Τόσο το ΝΑΤΟ, όσο και οι ΗΠΑ αποδείχθηκαν ότι επιχειρούν με λάθος υπολογισμούς, αφού το Αφγανιστάν είναι στον έλεγχο των Ταλιμπάν. Και αναβίωσαν όλοι οι φόβοι να εισρεύσουν μέσα από τις πύλες της ΕΕ, ή τα παντοειδή σύνορα της, νέες χιλιάδες κατατρεγμένων ή μη, για ένα καλύτερο αύριο στην ΕΕ. Πρώτο θύμα αναμένεται η χώρα μας και για την ώρα διαβάζουμε τις κινήσεις ανταλλαγής επιστολών για να ξυπνήσουμε τους εταίρους – Ευρωπαίους.
Αναφέρομαι στο θέμα γιατί μόλις πριν 4 μέρες δημοσιεύθηκε μια μελέτη της δεξαμενής σκέψης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τίτλο «Το νέο σύμφωνο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μετανάστευση και το άσυλο. Εκτίμηση επιπτώσεων» .
Φαίνεται ως νομοτελειακή εξέλιξη πραγμάτων να πληρώνουν το κόστος των αποφάσεων των μεγάλων δυνάμεων οι μικροί και περιφερειακοί εταίροι. Αλλιώς πως θα ήταν μεγάλοι εταίροι αν πλήρωναν κιόλας τα σπασμένα; Ας δούμε όπως πως συνάδουν τα συμπεράσματα της νέας μελέτης που προαναφέραμε με τις νέες ασχήμιες των Ταλιμπάν, ελέω Αμερικανών και νατοϊκών κύκλων.
Η μελέτη για την εκτίμηση επιπτώσεων του νέου συμφώνου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μετανάστευση και το άσυλο φαίνεται να επικεντρώνεται στις κύριες προτεινόμενες αλλαγές που συνεπάγεται το Νέο Σύμφωνο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με ιδιαίτερη έμφαση στις ακόλουθες τέσσερις προτάσεις:
1) Κανονισμός διαχείρισης ασύλου και μετανάστευσης (RAMM).
2) Κρίση και κανονισμός ανωτέρας βίας.
3) Τροποποιημένος κανονισμός διαδικασίας ασύλου (ΣΕΠ). και
4) 4) Κανονισμός Προβολής.
Η εκτίμηση επιπτώσεων αξιολογεί κριτικά το «σύστημα» και τη βασική λογική του προτεινόμενου Νέου Συμφώνου με στόχο να αναλύσει πώς θα λειτουργούσαν και θα αλληλεπιδρούσαν στην πράξη οι τέσσερις προτάσεις της Επιτροπής. Η εκτίμηση επιπτώσεων αξιολογεί επίσης κατά πόσον και σε ποιο βαθμό το προτεινόμενο Νέο Σύμφωνο αντιμετωπίζει τις διαπιστωμένες ελλείψεις και προβλήματα εφαρμογής της τρέχουσας νομοθεσίας και πολιτικής της ΕΕ για το άσυλο και τη μετανάστευση. Επιπλέον, η εκτίμηση επιπτώσεων προσδιορίζει και αξιολογεί τις αναμενόμενες επιπτώσεις στα θεμελιώδη δικαιώματα, καθώς και τις οικονομικές, κοινωνικές και εδαφικές επιπτώσεις του προτεινόμενου Νέου Συμφώνου.
Έννοιες που δε γίνονται εύκολα κατανοητές, αν τουλάχιστον δεν διατρέξουμε γρήγορα το Νέο Σύμφωνο, που επιχειρεί να δομήσει τουλάχιστον στέρεες βάσεις για τις κινήσεις της μετανάστευσης.
Στο σύνθετο ζήτημα, με πολλές πτυχές που πρέπει να σταθμιστούν από κοινού, για τη μετανάστευση υπεισέρχονται:
- η ασφάλεια των ατόμων που ζητούν διεθνή προστασία ή καλύτερη ζωή,
- οι ανησυχίες των χωρών στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, οι οποίες ανησυχούν ότι οι μεταναστευτικές πιέσεις θα υπερβούν τις ικανότητές τους και οι οποίες χρειάζονται αλληλεγγύη από τους άλλους,
- ανησυχίες άλλων κρατών μελών της ΕΕ, τα οποία ανησυχούν ότι, εάν δεν τηρηθούν οι διαδικασίες στα εξωτερικά σύνορα, τα εθνικά τους συστήματα ασύλου, ένταξης ή επιστροφής δεν θα είναι σε θέση να τα βγάλουν πέρα σε περίπτωση μεγάλων ροών.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. Βλέπουμε όπως περνούν οι ώρες, τη χαοτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην Καμπούλ, πρωτεύουσα του Αφγανιστάν και κυρίως στο αεροδρόμιο που επιχειρούν όλοι, πατείς με – πατώ σε, να μπουν σε κάποιο αεροπλάνο, πράγμα που οδήγησε στην ακύρωση των εμπορικών πτήσεων και έτσι μόνο οι πολυπληθείς διπλωματικές αποστολές μπορούν να διαφύγουν – ενδεχομένως – τον κίνδυνο.
Το λάθος των προτάσεων του Σεπτεμβρίου 2020 για το νέο σύμφωνο είναι ότι θεώρησε σκόπιμο να προτείνει ένα νέο ξεκίνημα για τη μετανάστευση: με οικοδόμηση εμπιστοσύνης μέσω αποτελεσματικότερων διαδικασιών και επίτευξη νέας ισορροπίας μεταξύ ευθύνης και αλληλεγγύης.
Και εδώ ακριβώς παρεμβαίνει μια απόφαση των ΗΠΑ, για να τινάξει στον αέρα ένα έωλο κατασκεύασμα που συνιστά η πρόταση της Επιτροπής.
Την ώρα που γράφεται το παρόν σημείωμα φαίνεται να συνεδριάζει και το συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ με θέμα την εξέταση της κατάστασης στο Αφγανιστάν. Φαίνεται ότι το συμβούλιο αυτό, όπως εξάλλου και ολόκληρος ο οργανισμός αυτός οδεύει προς τη δύση του, αφού δεν μπορεί πλέον να προβλέψει τη θεματολογία και απλά εξετάζει τις επιπτώσεις που μπορούν να σημαίνουν και τη λήψη μέτρων. Για να μη θυμηθούμε την ανικανότητα επιβολής των ψηφισμάτων για την άτυχη Κύπρο, και τα άθλια παιχνίδια ου Ερντογάν σε βάρος της χώρας αυτής, στην οποία η χώρα μας παίζει το ρόλο κομπάρσου από εκεί που ήταν εγγυήτρια δύναμη!
Τι θα γίνει τώρα που θα αρχίσουν να εισρέουν οι επιπρόσθετοι μετανάστες παράνομοι και μη, με ένα σύμφωνο που δεν έχει συμφωνηθεί πέραν του να δίνει αρκετά δις € στη γείτονα, ως ζωτικό χώρο της Γερμανίας που μόνιμα αλληθωρίζει προς τα εκεί αγνοώντας θελημένα τα πλήγματα που δέχεται ο εταίρος της Ελλάδα; Δε θα αργήσουμε να δούμε χωρίς έκπληξη τα γεγονότα, γιατί πια μάθαμε!
Γιώργος Μαρκατάτος
