Μία διευκρίνιση
Να παραδεχτούμε πως ζούμε στην ηλεκτρονική εποχή.
Πώς ανάμεσα σ’αυτά τα ηλεκτρονικά «καλούδια» περιλαμβάνεται και το Facebook.
Ε, λοιπόν, πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε πως το Fb δεν είναι μέσο ενημέρωσης. Τι σημαίνει αυτό;
Πως όποιος θέλει ένα κείμενό του να έχει δημοσιότητα μέσω της εφημερίδας πρέπει – αν το επιθυμεί – να το στέλνει στο mail της εφημερίδας.
Διαφορετικά, η εφημερίδα δεν μπορεί να ψάχνει Fb καθενός για να εντοπίσει πιθανή άξια λόγου ανάρτηση.
Η λύση λοιπόν είναι απλή όπως και η επιλογή. Εξάλλου από τις επιλογές τους κρίνονται όλοι…
Γ.Δ.
Θα τα επισκεφθούν;
Για να δούμε πόσοι Ξανθιώτες, τώρα που τους δίνετε η δυνατότητα, θα επισκεφθούν τ΄Άβδηρα.
Είμαι περίεργος. Βέβαια για τον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο η αναφορά μου.
Για να τα γνωρίσουν από κοντά και τα δύο σημαντικά σημεία της ιστορίας των αρχαίων Αβδήρων.
Και μεταξύ μας, δεν είναι μόνον οι συμπατριώτες ξανθιώτες που δεν έχουν επισκεφθεί τ’ Άβδηρα. Το ίδιο συμβαίνει και στην Αθήνα. Εκατομμύρια Αθηναίοι δεν έχουν ανέβει ούτε μια φορά στην… Ακρόπολη!
Να κάνω μια ευχή; Δύσκολο να «πιάσει» αλλά θα την κάνω.
«Μακάρι η ευκαιρία που δόθηκε για έξοδο με αυτοκίνητο να γίνει αφορμή για γνωριμία με τον Πολιτισμό του τόπου μας».
Γ.Δ.
Σε ποια γλώσσα;
Υπάρχει ένα ερώτημα που ως προβληματισμός τέθηκε πρόσφατα από φίλο που εν γένει μελετά και προβληματίζεται.
Έθεσε λοιπόν το ερώτημα «ποια ήταν η γλώσσα των αγωνιστών οπλαρχηγών και απλών αγωνιστών κατά την επανάσταση του 1821;»
Δηλαδή, ποια ελληνική γλώσσα χρησιμοποιούσαν;
Η απάντηση δεν είναι ούτε εύκολη ούτε απλή.
Για σκεφτείτε το λίγο. Οι Μωραΐτες, οι Στερεοελλαδίτες, οι νησιώτες, οι Ηπειρώτες πώς και με ποια γλώσσα συννενοούντο;
Ελληνικά, ναι, αλλά τι είδους ελληνικά που να μπορούν να γίνονται κατανοητά και να βοηθούν στον αγώνα, στις μάχες;
Ο Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης, ο Διάκος, η Δόμνα Βισβίζη, όλοι αυτοί και εκατοντάδες άλλοι με τη χρήση ποιας γλώσσας είχαν επαφή μαζί τους;
Προσωπικά δεν μπορώ ν’απαντήσω. Εάν όμως υπάρχει κάποιος που γνωρίζει, ας μας διαφωτίσει.
-Περιμένουμε με ενδιαφέρον.
Γ.Δ.
Αποκατάσταση πλακών σε πεζοδρόμια
Ιδού και μία επισήμανση προς την τεχνική υπηρεσία του δήμου Ξάνθης.
Είμαι βέβαιος πως τόσο ο δήμαρχος όσο και όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι περπατώντας στα πεζοδρόμια των κεντρικών δρόμων πως θα έχουν παρατηρήσει δύο πράγματα.
Α) αρκετές πλάκες (μικρές- μεγάλες) πως έχουν ραγίσει και άλλες έχουν σπάσει.
Β) υπάρχουν πλάκες που για κάποιο λόγο έχουν ξεκολλήσει και ως εκ τούτου χρειάζονται επισκευή.
Αντικατάσταση λοιπόν και επισκευή. Δουλειά που μπορεί ν’ αναλάβει το τμήμα συντήρησης υποδομών της τεχνικής υπηρεσίας.
Για την αναγκαιότητα του έργου δεν το συζητώ. Θα συμβεί κάποιο ατύχημα και θα συμβούν δύο πράγματα. Πρώτον το θύμα θα ζητά αποζημίωση εάν πέσει και σπάσει πόδι-χέρι και δεύτερο, θα τρέχει στα δικαστήρια ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Γιάννης Ζερενίδης.
Γ.Δ.
Η Ελλάδα στην Προεδρία της Συμμαχίας για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος
Η Ελλάδα ανέλαβε την 1η Απριλίου 2021, για ένα έτος την Προεδρία της Διεθνούς Συμμαχίας για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος, διαδεχόμενη την Γερμανία, με την ευθύνη να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη του Ολοκαυτώματος, πραγματοποιώντας εκδηλώσεις ανά την χώρα. Κατά την διαδικτυακή εκδήλωση παράδοσης-παραλαβής της Προεδρίας ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης τόνισε μεταξύ άλλων πως «η Ελληνική Προεδρία συμπίπτει με τις εκδηλώσεις μνήμης για τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Αυτή είναι μια ιστορική στιγμή για τη χώρα και τον λαό της. Άλλωστε, η σύγχρονη Ελλάδα είχε ως θεμέλια τις ανθρωπιστικές αξίες και τις οικουμενικές ελευθερίες. Η προσήλωσή μας στη μάχη ενάντια στον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό εδράζεται στον πυρήνα αυτών των αξιών και ελευθεριών. Μνήμη σημαίνει ανθρωπιά. Η εκπαίδευση για τα γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν είναι η υποχρέωσή μας στο παρόν. Ο οργανισμός IHRA έχει αυτή την αποστολή. Ρίχνοντας φως στο παρελθόν, στέλνουμε το πιο ξεκάθαρο μήνυμα για το μέλλον: Δεν ξεχνάμε ποτέ. Ποτέ ξανά.»
Διάλογος για το νέο σήμα της Περιφέρειας;
Το θέμα τέθηκε θα λέγαμε ανεπίσημα μεν αλλά τέθηκε.
Ν’αλλάξει το σήμα που θα χρησιμοποιεί η Περιφέρειά μας.
Μάλιστα ο αντιπεριφερειάρχης Έβρου Δημήτρης Πέτροβιτς το έθεσε ως ζήτημα αλλά προχώρησε και στη λύση. Πρότεινε ως σήμα το γλυπτό της Νίκη της Σαμοθράκης, το οποίο βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι.
Σε εκείνη τη συζήτηση, στις 21 Δεκεμβρίου του 2020 παρενέβη ο περιφερειακός σύμβουλος Θόδωρος Μαρκόπουλος, επισημαίνοντας ότι δεν είναι δυνατόν να ληφθεί μια απόφαση που καλύπτει το σύνολο της Περιφέρειας, χωρίς να υπάρξει ο αναγκαίος δημόσιος διάλογος.
Μετά από αυτό το Περιφερειακό Συμβούλιο αποφάσισε να καλέσει τους φορείς της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, εντός διαστήματος (τουλάχιστον) πέντε μηνών, να καταθέσουν τις προτάσεις τους.
Στην πρόσκληση ανταποκρίθηκε από την Καβάλα ο Σύνδεσμος Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών, ο οποίος διατύπωσε την πρόταση το σήμα να εμπεριέχει τους Φιλίππους και πιο συγκεκριμένα, δύο πιο αντιπροσωπευτικά σημεία του αρχαιολογικού χώρου, του Αρχαίου Θεάτρου και της Βασιλικής Β.
Γ.Δ.
Το νέο σήμα ΙΙ
Επί του θέματος υπάρχουν κάποια κενά.
Πότε και με ποιο τρόπο κοινοποιήθηκε η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου για την κατάθεση προτάσεων. Και τι περιλαμβάνει ακριβώς η απόφαση αυτή ως προς τους όρους, ως προς το σήμα, την αντιπροσώπευση, τις διαστάσεις και άλλες απαραίτητες λεπτομέρειες.
Υποχρέωση της Περιφέρειας είναι να κάνει ευρύτερα γνωστό το περιεχόμενο του «διαγωνισμού» αυτού. Κι αυτό, για να δοθεί η ευκαιρία της μεγαλύτερης συμμετοχής ακόμη και σε πανελλήνιο επίπεδο.
Μάλιστα, μπορεί να δοθεί κι ένα οικονομικό κίνητρο για να υπάρξουν αρκετές προτάσεις, αφού βέβαια προηγουμένως οριστεί και μια επιτροπή που θα εξετάσει το περιεχόμενο και θα επιλέξει τους τρεις καλύτερους ή την μία που θα αποτελέσει το σήμα πλέον της Περιφέρειας.
Υ.Γ. Είναι αδιανόητο κάθε αντιπεριφερειάρχης να προτείνει τον δικό του νομό ως περιεχόμενο του σήματος. Το περιεχόμενο δεν πρέπει να είναι μονοδιάστατο.
Προς το παρόν, να δοθεί στη δημοσιότητα το περιεχόμενο της απόφασης. Αναμένουμε.
Γ.Δ.
Οι «σχολιαστές»
Συνηθισμένο στη χώρα και βέβαια δεν θα μπορούσε ν’απουσιάζει από την Ξάνθη εάν είναι δυνατόν.
Λοιπόν, ο λόγος για τους με την πρώτη ευκαιρία, παντός καιρού και γεγονότος «σχολιαστές».
Σχολιάζουν τα σκουπίδια στην πόλη, τις χωματερές πέριξ αυτής όπως και των άλλων δήμων, κάνουν σκληρή κριτική για τους «άλλους» που πάντα φταίνε και ποτέ αυτοί βέβαια.
Οι πράξεις όμως διαφέρουν. Κι αυτό, γιατί, ρωτάω, τόσα σκουπίδια στους δρόμους, στα πάρκα, στα άλση, μέσα στα ρέματα και τα ποτάμια;
Για τα σκουπίδια σε βουνά και κάμπο ποιοι ευθύνονται;
Μα εμείς, τα άτομα! Εμείς γεμίζουμε τον χώρο, εμείς, τα πετάμε ασυνείδητα ή συνειδητά.
Εδώ, στο θέμα αυτό οι ευθύνες των δήμων, των φορέων δεν υπάρχουν και είναι υποκρισία να τους αποδίδουμε ευθύνες για δικά μας λάθη ή λειτουργίες απολίτιστων.
Καλά τα σχόλια, οι συζητήσεις, καλύτερα όμως να φροντίζουμε ατομικά, προσωπικά τη δική μας συμπεριφορά.
Γ.Δ.
Οι δάσκαλοι αντιδρούν στα πειραματικά σχολεία
Αρνητικός είναι ο σύλλογος των Δασκάλων στο νομό μας σ’ ότι αφορά τη δημιουργία πειραματικών σχολείων υποστηρίζοντας ότι επιχειρείται «εκ βάθρων αλλαγή του χαρακτήρα του δημόσιου σχολείου, όχι με παιδαγωγικά κριτήρια αλλά στηριγμένη σε μια νεοφιλελεύθερη παρωχημένη αντίληψη περί επιβολής καθεστώτος εργασιακής ανασφάλειας για τους εργαζόμενους εκπαιδευτικούς και απουσία ισότιμης αντιμετώπισης των μαθητών». Την ίδια στιγμή και ο ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθη τάσσεται κατά των πειραματικών σχολείων γιατί τους ενοχλεί η αριστεία. Δηλώνουν αντίθετοι σε κάθε αντίληψη και πρακτική που οδηγεί σε διαχωρισμό των μαθητών και μαθητριών, σε διαφορετικά σχολεία. Σε σχολεία αναπαραγωγής ανισοτήτων και κοινωνικού διαχωρισμού. Η κοινωνία μας δεν χρειάζεται ελιτίστικα σχολεία «αρίστων», αλλά ποιοτική αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου, που ως συλλογικό αγαθό, συγκροτεί το βασικό πλαίσιο κοινωνικής ένταξης και εξέλιξης». Οποία σύμπτωση δάσκαλοι και νομαρχιακή (με γραμματέα έναν δάσκαλο), απορρίπτουν ένα σχολείο πειραματικό με πρότυπους τρόπους διδασκαλίας όπου θα αποτελεί ένα φυτώριο νέων επιστημόνων!
Μήπως και ξεχνούν ότι με τα πειράματα προχωρά η επιστήμη;
Μ.Ξ.
Γιατί μετριότητα και όχι αριστεία;
Όλες αυτές οι αντιδράσεις με τα πειραματικά σχολεία γεννούν εύλογα ερωτήματα: Από πότε πρέπει να ντρέπεται κάποιος που είναι άριστος σε κάποιο μάθημα ή έχει άριστες επιδόσεις στο σχολείο του; Από πότε πρέπει να ντρέπεται κάποιος που έχει μια δεξιότητα όπως το να παίζει ωραία βιολί επειδή αυτό τον διαχωρίζει από τους άλλους; Δηλαδή όλοι οι άνθρωποι είναι όμοιοι και με τα ίδια χαρίσματα; Κι όμως το αντίθετο συμβαίνει. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Δηλαδή είναι σωστό να απορρίπτουμε την αριστεία να μην την επιβραβεύουμε, να μην την αναδεικνύουμε και να επικροτούμε αλλά και να επιζητούμε την μετριότητα; Να μην αφήνουμε να προκόψουν άτομα με μεγάλες δυνατότητες για να μην μας πουν ότι προάγουμε τον κοινωνικό διαχωρισμό;
Στην Ξάνθη έχουμε 5 ειδικές δομές ειδικής αγωγής. Τις περισσότερες μέσα στην ΑΜΘ. Και είναι τιμητικό για την Ξάνθη. Γιατί να μην έχουμε και κάποια πειραματικά σχολεία.
Μήπως γιατί …ξεβολεύονται κάποιοι εκπαιδευτικοί;
Η γνώση προχωράει και χρειάζονται νέοι πειραματικοί τρόποι για την κατάκτησή της. Σωστός δάσκαλος είναι αυτός που θα εμπνεύσει τον μαθητή του να πειραματιστεί με νέα πράγματα, να σκέφτεται ελεύθερα, να έχει αξίες όπως στον Τζον Κίτινγκ, τον καθηγητή στην ταινία «Ο κύκλος των χαμένων ποιητών», που θα πρέπει να δουν όλοι οι εκπαιδευτικοί. “carpe diem”, “O captain! My captain!” («Άδραξε την μέρα»!) («Ω καπετάνιε μου…»), οι εμβληματικές φράσεις της οσκαρικής ταινίας.
Μ.Ξ.
