Πέθαιναν άνθρωποι πριν προλάβουν να δουν, να πάρουν τη σύνταξή τους. Τραγικό αλλά συνέβαινε.
Γ.Δ.
Υπονομεύουν το μέλλον τους
Μπροστά στην ομολογούμενη αποτυχία του το δημόσιο λοιπόν, με τους εκατοντάδες χιλιάδες προσωπικό, πήρε τη μεγάλη απόφαση.
Μια απόφαση με την οποία κάλεσε ιδιώτες δικηγόρους και λογιστές ν’ αναλάβουν τον έλεγχο και έκδοση των συντάξεων που εκκρεμούν.
Το ελληνικό δημόσιο, αποτυχημένο από την ίδρυσή του, πλέον αποδέχτηκε την ανικανότητά του. Κι έτσι, στράφηκε στους ιδιώτες που θα δουλέψουν συνειδητά, με σεβασμό κι εκτίμηση σ’ αυτό που κάνουν και πληρώνονται, κάτι που ΔΕΝ κάνουν αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι.
Κι αυτό, διότι καλύπτουν την τεμπελιά τους στη μονιμότητα. Όμως, ας έχουν υπόψιν τους οι φίλοι του δημοσίου πως με τη μη απόδοση και την είσοδο των ιδιωτών πως υπονομεύουν το εργασιακό τους μέλλον.
Γ.Δ.
Νύχτα τρόμου στα Άβδηρα – Σκηνές φαρ – ουέστ δίπλα σε παιδική χαρά
Τρόμο έσπειρε στα Άβδηρα το απόγευμα της Δευτέρας ένα ακόμη περιστατικό καταδίωξης διακινητών μη νόμιμων μεταναστών από περιπολικό της αστυνομίας. Το συμβάν εκτυλίχθηκε μέσα στον οικισμό και μάλιστα πλάι σε παιδική χαρά που εκείνη την ώρα έπαιζαν μικρά παιδιά. Το όχημα που διακινούσε 7 μη νόμιμους μετανάστες μπήκε με μεγάλη ταχύτητα μέσα στο χωριό ενώ ακούστηκαν 4 πυροβολισμοί και έντρομοι οι κάτοικοι πετάχτηκαν έξω από τα σπίτια τους. Το οχήματα σταμάτησε και άρχισε το κυνηγητό και οι συλλήψεις.
Το έχουμε πει πολλές φορές ότι όλο αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Καταδίωξη και πυροβολισμοί μέσα σ’ ένα χωριό και πλάι σε παιδική χαρά! Ποιος θα είχε την ευθύνη αν γινόταν κάποιο ατύχημα;. Ποιος θα έφερε την ευθύνη αν κάποια σφαίρα τραυμάτιζε ή σκότωνε κάποιο παιδί ή κάτοικο;
Και βέβαια η αστυνομία πρέπει να κάνει την δουλειά της αλλά δεν υπάρχουν κάποιες δικλείδες ασφαλείας όταν κινδυνεύει η δημόσια ασφάλεια;
Δηλαδή στην προσπάθειά μας να πιάσουμε τους μη νόμιμους μετανάστες και αυτούς που τους διακινούν να θέτουμε σε κίνδυνο ζωές αθώων παιδιών ή πολιτών;
Μ.Ξ.
Μνήμη Γιώργου Παυλίδη
Τον Οκτώβριο του 2016 η Ξάνθη έχασε τον Γιώργο Παυλίδη. Πάλεψε, προσπάθησε, νικήθηκε όμως από τον καρκίνο.
Η οικογένειά του έχασε τον άνθρωπό της και η Ξάνθη έναν ακούραστο Νομάρχη και Περιφερειάρχη.
Η απώλεια του Γ. Παυλίδη ήταν καταλυτική για την Ξάνθη, όπως το ίδιο σημαντική ήταν για την περιοχή μας και ο ξαφνικός θάνατος του Φίλιππου Αμοιρίδη.
Ο Γ. Παυλίδης, κατά την εκτίμηση των περισσοτέρων, όπως ο Αμοιρίδης, σημάδεψε με την πορεία του και άφησε το στίγμα στην Ξάνθη και την Περιφέρεια.
Η απώλειά του, δυστυχώς, δεν αναπληρώθηκε και η Ξάνθη δεν βρήκε από τότε έναν ισάξιο στον δημόσιο χώρο.
Λίγα λόγια, έτσι στη μνήμη ενός ανθρώπου που κατέθεσε πολλά δείγματα της αγάπης του για την περιοχή μας.
Γ.Δ.
