Προσομοίωση ενός σχολείου με θέατρο ,γραφή, performances,ελεύθερη έκφραση, μουσική, φιλοσοφία από τις 16 έως τις 18 Ιουνίου
Τα παιδιά του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής «Φιλαναγνωσία» φέτος αποφάσισαν- ως κλείσιμο της χρονιάς- να ορίσουν την «προσφορά» στο διαδικτυακό Φεστιβάλ που έχουν ετοιμάσει.
Διαδικτυακές ομιλίες της μισής ώρας όπου χαρίζουν απλόχερα σε μικρούς και σε μεγάλους κυρίως όμως προτείνουν σε παιδιά να δοκιμάσουν πως θα ήταν ένα σχολείο γεμάτο θέατρο, γραφή, performances, ελεύθερη έκφραση, μουσική, φιλοσοφία και κυρίως στόχο τη δημιουργία, χωρίς στείρα γνώση.
Από τη Δευτέρα 14/06 και έως την Παρασκευή 18/ 06, καθημερινά στις 17:00 έως τις 19:00 το εργαστήριο δημιουργικής γραφής «Φιλαναγνωσία» προσκαλεί τους ξανθιώτες να παρακολουθήσουν ένα μοναδικό κόσμο γεμάτο τέχνη, στα χέρια των παιδιών.
zoom(Κωδικός ID) 885 9114 3953.
Όπως σημειώνει η υπεύθυνη του εργαστηρίου Βασιλική Στρώλη, αναφορικά με την πρωτοβουλία: «Ο λόγος ανήκει στα παιδιά και εμείς οφείλουμε να τα ακούσουμε!».
Η ίδια περιγράφοντας τη γέννηση της ιδέας, σημείωσε: «πριν από καιρό τα παιδιά ρωτήθηκαν ποιος θα ήταν ο τίτλος του Φεστιβάλ που ετοιμάζουν. Στο μυαλό τους έτρεχε η φράση: «Outside the box». Ένας από τους μαθητές είπε πως δε χρειάζεται να ακολουθούμε συγκεκριμένες φόρμες, πρότυπα και γραμμές, άλλοι έσπευσαν να συμπληρώσουν: « δε θα ορίσουμε συγκεκριμένο όνομα». Προτιμούν να ορίσει ο καθένας ένα όνομα στο τίτλο που θα ικανοποιεί τον ίδιο. Δίνοντας τα ηνία στο κοινό, χωρίς περιστροφές, βαρύγδουπες εκφράσεις και διακαή πόθο για εντυπώσεις. Ως απάντηση στην παιδεία που θέλουν να λειτουργεί για όλους έξω από συγκεκριμένα κουτάκια. Αν έστω και ένα παιδί πορεύεται με αυτή τη σκέψη, έχουμε κερδίσει. Φέτος τα παιδιά, πάλεψαν πολύ ώστε να διατηρήσουν μέσα τους τη δημιουργικότητα. Σε καιρούς όπου άλλα παιδιά σκοτώνονται, άλλα πεινούν, άλλα ξεψυχούν στο δρόμο και άλλα κλειδώνονται μέσα τους, η τύχη των παιδιών που είχαν αυτή την πολυτέλεια, παράγει το χρέος να προσφέρουν, στα υπόλοιπα, τη θύμιση της δημιουργίας, που ξεκινά από την απελευθέρωση του πνεύματος.
Με τον ίδιο τρόπο οδηγήθηκαν και στην αφίσα. Δύο κομμάτια λευκό χαρτί που ταξίδεψαν από χέρι σε χέρι. Το κάθε παιδί τοποθετούσε το δικό του κομμάτι που εξέφραζε το εγώ του ώστε, να γίνει ένα με το εγώ των άλλων( όσο θα πρόσθεταν κομμάτια). Κοινό σημείο αναφοράς; Τα μάτια. Τα γεμάτα. Άλλα θλίψη, άλλα θυμό, άλλα ζωώδη ένστικτα, άλλα λίγη χαρά. Μάτια που εδώ και τόσο καιρό γέμισαν τις οθόνες μας αντί να γεμίζουν τις αίθουσές μας.
ΥΓ Μπορεί φέτος, σε αυτούς τους δυσοίωνους καιρούς να μας έλειπαν πολλά από το εργαστήρι, αλλά η ελευθερία έκφρασης και δημιουργίας μας περίσσευε».
