Η παρουσίαση του βιβλίου «Δημοσιογραφικές ιστορίες… όπως τις έζησα» πραγματοποιήθηκε σε μια όμορφη εκδήλωση δίπλα στον Κόσυνθο
Ο Γιάννης Ζωγράφος ,με καταγωγή από την Ξάνθη μετά από την πολύχρονη πορεία του στη δημοσιογραφία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, παρουσίασε το καινούργιο του βιβλίο στην Ξάνθη, με τίτλο ‘Δημοσιογραφικές Ιστορίες…όπως τις έζησα’. Δίπλα στη ροή του ποταμού Κόσυνθου το απόγευμα της Παρασκευής ο ίδιος μαζί με πολλούς καλούς φίλους και συμπολίτες μίλησε για τις ιστορίες του βιβλίου του για το πώς τις βίωσε αλλά και πως τις αποτύπωσε.
Ο Γιάννης Ζωγράφος έφυγε από την Ξάνθη στα χρόνια της δικτατορίας όταν αποφάσισε να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη δημοσιογραφία. Επέστρεψε για λίγο καιρό μετά στην πόλη του , την άνοιξη του 1977, και συνεργάστηκε με το Γιάννη Διαφωνίδη στο ‘ΕΜΠΡΟΣ’, όταν η εφημερίδα ήταν στα πρώτα της χρόνια.
Ο ίδιος αφιέρωσε 45 ολόκληρα χρόνια στη δημοσιογραφία, με αμέτρητες ώρες στο ρεπορτάζ για πανελλήνιας εμβέλειας έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Έπειτα ακολουθούν η Αγγλία και μετά οι Βρυξέλες, για είκοσι χρόνια, όπου εργάστηκε στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ασχολούμενος κατά κύριο λόγο με τηλεοπτικά μέσα.
Το μεγάλο του αυτό ταξίδι στη δημοσιογραφία είναι αποτυπωμένο στο βιβλίο του με τον πιο χιουμοριστικό και παιγνιώδη τρόπο. Αναλύονται πρόσωπα και περιστατικά από τη σκοπιά και τη ζωή του ίδιου του συγγραφέα.
Ο ίδιος μέσα στο βιβλίο του δεν παραλείπει να αναφερθεί στους φίλους του, στις ρίζες του αλλά και στην οικογένεια του. Για παράδειγμα στη σελίδα 70 του βιβλίου του αναφέρει «Τα εφηβικά μου χρόνια τα πέρασα στην περίοδο της δικτατορίας, στην Ξάνθη, μια μικρή επαρχιακή πόλη της Θράκης και μεγάλωσα σε μια φτωχή οικογένεια, η οποία έδινε καθημερινά αγώνα επιβίωσης»
Παράλληλα αξίζει να σημειώσουμε πως κάποιοι φίλοι και συνεργάτες του οι οποίοι παρευρέθηκαν στην εκδήλωση, μίλησαν για έναν ιδιαίτερα ευφυή άνθρωπο με ήθος αξίες αλλά και πολύ χιούμορ το οποίο βέβαιά φαίνεται και μέσα στο βιβλίο του.
Ο ίδιος δεν ξέχασε βέβαια να μνημονεύσει έναν άνθρωπο- σταθμό στη ζωή του, τον Στέφανο Ιωαννίδη και την προσφορά του. «Τα λίγα γράμματα που έμαθα ήταν γιατί, χάρη σ’ ένα φωτισμένο άνθρωπο, τον διευθυντή της δημοτικής βιβλιοθήκης Στέφανο Ιωαννίδη, διάβασα λίγη λογοτεχνία, ελληνική και ξένη».
Πέρα από το πολύ σημαντικό έργο εντός του βιβλίου, το ίδιο αποτελεί μία πλούσια παρακαταθήκη για την πόλη μας. Ένα έργο μέσα στο οποίο ακούγονται φωνές του τόπου και των ανθρώπων του.
Θεοδώρα Βαϊντερλή
