Στη φωτογραφία βλέπουμε τον Βασιλιά Γεώργιο Α’ των Ελλήνων που μόλις έχει μπει στην αρχή της τότε λεωφόρου των Εξοχών κατευθυνόμενος ανατολικά. Το σημείο που βρίσκεται είναι στη σημερινή λεωφόρο 30ης Οκτωβρίου που διασχίζει τα πάρκα και η λήψη είναι στο μέσον περίπου της απόστασης ανάμεσα στον ανδριάντα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και το Βασιλικό θέατρο.
Εθιμοτυπική επίσκεψη ή απλός περίπατος;
Δεν γνωρίζουμε με ασφάλεια εάν ο Γεώργιος είχε μεταβεί νωρίτερα στην περιοχή του Λευκού Πύργου για εθιμοτυπικούς λόγους, έχοντας συνάντηση με τον Γερμανό ναύαρχο Γκόπφεν, κυβερνήτη του καταδρομικού “Γκαίμπεν” που είχε καταπλεύσει εκείνες τις μέρες στη Θεσσαλονίκη ή απλώς έκανε τον περίπατό του.
Νωρίς το απόγευμα πάντως, λίγο μετά τις 4 μμ. ξεκίνησε πεζός για την επιστροφή του στα ανάκτορα, με τη συνοδεία του υπασπιστή του και δέχθηκε το θανάσιμο πλήγμα γύρω στις 5 μμ. περνώντας από την περιοχή «Κερίμ Εφέντη», κοντά στο καφενείο «Πασά Λιμάν», στη διασταύρωση Πύργων και Αγίας Τριάδος, βαδίζοντας στο δεξί πεζοδρόμιο και όχι μακριά από το Αστυνομικό Τμήμα, ο δολοφόνος παραμόνευε καθισμένος σε ένα καφενείο, δίπλα σε 2-3 Τούρκους. Όταν ο Βασιλιάς πέρασε τη γωνία, τον πλησίασε και πυροβόλησε από πίσω σε απόσταση δύο-τριών βημάτων, με ένα Μαυροβουνιώτικο περίστροφο. Η σφαίρα εισήλθε από την πλάτη και διαπέρασε την καρδιά, δημιουργώντας θανάσιμο τραύμα στο στήθος.
Ο Βασιλιάς παραπάτησε βγάζοντας ένα βογγητό πόνου. Ο Εβραίος οπωροπώλης Ααρών Αμίρ, που ήταν κοντά, έτρεξε να τον συγκρατήσει. Ο δολοφόνος επιχείρησε να πυροβολήσει και τον υπασπιστή του, αλλά αυτός τον αφόπλισε.
Όταν έφτασαν στο Νοσοκομείο, ο Γεώργιος ήταν ήδη νεκρός.
Ο δολοφόνος Αλέξανδρος Σχινάς μεταφέρθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Φαλήρου Θεσσαλονίκης, όπου ανακρίθηκε. Η πόλη τέθηκε σε κατάσταση επιφυλακής, καθώς κυκλοφόρησε η φήμη ότι οι δολοφόνοι ήταν Βούλγαροι . Προς αποφυγή επεισοδίων, η Αστυνομία ανακοίνωσε το όνομα του δράστη και ότι ήταν Έλληνας. Και διέρρευσε την πληροφορία πως ο δράστης ήταν αναρχικός και σχεδόν παράφρων, και ότι δολοφόνησε τον Γεώργιο για εκδίκηση, επειδή στο παρελθόν ο Βασιλιάς είχε αρνηθεί να του χορηγήσει οικονομική βοήθεια . Για τα πραγματικά κίνητρα και το ποιοι κρύβονταν πίσω από τον δολοφόνο, αναπτύχθηκε μεγάλη παραφιλολογία και θα ασχοληθούμε εκτενώς σε επόμενο άρθρο.
Ποιος ήταν όμως ο υπασπιστής του;
Ο Βασιλιάς Γεώργιος Α’ απαγόρευε να τον φρουρούν σε μικρότερη απόσταση των 40 μέτρων επειδή ήταν αγαπητός στον λαό ήθελε να έχει άμεση επαφή μαζί του, έτσι ήταν πολύ εύκολος στόχος. Δίπλα του όπως βλέπετε και στην φωτογραφία στέκεται μόνον ο Κυπριακής καταγωγής υπασπιστής του, Ταγματάρχης Ιωάννης Φραγκούδης, Ολυμπιονίκης της σκοποβολής. Στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1896, συμμετείχε με τα χρώματα της Ελλάδας και κατέκτησε ένα χρυσό μετάλλιο στο περίστροφο 25 μέτρων, ένα αργυρό μετάλλιο στο πολεμικό όπλο 300 μ. και ένα χάλκινο στο ελεύθερο πιστόλι.
Μέχρι την Ολυμπιάδα του Λονδίνου το 2012 ήταν ο μοναδικός Κύπριος που έχει κατακτήσει ολυμπιακό μετάλλιο. Πέθανε 3 χρόνια αργότερα στη Ν.Υόρκη από ηλεκτροπληξία κατά την επίδειξη οπλικού συστήματος.
Σημείωση:
Ο Ιωάννης Φραγκούδης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1863, αλλά καταγόταν από τη Λεμεσό. Πέθανε στις ΗΠΑ το 1916, σε ηλικία μόλις 53 ετών.
Εστάλη «…επειγόντως εις Αμερικήν δι’ εκτέλεσιν ειδικής υπηρεσίας;» και δεν κλήθηκε στον ανακριτή για κατάθεση. Στο βιβλίο του «Σημειώσεις», ο Γεώργ. Φιλάρετος έγραψε ότι πραγματικός δολοφόνος του βασιλιά, ήταν ο Αυστριακός αξιωματικός Schimazyi, ο οποίος υπηρετούσε σε αυστριακό πλοίο που ναυλοχούσε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Επιμέλεια Ιστορικής Έρευνας:
Μπατζακίδης Φ. Γεώργιος
Απόφοιτος του ΕΑΠ τμήμα ανθρωπιστικών σπουδών
με μεταπτυχιακές σπουδές στον Ελληνικό πολιτισμό και Ιστορία.
Υποψήφιος Διδάκτωρ της Οθωμανικής ιστορίας.
