Το απόγευμα της Παρασκευής πραγματοποιήθηκε η έκθεση φωτογραφίας του Πολιτιστικού Φυσιολατρικού Συλλόγου του οικισμού
Φωτογραφικό υλικό του Πολιτιστικού Φυσιολατρικού Συλλόγου Τοξοτών παρουσιάστηκε με καλαίσθητο τρόπο το απόγευμα της Παρασκευής 10 Σεπτεμβρίου στα στενά της Παλιάς Πόλης. Ενενήντα φωτογραφίες που η καθεμία από αυτές συνιστά ένα ξεχωριστό αποτύπωμα της ιστορίας των Τοξοτών. Η Πρόεδρος του Συλλόγου, Παρασκευή Καρασακαλίδου συστήθηκε στο «Ε» και μίλησε για την φετινή διοργάνωση,ενώ δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τόσο τον Δήμο όσο και το Κέντρο Πολιτισμού για την φιλοξενία.
Μία απόπειρα να γνωρίσουμε καλύτερα τον τόπο μας…
Η κα Καρασακαλίδου μιλώντας στο «Ε» τόνισε πως η παρούσα έκθεση ήταν μία ευκαιρία να γνωρίσουν όλο και περισσότεροι την ιστορία του τόπου, τον θρησκευτικό βίο, την κοινωνική και επαγγελματική ζωή. Χαρακτηριστικά, υπογράμμισε: «Η φετινή έκθεση φωτογραφίας αφορά την ιστορία του χωριού μας. Κοινή μας πεποίθηση είναι πως όσο περισσότερο γνωρίζουμε την ιστορία του τόπου μας, τον αγαπάμε και περισσότερο. Αρχικά, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον Δήμο και το Κέντρο Πολιτισμού. Είχαμε την ευκαιρία να συμμετέχουμε σε αυτή τη μεγάλη γιορτή. Μέσα από ενενήντα περίπου φωτογραφίες αποτυπώνουμε κομμάτια της ιστορίας μας. Ξεκινάμε από τις αλησμόνητες πατρίδες. Στη συνέχεια, προχωράμε στην εγκατάσταση των προσφύγων στους Τοξότες. Προβάλλουμε στοιχεία αναφορικά με τον θρησκευτικό βίο,την κοινωνική και την επαγγελματική ζωή.Το φυσιολατρικό στοιχείο πρυτανεύει».
Κομβική η θέση των Τοξοτών
Στη συνέχεια, έκανε μνεία στο φυσικό πλούτο που διαθέτει η περιοχή εξαίροντας τον γεωπολιτικό χαρακτήρα της τοποθεσίας. Επεσήμανε: «Είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς που έχουμε τον Νέστο. Επίσης, με το παρόν φωτογραφικό υλικό οπτικοποιούμε και στοιχεία από την κατοχή. Το χωριό μας είναι χτισμένο σε κομβικό σημείο ανάμεσα σε Μακεδονία κι Θράκη. Δύο σημεία αναφοράς για τον τόπο είναι ο καπνός και ο σιδηρόδρομος. Οι Τοξότες έχουν σχέση με την καλλιέργεια καπνού, ενώ παράλληλα από το 1896 υπάρχει ο σιδηρόδρομος ,ο οποίος σήμερα δυστυχώς δε λειτουργεί».
Χρύσα Κιατίπη
