Μετράτε υποψήφιους
Κάποια πράγματα δύσκολα μπορείς να τα ερμηνεύσεις κυρίως στην πολιτική σκηνή.
Βρισκόμαστε όπως είναι γνωστό στην περίοδο που αποφασίστηκε να γίνουν εκλογές για την ανάδειξη του νέου προέδρου στο ΚΙΝΑΛ.Τα πράγματα όμως πήραν μια άλλη τροπή λόγω ασθένειας της κυρίας Γεννηματά, που ήδη βρίσκεται στο νοσοκομείο.
Στο ξεκίνημα της διαδικασίας υπήρχαν τέσσερις μνηστήρες. Η κ. Γεννηματά, ο Ανδρουλάκης, ο Λοβέρδος και ο Καστανίδης. Μετά την αποχώρηση της Γεννηματά, παραμονή της λήξης ημερομηνίας υποβολής υποψηφιοτήτων και την παράλληλη κατάθεση 5.000 υπογραφών από κάθε υποψήφιο, δήλωσαν υποψηφιότητα οι κύριοι Γερουλάνος, Κεγκέρογλου και Χρηστίδης.
Σίγουρα μια νέα κατάσταση, σίγουρα δημιουργία εμπλοκής και ερμηνείας του Καταστατικού πλέον.
Εν αναμονή επομένως.
Γ.Δ.
Από το καλοκαίρι
Ευχάριστα τα νέα για τους φίλους του Πολιτισμού. Αιτία, πως από το καλοκαίρι θ’ ανοίξει τις πύλες του ο γνωστός Τύμβος Καστά στην Αμφίπολη. Στην αρχή για ομάδες ερευνητών και στη συνέχεια για το κοινό.
Θα υπάρχουν δύο διαδρομές στη βάση και στην κορυφή του Τύμβου Καστά και μέσω μιας εξωτερικής κατασκευής που θα παραπέμπει μινιμαλιστικά σε αρχαίο προστώο.
Το πολυσυζητημένο μνημείο που βρίσκεται σχετικά κοντά μας, θα γίνει επισκέψιμο για να το δουν όσοι έχουν διαβάσει τόσα πολλά γι’ αυτό.
Παράλληλα, το ενδιαφέρον της αρχαιολογικής έρευνας στρέφεται στον παρακείμενο «Λόφο 133».
Γ.Δ.
Δεν πρέπει να έχουν προσωπική άποψη οι δημοτικοί σύμβουλοι;
Παγίως, εδώ και χρόνια τόσο δημόσια (μέσω της Εφημερίδας) όσο και ιδιωτικά, έχω εκφράσει την άποψη πως κάθε εκλεγμένος δημόσιος εκπρόσωπος, στο Κοινοβούλιο, την Περιφέρεια και στους δήμους πως έχουν το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση της προσωπικής άποψης και ως εκ τούτου και της ψήφου.
Γι’ αυτό και δεν σχολιάσαμε αρνητικά την ψήφο στο δημοτικό συμβούλιο των Σταυρακάρα και Σαββίδη. Δικαίωμά τους. Αποτελούν προσωπικότητες που εξέτασαν τα δεδομένα και κατέληξαν σε μια άλλη άποψη διαφορετική.
Το ίδιο ισχύει και για την ανεξαρτητοποίηση του Μιχάλη Αμοιρίδη, που θεώρησε πως τα δεδομένα έχουν διαφοροποιηθεί όπως και οι δυνατότητες να δοθούν λύσεις.
Αυτές οι θέσεις είναι συνηθισμένες πρακτικές στους χώρους αυτούς.
Γ.Δ.
«Λήθη ιδίων κακών θρασύτητα γεννά»
Την παραπάνω φράση του τίτλου λέγεται πως την εξέφρασε ο Αβδηρίτης Δημόκριτος.
Σε πέντε λέξεις, ο μέγιστος των φιλοσόφων της εποχής του, έκανε μια τομή στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Από τότε έως σήμερα.
Είπε λοιπόν ο Δημόκριτος πως το να ξεχνάμε ή να αγνοούμε τα δικά μας αρνητικά στοιχεία πως γίνεται η αιτία να είμαστε θρασείς στην συμπεριφορά μας σαν άτομα και κατ΄επέκταση σαν κοινωνία.
Επίκαιρο επομένως αυτό που είπε ο μεγάλος Αβδηρίτης για όλους όσους θέλουν να ξεχνούν τις άσχημες πράξεις τους και με θράσος να «καβαλάν το καλάμι».
-Συμβαίνει και στα δικά μας μέρη το φαινόμενο αυτό…
Γ.Δ.
Φθινοπωρινή έξοδος
Φθινόπωρο πλέον και λόγω ακριβώς της όμορφης αυτής εποχής, συστήνουμε στους συμπολίτες μια μικρή έξοδο προς κάποια ορεινή περιοχή του νομού μας, όπως την υλοποίησε φιλική παρέα συμπολιτών.
Πρώτη στάση στην πλατεία Σταυρούπολης για καφέ ή πρωινό κάτω από τα πλατάνια με χαλαρή συζήτηση.
Στη συνέχεια άνοδος στο Λειβαδίτη. Το ορεινό χωριό ήσυχο, μέσα στη δική του ηρεμία, με λιγοστούς επισκέπτες.
Ακολούθως πορεία στο δάσος ανάμεσα σε δέντρα, θάμνους, ποικιλία χρωμάτων και ήχων, μάζεμα βατόμουρων που αφθονούν, νερό από πηγές, χαλάρωση στη φύση και ικανοποίηση από μια ομορφιά ασύγκριτη που μόνο η φύση προσφέρει.
Για μεσημεριανό φαγητό επιστροφή στο Καρυόφυτο για ντόπια νόστιμα κρέατα.
-Απλή φθινοπωρινή έξοδος μιας Κυριακής.
Γ.Δ.
«Όπου κι αν ταξιδεύω η Ελλάδα με πληγώνει», Σεφέρης
Ο μεγάλος μας ποιητής δεν δίσταζε να μιλά.
Μίλησε εξάλλου και στην διάρκεια της στρατιωτικής χούντας. Ο Νομπελίστας Σεφέρης είχε τα μάτια ανοιχτά, όπως και τις αισθήσεις του.
Έβλεπε τα «πράγματα» γύρω του, έβλεπε τις ομορφιές που τις έκανε ποίημα να ζήσουν στους αιώνες, έβλεπε όμως και την ασχήμια των ανθρώπων, των έργων τους, των παρεμβάσεων που τραυμάτιζαν το περιβάλλον, την ομορφιά του, τη μοναδικότητα, στα βουνά και τα λαγκάδια, στα κύματα της θάλασσας, στα ρυάκια, στα ποτάμια.
Και ράγιζε η καρδιά του που ταξιδεύοντας έβλεπε την ασχήμια, την καταστροφή, τη μανία του νεοέλληνα να ποδοπατήσει, να βιάσει φύση και κτίρια.
-Δυστυχώς μέχρι και σήμερα, η Ελλάδα πληγώνει και πληγώνεται.
Γ.Δ.
«Προμηθεύς, και όχι Επιμηθεύς»
Δεν ξέρω τι άσκησε επιρροή μέσα μου και οι αρχαίοι αλλά και νεότεροι Έλληνες ήρθαν στη φιλόξενη σελίδα.
Ίσως η συνεχιζόμενη βροχή, ο μουντός καιρός χωρίς ίχνος ήλιου, το γενικό φθινοπωρινό θλιμμένο συναίσθημα, λέω, ίσως πως όλα οδηγούν προς τις πηγές αυτές που αστείρευτα ποτίζουν όποιον τις αναζητήσει.
Πάντα, πολλά χρόνια πριν, υποστήριζα με τα γραπτά μου και γινόμουν ίσως κουραστικός πως τόσο σαν μονάδες αλλά κυρίως ως υπεύθυνοι οργανισμών, Δήμων, κυβερνητικών θέσεων, πως θα πρέπει όλοι αυτοί οι αξιωματούχοι, με το παράδειγμά τους ν’ ανοίξουν δρόμους, να προχωρούν μπροστά, να γίνονται οδηγητές και να προσφέρουν και τη ζωή τους ακόμη (ως προς τον μύθο του Προμηθέα βέβαια) για το γενικό καλό, των ανθρώπων, της κοινωνίας.
-Για τον Επιμηθέα, δεν το συζητώ, έχουμε πολλούς…
Γ.Δ.
Μια επιστολή
Για την δημόσια διοίκηση που έχουμε δημιουργήσει μετά το 1827, τα έχουμε πει. Για το πως «στήθηκε» και τι υπηρετεί. Παρόλα αυτά, πάντα θα υπάρχουν απόψεις όπως αυτή που ακολουθεί από αγαπητό συμπολίτη.
Γράφει: «Η μόνιμα ακουόμενη δικαιολογία απ’ όλες τις υπηρεσίες, κρατικές, δημοτικές, περιφερειακές, όταν καθυστερούν να εξυπηρετήσουν τους πολίτες, είναι, ότι δεν έχουν προσωπικό, ότι είναι υποστελεχωμένες και ότι είναι μεγάλος ο όγκος της δουλειάς!
Κατά την άποψή μου, δεν είναι αυτός ο λόγος. Είναι η ασφάλεια της μονιμότητας που δημιούργησε ένα τύπο υπαλλήλου που κάνει τη δουλειά του με πάσο, δεν αναλαμβάνει ευθύνη, και συνεχώς παραπονιέται πως μόνο αυτός δουλεύει.
Δυστυχώς, αυτή είναι η εικόνα στη δημόσια διοίκηση με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις υπαλλήλων που έχουν συναίσθηση του καθήκοντός τους που είναι η εξυπηρέτηση των πολιτών».
-Και για την αντιγραφή που μας βρίσκει με απορία, πότε αυτή η ιστορία θ’ αλλάξει αλήθεια…
Γ.Δ.
Έξι οι υποψήφιοι στο ΚΙΝΑΛ και πάμε και για …έβδομο;
Η απρόσμενη αποχώρηση της Φώφης Γεννηματά άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στην κούρσα διαδοχής στο ΚΙΝΑΛ και δεν προλαβαίνουμε να μετράμε υποψηφιότητες. Έτσι χθες κατέθεσαν υπογραφές οι Λοβέρδος, Ανδρουλάκης, Καστανίδης που ήταν εξαρχής υποψήφιοι και δόθηκε παράταση έως τις 21 Οκτωβρίου για τους νέους που δήλωσαν ότι θα είναι υποψήφιοι προκειμένου να συλλέξουν υπογραφές και συγκεκριμένα ο Παύλος Γερουλάνος, Βασίλης Κεγκέρογλου και ο Παύλος Χρηστίδης, που παραιτήθηκε από εκπρόσωπος του κόμματος για να είναι υποψήφιος. Σύμφωνα με έντονη φημολογία που διακινείται και ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν δέχεται πιέσεις από στελέχη, βουλευτές και φίλους που του ζητούν να κατέβει υποψήφιος. Ο ίδιος επί του παρόντος δεν παίρνει θέση. Λέγεται ότι σε συνομιλητή του απάντησε ότι δεν μπορεί για λόγους ευγένειας, πολιτικής ηθικής, να θέσει υποψηφιότητα με τη Φώφη Γεννηματά να δίνει μάχη για τη ζωή της. Όπως επίσης ότι θα μπορούσε να το σκεφτεί εάν αποσύρονταν όλες οι υποψηφιότητες, κάτι το οποίο μοιάζει αδιανόητο τουλάχιστον για τους περισσότερους εκ των υποψηφίων.
Ωστόσο, στο παρασκήνιο η κινητικότητα είναι έντονη και στελέχη του χώρου δεν αποκλείουν μία κίνηση της τελευταίας στιγμής, καθώς, όπως εκτιμούν, η πανσπερμία υποψηφιοτήτων ίσως να δημιουργεί ένα πλαίσιο που θα επέτρεπε στον Γιώργο Παπανδρέου να κατέβει υποψήφιος, εκφράζοντας ενιαία «παπανδρεϊκούς» και «γεννηματικούς», περιορίζοντας κατά το δυνατόν αυτή την πολυδιάσπαση.
Μ.Ξ.
Τι συμβαίνει επιτέλους μ’ αυτό το οικόπεδο;
Μπορεί στο δημοτικό συμβούλιο να μην ακούσαμε την φωνή του κ. Χουσεϊνογλου Τιμούρ, ωστόσο μετά την παραίτησή του είναι λαλίστατος. Καταγγέλλει την λειτουργία της δημοτικής αρχής, του δημοτικού συμβουλίου και της παράταξης που μέχρι πριν λίγες μέρες ήταν μέλος. Το ερώτημα είναι γιατί ένας δημοτικός σύμβουλος που εκλέγεται χρόνια φτάνει σ’ ένα σημείο να τα βροντά και να φεύγει, αναφέροντας ως σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι την αγορά οικοπέδου για το γυμνάσιο του Δροσερού; Τι συμβαίνει πια μ’ αυτό το οικόπεδο που θέλει να αγοράσει ο δήμος και προκάλεσε μέχρι και την παραίτησή του κ. Τιμούρ; Γιατί τελικά είναι τόσο κακό ο δήμος να αγοράζει οικόπεδο για να χτίσει σχολείο αν και εφόσον δεν έχει ο ίδιος διαθέσιμο στην περιοχή και αυτά που έχει δεν είναι στο σχέδιο πόλης;
Μ.Ξ.
